คำตอบที่ 1
       การเดินทางของเราเดินทางกันแค่ 2 คน เรากะแฟน แล้วก้อที่ขาดไม่ได้เลยคือ รถยนต์คู่ใจคู่กาย ถึงอายุเค้าจะ 15-16 ปีแล้วก้อตาม เรารักเจ้าอ้วนดำของเรา (ชื่อที่เราใช้เรียกเค้า) เค้าพาเราไปในทุกเส้นทาง
การเดินทางของเรา เริ่มต้นในคืนวันที่ 28 ธันวา เวลาประมาณสี่ทุ่มกว่า ๆ จุดหมายแรกคือ เราจะแวะไหว้พระทำบุญและแวะหาเพื่อนรักที่ "พิษณุโลก"
เราถึงพิษณุโลกประมาณตีห้า แวะปั๊มแถว ม.นเรศวร ยืดเส้นยืดสาย พักรถ พักคน ล้างหน้าล้างตา ประมาณเกือบ 6 โมงเช้า เรามุ่งหน้าต่อเข้าตัวเมืองพิษณุโลก เพื่อไปไหว้พระพุทธชินราชที่วัดใหญ่ ยามเช้าตรู่กับการเข้าวัด อืม...รู้สึกดีจัง อากาศเย็นๆสบายๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       ผมใช้เวลาอยู่ที่พิษณุโลก ทั้งไหว้พระ ทำบุญ อาหารมื้อเช้า และพูดคุยกับเพื่อนรัก จนถึงช่วงสาย ๆ เราจึงบอกลาเพื่อนพื่อเดินทางต่อ
ออกจากพิษณุโลกประมาณเกือบ 11 โมงแล้ว มุ่งหน้าสู่เมืองน่าน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       ถึงตัวเมืองน่าน แวะซื้อเสบียงที่โลตัส และเติมเชื้อเพลิง
ปั๊ม LPG อยู่ตรงข้ามโลตัสครับ....แต่ช่วงเทศกาลวันหยุดยาว ต้องต่อคิวแบบนี้ อย่างกะเติม NGV เลย 5555+ ปั๊มนี้มีแค่ 2 หัวเติม......

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       หลังจากแวะเตรียมเสบียง เติมเชื้อเพลิงเรียบร้อย เรามุ่งหน้าผ่านตัวเมืองน่าน มุ่งหน้าสู่ อ.ท่าวังผา จุดหมายปลายทางของวันแรกอยู่ที่ อช.นันทบุรี โดยระยะทางจากตัวเมืองน่าน ขับรถไปตามเส้น 1080 ถึง อ.ท่าวังผา ระยะทางประมาณ 44 กม.ครับ

 แก้ไขเมื่อ : 13/1/2556 18:00:00

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       เมื่อมาถึง อ.ท่าวังผา เริ่มจะเย็นแล้วละ เราเลี้ยวซ้ายตรงบริเวณ อ.ท่าวังผา ใช้เส้นทางหมายเลข 1148 และ เส้นทางหมายเลข 1082 เพื่อมุ่งหน้าสู่ ดอยผาช้าง อุทยานแห่งชาตินันทบุรี เส้นทางจะผ่านหมู่บ้านเล็ก ๆ และค่อยไต่ระดับขึ้นเขาไปเรื่อย ๆ ระยะทางจากตัว อ.ท่าวังผา เข้าไปถึงอุทยาน ฯ ประมาณ 33 กม. เส้นทางขึ้นเขา ทางแคบ โค้งซ้ายขวาสลับตลอดทาง เป็นทางราดยาง 30 กม. และอีก 3 กม. สุดท้ายก่อนถึง ดอยผาช้าง อช.นันทบุรี จะเป็นทางลูกรัง ขรุขระบ้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       ผมขึ้นไปถึงยอดดอยผาช้าง อช.นันทบุรี ก้อเริ่มมืดแล้วพอดี รีบหาที่กางเต้นท์ ทำกับข้าวมื้อเย็น อากาศบนดอยหนาวครับ น่าจะซักประมาณ 13-15 องศา
และด้วยความเพลียของร่างกาย .....หลับไปตอนไหนไม่รู้ตัว.....

