| มิตรภาพไร้พรมแดน
ตอน. เพื่อนรักต่างแดน
วันที่ 13 - 15 ก.พ. 47
เรือ น้ำใจ ตี๋ใหญ่
ผู้ร่วมทริบ
1.ลอย 2.หมูฮิเล็ก 3.เล็กเมืองนนท์ 4.เชษฐ์ 5.พี่ซิง 6.บรรจง 7.เฮียเล็ก บางชัน
ค่ำคืนนี้มีเพียงแสงจันทร์ ที่ส่องแสงแพรวพราวให้ความสว่าง พอมองเห็นแนวเกาะและแนวเส้นทางเดินเรือ ที่เรากำลังมุ่งหน้าไปยังเกาะหวาย คืนนี้ดวงพระจันทร์กลมโตเปล่งแสงสีแดง ลอยเด่นอยู่เหนือยอดเขาบนเกาะช้าง ยามที่ลมพัดพาเอาก้อนเมฆลอยมาบดบังดวงจันทร์ที่เป็นสีแดงฉาน ทำให้จินตนาการ ถึงเรื่องราวที่น่ากลัว ยิ่งมีสายลมพัดเอากระแสความหนาวเย็นมากระทบผิวกาย ยิ่งสร้างบรรยากาศความวังเวงและน่ากลัวมากยิ่งขึ้น ก่อนที่สมองจะจินตนาการไปเรื่อยเปื่อย เรือน้ำใจก็มาแล่นมาถึงเกาะหวาย ที่จะเป็นจุดหมาย ไดร์หมึก ของเราในครั้งนี้พอดี มองดูดวงจันทร์ที่สีแดงทั้งดวง คืนนี้เราคงไม่โชคร้ายเจอเหตุการณ์ แปลก ๆ หรอกนะ ในใจได้แต่ภาวนา ขออย่าให้เจอเรื่องราวร้ายๆ เลย '
 'สมาชิกผู้ร่วมเดินทางครั้งนี้ประกอบไปด้วย ลอยหนุ่มเมืองอุบล, เล็กเมืองนนท์, เล็กบางชัน , บรรจงไทยออล์ย , ซิงสิงห์เมืองจันท์ , เชษฐ์เมืองนคร และหมูฮิเล็ก สมาชิกทั้งหมด ต่างคุ้นหน้า คุ้นตา กันเป็นอย่างดี บรรยากาศบนเรือน้ำใจในครั้งนี้ จึงอบอวล ไปด้วยเสียงยั่วเหย้ากระเซ้าแหย่ ปนเสียงหัวเราะ ที่ดังสอดแทรก ออกมาเป็นระยะ พี่โย เมื่ออื้นเราซิไป่ต๊กหม่องเก่า บ่ ละครับ เสียงเจ้าลอยถามออกมาเป็นภาษาเสียงในฟิลม์ ซึ่งแปลกเป็นไทย ได้ความว่า พรุ่งนี้เราจะไปตกปลา ที่เดิมหรือเปล่า ' ผมจึงตอบเจ้าลอยไปสั้นๆ ว่า ไป แต่เจ้าลอยกลับยิ่งสงสัยหนักขึ้นกว่าเดิม อั่นว่า เฮ้าไป่หม่องนั้นแล้วเฮ้า ซิได๋ บัก ลูกหมูคือเก่าบ่ ละครับอ้าย (แปลว่า ถ้าเราไปที่เดิมแล้ว เราจะได้ลูกหมูเหมือนครั้งที่แล้วหรือเปล่าพี่) มันตอบยากวะ จะได้หรือไม่ได้ ทะเลอะไรมันก็ไม่แน่นอนเสมอไปหรอก ดูเหยื่อ คืนนี้ก่อน แล้วค่อยว่ากันเรื่องอื่น ป่ะ ไปช่วยกันตกหมึกหาเหยื่อดีกว่า คราวนี้ผมตอบยาวกว่าเดิม พร้อมกับ เปลี่ยนเรื่องชวน ให้มาช่วยกันตกหมึกหาเหยื่อสะเลย ท้องฟ้าคืนนี้ดูจะเป็นใจ ให้พวกเราตกหมึกกันได้มากมาย แม้จะเป็นคืนที่พระจันทร์ เต็ม ดวงก็ตาม เราได้เหยื่อมากมายหลายร้อยตัว จากการเฉอวนเพียงครั้งเดียว หมึกแต่ละตัว ตัวใหญ่ ยาวกว่าคืบทั้งนั้น ป่ะ ตี๋ใหญ่ มีเหยื่อเล่นลูกหมูแล้วเช้านี้ ออกไปทักทายลูกหมูกันก่อนดีกว่า ตี๋ใหญ่ พยักหน้าตอบรับ ก่อนจะบังคับเรือแล่นสู่จุดหมาย ปลาเก๋าลูกหมู เอาหมายเดิมเลยรึเปล่าครับ พี่โย หมายที่พี่โยทำหลุดไว้ ตั้งหลายตัวอ่ะ ตี๋ใหญ่เหน็บเข้าให้สะ 1 ดอก เฮ้ย ! ไม่ต้องเน้น ก็ได้ แหม่ เน้นจังเลยนะ ไอ้คำว่าหลุด หลุด เนี่ย ฮ่า ! ขณะที่คุยกันกำลังเพลิดเพลิน เจ้าบังก็ยกกาแฟนร้อน มาเสริฟ เป็นการ ยุติวิวาทะ ที่กำลังจะเกิดขึ้นและกำลังจะเข้มข้น ไว้ชั่วครู่ กาแฟร้อนๆ ครับพี่โย ดื่มกาแฟร้อนให้ใจเย็นๆ ก่อนครับ เช้านี้ ได้จิบกาแฟร้อนๆ สักถ้วย คงทำให้สดชื่นขึ้นบ้าง
 จนกระทั้งเรือมาถึงจุดหมาย ตี๋ใหญ่ วนเรือดูเชื้อปลา และตำแหน่งหมาย พอเห็นว่า เชื้อยังแน่น และเกาะกลุ่มกันดีอยู่เหมือนเดิม ในเก๋งเรือบัดนี้เนืองแน่นไปด้วยนักตกปลา ที่เฝ้ามองดูจอ Sounder ด้วยใจระทึก คำถาม 108 ก็ ประเคนเข้าใส่ตี๋ใหญ่มากมายหลายสิบคำถาม เช่น นี่เชื้อปลาอะไร ครับไต๋ ?, ไอ้สีเขียวๆ สีแดงๆ นี่มันคืออะไรหรือตี๋ใหญ่ ? , แล้วไอ้น้ำตาลแดงๆ เข้มๆ นั้นละ มันคืออะไรครับ ? , แล้วทำไมไต๋ถึงรู้ว่าที่นี่มีปลาเก๋าลูกหมูละครับ ? , แล้วมันมีปลาเก๋าลูกหมู อยู่กี่ตัวครับไต๋ ? , เป็นตัวผู้กี่ตัว ตัวเมียกี่ตัวครับ ? ฯลฯ เฮอะ ! แค่ได้ยินคำถาม แต่ละคนก็เหนื่อย แทนคนตอบแล้วละ เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ ตี๋ใหญ่ ก็ละสายตาจาก จอ GPS แล้วเอ่ยปากขึ้นว่า ผมกำลังใช้ความคิดคำนวณตัวเลขอยู่ ไม่ได้ยินใครถามอะไรมั่ง น่ะ นายเชษฐ์ถึงกลับอ้าปากค้างหวอ อ้าว ธ่อ ! เวงกำ ถามไปตั้งเยอะ นี่ไม่ฟังเราเลยนี่หว่า ห่วย ตี๋ใหญ่จึงรีบอธิบายให้ฟังว่า เวลาผมกำลังคิด คำนวณ จุดทิ้งสมอ ผมไม่ได้ยินเสียงใครถามอะไรหรอก เพราะเดี๋ยวมันจะเสียสมาธิ พาลจะพาทิ้งสมอผิดทิ้งถูกเสียเวลา บรรดามนุษย์ คำถาม จึงถึงบางอ้อ กระทั้ง คุณบรรจง ส่งเสียงร้องบอกให้ให้เพื่อนๆ มาหย่อนเบ็ด เอ้าไม่ตกปลากันหรือครับ สายสมอตึงแล้วนะครับ สมาชิกที่ออกันเน้นอยู่ในเก๋งจึงแยกย้าย ไปคว้าคันของใครของมันมาเกี่ยวหมึกแล้วไปนั่งหย่อนเบ็ด
 เพียงสายเอ็นจากรอกในมือคุณบรรจงหย่อนลงถึงพื้นดินด้านล่าง หมึกกล้วยตัวยาวเกือบ จะเท่า หมึกศอก ก็โดนสวาปาม จากปลาเก๋าตัวใหญ่ทันที เสียงคันแหวกอากาศดังหนักแน่น ตึ๊บบบ ' ตามด้วยเสียงเจี้ยวจ้าว จากเพื่อนๆ ดังตามมา อ้าวเฮ้ย คุณบรรจง อัดปลาแล้วโว้ย พวกเรา มัวแต่คุยกันอยู่นั้นแหละ รีบๆ เลย บังขอหมึกตัวใหญ่ๆ ยาวๆ ผมตัว เฮียเล็กบางชัน ร้องเรียก หาหมึกทันที ก่อนจะโรยสายเอ็นส่งเหยื่อหมึกกล้วยตัวยาวคืบกว่าลงสู่พื้นดินข้างล่าง ตามมาด้วย เล็กเมืองนนท์ เสียงดังเอ็ดตะโร่ วุ่นวายอยู่สักพัก ก็เงียบลงทุกคนแยกย้าย ไปหย่อนก้น ประจำ ตำแหน่งกันเรียบร้อย นั้นเฮียเล็กวัดคันแล้ว อู้ยยยยย หัวเรือปลากินแล้ว เสียงตี๋ใหญ่ส่งเสียเชียร์ ยามที่คนหนึ่งคนใดได้อัดปลา เฮียปลาอะไรเหรอ ทำไม คันมันโกร่งเสียวจะหัก อย่างนั้น ผมเขยิบ หนีเฮียดีกว่า เสียว ว้อยยยย เจ้าลอยถามเฮียเล็กพร้อมขยับก้น หนีห่างไกลจากรัศมีปลายคันที่กำลังโค้งงอ ปลาทะเล โว้ยลอย ผมกำลังอัดปลาทะเลอยู่ ฮา ! เฮียเล็กตอบ โดนไม้นี้เข้าไป เจ้าลอยเลยหุบปากไม่เอ่ยถามอะไรอีกเลย
 ในที่สุดเฮียเล็กบางชันก็สามารถพิชิตปลาสร้อยนกเขา ขึ้นมานอนในตะกร้าได้สำเร็จ โน้น กาบซ้าย เป็นอะไรไปแล้ว นั้น พี่โย สงสัยจะโดนลูกหมูงาบเข้าให้แล้วมั่ง ตี๋ใหญ่เจ้าเก่า ที่ส่งเสียง ออกมา จากในเก๋งเรือ พี่เล็กนนท์ เป็นไงบ้าง ไหวไหมครับ ผมเดินเข้าไปถาม เล็กเมืองนนท์ ที่กำลังงัดคัน สู้อยู่กับ ลูกหมูอย่างไม่ยอมแพ้ หนักดี ยังไหว สบายมาก คุณโย เล็กเมืองนนท์ตอบ สองมือกุม คันเบ็ดไว้อย่างมั่นคง พี่เล็ก ปั๊มคันเลย อย่ายืนโน้มคัน ถือคันแช่ อย่างนั้น เดี๋ยวมันวิ่งเข้ารู้หมด ผมแนะนำและเตือน พี่เล็กเมืองนนท์ ในที่สุด Trophy ชิ้นงามของพี่เล็กเมืองนนท์ ก็ลอยตะลุ๊บตุ๊บป่อง ขึ้นสู่ผิวน้ำ มันเป็นปลาเก๋าลูกหมู ขนาดน้ำหนักตัว ประมาณ 14 กิโลกรัม ไม่ขาดไม่เกิน พี่เล็กยิ้ม จนแก้มแทบปริ หน้าบานเป็นกระด้ง นี่เป็นลูกหมูตัวแรกของผมเลยนะนี่ คุณโย ตกปลามาเกือบ 10 ปี พึ่งจะได้ก็นี่แหละ วู้ แจ่ม เล็กเมืองนนท์กล่าวด้วยความชื่นชม แม้จะยังเหน็ดเหนื่อย แต่เมื่อสามารถ พิชิตมันความเหน็ดเหนื่อยก็สลายหายไปเป็นปลิดทิ้ง ขณะที่เรากำลังถ่ายรูปพี่เล็กเมืองนนท์ กับโทรฟี่ ชิ้นงามอยู่นั้น เสียงเอะอะมะเทิ่ง ก็ดังมาจากเจ้าลอย อ้าวเฮ้ย บักแม่นหยั่งมันดึงกูละโว้ยเฮ้ย ตูข้อย บ่ย่อมเด็ดขาด จั๋งดั๋ยก้อบ่ย่อม เจ้าลอยพูดสำเนียงเสียงในฟิลม์ มือก็ออกแรงงัด คู่ต่อกร เจ้าลอย กัดฟัดออกแรงงัดได้ประเดี๋ยวเดียว ในที่สุด ปลาเก๋าขนาด 7 กิโล ก็ถูกเจ้าลอยสอย จนตาถะลักปูดออกมานอกเบ้า พวกเรา หลายคนสนุกสนานกับการตกปลา เดียวคนโน้นวัดเดียวคนนี้อัด แต่ฝากหนึ่งกลับตรงข้ามอย่างกับ สีขาวกับสีดำ หมู วันนี้เป็น ไงไป ปลาไม่ฉวยเบ็ดเลย พี่ซิง เอ่ยปากถาม หมูฮิเล็ก ผู้มีชะตาเดียวกัน คือปลาไม่แหลก ไม่รู้เหมือนกันพี่ สงสัยเที่ยวนี้ คุณแห้ว คงจะมาสิงสถิตย์อยู่กับผมแน่เลย หุหุ หมูฮิเล็กตอบ
 จนกระทั้งปลาหยุดกินเหยื่อ ได้เวลาที่เราจะต้องเดินทางต่อไป อ้าว เก็บเบ็ดครับเดี๋ยวจะต้อง เดินทาง ต่อไป ตี๋ใหญ่ตะโกนบอกให้เก็บเบ็ด ก่อนจะสตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วบังคับเรือมุ่งหน้า ไปยังหมายใหม่ที่อยู่ห่างออกไปอีก 7 ไมล์ ระหว่างแล่นเรือเดินทางสู่หมายเรือจม เราพบซั้งลอยน้ำ ขนาดใหญ่ ซึ่งรอบๆ ซั้งกอนั้น ปรากฏฝูงปลาอีโต้มอญฝูงใหญ่ กำลัง แหวกว่ายล้อมรอบกอซั้ง อย่างสนุกสนาน พวกเราเห็นดังนั้นก็รีบคว้าคันเบ็ดชุดเล็ก ขึ้นมาประกอบ ใช้สายหน้า 15 ปอนด์ ยาว 2 ฟุต ผูกเข้ากับเบ็ดเบอร์ 12 เชื่อมด้วย ลูกหมุนขนาดเล็ก ตะกั่ว ไม่จำเป็นต้องใส่ หมึกหลอด ตัวเล็ก ถูกช้อนขึ้นมาเกี่ยวเบ็ด ก่อนจะบรรจงหวดคันส่งเหยื่อ ให้ไปตกข้างๆซั้งกอนั้น กรี๊ดดดดดดดด ' เสียงกรีดร้องของรอกสปินนิ่ง ตัวจิ้ว กรีดเสียงดังแสบแก้วหู เมื่อปลาอีโต้มอญ คว้าเหยื่อออกวิ่ง ปู๊ด ไปอย่างรวดเร็ว ปลาคาบ เหยื่อวิ่งแล้ว นับ 1 ถึง 3 แล้ววัดคันเลย พี่เล็ก ตวัดคันย้ำคมเบ็ด ส่งผลให้คันเบ็ด AGURO POWER STICK ขนาด 3.5 ฟุตโค้งงอ ปลากระโดดโชว์ตัว ห่างไกลออกไป เกือบ 50 เมตร ตูม ตูม ' พี่เล็กเมืองนนท์ ได้อรรถรส ของเกมส์สายเล็ก กับ ปลาเกมส์ ที่ได้ขึ้นชื่อว่ามีลีลาการต่อสู้ที่ครบสูตร กว่าจะสยบปลาอีโต้ตัวนี้ลงได้ พี่เล็กเมืองนนท์ก็เล่นเอาล่อเอาเถิด เหงื่อตก ไปหลายยก ในขณะที่พวกเรา กำลังพันตู กับฝูงอีโต้มอญ กันอย่างสนุกสนาน ก็ได้เวลาที่ต้องอำลาจากปลาอีโต้ ฝูงนี้ไป เก็บเบ็ด ได้เวลาเดินทางไปหมายหน้าแล้ว เดี๋ยวจะ ไปไม่ทันน้ำเดินครับ เราต้องรีบเดินทางสู่ซากเรือจม ให้ทันก่อนที่ น้ำจะหยุดเดิน เป็นที่ทราบกันอยู่ว่า ถ้าน้ำไม่เดินปลาก็จะไม่กินเหยื่อ
 เรือน้ำใจเดินทางมาถึงหมายซากเรือจม ก่อนที่พระอาทิตย์จะลาลับท้องฟ้า สายตาของผู้ชื่นชอบ ท่องทะเลเหม่อมอง ดูภาพดวงอาทิตย์ ที่กำลังใกล้จะลาลับท้องฟ้า มันเป็นภาพที่สวยงาม หาดูได้ยาก ถ้าเปรียบเทียบ ภาพความงามของดวงอาทิตย์ที่กำลังจะจรดผิวน้ำ กับภาพของดวงอาทิตย์ ที่กำลัง จะลาลับทิวเขา มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เหมือนกับว่ามัน ไม่ใช่ดวงอาทิตย์ ดวงเดียว กัน เครื่องยนต์ลดความเร็ว ลง ตี๋ใหญ่ วนเรือตรวจหาพิกัดหมาย ก่อนจะไปทิ้งสมอ ให้เรือลอยลำขนาน และห่างกับซากเรือประมาณ 5 เมตร เรามาถึงหมายแล้ว ลงเบ็ดกันได้เลย เสียงนี้เสมือน คำ ประกาศิต ที่ทุกคนต่างรอคอย หมึกเป็นถูกลำเลียง ขึ้นมาเกี่ยวเบ็ดขนาด 2/O ก่อนจะทยอย ดำดิ่ง ลงสู้ก้นทะเลลึก ไปทำหน้าที่ยักย้ายส่ายสะโพก เชิญชวนสารพัดปลา ที่อยู่รอบบริเวณ ใกล้ เคียงให ้มางาบ และเพียงเหยื่อตกกระทบถึงพื้นดิน หมึกเป็นตัวนั้นยังไม่ทันจะได้ดีดดิ้น ก็โดนงาบ สะแล้ว การต้อนรับที่ดุดัน จากปลาอังเกยที่หิวกระหาย ในขณะที่หลายคนกำลัง สนุกสนาน กำลังเพลิน กับเกมส์งัดข้ออยู่กับปลาหน้าดิน ก็มีอันต้องสะดุ้งโหยง กับเสียงร้องตกใจ ของเจ้าลอย เฮ้ย นี่มัน ตัวอะไร ละเว้ย ทุกคนพอได้ยินเสียงร้องตกใจ ต่างหันขวับมองไปทางเจ้าลอยต้นกำเนิดเสียงนั้น เป็นจุดเดียว ภาพที่ได้เห็นอยู่ในขณะนี้ คือ เจ้าลอย ยืนถือคัน ตาค้าง สงบนิ่ง