WeekendHobby.com Enjoy It With Friends.. :)


พฤหัสบดี,21 พฤศจิกายน 2567

เรื่องเล่าคนตกปลา

ทุบไอ้สากที่สัพพะยื้อ

น้ำใจ

โฉมเอยโฉมงาม

แข่งขันตกปลาสัญจร#1

ปลายฝนต้นหนาว

แข่งขันตกปลาแสมสารครั้งที่#6

ลองเรือใหม่กับไต๋โก๊ะ

หูดำที่เกาะค้างคาว

ไปลุยโฉมงามกับไต๋น้อง

ยุทธการหักเขี้ยวอินทรี

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี3

ปลายักษ์ในตำนาน

ราพาร่าพรางตัว

สานสัมพันธ์คนตกปลา ครั้งที่ 4

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี 4

สานสัมพันธ์คนตกปลาปี5

ธิดาย่ำสวาท

กุเลาเกมส์คนวัยมันส์

เมษาพาเพลิน

ลูกหมูจอมซ่า
ตราด 5-7 ธ.ค. 45

ผู้ร่วมทริพ 1.ชนบท 2.แต๋ง 3.เข้ม 4.แดง 5.เผือก 6.โก้ 7.บอย 8.อั้น 9.โสภณ 10. เมท 11.ลิ้ม 12.เอก 13.เบนซ ์และ 14.ตู่

รูปหน้า1 | รูปหน้า2 | รูปหน้า3

ทริพนี้ มีนักตกปลามือใหม่ไปกับเราหลายคน ยิ่งใกล้วันเดินทางเข้ามาเมื่อไหร่ บรรดาหน้าใหม่ที่ไม่เคยสัมพัสชีวิตกลางทะเล ย่อมมีอาการตื่นเต้น กระสับกระส่าย สอบถามเรื่องคลื่นลมกับผมอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะคืนก่อนวันเดินทางด้วยแล้ว หลายคนคงจะนอนไม่หลับ

วันนี้เพื่อนเราหลายคนต้องมาทำงานจนยันเที่ยง ถึงจะได้ออกเดินทาง ทำไงได้ก็เรามันมนุษย์เงินชั้นดีนี่หว่า.... กว่าจะได้ออกเดินทาง เวลาก็เลยเข้าไปบ่ายโมงกว่าแล้ว ผมนัดกับไต๋วุฒิว่าจะ ลงเรือเวลา บ่าย 3 โมงครึ่งที่ท่าเรือเซนเตอร์พอย นี่ก็เหลือเวลาอีกเพียง 2 ชั่วโมงเศษ สงสัยคงต้องเหาะไปแล้วละม้าง แบบนี้.... แต่บังเอิญ ข้าพเจ้าไม่ใช่ ซุปเปอร์แมน ข้าพเจ้าเป็นเพียงมนุษย์ตดเหม็นธรรมดาคนหนึ่ง จึงทำได้ดีแค่ ขับรถ ปุเรง ปุเรง ไปตามเส้นทางที่คิดว่าใช้เวลาเดินทางที่น้อยที่สุด นั้นก็คือ เส้นทางสาย บ้านบึง - แกลง ตอนแรก เจ้าแต๋งก็ขับตามกันมาดีอยู่หรอก แต่เจ้าแต๋ง ตีนระเบิด คงจะทนความเชื่องช้า ของรถผมไม่ไหว เลยขอล่วงหน้าไปก่อน แต่ถึงเจ้าแต๋งจะไปถึงก่อน ก็ต้องไปรอผมที่ตลาดเมืองตราด อยู่ดี เพราะมันไปท่าเรือเซนเตอร์พอย ไม่ถูก นะซิ ครับ