 แก้ไขเมื่อ : 13/1/2556 20:37:51

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       ด้วยความเหนื่อยล้าจากการขับรถมา ทั้งคืนทั้งวัน เลยทำให้ผมตื่นสาย ก้อเลยไม่ทราบว่าเช้าตรู่มีทะเลหมอกหรือป่าว....ก้อได้แต่เดินเก็บภาพจุดต่างๆ บนยอดผาช้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       ดอยผาช้าง เป็นจุดชมพระอาทิตย์ขึ้น และจุดชมพระอาทิตย์ตก ณ จุด ๆ เดียวกัน เรียกว่าไม่ต้องเดินให้เหนื่อย และเป็นจุดของที่ทำการอุทยานฯ ด้วย มีเจ้าหน้าที่คอยดูแลตลอด มีร้านค้าเล็กๆไว้คอยบริการ มีห้องน้ำ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       ทางขึ้นจุดกางเต้นท์ ดอยผาช้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       พักเหนื่อยมาคืนนึงแล้ว......เตรียมเดินทางต่อนะ "อ้วนดำ"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       หลังจากที่เดินเก็บภาพสวยๆรอบๆแล้ว กลับมาที่เต้นท์ก้อจัดการเก็บสัมภาระ เพื่อเตรียมเดินทางต่อ แต่พอเดินมาที่รถจอด ภาพที่เห็น...คือกระจกหลังรถผมแตกละเอียด งงมากครับว่าแตกได้ไง ผมสำรวจร่องรอยแล้ว ไม่ปรากฎร่องรอยการงัดแงะ หรือการทุบ หรือวัตถุใดๆตกใส่ เครียดเลยครับตอนนั้น เพราะกระจกหลังรถผมเป็นรุ่นที่มีปัดน้ำฝนหลัง รถรุ่นเดียวกันทั่วไปในเมืองไทย ไม่มีปัดน้ำฝนหลัง เอาแล้วไง งานเข้าอย่างแรง ตั้งสติได้ ผมสอบถามจากเจ้าหน้าที่ฯ ถึงเรื่องร้านกระจกที่ใกล้ที่สุด (หน.อุทยานฯ เดินมาดูด้วยตนเองเลยอ่ะ) ได้คำตอบจากเจ้าหน้าที่อุทยานและท่านหัวหน้าว่า ที่ตัว อ.ท่าวังผา มีร้านกระจกใหญ่ๆ อยู่ร้านนึง ทางเจ้าหน้าที่ได้ติดต่อโทรไปถามให้ สรุปว่าร้านยังเปิด ยังไม่ปิดปีใหม่ ....(โล่งใจไประดับนึง อย่างน้อยถ้าได้กระจกแบบธรรมดาก้อคงต้องใส่แล้วละ)

ของผมรถสตราด้า ปี 2003 เมื่อปีใหม่ไปขุนพระวอ ก็เป็นแบบนี้เหมือนกันครับ โดนไป2000 นิด ๆ จาก : 1775(1775) 25/1/2556 18:29:12 [203.172.201.159]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       ในเมื่อกระจกหลังแตกแบบนี้ ขาลงจากดอยคงต้องค่อยๆประคองลง ให้กระทบกระเทือนน้อยที่สุด ฉะนั้นผมจึงรอให้นักท่องเที่ยวท่านอื่นๆ ลงไปก่อน ส่วนผมลงคันท้ายๆ ก้อต้องค่อยกระดึ๊บๆลงจากดอย พอรถกระเทิอนหน่อย เศษกระจกก้อค่อยๆ ร่วงทีละเม็ดสองเม็ดตลอดทาง หากไม่มีฟิล์มกรองแสงคงจะร่วงทั้งบานไปนานแล้วละครับ

