WeekendHobby.com Enjoy It With Friends.. :)


พฤหัสบดี,12 ธันวาคม 2567

เรื่องเล่าคนตกปลา

ทุบไอ้สากที่สัพพะยื้อ

น้ำใจ

โฉมเอยโฉมงาม

แข่งขันตกปลาสัญจร#1

ปลายฝนต้นหนาว

แข่งขันตกปลาแสมสารครั้งที่#6

ลองเรือใหม่กับไต๋โก๊ะ

หูดำที่เกาะค้างคาว

ไปลุยโฉมงามกับไต๋น้อง

ยุทธการหักเขี้ยวอินทรี

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี3

ปลายักษ์ในตำนาน

ราพาร่าพรางตัว

สานสัมพันธ์คนตกปลา ครั้งที่ 4

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี 4

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี5

ธิดาย่ำสวาท

กุเลาเกมส์คนวัยมันส์

เมษาพาเพลิน

26-28 ตุลาคม 2544
มาอ่านคนที่

ปลาโต้มอญตัวแล้วตัวเล่า ถูกเกี่ยวขึ้นเรือ เป็นว่าเล่น จนเรือลอยห่างออกจาก ซังขยะลอยน้ำออกไปไกล ปลาจึงห่างตัว ไต๋วุฒิ จึงขยับเรือวิ่งเข้าหาซังขยะลอยน้ำ อีกครั้ง จังหวะที่เรือกำลังลอยลำไหลเข้าใกล้ซังนั้นเอง ผมเหลือบไปเห็นปลาตัวสีดำ ซึ่งแปลกไปกว่าปลาตัวอื่นที่ว่ายน้ำอยู่ใกล้ๆ ซัง ผมชี้นิ้วให้ไต๋วุฒิ ดูแล้วถามว่า " วุฒินั้นปลาอะไร ตัวสีดำๆ ว่ายเข้าไปในซัง รู้ป่ะ" "ปลากระพงดำครับพี่ เนื้ออร่อยมากเลยพี่ " เท่านั้นแหละครับ เบ็ดในมือก็หวดเหยื่อลงแหมะลงตรงหน้าเจ้าปลากระพงดำตัวนั้นทันที มันวิ่งเข้าชาร์ตหมึกเคราะห์ ทันที่ที่เหยื่อตกน้ำ คนที่ยื่นดูอยู่ชั้นบนเรือ มองเห็นอย่าถนัดถนี "มันงับเบ็ดพี่แล้วพี่" สายเอ็นถูกมันดึงเขม็งตรึง ผมวัดคันทันที คัน G-Loomis รอก Shimano Trinidad TN-12 กับสาย 10 ปอนด์ รับรู้พละกำลังของมันทันที ที่มันออกวิ่งมุดหัว เข้าไปในซังขยะกองนั้น มันเป็นภาพที่ประทับใจผมเหลือเกิน แอ็คชั่นคัน ง้องุ้ม ผมพยายามงัดมันให้ออกจากกองซังขยะนั้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้ สายเอ็นเข้าไปพันกับซังไม้ไผ่ แล้ว เดือดร้อนไต๋วุฒิต้องกระโดดลงน้ำ เอาสวิงดำลงไปช้อนมัน ขึ้นมาจากใต้ก่อซังขยะนั้น เสียงร้องเฮ ลั้นเมื่อไต๋วุฒิ เอาเจ้ากระพงดำ ตัวนั้นขึ้นมาได้ มันหนัก กว่า 3 กิโล ทีเดียว

