WeekendHobby.com Enjoy It With Friends.. :)


พฤหัสบดี,30 มกราคม 2568

เรื่องเล่าคนตกปลา

ทุบไอ้สากที่สัพพะยื้อ

น้ำใจ

โฉมเอยโฉมงาม

แข่งขันตกปลาสัญจร#1

ปลายฝนต้นหนาว

แข่งขันตกปลาแสมสารครั้งที่#6

ลองเรือใหม่กับไต๋โก๊ะ

หูดำที่เกาะค้างคาว

ไปลุยโฉมงามกับไต๋น้อง

ยุทธการหักเขี้ยวอินทรี

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี3

ปลายักษ์ในตำนาน

ราพาร่าพรางตัว

สานสัมพันธ์คนตกปลา ครั้งที่ 4

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี 4

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี5

ธิดาย่ำสวาท

กุเลาเกมส์คนวัยมันส์

เมษาพาเพลิน

โต้ลมหนาว
ตราด 12-14 ม.ค. 46

ผู้ร่วมทริพ 1.ชนบท 2.แต๋ง 3.ตี้ เป้าน่าดอน 4.ขุน 5.ต้อย 6.ต่อ 7.เอก 8.หนึ่ง และ 9.แฝด

รูปหน้า1 | รูปหน้า2 | รูปหน้า3

ลมหนาว

กลางเดือน มกราคม ผมได้ออกทริปตกปลาที่ตราดอีกครั้งจากการชักชวน ของเพื่อนใหม่ที่ยังไม่เคยรู้จักหน้าคาตากันด้วยซ้ำ ไอ้เรามันก็ใจง่ายเหลือเกิน พอมีคนโทรมาชวนไปตกปลา ก็ตอบปากรับคำเขาไปเลยทันทีไม่ต้องเสียเวลามานั่งคิด นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงละก้อ ป่านนี้ คงฉีกผ้าอ้อม แทบไม่ทันแล้วละ ฮ่า !

แค่เริ่มต้นก็หนาวแล้ว
คณะของเราเดินทางมาถึง ท่าเรือเซนเตอร์พอย เมื่อตอนบ่าย 3 โมง พอดีกับที่ไต๋โก๊ะนำเรือเกรียงไกร เข้าฝั่งมาเทียบท่าแขกชุดเดิมกำลังสาละวนอยู่การแบ่งปลากันอยู่ และ 1 ในนักตกปลากลุ่มนั้นผมจำได้ดีว่าเคยลงเรือด้วยกันมาแล้ว คุณกนก นั้นเอง ผมจึงเข้าไปทักทายคุณกนก ตามประสาคนรู้จักกัน สอบถามเรื่องลมเรื่องเหยื่อ คุณกนก บอกแก่เราว่า " กลางคืนลมแรงมากๆ อย่างกับพายุ มันมาตั้งแต่กลางคืน จนถึง บ่ายโมงถึงหยุด ไต๋โก๊ะ ต้องไปจอดเรือหลบลมหลังเกาะกูด " พอได้ยินคุณกนก พูดแบบนั้นผมแทบลมใส่ " แล้ว คืนนี้เราจะรอดมั๊ยเนี่ย ไต๋โก๊ะ " ไอ้โก๊ะปากปีจอ ตอบแบบไม่ต้องคิด มาว่า "พวกพี่ก็ไม่รอดเหมือนกันแหละ จะโดนหนักกว่าด้วยซ้ำ " แล้วมันก็ หัวเราะเสียงดัง ดูมันพูดเข้าสิ พี่น้องเอ๋ย น่า กระโดดเตะ 2 ขา จริงๆ ผับผ่าเถอะ

