| มิตรภาพไร้พรมแดน
ตอน..วังสีทอง
วันที่ 21- 25 ต.ค. 2551
เรือ Ocean One Ranong ไต๋นุ
ผู้ร่วมทริบ
1.พี่ไพรวัลย์ 2.พี่ซิง์ 3.เบียร์ 4.ยอด 5. หนุ่ย บึงสำราญ 6.บังเลาะ 7.พี่ชาญ 8.เล็ก ศรีราชา 9. ตึ๋ง พ.พนัส และ 10. กริชอรุณ
วังสีทอง
ความเดิมจากตอนที่แล้ว หลังจากนักตกปลาจากแดนสยาม เกิดการปะทะโรมรันพันตูกับเหล่ามัจฉา วาฮู เสียจนสะบักสะบอม เล่นเอาเหล่าสมาชิกทั้งหลายลิ้นห้อย หมดแรงไปตามๆ กัน ก็ได้เวลาพักผ่อนพักรบระหว่างเดินทางเข้าสู่สมรภูมิ ที่ชื่อว่า วังสีทอง ซึ่งต้องใช้เวลา ร่วม 2 ชั่วโมง ป่ะ สหายรักทั้งหลาย กินอาหารเช้าเสร็จ แล้วอาบน้ำอาบท่าไปนอนพักเอาแรงกันก่อนดีกว่า อีก 2 ชั่วนับจากนี้ กว่าเราจะเดินทาง ถึง วังสีทอง นายชนบท เอ่ยปากร้องบอกเหล่าสหายรัก ก็ดีเหมือนกัน ผมละ ทั้งเหนื่อย ทั้งมันส์ ไม่เคยเจอเกมส์สนุกๆ อย่างนี้มาก่อนเลยจริงๆ พี่ไพรวัลย์หนึ่งในสมาชิกกล่าว ก่อนจะลงมือโซ้ยอาหารมื้อเช้า พร้อมกับเสียงพูดคุยถึงเรื่องราวที่พึ่งจะผ่านไปหมาดๆ ฟุ้งกระจายวงอาหาร เดี๋ยวผมขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนนะ ถึงหมายสีทองแล้วอย่าลืมปลุกผมด้วยละ น้าโย นายยอดกล่าว ยามนี้สมาชิกที่พอมีแรง ยังคงนั่งชมวิวทิวทัศน์พื้นน้ำทะเลสีคราม กันอยู่บนชั้นสอง บางคนก็หลบเข้าไปนอนในห้องแอร์ เวลาผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมง เสียงเครื่องยนต์เรือก็เบาเสียงลง แสดงว่าเราได้เดินทางมาถึง วังสีทอง แล้ว ด้วยสัญชาตญาณที่อยู่ในตัว พอเสียงเครื่องเรือเบาลง เหล่าผู้กล้าก็ตื่นจากการหลับใหล ก่อนทยอยลุกออกมาจากห้องนอนทีละคน 2 คน แหม ได้หลับสักงีบ ก็สดชื่นแล้ว ผมพร้อมจะลุยต่อแล้วครับ น้าโย นายเบียร์และนายยอด เอ่ยปากทันทีที่โผล่หัวออกมาจากห้องนอน เตรียมอุปกรณ์ชุดใหญ่ไว้ให้พร้อมชุด ถ่วงลูกตุ้ม 1 โลไว้รอเลย เอ้า เท้งไปเอาปลาโอมาแลทำเหยื่อสัก ตระกร้า ป่ะ นายชนบทเอ่ยปากร้องบอกนายเท้งเด็กประจำเรือคนขยัน จัดการเอาปลาโอมาแลเป็นชิ้นๆ เพื่อเตรียมไว้เป็นเหยื่อตกปลาสีทอง และปลาเก๋าถ่าน