ตอนลงแฟนขอถ่ายสภาพเส้นทางช่วงที่เป็นลูกรัง 3 กม. หน่อยละกัน เพราะตอนขาขึ้นมะวานนี้มันเริ่มมืดแล้วเลยไม่ได้ไว้ ส่วนผมก้อทำหน้าที่ขับรถกระดึ๊บๆ ลงจากเขาให้นิ่มนวลที่สุด เรียกว่าขับแบบประคองกระจกหลังสุดฤทธิ์เลยอ่ะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       พอลงมาพ้นทางลูกรัง เฮ้อ! โล่งใจไปเปาะ กระจกยังไม่หล่นลงมาทั้งบาน
ขอเก็บภาพป้ายนี้ไว้ก่อนจากแล้วกัน ผมบอกกับแฟนว่า ทะเลหมอกก้ออดดู กระจกก้อมาแตก ไม่เป็นไรไว้เราค่อยกลับมาใหม่แล้วกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
       พอลงมาถึงร้านกระจกรถยนต์ ที่ อ.ท่าวังผา ผมก้อพบกับความผิดหวัง ทางร้านแจ้งว่า กระจกหลังรถรุ่นผมไม่มี...มีแต่กระจกบานหน้า เอาแล้วไง! ณ เวลานัั้นก้อประมาณเที่ยงกว่าแล้ว เริ่มหิวทั้งสองคน ตอนเช้าไม่ได้ทานอะไรกันด้วย เลยตัดสินใจหาร้านข้าวตามสั่ง ระหว่างกินข้าวไป ก้อหาข้อมูลเบอร์โทรร้านกระจกในเมืองน่าน และแพร่ แต่ละร้านที่สอบถาม ได้รับคำตอบเดียวกันคือ มีแต่กระจกหน้า..กระจกหลังไม่มี ผมนึกขึ้นได้ว่าถ้างั้นต้องซ่อมแบบชั่วคราวแล้วละ โดยการใช้เทปกาวแปะขอบด้านนอก แล้วใช้กระดาษลัง บล๊อคจากด้านในอีกชั้นนึง กันไม่ให้กระจกล่วง เราจึงมุ่งหน้าไปอีก 16 กม. ไปที่ อ.ปัว ที่นั่นมีโลตัส ซึ่งน่าจะมีอุปกรณ์ให้ซื้อหาได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       กว่าจะจัดการเรื่องกระจกเรียบร้อย ก้อเวลาประมาณบ่าย 3 ครึ่งกว่า ๆ ผมกะแฟนจึงตัดสินใจเปลี่ยนแผน หาที่พักที่ อ.ปัว เมื่อได้ที่พักเรียบร้อย ก้อออกมาเดินเล่น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       ระหว่างอยู่ในที่พัก ผมก้อได้โทรติดต่อกับเพื่อนที่ทำอาชีพเกี่ยวกับการนำเข้าอะไหล่เก่าจากญี่ปุ่น เพื่อนบอกว่า เดี๋ยวจัดการให้เรื่องกระจก ใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์น่าจะมีของ ได้ยินจากเพื่อนแบบนี้ผมก้อโล่งใจแล้วครับ....พอสบายใจเรื่องกระจก กลางคืนไม่รุ้จะไปไหน ก้อเลยออกมาเดินเล่นที่ถนนคนเดินปัว ซึ่งอยู่ถัดไปอีกแค่ซอยเดียวจากที่พัก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       เด็กๆ กำลังโชว์การตีกลองสะบัดชัย (ไม่แน่ใจใช่ป่าว) แต่น้องๆเค้าตีเก่งมาก ผู้คนที่มาเดินให้ความสนใจเป็นอย่างมาก และให้สินน้ำใจคนละเล็กคนละน้อย เพื่อเป็นทุนการศึกษาให้น้องๆ ผมเองก้อช่วยน้องๆเค้าไปเหมือนกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 26