แค่เริ่มต้นก็หนาวแล้ว..ว
เรือเกรียงไกร มาจอดทิ้งสมอสงบนิ่ง ห่างจากอ่าวสลักเพ็ชร ไม่ไกลนัก เด็กเรือช่วยกันกางแขนไฟ ความมืดกำลังจะมาเยือนพวกเรา ทะเลยามนี้ ช่างเงียบสงบ ไม่ส่อแววว่าจะมีพายุ อย่างเช่นคุณกนก บอกไว้แต่อย่างใดรึว่าในความเงียบสงบ จะแฝงความร้ายกาจไว้ก็ไม่รู้พอสิ้นแสงตะวัน แสงไฟไดร์หมึก ก็เปิดสว่างจ้า กิจกรรมตกปลาหมึก ก็เริ่มขึ้น พี่ตี้ ติ่ง ต้อย แต๋ง ตู่ ต้น พี่ขุน เอก และผม ก็ช่วยกันตกปลาหมึก ตกไปก็ ซดเหล้าไป พอดึกหน่อยอากาศก็เริ่มจะเย็นลง และเย็นลงเรื่อยๆ ลมก็พัดแรงขึ้น แรงขึ้น ยิ่งดึกลมยิ่งแรงอากาศก็ยิ่งหนาว หลายคนต้องไปคว้าเสื้อกันหนาวมาใส่ ลมก็ชักจะพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีที่ท่าว่าจะหยุดหรือเบาลง เป็นไปตามที่ ไต๋โก๊ะว่าไว้ไม่ผิด จากลมพัดธรรมดาบัดนี้มันได้ กลายมาเป็นน้องๆ พายุไปแล้ว โถมซัด เรือพวกเรา อย่างบ้าคลั่ง เพื่อนเราหลายคน สู้พายุหนาวไม่ไหว ต้องไปมุดหัว หลบลมในเก๋งนอน เหลือพวกที่สู้พายุ อยู่นั่งซดเหล้าตกปลาหมึกเพียงไม่กี่คน ไต๋โก๊ะ ที่หลบไปนอน ตั้งแต่ตอนหัวค่ำ ตื่นขึ้นมาดูพวกเรา และมองดูหลังคาผ้าใบที่ขาดวิ่น จากฤทธิ์พายุ ผมถามไต๋โก๊ะ เมื่อเห็นไต๋โก๊ะโผล่ออกมาจากเก๋งเรือ " โก๊ะ นี่มันลมอะไร อย่างกับพายุ ทอร์นาโด เลยวะ " ไต๋โก๊ะบอกว่า " ลมว่าวครับพี่ กว่าลมจะหยุดคงอีกหลายชั่วโมง มันพึ่งจะมีเมื่อ 2-3 วันก่อนที่พี่จะมานี้เอง แขกชุดคุณกนก ก็เจอเข้าไปเต็มเปา " เวงกำ ! แค่เริ่มต้นก็หนาวแล้ว รึนี่

ลมว่าวหรือพายุว่าวกันแน่
ตอนที่ไต๋โก๊ะ สั่งเด็กเรือ ให้ย้ายเชือกสายสมอ จากหัวเรือมาผูกไว้ตำแหน่งกลางลำเรือ เพื่อจะเฉอวนนะครับ มันสร้างความหวาดเสียวให้กับพวกเราที่สุด ก็พระเดชพระคุณเจ้าคุณโก๊ะ เล่นหันข้างเรือสู้กับกระแสพายุ อย่างนี้มันก็รับพายุแบบเต็มๆ เรือเอียงกะเท่เร่ ตามพายุกราบเรือชิดกับขอบน้ำ เราก็กลัวว่าเรือมันจะพลิกคว่ำนะซิครับพี่น้อง "เฮ้ย ไอ้โก๊ะเอ็งเล่นอะไรวะ ตูยังไม่อยากอาบน้ำตอนนี้นะโว้ย" ผมตะโกนแบบสบถแกลมด่ามันออกไป โก๊ะ มันหันหน้ามาฉีกยิ้มที่สุดจะกวนโอ้ย ก่อนเผยอปากออกมาว่า "ที่ผมหันข้างเรือสู้กระแสลม อวนมันจะได้ไม่ปลิวไปตามกระแสลมไงละครับพี่ เรือผมแข็งไม่เป็นไรหรอกเมื่อคืนยังรอดเลยพี่ ฮ่า ฮะ " ดูมันหัวเราะเข้า ซิ แต่เหตุผมของโก๊ะก็ฟังขึ้นนะครับ ถ้าอวนปลิว หมึกก็ว่ายหนีออกหมด เหยื่อก็คงไม่ได้สักตัวเป็นแน่ พวกเราต้องมาช่วยเด็กเรือสาวอวน เพราะกระแสลมที่พัดแรงแบบนี้ ทำให้อวนปลิว และปลาหมึกก็จะว่ายหนีรอดออกจากอวนไปหมด แต่ก็ยังไม่วายที่มีบางตัวหนีรอดออกไปได้บ้างส่วน แต่ถึงยังไงเราก็ยังได้ปลาหมึก กว่า 300 ตัว แต่ส่วนมากจะเป็น "หมึกกระตอย" หมึกกระตอย ก็คือหมึกที่มีขนาดเล็ก นั้นเองครับ เหยื่อแค่ 300 ตัว คงไม่พอที่จะพาเราออกไปปลาที่หมายนอกหรอกครับ ถ้าเราจะออกไปตกปลาที่หมายนอกต้องมีเหยื่ออย่างน้อยก็ 400 ตัวขึ้น ผมจึงให้โก๊ะเฉอวน อีกครั้ง คราวนี้เราได้หมึก อีก 200 กว่าตัว รวมกับที่ตกขึ้นมาได้ อีก 100 กว่าตัว มันมากพอที่จะพาเราไปยังหมายนอกแล้วละ เด็กเรือช่วยกันเก็บคานอวน คานไฟ ก่อนจะถอนสมอหันหัวเรือมุ่งหน้า โต้ลมพายุ ออกสู่หมายปลาเก๋ารู แถวๆ เกาะกูดในเช้ามืดวันนั้นทันทีี

พาเพื่อนใหม่ไปงัดเก๋ารู
เช้าวันใหม่ หลังจาก โต้คลื่นเล่นเดิ่ง ลูกโตๆ กันมาตลอดทั้งคืน คอเคล็ดเอวเจ็บ เส้นกระเด้ายึดไปหมด คิดถึงหมอนวดแผนโบราญแถววัดโพธิ์แล้วสิ นี่ถ้าเอามาลงเรือด้วยก็คงจะดี หมายแรกของเช้าวันนี้ ผมมองเห็นเกาะกูด อยู่ไม่ไกลจากจุดที่เราจอดเท่าไรนัก หมายปลาเก๋ารูของไต๋โก๊ะ นี่แปลกมาก ในจอ Sounder ไม่ปรากฏว่ามีเชื้อปลาอย่างเช่น หมายกองหินหรือหมายซากเรือจม แต่อย่างใด มีเพียงเส้นสีเขียว สีแดง และสีน้ำตาล ที่ปรากฏที่จอ Sounder เท่านั้นที่เป็นเครื่องชี้บ่งแยกแยะชั้นพื้นผิวดิน ด้วยความสงสัยบวกกับความอยากรู้ของกระผม ว่าไต๋โก๊ะรู้ได้ยังไง ว่ารูปลาเก๋ามันอยู่ตรงไหน แค่มองสีแดง สีน้ำตาล บนจอ Sounder แค่เนี่ย ไต๋โก๊ะ รู้ได้อย่างไร และไต๋โก๊ะ ก็ อธิบายบอกให้ผมฟังว่า "เส้นสีแดงและสีน้ำตาล นี่แหละ ถ้ามันมีขนาดหนาๆ ละก้อ แสดงว่า ดินตรงนั้นมันแข็ง เป็นดินเหนี่ยว ปลาเก๋าใหญ่มันจะขุดรูอยู่ ครับ" อ้าได้ความรู้ใหม่มาอีกอย่างหนึ่งแล้วละครับ แต่จะผิดถูกยังไง เราก็ไม่รู้อยู่ดีนั้นแหละ ฮา! พอสมอเรือเกาะพื้น สายสมอตึง เรือเข้าที่เข้าทางของมันแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของเด็กเรือมาจัดแจง ช้อนปลาหมึกเกี่ยวเบ็ด เป็นบริการที่เยี่ยมจริงๆ เด็กเรือของไต๋โก๊ะ ขยันจริงครับ นักตกปลาแทบจะไม่ต้องไปทำอะไรเลยครับ