รถ 3 คัน คน 14 ชีวิตเดินทางมาถึงท่าเรือเซนเตอร์พอย เวลาบ่าย 4 โมงตรงแป๊ะ ผมขับรถมาจอดที่หน้าบ้านไต๋วุฒิ ซึ่งเป็นตึกแถว อยู่หน้าที่ทำการของท่าเรือเฟอรรี่เซนเตอร์พอย วันนี้เจ้าวุฒิ มันไว้ทรงผมยอดฮิต เลยวุ่ย เลียนแบบนักฟุตบอลชื่อดัง เสียด้วย เท่ห์ไม่บันยะบันยัง เลยนะไต๋ ขอแซวหน่อยเถอะ เรือออกจากท่าก็เกือบ 6 โมงเย็น พอเรือแล่นห่างจากท่าสักครึ่งชั่วโมง จุมโพ่ ก็ตะโกนสะเสียงดังฟังชัดว่า "พี่มะนาวไม่มีเหรอ" ตายห่ะ นี่ตูดันลืมมะนาวมาด้วยรึวะเนี่ย หมดกันความฝันของเพื่อนๆ ที่จะลองลิ้มชิ้มรสปลาหมึกย่าง น้ำจิ้มสูตรเด็ด ต้องมีอันพังครื่น ลงทันที เรือแล่นมาทิ้งสมอเปิดไฟไดร์หมึกข้างเกาะพะเนียง โยทะกา หลายหลากสี ถูกนำมาผูกที่ปลายสาย แล้วหย่อนลงน้ำ เกมส์ตกปลาหมึกได้เริ่มขึ้นแล้ว ผมใช้โยทะกา 3 สี ร่มใหญ่ ซึ่งดูปลาหมึกที่นี่จะพิศวาส กับโยทะกาสีนี้เป็นพิเศษ เวลาผ่านไป 5 นาที หมึกตัวแรก ก็ขึ้นมาสร้างพลังกระตุ้นต่อมตื่นตัวให้กับเพื่อนร่วมทริพ หันมาตั้งหน้าตกหมึกกันอย่างสนุกสนาน เสียงเฮ ลั่นดังเป็นระยะทุกครั้งที่มีใครคนหนึ่งตกปลาหมึกขึ้นมาได้ ฝูงปลาหมึกว่ายเข้ามา ไล่ล่า ปลาเล็กปลาน้อยที่เข้ามาเล่นไฟ เป็นฝูง ฝูงแล้วฝูงเล่า มันเป็นภาพที่ตื่นตาตื่นใจ แก่ผู้ที่ไม่เคยพบเห็น พี่แดง นายตู่ นายเผือก นายอั้น นายโสภณ นายเก่ง และนายบอย ล้วนแล้วพึ่งจะออกทะเลครั้งนี้เป็นครั้งแรก ดังนั้นเมื่อตกปลาหมึกได้ตัวแรก ดูจะสร้างความพึงพอใจให้พวกเขายิ่งนัก เราช่วยกันตกหมึกขึ้นมาได้ประมาณ 80 ตัว ไต๋วุฒิ ก็สั่งให้เด็กเรือเตรียมเฉอวน ครั้งแรก เราได้หมึกขึ้นมาประมาณ 200 ตัว เราต้องทำการเฉอวน อีก 2 ครั้ง แต่ 2 ครั้งหลังเราได้หมึกขึ้นมาเพียงไม่กี่ สิบ ตัว โดยเฉพาะครั้งหลังสุด เป็นหมึกกะตอย เป็นส่วนมาก สรุปแล้วเราทริพนี้เรามีเหยื่อทั้งหมดประมาณ 300 กว่าตัว เท่านั้น เรือพิชิตมัสยา ถอนสมอ แล่นออกสู่หมายกองหิน ในยามนั้นทันที พวกเราได้มีโอกาส พักผ่อนหลับนอนพักเอาแรงไว้สู่กับศึกหนังในวันรุ่งขึ้น กันก็ตอนที่เรือวิ่งนี้แหละ

ฟ้าสว่างแล้ว เสียงคลื่นกระทบเรือปลุกให้เราตื่น ขึ้นมาก็พบกับคลื่นที่โถมซัดกระแทกเรือโครมๆ ผมอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมวันนี้ ถึงมีคลื่นลมได้อย่างไร อดเป็นห่วงบรรดาหน้าใหม่ที่พึ่งจะลงเรือตกปลาเป็นครั้งแรกไม่ได้ เรือโยกตัวโคลงไปเคลงมาแบบนี้คงเมาเรือกันหลายคน ผมมองดูหลายคนออกอาการไม่สู้จะดีนัก แม้แต่ตัวผม ยังอาการแย่เลย แต่ก็ ต้องทนฝืนอาการหัวมึน ออกมาจับคันเบ็ดคู่ชีพ หยิบสวิงช้อนหาหมึกตัวงามขึ้นมาเกี่ยวเบ็ด ก่อนจะค่อยๆ บรรจง ปล่อยเหยื่อลงสู่ผิวน้ำ ผมต้องทำหน้าที่ปล่อยสายให้กับ บรรดามือใหม่ที่ไม่เคยตกปลา กว่าจะลงสายครบ ทั้ง 3 ชุด เจ้าเข้ม ก็งัดเอาปลาอังเกย ไซร์กำลังงามจากทางท้ายเรือขึ้นมาเป็นตัวเปิดทริพ ต่อจากนั้นความโกลาหล ก็เขามาสร้างความวุ่นวายให้กับพวกเราพักใหญ่ ปลาเข้าฉวยเหยื่อ พวกเราอย่างบ้าคลัง สมกับที่เราหลายคนตั้งตารอคอย ที่จะได้พบกับความมันส์

ไต๋วุฒิ ทำหน้าที่ไต๋ได้ดีเยี่ยมไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง สักคราเดียว แล้วปลาก็หยุดกินเหยื่อขึ้นมาดื้อๆ เราจำต้องย้ายหมายไปหินกองใหม่เมื่อปลาเริ่มหยุดฉวยเหยื่อ ที่หมายกองหินอันใหม่นี้ ผมแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เมื่อเห็นขนาดของกองหินในจอ Sounder มันมีขนาดกว้างใหญ่มาก ไต๋วุฒิ วนเรือ แล้วทำการ Lock พิกัด ล้อมรอบ กองหิน ตามจุดที่มีเชื้อปลาปรากฏในจอ Sounder ผมยอมรับว่ามันเป็นกองหินขนาดใหญ่มากกองหนึ่ง พอไต๋วุฒิ ทิ้งสมอ หมึกตัวงาม ก็ถูกส่งลงไปทำหน้าที่ของมันทันที และทันทีที่เหยื่อถึงพื้น ก็ถูกฝูงปลาไล่งับทันทีเหมือนกัน แต่นายเผือกนี่ ซิทำแสบ อุตส่าห์บอกให้ค่อยๆ ปล่อยสาย ดันทะลึ่ง ทิ้งเหยื่อพรวดลงไปเลย สายเอ็นมันก็ฟู่ เป็นวุ่นเส้น เต็มสปูน นะซิครับท่าน ผมต้องเสียเวลา โอกาส นาทีทองในช่วงแรกนี้ไปเป็น 10 นาที กว่าจะแกะ สายเอ็นที่ฟู่ ออกได้ ตาก็มองดูเพื่อนๆ อัดปลากันอย่างชุลมุน ดูวุ่นวายดีแท้ ขณะที่กำลังแก้สายอยู่นั้น คัน Calstar ก็ออกอาการโค้ง เด็กเรือที่ชื่อวร รีบยกคันออกจากกระบอกปักคันแล้ววัด ปั๊บ เข้าให้ ปลามันวิ่งเข้ารูหินไปแล้ว ต้องใช้มือช่วยดึงสายเอาตัวมันออกมาจากรูได้ ก่อนที่ผมจะรับมาอัดต่อ มันเป็นปลาเก๋าลูกหมู ขนาดไม่ใหญ่เท่าใดนัก จากนั้นก็ตามมาด้วยปลากุดสะลาด ปลาเนื้อดีสีสรร สวยงาม ขนาด เกือบ 5 กิโล ขึ้นมาติดๆ

พวกเราช่วยกันสอยปลานานาชนิด ขึ้นมานอนพะงาบ อ้าปากหวอ บนเรือตัวแล้วตัวเล่า จนไต๋วุฒิ อดรนทนไม่ไหวต้องไปคว้า ชุด Hand Line สายเอ็นเบอร์ 120 เกี่ยวเหยื่อหมึกตัวโต มาร่วมแจม กับพวกเราด้วย และก็ได้เรื่อง ทันที่เหมือนกันเมื่อเก๋าลูกหมู เข้ามางาบ หมึกของไต๋วุฒิ เล่นชักคะเยอะ เสียจน สายเอ็นเบอร์ 120 ขาดกระจาย ส่วนพี่แดง ที่ปักหลักอยู่ทางหัวเรือ ก็กำลังเล่นเกมส์ชักคะเย่อ กับเก๋าลูกหมูเจ้าถิ่นจอมซ่าอยู่อย่างเมามันส์ อัดกันจนพี่แดงหน้าบูดหน้าเบี้ยว เก๋าจอมซ่ามันก็ยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆ "ปั๊มคันพี่แดง ปั๊ม ปั๊ม ปั๊ม อย่ายอมมัน" ผมกำลังอัดปลาอยู่ข้างๆพี่แดง บอกให้พี่แดงปั๊มคัน พร้อมกับแสดงท่าทางให้ดูด้วยว่าปั๊มยังไง รอก Accurate 665H ทำงานอย่างหนัก ลูกหมูจอมซ่า ยังลากสายออกไปทางท้ายเรือ ดึงเอาคู่กรณีซึ่งมีน้ำหนักไม่น้อยกว่า 90 กิโลกรัมอย่างพี่แดง ต้องเดินตามมันมาทางท้ายเรือด้วย จนคู่กรณีของมัน ต้องไปนั่งจุ้มปุ๊ก กอดคันเบ็ดไว้แน่น อยู่ข้างกราบเรือ ปากก็บ่นพึมพำไม่เป็นภาษามนุษย์ แต่พอจับใจความได้ว่า " เอาไปเลย มึงอยากดึง มึงดึงไปเลย กูยอมแล้ว" พี่แดงโดนปลาเก๋าลูกหมูน๊อค พ่ายแพ้อย่างราบคาบ ส่วนผมก็กำลังอัดปลาอยู่ข้างๆพี่แก ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้เลย จนผมอัดปลา ตัวนั้นขึ้นมาแล้วจึงรับคันของพี่แดงมาอัดต่อ จึงได้รับรู้แรงดึง มหาศาส จากคู่กรณีของพี่แดง ก็สมควรแล้วที่มือใหม่ไม่เคยตกปลาอย่างพี่แดงพอมาเจอ ระดับบิ๊กๆ แบบนี้ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

รอก Accurate 665 H สาย 40 ปอนด์ ใส่แดรกจนสุด ยังเอามันไม่อยู่ มันยังลาก ปรืดดดด ปรืดดดด เข้ารูมันไปจนได้ ต้องเดือนร้อน เจ้าวุฒิ ให้มาช่วยดึงมันขึ้นมา แต่โชคไม่เข้าข้างเราเสียเลย ปลามันพาไปพันกับ เศษอวนที่ขาดใต้น้ำ วุฒิตัดสินใจดึงจนสาย 40 ปอนด์จนขาด ปล่อยมันไปแถมเพิ่มเขี้ยว แสตนเลส ขนาด 6 โอ ให้มันไปอีก 2 เขี้ยว ส่วนทางท้ายเรือ หนุ่มโก้ก็กำลัง งัดกับปลาเก๋าลูกหมู เหมือนกัน เย่อกันอยู่พักใหญ่ สายที่หนักอึ่งก็เบาหวิว แต่พอกรอสายเก็บขึ้นมากลับมีปลาข้างปานขนาด ครึ่งกิโล ติดเบ็ดเต็มปาก เกล็ด ถลอกปลอกเปิกหมด แถมรอบตัวยังมีรอยเขี้ยวของปลาเก๋ าฝากรอยไว้ให้เราได้ดูอีกด้วย นี่แสดงว่าปลาข้างปานตัวนี้คงมากินเบ็ดตั้งนานแล้ว แล้วถูกปลาเก๋าลูกหมูจอมซ่าเขมือบมันอีกที เหตุการณ์เหมือนกันนี้เกิดขึ้นกับนายตู่ และนายเข้มเหมือนกัน ลูกหมูจอมซ่ามันเขมือบเหยื่อเข้าไปทั้งตัว ครั้งต่อไปผมเลยตั้งใจว่าจะตกปลาข้างปานเอามาเกี่ยวเบ็ดลงไปล่อ เจ้าเก๋าจอมซ่าพวกนี่เสียเลย ครั้งนี้ฝากไว้ก่อนเถอะ หมายนี้เราโดนแกงค์ลูกถล่มทั้งหมด 10 ตัว เอาขึ้นมาได้แค่ 2 ตัว เราแพ้อย่างยับเยิน

เหยื่อเราเหลือน้อยลงไปทุกที ผมก้มดูในห้องขังเหยื่อ มีหมึกอยู่ไม่ถึง 100 ตัว เราต้องเก็บเหยื่อ ไว้สำหรับคืนนี้ เราจำต้องจากหมายกองหินกองนี้ทั้งๆ ที่ปลายัง ราวีเราไม่เลิก เรือพิชิตมัสยาใช้เวลาเดินทางกว่า 3 ชั่วโมงก็มาถึงจุดซากเรือจม กลางทะเลอ่าวไทย ไต๋วุฒิ บังคับเรือวนรอบๆ เหมือนกับกำลังหาอะไรสักอย่าง อยู่เป็นนาน แต่ก็ไม่เจอ ซากเรือทั้งซาก ได้ อันตธาน หายไปแล้ว มันน่าแปลกเหมือนกันนะครับที่เรือลำตั้งใหญ่โตได้หายไปจากจุดที่มันจมอยู่ มันหายไปได้อย่างไร ? คำถามนี้มีคำตอบครับ ไต๋วุฒิบอกว่ามันคงถูกเรืออวนลากเอาไปแล้ว เราต้องเสียเวลาตีเรือกลับมาหาซากเรือที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งต้องใช้เวลาเดินทาง ร่วม 2 ชั่วโมง กว่าจะถึง

