จาก พังพลาย IP:202.94.100.195
ศุกร์ที่ , 11/2/2554
เวลา : 08:52
อ่านแล้ว = ครั้ง
เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน
|
เริ่มหัวข้อกระทู้นี้...แทนพี่ป่าฝน แห่งบ้านแคมป์ ของเรา..
.... พี่ป่าฝนน่าจะติด ภาระกิจ เดินสำรวจต้นแม่น้ำปิง..หรือ งานรัดตัว..สักอย่าง...ปีนี้ขอเปิดกระทู้ นี้ แทนพี่ป่าฝน..ไป พลาง ๆ ก่อนน่ะค่ะ..
****************************************************
มันเป็นเพียง 1 วันใน 1 ปี..ที่ สร้าง มโนสำนึก ให้ พวกเรา ให้ ระลึกถึง.." .. เจ้านกเงือก..".ต้นแบบแห่งความรัก..อาจเป็นเพราะ เดือนนี้ เป็นเดือนที่ เค้า..กล่าวแล เล่า อ้างมาว่าเป็นเดือนแห่งความรัก..
..++++ หากแต่..เพียงเรารู้รัก..รู้รักษา..รู้ หวงแหน..ธรรมชาติ..ชีวิต รอบตัว..เราคงไม่ต้องมานั่ง..ระลึก หรือ..จัดตั้งวันใด วันหนึ่งมา เพื่อ สิ่งใด สิ่งหนึ่ง...หรือส่งนี้...
~ ~ เหมือนดัง จากกวี สู่ เสียงเพลง.. บทหนึ่ง ของ น้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...~ ~
... "คอยจนตัดใจ..เมื่อไรพ่อจะมา หิวจนใส้จะขาด
เอน็จอนาจหนักหนา ร้องจนเสียงแหบพร่า..ขาดหายไป
คอยในโพรงมืดมน หวั่นกลัวทุกสิ่งเลวร้าย
อ่อนแรงนอนรอวันตาย ลูกยังไม่เห็นตะวัน
พ่อเงือกจ๋า จะกลับมาอีกไหม ลูกเราเพิ่งสิ้นใจ แม่ก็หมดความฝัน
พ่อเงือกจ๋า ถูกคนฆ่าใช่ไหม เค้าคงตัดหัวพ่อไป ประดับ..ประดา..ประจาน
พ่อเงือกจ๋า แม่รักพ่อนิรันดร์....."
.. ขอบคุณ..เนื้อเพลงของน้าหมู..ค่ะ..
"""" ขอให้เรา..รักนกเงือกใน ทุก ๆ วัน..>>>
แก้ไขเมื่อ : 11/2/2554 9:31:19
|