กัปตันนุ เริ่ม ตีวน บังคับเรือวนรอบหา เชื้อปลาที่ระดับความลึก 200 เมตร ก่อนจะร้องสั่งน้าเหน่ง ให้ทิ้งสมอ น้าเหน่งทิ้งหมอเลย เอ้าทิ้ง เสียงสมอตกน้ำดัง ตูม กัปตันนุปล่อยให้เรือไหลอิสระ เมื่อเข้าไหลเข้าที่เข้าทางแล้ว ก็ร้องบอกให้น้าเหน่งมัดสายสมอ มัดเลย พี่เหน่งมัดเลย เอ้าน้ำลึก 200 เมตร ลงเบ็ดกันได้เล้ย พี่น้อง เสียงกัปตันนุร้องบอกนักตกปลาที่กำลัง ยืนขาถ่าง จังก้า ถือคัดเบ็ด ไว้ในมือ รอเวลานี้มานานแล้ว ขอหย่อนก่อนละกัน พี่ชาญกล่าวจบ ก็ทิ้งเหยื่อ ที่มีลูกเหล็ก ขนาด 1 กิโล ผูกไว้แทนลูกตะกั่ว ลงน้ำ เสียงลูกเหล็กตกกระทบน้ำดัง ตูม ดำดิ่งพาชิ้นเหยื่อก้อนโตลงสู่ก้นทะเล เสียงลูกเหล็กกระทบดังดังต๋อมแต๋มเป็นระยะ โอ้...แม่เจ้า เหยื่อถึงพื้นปุ๊บมันดึงเบ็ดผมทันที เลยรึไงวะเนี่ย อย่างนี้ต้องรีบวัด อย่าให้เสีย นี่แน่ะ เสียงพี่ชาญสบถออกมาเมื่อถูกปลาฮุบเหยื่อก้อนโต ส่งแรงดึงกระชากผ่านสาย PE จากนั้นเสียงคนอัด ที่ดูเหมือนจะโดนแรงดึงอะไรเข้าสักอย่างก็ดังระงมขึ้น อื๊มมมม อ๊าคคคค โอ้ มายก๊อต ทำไม มันถึงหนัก อย่างนี้ ละเว้ย เฮ้ย ทุกตาที่ได้ยินเสียงดังกล่าวหันขวับไปยังต้นเสียงนั้นทันที อ้าวเป็นอะไรไปครับพี่ชาญ โดนของใหญ่ หรือว่าสัตว์ประหลาดเข้าให้หรือไงละพี่ ฮะ ฮ่า นายชนบทเห็นดังนั้น เอ่ยปากแซวพี่ชาญสะ 1 ดอก จะไม่ให้ร้องไงไหว ดูคันเบ็ดสิ โน้มงอ ออกอย่างนี้ ท่าจะตัวใหญ่ไม่ใช่เล่น เชียวแหละ พี่ชาญกล่าวไปสีหน้าเริ่มเปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิ สาธุ ขอให้เป็นไอ้หลาม สัก 100 โล ก็พอ เพี้ยง นายหนุ่ยบึงสำราญคงเกิดอาการอิจฉานิดๆ ก็เลย แช่งให้ไอ้ตัวที่พี่ชาญกำลังอัดอยู่เป็นปลาฉลามเสียเลย เฮ้ยได้ไง คุณโย พามาตกสีทอง มันต้องเป็นสีทองสิ ว้อย มันจะเป็นไอ้หลามได้ยังไงใช่ม่ะครับคุณโย ฮะ ฮา พี่ชาญกล่าวอย่างอารมณ์ดี โดยส่งสายตามาทางนายชนบท
อึ๊บ นี่แน่ะ ของตูข้า ก็โดนกับเขาเหมือนกัน เสียงนายหนุ่ยบึงสำราญ ที่มัวแต่หันไปแซวคนโน้นคนนี้ ก็ถึงคิวตัวเองบ้างเมื่อปลามันกระชากปลายสายอย่างรุนแรงและหนักหน่วง พี่ชาญได้โอกาสแซวกลับนายหนุ่ยไปบ้าง ระวังของตัวเองเถอะ จะโดนน้องมาย แล้วจะร้องเจี๊ยก ฮะ ฮา ฮ่า ยามนี้ไม่ว่าจะมองไปทางไหน จะพบเห็นภาพคนกำลังโน้มคันอัดปลากันอย่างเมามันส์ เสียงอึกกระทึกคึกโครม ดังลั่น บางคนก็แหกปากร้องเสียงดัง ด้วยความอย่างกับนักกีฬายกน้ำหนังอย่างไรก็มิปาน โอ้ย..