       .....หลังจากที่พักนอนค้างที่ ปัว หนึ่งคืน เช้าของวันที่ 31 ธ.ค. ก้อเริ่มต้นขึ้น เติมพลังคนตอนเช้าที่ตลาดปัว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 27
       แล้วล้อหมุนเดินทางต่อ วันนี้เราจะไปกางเต้นท์ที่ดอยเสมอดาว อช.ศรีน่าน ซึ่งจะต้องวิ่งย้อนลงมา ผ่านท่าวังผา ผ่านตัวเมืองน่าน ซึ่งผมคุยกะแฟนว่าเรื่องเที่ยวในตัวเมืองน่าน ค่อยไว้มาเที่ยวก่อนกลับ กทม. ละกัน รีบขึ้นไปที่ อช.ศรีน่าน ก่อนดีกว่า กะให้ไปถึงที่ อช.ศรีน่าน ไม่เกินเที่ยง กลัวว่าจะไม่มีที่กางเต้นท์ และจะได้พอมีเวลาเหลือมาก ๆ หากอะไร ๆ ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ซึ่งคนเยอะแน่ๆ
....แวะจัดกาแฟสด ที่ร้าน ภูษากาแฟสด อยู่เลยตัวเมืองน่านมาหน่อย อยู่ซ้ายมือริมถนน ก่อนถึงแยกที่จะเลี้ยวไป อ.เวียงสา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 28
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 29
       ออกจากร้านกาแฟ ขับรถมาตามถนนเส้นหลัก ถึงแยกเลี้ยวซ้ายเข้า อ.เวียงสา - อ.นาน้อย วิ่งมาตามเส้นทาง มีป้ายบอกเป็นระยะ ถนนสวย ขับสนุก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 30
       ผมเดินทางถึง ดอยเสมอดาว อช.ศรีน่าน ประมาณ 11 โมง ภาพที่ปรากฎเมื่อเราไปถึงตรงที่เป็นจุดปากทางเข้าดอยเสมอดาวและจุดบริการนักท่องเที่ยว คือ รถนักท่องเที่ยว จอดริมถนนซ้าย-ขวา เต็มไปหมด ปากทางเข้าดอยเสมอดาว เจ้าหน้าที่ อช. เอาเหล็กมากั้นขวางไว้ ป้ายบอกว่า "ดอยเสมอดาวเต็ม" เอาไงดีหว่า......ตัดสินใจจอดรถแล้วลงไปสอบถามเจ้าหน้าที่ ที่ศูนย์บริการ ได้ความว่า บนดอยเสมอดาวเต็มแล้ว ... จุดชมวิวที่เลยดอยเสมอดาวไปอีกหน่อยก้อเต็มแล้วเหมือนกัน ผาชู้ก้อเต็ม เหลือแต่ด้านหลังศูนย์บริการ ฯ นิดนึง เจ้าหน้าที่ชี้ไปด้านหลังอาคาร (นึกในใจ นี่ 11 โมงนะเนี่ย โอ๊ววว.....) ผมเลยตัดสินใจเดินไปดูสถานที่ ก้อพอกางเต้นท์ได้ครับ แต่ในใจผมคิด "ไม่เวิร์คอ่ะ"

.....ยืมคิดอยู่พักนึง แฟนผมทักขึ้นมาว่า ลองไปดูตรง หน่วยจัดการต้นน้ำ ฯ ที่อยู่ตรงหัวโค้ง ก่อนถึงทางเข้าดอยเสมอดาวมั๊ย ไม่ไกลอ่ะ.....ผมเลยตัดสินใจขับรถลงไปที่หัวโค้งนั้น ซึ่งห่างจากทางเข้าดอยเสมอดาวแค่ไม่ถึงร้อยเมตร พอเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ที่หน่วยจัดการต้นน้ำ ได้ข้อสรุปว่า สามารถกางเต้นท์ได้ ค่ากางเต้นท์สำหรับเต้นท์เล็ก 2 คน ยี่สิบบาทเอง ลานหญ้าเรียบๆโล่งๆ ห้องน้ำมี 4 ห้อง ที่จอดรถเป็นสัดส่วน บริเวณลานกางเต้นท์ ล้อมรอบด้วยต้นไม้ เอ๊ย....เวิร์คอ่ะ ไม่ไกลจากดอยเสมอดาวด้วย ตัดสินใจปักหลักตรงนี้ละกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย