จาก Manit
IP:202.139.223.18
อังคารที่ , 6/4/2553
เวลา : 14:26
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
ด้วยตอนไป... ใช้เวลาเดินทางในแบบกลางคืน คันเดียวโดด ๆ รู้สึกเสียวและโคตะระว้าเหว่พิกล อดชมวิวสองข้างทางที่เล่ากันว่า"สวยนักสวยหนา" พอถึงวันกลับ..จึงตัดสินใจย้อนทางเดิมมาที่วังเวียง กลั้นใจนอนแหล่งท่องเที่ยวเปรียบเสมือนชุมชนแออัดริมแม่น้ำซองอีกหนึ่งคืน ซึ่งผมไม่ค่อยชอบบรรยากาศเท่าใดนัก จากแผนที่วางไว้... จะกลับทางหลวงน้ำทาแล้วก็โผล่ออกตรงห้วยทรายข้ามสู่เชียงของ
คิดเสียว่า... ถึงอย่างไร ผมต้องมาอีก! ไม่คิดจะไปหลวงพระบางคั้งเดียว แต่คราวหน้าจะขึ้นไปที่ทุ่งไหหินกับเมืองงอย แล้วเข้าไปผจญเหวียตในเมืองเดียนเบียนฟุ ตัดออกซาปากับลาวไก ไปมันให้ถึงหยวนหยางฝั่งจีน
ย้อนกลับมาดูบรรยากาศสองหว่างทางบนเทือกพูคูนและโรงแรมริมหน้าผา ซึ่งตรงนั้นถูกเรียกตามภาษาราชการของลาวว่า "บ้านบังกาโล" ซึ่งจะเป็นอย่างไรและมีรายละเอียดเกี่ยวกับเฮือนพักตรงจุดนี้ สาวพวงมาลัยตามผมมาครับ...
|