ผมเลือกเหยื่อหมึกตัวใหญ่ด้วยถือคติ เหยื่อใหญ่ปลาใหญ่ หวังจะได้อัดปลาเก๋าระดับ เฮฟวี่ ที่เคยได้ยินได้ฟังมาว่าไต๋โก๊ะ มีหมายบิ๊กลูกหมู ระดับ 20 โลอัพ วันนี้คงจะได้พิสูจน์ข้อเท็จจริงกันละ ขณะที่กำลังวาดฝันหวานถึงลูกบิ๊กลูกหมู คันของนายแต๋ง ที่ปัก ไว้ท้ายเรือก็ได้รับการต้อนรับจากเจ้าถิ่น เจ้าแต๋ง ไม่รอช้ารีบวัดคันไป 2 ที ติดๆ แต่แต๋งก็ทำได้เพียงเท่านั้น สายหน้า 80 ปอนด์ ก็ขาดสะบั้น คันที่โก้งงอ ก็ดีดตรง โห้..มันอะไรกันนี้ สาย 80 ปอนด์ ยังขาด มันถ้าจะไม่ธรรมดาแล้วละโว้ย... ไต๋โก๊ะ หันหน้าอันกวนโอ้ย ก่อนจะแสยะยิ้ม ดูปากมันตอนนี้ น่าเอา อีโอ๊ค ยัดปากมันจริงๆ ผับผ่า ดิ ! "ผมบอกแล้วว่ามันต้องลวดสริง เบอร์ 80 เป็นงาย เห็นหรือยาง ขาดกระจุย" เออ! ในเมื่อเอ็งเสนอ ตูก็จะสนอง งั้นเอ็งทำสายหน้าลวดสริง ให้พวกตูด้วยแล้วกัน และแล้วมหกรรมสายรีดลวดสริง ก็เริ่มขึ้นเราทุกคนหันมาเปลี่ยนสายหน้าเป็นลวดสริง 80 ปอนด์ กันหมด รวมทั้งผมด้วย แต่ว่า ลวดสริง 80 ปอนด์ ก็ไม่อาจจะต้านทาน พละกำลังอันมหาศาล ของมันได้ พวกเราเผลอเลอ เพราะมัวแต่ยกแก้วสุรา และรำพันคุยกันแต่เรื่องน้องนางในตู้ แถวกาแล็คซี่กันเพลิน จึงเปิดโอกาสให้เจ้าปลาเก๋าพวกนั้นคาบเหยื่อ แล้วม้วนตัวเข้ารูไปทุกครั้ง ปิดฉากชัยชนะ หยิบยื่นความพ่ายแพ้ให้แก่พวกเรา ครั้งแล้วครั้งเล่า จากบทเรียนที่ได้รับในช่วงเช้า ทำให้เรารู้ว่า "อย่ามัวแต่พูดเรื่องใต้สะดือ เพราะมันจะเพลินจนลืมดูคัน" ปลาหลุดปลาขาดมันเป็นเรื่องธรรมดาของการตกปลา แต่มาถูกเพื่อนเยาะเย้ยถากถางนี่ซิ โดนแซว3 เดือน ก็ยังไม่เลิกแซว ใช่ ม่ะนายแต๋ง แต่ถึงยังไง หมายนี้เราก็ได้ปลามาหลายตัวเหมือนกัน

ซื้อหมึกหอมไปล่อเก๋ารูต่อ

ตอนนี้หมึกกล้วยตัวใหญ่ก็หมดไม่เหลือหรอ เหลือเพียงหมึกกระตอยตัวเล็กๆ เท่านั้น ถ้าจะใช้หมึกกะตอย มาเกี่ยวเบ็ด ก็คงจะไม่ได้เรื่อง ไต๋โก๊ะเริ่มวางแผนใหม่บอกกับผมว่า เดี๋ยวเราดักรอซื้อหมึกหอม จากเรือวางลอบปลาหมึก ดีกว่า พอดีที่เรือวางลอบแล่นกู้ลอบ ผ่านมาทางเรือของเราพอดี เราจึงขอซื้อหมึกหอมจากเรือ ลำนั้น ได้หมึกหอมมา 10 กว่าตัว พวกเราจัดการเอาหมึกหอมมาเกี่ยวเบ็ด แล้วหย่อนลงไปสู้กับเจ้าเก๋าลูกหมูเฮฟวี่ พวกนี้ใหม่อีกครั้ง และเหตุการณ์ก็เหมือนเดิม คือสายหน้าขาดกระจุย หมดทุกครั้งที่โดนลูกหมูเล่นงาน รึไม่บางครั้งมันเล่นทีเผลอ แอบเข้ามางับหมึกหอมเล่น พอให้คันโกงเล่นแล้วมันก็ปล่อย อย่างกับเล่นเอาล่อเอาเถิด ยังไงยังงั้น พอเราเก็บสายเบ็ดขึ้นมาสิ่งที่หลงเหลือติดปลายสาย เหลือเพียงซากหมึกหอมที่โดนเก๋าลูกหมูกัดจนแหลกไม่มีชิ้นดี หมึกหอมทั้ง 10 ตัว ก็หมดลงภายในไม่กี่ชั่วโมง แต่หมายนี้ก็ยังพอมีความเมตตา ที่หยิบยื่นปลาเก๋าขนาด 6 กิโล ให้กับนายต้อย ปลาสร้อยนกเขากับปลาเก๋าตัวโตให้กับพี่ขุน และปลาอังเกยให้กับเจ้าแฝด