สายตาของเขาเพ่งมองลงไปยังพื้นน้ำข้างล่าง เหมือนกับกำลังมองดูสิ่งของที่แปลกประหลาดอะไรสักอย่างหนึ่งอยู่ เป็นอะไรไปลอย เฮ้ย เป็นอะไรไป เฮียเล็กบางชัน ที่ยืนตกปลาอยู่ใกล้ๆ เอ่ยปากถามออกไป ตัวอะไรไม่รู้ครับเฮียมันติดเบ็ดผม เจ้าลอยตั้งสติได้ก่อน จะตอบเฮีย เล็กบางชัน ถึงตัวแปลกประหลาดที่ติดเบ็ดอยู่ในขณะนี้ ตัวอะไรหรือลอย คุณบรรจงเอ่ยปากถามออกไป ไม่รู้ตัวอะไร ตัวอะไรก็ไม่รู้ครับ เจ้าลอยตอบพร้อมกับ แสดงความสงสัยก่อนเรียกสติ สะตังที่เกือบจะแตกกระจาย ให้กลับคืนมาอีกครั้ง แล้วเพ่งสายตามอง พินิจพิจารณากับตัวที่ติดเบ็ดขึ้นมา สัตว์ประหลาด ครับพี่
 เท่านั้นแหละทุกคนรีบวางคันเบ็ด เดินเข้ามาหาเจ้าลอยทันที ไหนวะสัตว์ประหลาดของเอ็งอ่ะ ผมถามเจ้าลอย ในขณะที่สายตาสอดสายมองหาสิ่งที่คิดว่าเป็นตัวประหลาด แต่ก็มอง ไม่เห็น สิ่งใด ผิดปกติ พี่คอยดู มันติดเบ็ดผมอยู่นี่ เจ้าพูดจบก็กรอรอกเก็บสายเข้า มาจนสิ่งหนึ่ง ลอย ขึ้นปรากฏ แก่สายตาของเพื่อนๆ ทุกคน อ้ายหอกหัก นี่นะรึ สัตว์ประหลาด เท่านั้นแหละ มะเหงก เข็กกะบาล ก็สับโป๊ก ลงบนกลางกระหม่อมของเจ้าลอยทันที โป๊ก ' นี่แหนะ หน่อย ตัวอะไรไม่รู้ ....เหรอ นี่เป็นไง ทำให้เราตกใจหมด พี่ซิงอดรนทนไม่ไหว ถึงกับเคาะเบาๆ ไปสะ 1 โป๊ก แต่ก็เป็น การหยอก ล้อ กันเล่นเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น ฮะ ฮา ตัวอะไรไม่รู้ ไอ้เราก็งง อยู่ตั้งนาน ที่แท้ ก็ปลาหูช้างนี่เอง ว๊ากกกก ขำวุ่ย เสียงฮา ดังลั่นตามมา ที่แท้เจ้าตัวประหลาด มันก็คือ ปลาหูช้าง หรือปลาค้างคาว ' ตัวใหญ่ ที่มีลำไส้สีแดงทะลักออกมากองนอกปาก ตัดกับสีดำของลำตัว มันจึง ทำให้เจ้าลอยมองเห็น เป็นสัตว์ประหลาดไปเสียได้ เวงกรำ ! เฮ เจ้าลอยได้สัตว์ประหลาด มาอีก ตัวแล้วครับ ท่าน เสียงเฮ ลั่นดังอีกครั้งเมื่อเจ้าลอย ตกได้ ปลาหูช้างอีก 1 ตัว เฮ้ยลอย อย่าไป งัดเอาสัตว์ประหลาดมาอีกนะ ขี้เกลียดไปตาม อุลต้าแมนมาปราบวะ เจ้าลอยโดนพี่ซิงเล่นมุข อุลต้าแมน ถึงกับปล่อยฮาแตก กลั่นหัวเราะไม่อยู่ วู้ ป๋าก้อ มันบ่แม่นจั้งซ้าน ไผ๋สิไปฮู้เน๊าะ ว่ามันสิติดเบ็ด ฮา !