แม่เจ้าประคุณบุญช่อง ยอมแพ้หน่อยเถอะคร๊าบ ผมจะหมดแรงตายคาเบ็ดอยู่แล้ว เสียงนายหนุ่งบึงสำราญ สบถเสียงออกมาอย่างดัง เมื่อคู่ต่อกร ไม่มีทีท่าว่าจะยอมสยบ ให้อย่างง่ายดาย ในขณะที่เพื่อนๆ คนอื่น งัดเอาปลาสีทองขึ้นมาโชว์หรา บนเรือกันหมดทุกคนแล้ว ดูเหมือนพระเจ้าจะลงโทษนายหนุ่ยบึงสำราญ เสียแล้ว ที่เที่ยวพล่ามไปแช่งชาวบ้านเขาไปทั่ว ให้โดนฉลาม แต่นายหนุ่ยกลับมาโดนเอาเสียเอง สมหน้าอีตาหนุ่ยจังวะ นี่แหละหนา เขาว่าไว้ เที่ยวแช่งคนอื่นเขาดีนักโดนเข้ากับตัวเองสะเลยเป็นไง ฮะ ฮ่า สมหน้ามันจังพี่ซิงได้ที ตอกย้ำนายหนุ่ยไปอีก 1 ดอก เรียกเสียงเฮฮา ให้กับเพื่อนๆ ได้หัวเราะกันอีกครั้ง เอ้า เอาอีกแล้ว พึ่งจะหย่อนเหยื่อไปเอง วู้ มันส์ พะยะค่ะ เสียงพี่ไพรวัลย์ ตะโกนร้องออกมาด้วยความดีใจ ช่าย พวกเรา ซัดกันคนละ 2 ตัวแล้ว แต่เจ้าหนุ่ย นั้นดิ ยังทะเลาะกับน้องมายไม่เลิกสักที ฮะ ฮ่า พี่ชาญกล่าว ก่อนจะหันไปแซว เจ้าหนุ่ยบึงสำราญ ที่ขณะนี้ยังทะเลาะกับน้องมาย ไม่เลิก เวงกำ จิงๆ เล้ยตู คนอื่นเขาซัดสีทองตนละ 2-3 ตัวแล้ว ตูยังงัดไอ้นี่ไม่ขึ้นสักที เอาว่ะเป็นไงเป็นกันขาดเป็นขาดนายหนุ่ยบึงสำราญบ่นพึมพำก่อนที่จะตัดสินใจเด็ดเดียว รวบรวมกำลังทั้งหมด โหมแรงงัดคันและมันก็ได้ผล เมื่อเขาสามารถงัดคู่ต่อกรขึ้นมาทีละน้อย และเก็บสายได้มากขึ้น จนในที่สุด น้องมายตัวป่วน หรือปลาฉลามก็ลอยขึ้นมาโชว์ตัวข้างกาบเรือ เอ้า น้าเหน่งช่วยตัดสายปล่อยมันไปที หนุ่ยบึงสำราญร้องบอกน้าเหน่ง พร้อมกับสาดสายตาหันไปมองกองปลาสีทอง ซึ่งเป็นผลงานของเพื่อนๆ ไม่มีของตัวเองเลยสักตัว อยากจะบ้าตาย คนอื่น ได้แต่ปลาสีทองทั้งนั้นเลย มีตูคนเดียวที่โดนไอ้หลามแหลกเบ็ด นายหนุ่ยบึงสำราญ บ่นพึมพำออกมา แล้วเดินไปหยิบเหยื่อเนื้อปลาโอ ที่ได้แลเตรียมไว้มาเกี่ยวเบ็ดแล้วหย่อนลงน้ำ แต่ดูเหมือวันนี้ สวรรค์จะไม่เข้าข้างนายหนุ่ยบึงสำราญ พอนายหนุ่ยลงเหยื่อถึงพื้นปุ๊บ กัปตันนุก็ตะโกนออกมาว่า ป่ะ พี่โยเก็บเบ็ดย้ายหมาย ดีกว่า ปลาหยุดฉวยแล้ว นายหนุ่ยบึงสำราญพอได้ยิน ให้เก็บเบ็ด ถึงกับอ้าปากค้าง ธ่อ อารายกาน ไอ้เราพึ่งจะหย่อนไปเอง ให้เก็บสะแล้ว น้ำก็ลึกตั้ง 200 เมตร ลิ้นห้อยแน่ตูงานนี้ ปลาก็ไม่ได้ ยังต้องมาเก็บลูกตุ้ม ตั้ง โล ขึ้นมาฟรีๆ อีก นายหนุ่ยบึงสำราญบ่นเป็นหมีหินผึ่งก่อนจะก้มหน้าก้มตากว้านแขนรอกเก็บเหยื่อขึ้นมา ท่ามกลางเสียงหัวเราะ และคำถากถางป่นสมน้ำหน้าจากเพื่อนๆ