คืนที่เงียบเหงา
เหยื่อหมึกหอมที่ซื้อมาหมดแล้ว คืนนี้เราต้องย้ายหมายไปนอนตกปลาสากข้างเกาะ กันดีกว่า แต่คืนนี้ต่างกลับคืนวานอย่างสิ้นเชิง ภาพเหตุการณ์ลมพายุของคืนวานมันยังวนเวียน ฝังอยู่ในความทรงจำของเรา ผิดกันริบลับกับคืนนี้ทะเลเงียบสงบ และมันก็เงียบสงบไปเสียทุกอย่างแม้แต่ปลาสักตัวก็ไม่มีมาฉวยเบ็ดพวกเราเลย รอกทุกตัวคันเบ็ดทุกคัน อยู่อย่างเงียบสงบ จนกระทั้งเช้า แผนการจึงถูกเปลี่ยนทันที่ที่ไต๋โก๊ะ ตื่นขึ้นมา เมื่อเหยื่อจะอัดปลาตัวใหญ่ๆ หมดลงเหลือแต่เพียงหมึกกระตอยตัวเล็กๆ ผมจึงให้เจ้าโก๊ะ ไปหาตกปลาจานดูจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด โก๊ะพาเรามาจอดข้างๆเกาะแห่งหนึ่ง ผมจัดการเอาอุปกรณ์ชุดเล็ก ขนาด 8 ปอนด์ ใช้เบ็ดเบอร์ 11 ผูกสายหน้า ยาวประมาณ 2 ฟุต ร้อยตะกั่วเม็ดเล็ก จัดการช้อนหมึกตัวเล็กมาเกี่ยวแล้วหย่อนข้างเรือ พอตะกั่วถึงพื้น ก็รีบกรอสายเก็บขึ้นมาเร็วๆ พอเหยื่อขึ้นมาจนพ้นน้ำ ก็ปล่อยลงไปใหม่ ผมทำแบบนี้ได้เพียงครั้งที่ 2 เท่านั้น ขณะที่กำลังกรอสายเอ็นขึ้นมาคันเบ็ดในมือก็ถูกกระชากวูบ แทบจะหลุดมือ สาย 8 ปอนด์ วิ่งออกจากสปูน ออกไปอย่างรวดเร็ว จนทำให้ผมคิดว่าเจ้าตัวที่คาบเบ็ดผมวิ่งออกไปนั้นน่าจะเป็น โฉมงามเป็นแน่ มันเล่นวิ่งรอบเรือพาผมออกกำลังรับอรุณตอนเช้าด้วยการเดินรอบเรือตั้ง 2 รอบ แต่พอผมอัดมันขึ้นมาบนเรือมันกลับเป็นปลาไอ้เปียขนาดเกือบ 2 กิโล คราวนี้แหละครับ ความมันส์ก็มาเยือนกลุ่มของพวกเรา เมื่อฝูงไอ้เปียมันเข้ามาโจมตีพวกเรา ทั้งพี่ตี้ พี่ขุน นายต้อย นายเอก นายต้น ผม และ เจ้าแต๋ง ได้อัดไอ้เปียกันถ้วนหน้า บ้างครั้งมันเล่นกินเบ็ดพร้อมกันทีเดียว 3 - 4 คัน สร้างความวุ่นวายให้เราพอสมควร แค่เพียงชั่วโมงเดียวเรากวาดไอ้เปียขึ้นมาดองน้ำแข็งตั้งหลายสิบตัว ก่อนที่ไอ้เปียฝูงนั้นจะจากพวกเราไป เจ้าโก๊ะ ยิ้มออก เพราะได้ไอ้เปียฝูงนี้ช่วยกู้หน้าให้ ไม่งั้นพวกเราคงขนแห้วกลับบ้านกันไม่หวาดไม่ไหว แน่เล้ย ฮ่า!

จนเวลาบ่ายสมควรแก่เวลา เราจึงเดินทางกลับเข้าฝั่ง พวกเราทุกคนต่างอิ่มเอมกับความสุขที่ได้รับจากท้องทะเลตราด ที่ไต๋โก๊ะ อนุเคราะห์ สรรหามอบให้กับพวกเรา สมแล้วที่เขาเล่าขาน เอ็งมันเยี่ยมเหลือเกิน จวบจนบัดนี้ ทำให้ผมรู้ว่า วันเวลาที่ผ่านพ้นไป ทำให้เด็กหนุ่มลูกทะเลคนหนึ่งค่อยๆ เก็บสั่งสมประสบการณ์ ทีละเล็กทีละน้อย จนถึงบัดนี้ เขาได้ก้าวขึ้นสู่ไต๋ยอดฝีมือชั้นแนวหน้าคนหนึ่ง แห่งท้องทะเลตราด เทียบรัศมีไต๋รุ่นพี่ได้อย่างสบายขอบคุณไต๋โก๊ะ ที่พาพวกเราออกไปผจญภัย เล่นเรือโต้คลื่น กันกลางทะเลแบบไม่ต้องไปเสียเงิน หาเล่นที่สวนสนุกที่ไหนในโลกนี้ไม่ได้ เอ็งมันเยี่ยม ใจเกิน 100 จริงๆ

ท่านใดสนใจ จะลงเรือตกปลากับไต๋โก๊ะ ติดต่อจองเรือได้ที่ 01-7617758 หรือ 06-1550858 ครับ ขอให้สนุกกับการตกปลากันทุกคนครับ

[กลับสู่เมนู]