คำตอบที่ 6
มาลงต่อแล้วค่ะ ตะกี้ไปรับอังเปาอยู่ ตอบความเห็นที่ 9 ค่ะ ตอนค้างคืนแรกที่ดงน้อย ลูกหาบพูดเรื่องนี้ให้ฟัง เด็กก็กลัวกันใหญ่ ไม่นานมันก็มืดเพราะเดินไปถึงก็บ่ายมากแล้ว อากาศตรงนั้นก็เย็น บรรยากาศอย่างในรูป เรากินข้าวเที่ยง+เย็น สักพักก็มืดคืนนั้นมันก็เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ เราให้เด็กๆ นอนกลางพ่อแม่นอนปิดซ้าย-ขวา แล้วเรื่องก็เกิดตรงที่แม่นอน ประมาณตีหนึ่งกว่าๆ ลูกสาวคนโตก็ซะกิตแล้วพูดว่าแม่ได้ยินมั๊ย แม่ตอบได้ยินเฉยๆ อย่าทักหรือพูดอะไร เพราะมันเหมือนคนเอามือมาดันโดนที่หัวไหล่เหมือนคนมาโยกแขนเรา แล้วก็เดินรอบเต้นท์ ทั้งยังเหมือนเอามือยื่นเขามาใจเต้นท์ ตอนนั้นทั้งแม่และลูกสาวต่างพากันสวดมนต์แล้วก็มุดอยู่ในถุงนอน จนเกือบเช้าสวดมนต์เป็นร้อยรอบได้มั้ง พอตอนเช้ามืดประมาณตีห้า พ่อลุกมาปลุกแม่ไปเค้าห้องน้ำเป็นเพื่อนแต่แม่ปฎิเสธ บอกตรงๆว่ากลัวมาก พอสว่างก็ออกมานอกเต้นท์ โอโห้ ถุงขยะกระจุยกระจาย ที่นี้แหละ รู้และว่าเมื่อคืนสวดมนต์ให้อะไร ลูกหาบบอกว่า "อีเห็น" มันมาลื้อข้าวของแล้วก็ขโมยข้าวเค้า เหอ.....ใจตอนนั้นอยากว่าลูกหาบมาก เราเลยอดเห็น "อีเห็น"เลยไม่ง้นต้องออกไปดูแน่...เซ็งจริงๆๆ
"" น้องน่ารักเชียว... แจ่มมาก เดินป่า ล่ะดี แล้ววว สนุก ดี น่า..เอ้า เชียร เชียร์..น่ะจ๊ะ..เดี๋ยวมาชมใหม่...