เสียงเครื่องยนต์ เรือ Ocean One Ranong 1 คำรามขึ้นอีกครั้ง กัปตันนุ บังคับเรือแล่นเข้าสู่หมายข้างหน้าที่อยู่ห่างไกลไปทางทิศเหนืออีก 11 ไมล์ทะเล ในขณะที่เจ้าเท้งและน้าเหน่ง 2 คนเรือช่วยกันลำเลียงซากปลาสีทอง ที่นอนเกะกะบนพื้นเรือ เข้าสู่ห้องเย็นแช่ปลา จะพาไปไหนดีละ ไต๋นุ พี่ชาญ เอ่ยปากถามขณะที่เรือกำลังแล่นเต็มฝีจักร จะพาพวกพี่ๆ ไปอัดเก๋าถ่าน ที่หมายนี้ดูสักหน่อย ปีนี้ผมยังไม่เคยพาใครไปเลย กัปตัน นุ ตอบขณะที่สายตามองหน้าจอ GPS เพื่อดูทิศทางที่จะไปกัน เวลาผ่านไป ชั่วโมงกว่า เสียงเครื่องยนต์ก็เบาเสียงลง แสดงว่าเราเดินทางมาถึงที่หมายแล้ว เอ้า ตื่นกันได้แล้ว ถึงหมายแล้ว เตรียมอุปกรณ์ชุดใหญ่ไว้เลยนะครับ เราจะตกปลาเก๋าถ่านกัน นายชนบทตะโกนปลุกเพื่อนๆ ที่นอนหลับใหล ในห้องนอนที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ สมาชิกพอได้ยินเสียงนายชนบท ต่างกุลีกุจอลุกออกมาคว้าคันเบ็ดเกี่ยวเหยื่อปลาโอและ เตรียมพร้อม รอให้เรือเข้าที่เข้าทาง พอสายสมอตึง เสียงกัปตันนุก็ร้องตะโกนออกมาว่า เอ้า หย่อนเหยื่อได้เลยครับ น้ำลึก 220 เมตร เก๋าถ่านหมายนี้ตัวใหญ่ๆ ทั้งน้าน กัปตันนุกล่าว และ สิ่งที่กัปตันนุกล่าว มันได้สร้างความ ฮึกเหิมให้กับสมาชิก เอาแล้วสิเรา ชุดใหญ่ก็ไม่มีทำไงดีหว่าตู พี่ชาญ เอ่ยปาก สายตากวาดมองไปยังแท่นปักคันที่มีคันเบ็ดของเพื่อนปักไว้อยู่เรียงราย พี่ชาญ เดี๋ยวใช้คันของผมนี้เลยพี่ เดี๋ยวผมชงให้ จะเอาหวานเจี๊ยบ หรือขมปี๋ ละพี่ นายชนบท เอ่ยปากเสนอ ขณะที่กำลังโรยสายปล่อยเหยื่อดำดิ่งสู่ก้นทะเล
เอาหวานๆ สิครับคุณโย ขมๆ ต้องยกให้เจ้าหนุ่ยมันนู้น มันชอบ ประเภทน้องมายทะเลาะไม่เลิก ฮะ ฮ่า พี่ชาญกล่าว แต่ยังไม่วายหันไปแซว นายหนุ่ยบึงสำราญ ทันทีที่นายชนบท โรยสายส่งเหยื่อถึงพื้น ปลายคันเบ็ดที่ถืออยู่ในมือก็โน้มลง นายชนบทรับรู้ด้วยสัญชาตญาณ ว่าโดนทักทายเข้าให้แล้ว เขาค่อยๆ ลดคันลงเพื่อส่งเหยื่อให้มันขย้ำ ก่อนจะออกแรงวัดคัน ตึ๊บ...นี่แน่ะ อยู่แล้วพี่ชาญ มารับไปอัดเลยพี่ นายชนบทกล่าวพร้อมยื่นคันส่งให้พี่ชาญ รับไปทำหน้าที่มือสังหาร พี่ชาญรับรู้ถึงแรงอันมหาศาล ของคู่ต่อกรทันที ที่รับคันจากนายชนบทมาถือ ปลาตัวนี้ตัวใหญ่น่าดู แรงมันดึงแรงน่าดู ไม่ใช่น้องมายแน่นะ คุณโย พี่ชาญกล่าว ขณะที่มือทั้งสองข้างกุมด้ามคันเบ็ดไว้มั่น ไม่ใช่น้องมายแน่นอนพี่ เพราะมันกินเหยื่อไม่เหมือนฉลาม