เรามาถึงหมายซากเรือลำใหม่ ประมาณ 3 ทุ่มกว่า เหยื่อหมึกเพียงน้อยนิดไม่อาจจะยืดเวลาออกไปได้ยันถึงเช้า ใจก็ภาวนา ขอให้มีหมึกเข้ามาเล่นไฟ อย่างเช่นทริพที่ผมเคยออกไปกับลุง ส. ประทีบประเสน เรือลำเก่าของไต๋วุฒินี่แหละ ซึ่งในครั้งนั้น ลุง ส. ตกหมึกจากหมายนอก กลางทะเล อย่างนี้แหละขึ้นมาได้เป็นร้อยตัว ทำให้พวกเรามีเหยื่อตกปลากันได้ยันรุ่งเช้า แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับครั้งนั้น หมึกสักตัวไม่มีแย่มกรายเข้ามาเล่นไฟเลยสักตัว พวกเราช่วยกันตกปลาอังเกยไซร์กำลังงาม ขึ้นมาได้อีกหลายสิบตัว เพียงเวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมง หมึกทุกตัวก็ไม่เหลือหรอ ปลาก็กำลังฉวยเหยื่อดีเหลือเกิน เมื่อเหยื่อหมด เกมส์ครั้งนี้ก็จบลงไปด้วย ไต๋วุฒิถอนสมอแล้วแล่นเรือกลับเข้าฝั่งในคืนนั้นทันที่

ขากลับเราแวะเที่ยวที่เกาะง่าม รีสอร์ท วันนี้เกาะง่ามกลับร้างผู้คน ไม่มีแขกมาพัก มาท่องเที่ยวเช่นแต่ก่อน มีเพียงชายสูงวัยกับสุนัข 5-6 ตัว ดูแลสถานทีนี้เท่านั้น เราเดินชมชายหาดที่สวยงาม สงบเงียบนานเป็นชั่วโมง บ้างก็เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ก่อนกลับผมเข้าไปทักทายชายผู้ดูแลเกาะง่ามรีสอร์ท กล่าวคำขอบคุณ ที่เอื้อเฟื่อสถานที่ สุดท้ายผมได้ถามไถ่เรื่องการกินอยู่เป็นยังไงความเห็นใจในโชคชะตาเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก ผมจึงนำ เสบียงอาหารที่เหลืออยู่ทั้งหมด มอบให้กับชายผู้นั้นไป เพื่อว่าชายผู้นั้นจะได้เปลี่ยนความจำเจของอาหาร ลงได้บ้างจากที่กินแต่ มาม่า ทุกมื้อทุกวัน ก็จะมีหมู มีไก่ มีปลา มีข้าว กินบ้าง ขากลับผมก็ไม่ลืมที่จะปล่อยเจ้า CD-14 ขาวหัวแดง ตัวเก่ง ลงน้ำด้วยความหวัง ลมๆ แร้งๆ ฝันหวานถึงอินทรีย์สักตัว พอเรือแล่นผ่านเกาะทะลุ เข้าเขตเกาะช้าง รอก Tiagra 30 LRS ก็ส่งเสียงดังลั่น เราได้อินทรีย์เพิ่มขึ้นมาอีก 1 ตัว เป็นการปิดทริพนี้ลงได้อย่างสวยหรู

ขอบคุณไต๋วุฒิ ที่พาเราไปให้เก๋าลูกหมูยำ สะจนเละ สะบักสะบอม ฝากรอยแค้นให้กับใครบางคน ที่ถึงขั้นลงทุนซื้อชุดล่าปลาเก๋า และรอวันจะกลับไปชำระแค้นครั้งนี้ รึว่าจะไปย้ำรอยแค้น ก็ยังไม่รู้ ขอบอกได้คำเดียวว่านายแน่มาก เจ้าวุฒิ...............

[กลับสู่เมนู]