เราจำใจลาจาก โต้มอญฝูงนั้นเมื่อเวลาใกล้จะ 5 โมงเย็น เจาจำเป็นที่จะต้องไปหมายนอก ให้ทันก่อน 3 ทุ่ม ความมันส์ ยังไม่หมดหลายคนยังอยาก มันส์ต่อ แต่ก็ต้องจำใจลาจาก เราจึงบอกกล่าวลา โต้มอญ ฝูงนั้นด้วยความอาลัย เพียงเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง มีอีโต้มอญ มานอนสงบนิ่งในตู้แช่น้ำแข็งถึง 92 ตัว เราเดินทางมาถึงหมายซากเรือจม ประมาณ 3 ทุ่มเศษ เหยื่อถูกหย่อนลงน้ำ ทุกคนยังตื่นตาตื่นใจกับเหตูการณ์ เมื่อครู่กับฝูงโต้มอญ ไม่หาย คำสนธนา ยามนี้ ก็มีเพียงเรื่องฝูงโต้มอญนั้นเอง เวลาผ่านไปหลายนาที ยังไม่มีปลาเข้ามา ทักทายพวกเราเลยสักตัว ในที่สุดเราก็ต้องย้ายหมายไปอีกหยามที่อยู่ห่างกันออกไป วิ่งเรือประมาณ 30 นาที หมายนี้ เราได้รับการตอนรับ จาก อังเกย และแดงเขี้ยว พอสมควร บ้างครั้งจะมีปลาเก๋าไซร์ 3 -4 โล ขึ้นมาสักตัว 2 ตัว รวมทั้ง ปลาช่อนทะเล ที่เข้ามาฉวยเหยื่อ เราตั้ง 4 ตัว แต่เราเอาขึ้นมาได้เพียง 3 ตัวเท่านั้น ก่อนฟ้าสาง เราย้อนกลับยังหมายแรกที่เราจอดตกกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เราไม่แห้ว เหมือนครั้งแรก ปลาแดงเขี้ยว กับ อังเกย รวมทั้ง ปลาเก๋า เข้ามาฉวยเหยื่อเราเป็นว่าเล่น จน ตะวันขึ้นสู้ท้องฟ้า 9 นาฬิกา เราจึงเดินทางกลับสู่ฝั่ง

ระหว่างเดินทางกลับ ลุงส. ก็บอกให้ผม ลองลากเหยื่อดู เผื่อมีอะไร เข้ามางับเหยื่อบ้าง ผมจัดการลงเหยื่อ หัวเจ็ค ขนาด 6 เซ็นติเมตร และ นายแต๋ง ก็ลงเหยื่อหัวเจ็คขนาด 4 เซ็นติเมตร ที่ได้รับความอนุเคราะห์ จากร้าน โอเชียลสปอร์ต ภูเก็ต ส่งมาให้ด่วนทาง EMS อาหารมื้อเที่ยงวันนี้ เป็นข้าวต้ม ขณะที่เรากำลังสาระวนกับ อาหารเที่ยงอยู่นั้น เสียงร้องของรอก Shimano Trigra 20 ก็แผดเสียงลั่น ดังสนั่น เรือ เสียงมันดังจริงๆ นะครับ ผมวางจานข้าว กระโดด พรวดเดียว ถึงคัน ทันที หยิบ คันออกมาจากที่ปักคัน แล้วโยก แดรก เข้าสู่ตำแหน่ง แดรก พร้อมกับ ปลดคลิกเสียงลง แล้ว วัดทันที ปลากระโดด ขึ้นเหนือน้ำ มองเห็นไกลๆ ประมาณ 100 กว่าเมตร ได้อย่างชัดเจน แต่แล้วในทันใดนั้นเอง "ผึ๋ง" แทบหงายท้อง เลยครับ..... สายเอ็นปลิวหว่อน สู้ท้องฟ้า อิสระภาพ เป็นของมัน มันกระโดด ขึ้นเหนือน้ำ อีกครั้งพร้อมกับสบัดตัวไปมาหวังหลุดจากสิ่งที่พันธนาการมันอยู่ พอสายเอ็นถูกเก็บเข้ามา ผมจึงรู้ว่า มันขาด ตรงที่จุดต่อสายนั้นเอง มันเป็นบทเรียน อีกบท ที่ผมต้องจำไว้เสมอ ว่าไม่ควร นำเอ็นต่อ มาลาก ทรอยลิ่ง ....มันเสียของ เปล่าๆ