พี่รีบอัดเร็วๆ ก่อนที่มันจะเข้ารูเดี๋ยวจะอดนะพี่ นายชนบทฟันธง ดังเปรี้ยงพร้อมกับบอกให้พี่ชาญรีบเร่งงัดคู่ต่อกรโดยเร็ว พี่ชาญพอได้ยินดังนั้น จึงกัดฟันดังกรอด กร๊อด รวบรวมแรงที่มี ออกแรงงัดคัน อึบบบบบ อ๊ากกกกก เสียงพี่ชาญ แหกปากร้องลั่น ทำเอาเพื่อนๆ ที่ได้ยินต่างหันขวับมองมายังพี่ชาญเป็นจุดเดียว โอ้โห้ พี่เล่นของใหญ่เลยนะพี่ อุ๊บ ของผมโดนแล้ว เย้ ดีใจจัง บังเลาะ ขณะที่กำลังเอ่ยปากแซวพี่ชาญ อยู่นั้นก็โดนปลาเจ้ากรรมฉวยเหยื่ออย่างรุนแรง มันดึงคันเบ็ดแทบหลุดจากมือ ยามนี้ไม่ว่าจะหันไปมองทางไหน ก็เห็นภาพเพื่อนๆ หลายคนกำลังโน้มคันอัดปลาเฉกเช่นเดียวกับพี่ชาญ ตลอดแนวลำเรือ ไม่ว่าจะเป็นพี่ไพรวัลย์ พี่ซิง เจ้ายอด เล็กศรีราชา หรือแม้แต่นายหนุ่ยบึงสำราญ อ้าว เบียร์ ไม่ลงคันเบ็ดเหรอ นายชนบทเห็นนายเบียร์ ยืนลุ่นพี่ชาญ อยู่จึงถามออกไป ผมไม่ได้เอาชุดใหญ่มา เออ ไม่ใช่ดิ ผมไม่มีชุดใหญ่ต่างหาก เลยได้แต่ยืนดู แค่ได้ดูก็มันส์แล้วพี่ แฮะ แฮะ นายเบียร์กล่าวอย่างอารมณ์ดี นายชนบทจึงกล่าวต่อไปว่า เดี๋ยวคอยต่อพี่ชาญแล้วกัน นะ ตัวต่อไปของเบียร์นะ รออัดได้เลย เดี๋ยวพี่จัดให้ นายชนบทกล่าว
ซึ่งบัดนี้ พี่ชาญ ได้อัดเอาคู่ต่อกรขึ้นมาลอยหงายท้องตุ๊บป่องบนผิวน้ำแล้ว และทันทีที่เราได้เห็น หลายคนถึงกับเกิดอาการ ตะลึง ขนาดใหญ่โตมโหฬารของมัน โอ้ โห พี่ สุดยอดจริงๆ พี่อัดมันจนหมอบ ได้งัยเนี่ย พี่น่าจะเป็นคนโดนมันอันจนหมอบสะมากกว่านะผมว่า นายหนุ่ยบึงสำราญ เอ่ยปาก เหมือชื่นชมปนแซวนิดๆในตอนท้ายกล่าว ก็คุณโยนั้นแหละตัวดี เราบอกให้เอาหวานๆ หมายถึงตัวเล็กๆ ดันล่อสะตัวใหญ่เลย เหนื่อย ฉิบโผ้ง พี่ชาญกล่าว เหงื่อเม็ดโป้งๆ ผลุดขึ้นเต็มหน้านายชนบทไม่รีรอให้เสียชั่วโมงทอง เพราะช่วงเวลา งานเข้า แบบนี้ต้องรีบลงเหยื่ออย่าให้ช้า เหตุการณ์เหมือนกับเมื่อสักครู่นี้ไม่มีผิด ทันทีที่เหยื่อตกถึงพื้น ปลาก็เข้ามาฉวยเหยื่อทันที ปลายคันเบ็ดโน้มลงตามแรงกระชากจากตัวใต้น้ำ เอาเลยเบียร์ คิวของเอ็งแล้วตัวนี้ จัดการมันสะ อย่าช้า นายชนบทกล่าว นายเบียร์รีบไปคว้าคันที่ปักอยู่ในกระบอกปักคัน แล้วออกแรงวัดย้ำคมเบ็ด จนคันสะท้านตามแรงวัด รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเบียร์ มันบ่งบอกถึงอารมณ์แห่งความสุขของคนตกปลาที่ได้สัมผัสกับสิ่งที่ตัวเองปรารถนา