 เท่านั้นแหละทุกคนรีบวางคันเบ็ด เดินเข้ามาหาเจ้าลอยทันที ไหนวะสัตว์ประหลาดของเอ็งอ่ะ ผมถามเจ้าลอย ในขณะที่สายตาสอดสายมองหาสิ่งที่คิดว่าเป็นตัวประหลาด แต่ก็มอง ไม่เห็น สิ่งใด ผิดปกติ พี่คอยดู มันติดเบ็ดผมอยู่นี่ เจ้าพูดจบก็กรอรอกเก็บสายเข้า มาจนสิ่งหนึ่ง ลอย ขึ้นปรากฏ แก่สายตาของเพื่อนๆ ทุกคน อ้ายหอกหัก นี่นะรึ สัตว์ประหลาด เท่านั้นแหละ มะเหงก เข็กกะบาล ก็สับโป๊ก ลงบนกลางกระหม่อมของเจ้าลอยทันที โป๊ก ' นี่แหนะ หน่อย ตัวอะไรไม่รู้ ....เหรอ นี่เป็นไง ทำให้เราตกใจหมด พี่ซิงอดรนทนไม่ไหว ถึงกับเคาะเบาๆ ไปสะ 1 โป๊ก แต่ก็เป็น การหยอก ล้อ กันเล่นเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น ฮะ ฮา ตัวอะไรไม่รู้ ไอ้เราก็งง อยู่ตั้งนาน ที่แท้ ก็ปลาหูช้างนี่เอง ว๊ากกกก ขำวุ่ย เสียงฮา ดังลั่นตามมา ที่แท้เจ้าตัวประหลาด มันก็คือ ปลาหูช้าง หรือปลาค้างคาว ' ตัวใหญ่ ที่มีลำไส้สีแดงทะลักออกมากองนอกปาก ตัดกับสีดำของลำตัว มันจึง ทำให้เจ้าลอยมองเห็น เป็นสัตว์ประหลาดไปเสียได้ เวงกรำ ! เฮ เจ้าลอยได้สัตว์ประหลาด มาอีก ตัวแล้วครับ ท่าน เสียงเฮ ลั่นดังอีกครั้งเมื่อเจ้าลอย ตกได้ ปลาหูช้างอีก 1 ตัว เฮ้ยลอย อย่าไป งัดเอาสัตว์ประหลาดมาอีกนะ ขี้เกลียดไปตาม อุลต้าแมนมาปราบวะ เจ้าลอยโดนพี่ซิงเล่นมุข อุลต้าแมน ถึงกับปล่อยฮาแตก กลั่นหัวเราะไม่อยู่ วู้ ป๋าก้อ มันบ่แม่นจั้งซ้าน ไผ๋สิไปฮู้เน๊าะ ว่ามันสิติดเบ็ด ฮา !
 จนกระทั้งเกือบจะถึงเวลาตี 2 ตี๋ใหญ่สั่งเก็บเพื่อย้ายหมายไปที่ใหม่ เพราะปลาเริ่มกินเหยื่อ ห่างตัว คนที่อึด ทนอดหลับอดนอนได้ ก็จะอยู่เฝ้าคันเบ็ดกันต่อไปยันสว่าง ส่วนใครที่ฝืนสังขารตัวเองไม่ไหว ก็จะหอบสังขาร ไปพักผ่อนหลับนอน จนกระทั้งเช้าวันใหม่ มองออกไปทางหัวเรือ ก็พบเห็น สภาพ ของขุนพลแต่ละคนที่กรำศึกมาทั้งคืน บางคนก็นั่งหลับกอดคันที่ปักอยู่ในกระบอกปักคัน บางคนก็นอน บนกองอวนดมกลิ่นปลาเน่าทั้งคืน บางคนก็นอนมันกลางลำเรือ ข้างตัวมี ผลงาน ตะกร้าใส่ปลา อังเกย เต็มเอียดถึง 3 ตะกร้า วางอยู่ข้างตัว ภาพพวกเขามันบ่งบอกให้รู้ว่า เมื่อคืนพวกเขา คงจะเหน็ด เหนื่อย กันน่าดู ในขณะที่ฟ้าเริ่มสว่างขึ้นร่ำไร ตี๋ใหญ่ก็ตื่นขึ้นมาพอดี คันเบ็ดทุกคันถูกจัดเก็บให้เรียบร้อย สมอ เรือถูกกว้านขึ้นมา อีกครั้ง การเดินทางกำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง คราวนี้ เป็นการล่องเรือกลับเข้าฝั่ง ตี๋ใหญ่ถ้าเวลาเหลือเฟือ ก็แวะตกปลาจานสักหมาย นะ ตี๋ใหญ่พยักหน้าเป็นการตอบรับ เรือน้ำใจแล่นมาได้ นานกว่า 3 ชั่วโมง เสียงเครื่องยนต์ก็ค่อยๆ เบาลง นั้นเป็นสัญญาณ บอกให้รู้ว่า เรากำลังจะหมายตกปลากันแล้ว
[กลับสู่หน้าเมนูหลัก] |
250 ไมล์กับนายชนบท
