คำตอบที่ 113
ใช่ครับคุณรุจน์ ผมเอาเพจนี้ให้พ่อดูพ่อก็อยากกลับไปรำลึกความหลังเหมือนกัน พ่อบอกเหตุการของพ่อเกิดเมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ.2515 ที่ฐานบ้านหมากแข้ง มีตำรวจหน่วยปฎิบัติการพิเศษ(นปพ.)ประจำอยู่ 15 นายมีพ่อผม(ร.ต.ท.มนัส สุขเจริญ)เป็นผบ.ฐาน ซึ่งเป็นกำลังนปพ.ของตำรวจภูธรจังหวัดเลยนำโดย พ.ต.อ.กฤช สังขทรัพย์ (ผู้กำกับการในขณะนั้น)และได้แบ่งกำลังตั้งฐานปฏิบัติการอยู่ที่บ้านห้วยมุ่นอีกที่ และที่ฐานบ้านน้ำหมันเป็นหมวดโจมตีของ สภ.อ.ด่านซ้ายอีก 1 ชุด
พ่อบอกว่าถูกผกค.บุกตีฐานตอนประมาณ 02.00น. กำลังประมาณ 200 คนส่วนใหญ่เป็นแม้วแดง โดนถล่มหนักมากจาก RPG, ระเบิดขว้างแบบมีด้ามจับของจีนแดงและปืนอาก้า เสียชีวิต 7 นายบาดเจ็บสาหัส 8 นาย ผู้ที่พลีชีพประกอบด้วย 1.พลฯสุรสีห์ แสนทวีสุข 2.พลฯศิริเดช ชนะกาญจน์ 3.พลฯเสถียร ไชยโสต 4.พลฯชัยสิทธิ์ ธนศรีรังกูล 5.พลฯสุชาติ มาแสงจันทร์ 6.พลฯวีระ ทาแก้ว 7.พลฯอุเทน ชูทิพย์ ผู้รอดชีวิตประกอบด้วย 1.ส.ต.ต.สัมภาษณ์ เวียงพล 2.ส.ต.ต.วิเชียร ไพรสุวรรณ 3.ส.ต.ท.ทองหลาง ประเสริฐ 4.พลฯพลเตียง เกตแก้วเกลี้ยง 5.พลฯมูละ อินพินิจ 6.พลฯอุไร จันทะฟอง 7.พลฯกิตทอง อินทร์พิทักษ์ 8.ร.ต.ท.มนัส สุขเจริญ ทุกคนที่รอดโดนหนักทุกคนพ่อผมโดนสะเก็ดระเบิด RGP มี 2 คนตกจากหอคอยขณะสับเปลี่ยนเวณโดน RPG ลูกแรกยิงระเบิดหอคอยตรวจการณ์(แบบในหนังไทย)พ่อบอกว่าที่รอดก็ไม่ได้หนีไปไหนไกลก็หลบอยู่นอกแนวรั้วข้างฐานกับลูกน้องที่บาดเจ็บอีก 3 คน(คนนึงโดนระเบิดที่ขา อีกคนโดนยิงที่ข้อมือ)ในขณะที่ผกค.บุกชาร์ทเข้ามาในฐาน ซักพักก็ได้ยินเสียงตะโกนไชโยโห่ร้องในชัยชนะแล้วฉายไฟฉายไปตามแนวรั้วที่พวกพ่อหลบอยูู่พ่อบอกลูกน้องว่าให้อยู่นิ่งๆถ้าแสงไฟหยุดที่เราหรือฉายย้อนกลับมาค่อยยิงต่อสู้ แต่โชคยังดีที่แสงไฟฉายผ่านหัวไปไม่งันก็ตายทั้งหมดแม้จะยิงต่อสู้ได้ ก็หลบอยู่อย่างนั้นจนบ่ายสองวันรุ่งขึ้นมีชาวบ้านมาค้นหาและทราบว่า ผกค.ถอนกำลังแล้วแต่คาดว่ายังคุมเเชิงอยู่ไม่ไกล ก่อนหน้านั้นมี ฮ.ของทางการบินเข้ามาตรวจการณ์แต่โดน ผกค.ยิงใส่จนต้องหลบออกไป หลังจากกินข้าวกินน้ำที่ชาวบ้านนำมาให้พ่อกับลูกน้องอีกคนที่ยังเดินไหวก็ออกเดินเท้าไปแจ้งเหตุที่ฐานห้วยมุ่น ต้องเดินหลบเส้นทางหลักและหลบทั้งกระสุนปืนใหญ่จากทหารปืนใหญ่ที่ฐานห้วยมุ่นซึ่งยิงเคลียร์พื้นที่ทุกคืน กว่าจะถึงก็ประมาณเที่ยงของวันรุ่งขึ้นจึงได้รายงานเหตุให้กับ พ.ต.อ.กฤช สังขทรัพย์ ที่ทราบข่าวอยู่ก่อนแล้วจาก นปพ.2 คนที่โดน RPG ตกจากหอคอยเดินเท้ามาแจ้งเหตุตั้งแต่คืนที่โดนโจมตีให้กับ ร.ต.ท.ทวีศักดิ์ ศิวิลัย ผบ.หมวดโจมตี(เพื่อนของพ่อ)ที่ฐานห้วยมุ่น ว่าพ่อคงไม่รอดแล้วเพราะมองเห็นเต๊นท์ของพ่อระเบิดก่อนเพื่อน พ่อมาทราบภายหลังว่าทหารตำรวจได้ร่วมกันเข้าไปกู้ยึดฐานหมากแข้งคืนมาได้ ฝ่ายทหารได้ใช้เครื่องมือตรวจระเบิดเข้าไปตรวจหาระเบิดที่ผกค.ฝังไว้ภายในฐานเสร็จแล้ว ร้องบอกให้ตำรวจเข้าไปเอาศพได้ พลฯมนัส อดทน(ชื่อเดียวกับพ่อ)พร้อมกับ ร.ต.ท.ทวีศักดิ์ ศิวิลัย ได้เดินเข้าไปดึงศพออกมา ระเบิดที่ผกค.ยัดไว้ใต้ศพก็ดังตูมขึ้นมา พลฯมนัส อดทน ขาขาดทันที ร.ต.ท.ทวีศักดิ์ ศิวิลัย ที่ยืนอยู่ข้างหลังกระเด็นไปอีกทาง หลังจากพ่อรักษาตัวจนหายก็ยังคงปฏิบัติหน้าที่ในหน่วย นปพ.ในพื้นที่นี้จนถึงปลายปี พ.ศ.2516 จึงได้รับแต่งตั้งให้ไปดำรงตำแหน่งที่อื่น
ทั้งหมดนี้ผมเขียนย่อๆมาจากบันทึกเหตุการณ์ของพ่อที่เขียนให้ทางกองทัพภาคที่ 3 เมื่อวันที่เปิดอนุสรณ์สถานที่บ้านหมากแข้ง
ขออนุญาติคุณรุจน์นะครับเอาเรื่องเก่าๆที่ร่วมเหตุการณ์ของพ่อมาแชร์กันเผื่อมีคนสนใจ
(รูปชุดปฏิบัติการ หน่วยปฏิบัติการพิเศษ(นปพ.) กองกำกับการตำรวจภูธรจังหวัดเลย ถ่ายเมื่อปี พ.ศ.2515)