ไม่นานนัก ปลาเก๋าถ่านไซร์เกือบ 10 กิโลฯ ของเบียร์ก็ถูกอัดขึ้นมานอนดีดดิ้นในตะกร้า ก่อนจะถูกนายเท้งลากมันเข้าไปแช่ในห้องเย็น และแล้วเวลาแห่งความเงียบเหงาก็มาเยือน เมื่อปลาหยุดฉวยเบ็ด กัปตันนุ สั่งเก็บเบ็ดย้ายหมายอีกครั้ง ครั้งนี้เราคงต้องวิ่งเรือยาวหลายไมล์ทะเล ช่วงเวลานี้คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการพักผ่อนด้วยการนอน
เสียงอึกกระทึกคึกโครมดังลั่นเรือ ปลุกให้สมาชิกที่กำลังหลับสบาย ตื่นจากการหลับใหล เกิดอะไรขึ้นหรือ นุ ทำไมเสียงดังจัง นายชนบทชะโงกหน้าถามไต๋นุ ทันที ที่ ลุกขึ้นจากห้องนอนข้างหลังในเก๋งเรือ อ้อ ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนพี่โย ตื่นเต้นกับปลามันโดดขึ้นมาเล่นไฟ กัปตันนุ กล่าว อ้าวถึงหมายแล้วเหรอ ถึงนานยัง นี่มันกี่ทุ่มกี่ยามแล้วละเนี่ย นุนายชนบทเอ่ยปากถามกัปตันนุ เป็นชุด 2 ทุ่มได้ พึ่งจะถึงนี่เอง ยังไม่ทันมัดสมอเลย กัปตันนุกล่าว นายชนบทขยับกาย ลุกออกมาจากที่นอนมองออกไปรอบๆ เรือ เห็นพี่ไพรวัลย์กำลังถือคันยืนจังก้า เงื้อแขนสุดเหยียดเตรียมหวดเหยื่อป๊อบ อยู่ทางหัวเรือ ขวับ เสียงคัน Smith แหวกอากาศส่งเหยื่อป๊อบ หัวมู่ทู้ พุ่งออกไปข้างหน้า ป๊าบเข้าให้ โดนแล้วมั๊ยละ งานเข้าแล้ว น้าโย มันส์จริงๆ เลย พี่ไพรวัลย์สะใจในอารมณ์ เมื่อปลากะมงตาเหลือกโดดงับเหยื่อเข้าเต็มปากเสียงน้ำแตกกระจายดัง ตูม คัน Smith และรอก Accurate SR12 รอกสปินนิ่ง Twin drag สัญชาติอเมริกาที่พึ่งจะไปถอยมาจากร้าน เอกมัยฟิชชิ่งแทคเกิ้ล ทำงานทันที เวลาผ่านไปไม่นานสุดยอดอุปกรณ์ของพี่ไพรวัลย์ก็สามารถสยบกะมงตาเหลือกให้มานอนดิ้นในตะกร้า ยีงไม่ทันที่พี่ไพรวัลย์จะปลดเบ็ดออกจากปากปลากะมงตัวนั้น เสีงเอะอะมะเทิ้งก็ดังลั่นมาจากกาบเรือด้านซ้าย เฮ้ย อย่าดึงคันผ๊มอย่างนี้ เดียวมันจะหัก เสียงพี่ซิง พี่ใหญ่ของพวกเรานั้นเองที่แหกปากร้องสะเสียงดัง ชวนให้คนที่ได้ยินต้องหันหน้าไปมองยังแหล่งกำเนิดเสียงนั้นเป็นจุดเดียว ภาพพี่ซิงนั่งถือคันเบ็ด ออกแรงงัดกับสัตว์ประหลาดใต้น้ำ อย่างเอาเป็นเอาตาย อึ๊บ.....นี่แน่ะ...ให้มันรู้สะมั่ง ว่าไผ เป็นไผ พี่ซิงกัดฟันขบกรามขึ้นเป็นสันนูน โหมแรงเท่าที่มีประเคนใส่คันเบ็ด งัดขึ้นด้วยความยากลำบาก รึว่ามันจะเป็นน้องมายหว่า ความคิดแล่นวูบเข้ามาในสมอง คิดว่าคู่ต่อกรที่กำลังยื้อยุดฉุดกระชากอยู่นี้ คงจะป็นฉลามร้ายแน่แล้ว เป็นไปได้ มันอาจจะเป็นฉลามก็ได้นะพี่ซิง บรรดากองหนุนส่งเสียงคล้องตาม