แต่เหมือนโชคช่วยเมื่อนายแต๋งเก็บเบ็ด ขึ้นมา สายที่ขาดไปเมื่อกี่มันไปเกี่ยวกับหัวเจ็ค ของแต๋งเข้าเต็มๆ โชคดี จริงๆ ที่ไม่เสียเหยื่อ ตัวนี้ไป ผมต้องเปลี่ยนสายเอ็นในรอก ใหม่ทั้งหมด ก่อนที่จะลากทรอยลิ่งอีกครั้งด้วยเหยื่อตัวเดิม อีกครั้ง คราวนี้เป็นโอกาสของแต๋งบ้าง เมื่อถูกปลาอีโต้มอญ กระโดไล่งับเหยื่อหัวเจ็ค เข้าเต็มๆ รอก Penn 321 GTI ร้องเสียงแหบๆ พอได้ยิน มันเป็นโต้มอญ ไซร์ โตใช้ได้ที่เดียว แล้วเราก็ได้ โต้มอญอีกตัว จากการทรอยลิ่งด้วยคันของแต๋มอีกครั้ง หมานจริงๆ เลยนะ เหยื่อตัวนี้ สรุป ปลาที่เราได้จากการทรอยลิ่ง มีปลาเข้าชาร์ตเหยื่อ 4 ครั้ง หลุดไปได้ 1 ตัวครับ นับเป็นผลสำเร็จ จากเหยื่อหัวเจ็ด ของฝีมือคนไทย "ไปทะเลตราดคราใด ก็อย่าลืม ติด ตัวไปด้วยก็จะดีนะครับ"

พอเรือ เดินทางมาถึงเกาะกูด เรือก็เกิดอาการ แปลกๆ คล้ายกับว่าเครื่องมันจะพัง ยังไงยังงั้น ไต๋วุฒิ ต้องดับเครื่องเรือ ลงไปซ้อมเครื่อง ตั้งนาน และก็สามารถประคองเรือวิ่งกลับเข้าฝั่งได้แต่ไปได้อย่างช้าๆ ทำเอาเรา คิดกันว่า ถ้าขืนวิ่งด้วยความเร็ว ขนาดนี้ คงจะถึงฝั่งก็พรุ่งนี้เช้าเป็นแน่ ทะเลบริเวณนี้เต็มไปด้วยบรรดาเรืออวนลาก ที่แล่นลากอวน กวาดทรัพย์สินในท้องทะเล ผ่านเราหน้าพวกเราไปมา มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เรา เสียวจะโดน ชนจากพวกเรือลากอวน เมื่อ เครื่องเรือดับลงกระทันหัน เรืออวนลากลำนั้น มันก็ไม่เบนหัวเรือหนี จากแนวเรือที่เราจอดเสียอยู่ มันยังคงแล่นมุ่งหน้าเข้าหาเรา จนไต๋เรือ ต้องรีบสตาร์ เครื่องยนต์ โชคเรายังดี ที่เครื่องยนต์สตาร์ติด ก่อนที่ไต๋จะเร่งเครื่อหนีออกไปแบบหางจุกตูด จนน้ำบานแบบนั้น เส้นยาแดงผ่าแปด จริงๆ ครับ ถ้าเครื่องเรือไม่ติด ไม่รู้ว่าเราจะนอน เล่นใต้ท้องทะเลกันกี่คนละครับ งานนี้

พอผ่านจุดวิกฤต มาได้สักพัก ไต๋วุฒิ ก็ลงไปห้องเครื่องเพื่อซ้อมเครื่องอีก ครั้ง คราวนี้ เหมือนฟลุ๊ก ละครับ เครื่องยนต์ กลับสู่สภาพปกติ เหมือนเดิม เรือ ครอบครัว108 ทะยานเข้าสู่ฝั่งด้วยความเร็ว 8.7 น๊อต ทันที เราไม่ได้แวะเล่นน้ำ เหมือนคราวที่แล้ว เพราะเราเสียเวลา ที่เครื่องเสียไปเสียนาน เราถึงฝั่ง ตอน 5 โมงเย็น ก่อนที่จะแยกย้ายกัน กลับบ้าน และ อำลา จากไต๋วุฒิ เด็กหนุ่มนิสัยดีแห่งคลองน้ำเชียว และเพื่อนสหายผู้ร่วมชะตากรรมในทริพนี้ เดือนหน้า เราจะกลับมาอีก สิ่งที่เรารอค่อย มาเกือบปี สมแล้วกับความหวังที่อุตส่าห์เฝ้ารอ ความสุขที่ได้รับ จากทะเลตราด มันอิ่มเอมใจ ผมยิ่งนัก แล้วพบกันใหม่ ปลายเดือน พ.ย.นี้ ........สวัสดี.........

[BACK]