ตาม เวลาเดียวกันนั้นเองฝูงปลาแดงเขี้ยวก็เข้าถล่มเหยื่อของแต่ละคนเป็นว่าเล่น เผลอหน่อยเดียว จำนวนปลาแดงเขี้ยวก็เต็ม 2 ตะกร้าเต็มๆ ส่วนพี่พี่ซิง ยังคงทะเลาะกับสัตว์ประหลาด ไม่เลิก ยิ่งได้เห็นปลาที่พรรคพวกงัดขึ้นมาแต่ละตัวแล้วยิ่งทำให้คิดหนัก จึงตัดสินใจงัด เพื่อจะได้รีบปิดบัญชี ที่ยืดยาวแต่แล้วจะด้วยคันที่ล้ามานานหรือด้วยเหตุใดมิอาจจะทราบได้ คันสุดสวาทก็ระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวได้ยินไปทั่วลำเรือ โพล๊ะ เสียงดังฟังหนักแน่นดังขึ้นในขณะที่พี่ซิงโหมแรงงัด อ๊ะ จึ๊ย... คันตูหัก พี่ซิงเปรยออกมาอย่างแผวเบา สายตาจับจ้องที่คันเบ็ดสุดสวาทขาดใจ ที่บัดนี้มันกุดเหลือเป็นเพียง ตอ เบ็ด ชะหน่อย แน่ะ ล้อคันรักสุดสวาทของตูหักเป็นสองท่อนเลยนะ เมิ้ง ตาย สถานเดียว ด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นบวกด้วยความโกรธแค้น พี่ซิงรวบรวมพละกำลังทีมี งัดคันเบ็ดที่บัดนี้เหลือเพียงแค่ ตอเบ็ด เพราะส่วนปลายมันจมดิ่งรูดตามสายลงน้ำไปแล้ว ด้วยพลังอันเหลือเฟือของพี่ซิง ไม่ช้าไม่นาน ตัวการที่อาจหาญ ทำคันเบ็ดสุดรักสุดสวาทของพี่ซิงหัก ก็เผยโฉมขึ้นมาให้ประจักษ์แก่สายตา ไอ๋หย๋า ไอ้เก๋า ไอ้เก๋าเจ๊ง ลูกหมู ไม่ใช่ไอ้หลาม พี่ซิงถึงกับตะลึงงันเมื่อปลาเก๋าลูกหมู ตัวใหญ่หนักร่วม 20 กิโลฯ ลอยตุ๊บป่องอยู่เบื้องหน้า รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าพี่ซิง ความโกรธแค้นหายไปเป็นปลิดทิ้ง ในขณะที่ บรรดาปลา หลากหลายชนิด สลับกันเข้ามาถล่มเหยื่อ อย่างต่อเนื่อง ทั้งปลาหมูสี หรือปากแหนบ หรือปลาจ้าวสมุทร หรือกะพงแดงเขี้ยว ตกปลากันอย่างสนุกสนาน ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เหนื่อย แต่แล้วเวลาแห่งความสุขก็หมดลง เมื่อกัปตัญนุ ออกมาบอกว่า ป่ะพี่โย เก็บเบ็ด เดี๋ยวจะเข้าฝั่ง ไม่ทัน เกมส์ตกปลาที่ดุเด็ดเผ็ดมันก็ถึงอันต้องยุติลง
สำหรับเรื่องราว วังสีทอง ก็ขอจบลงเพียงเท่านี้ และขอขอบคุณ เพื่อนๆ นักตกปลาที่ติดตามอ่านเรื่องสั้นชีวิตคนตกปลา ของนายชนบท มาโดยตลอด ......สวัสดี.
  
[กลับสู่หน้าเมนูหลัก] |
250 ไมล์กับนายชนบท
