คำตอบที่ 1
       หลังจากที่เดินทางมาตลอดทั้ง คืน ขบวนคาราวานคนตกปลา ก็มาถึงจังหวัดระนองเมื่อยามฟ้าสาง ของอรุณรุ่งวันใหม่ “คุณโย จะแวะบ่อน้ำร้อนหน่อยมั๊ย” เสียงพี่ชาญ ไทยออล์ย เอ่ยถาม มาทางโทรศัพท์ ระหว่างที่เรากำลังขับรถใกล้จะถึงระนอง “ได้สิ พี่แวะอาบน้ำแร่สักหน่อยก็ดี ขับรถมาทั้งคืนกระดูกกระเดี่ยวเมื่อยไปหมด” นายชนบทกล่าวตอบไปทางโทรศัพท์ ก่อนจะชะลอความเร็วรถลง เพื่อรอเพื่อนๆ ที่กำลังขับตามมาข้างหลัง “เฮ่อ....เอาเท้าแช่น้ำแร่ร้อนๆ นี่มันช่วยแก้ความเมื่อยๆได้ดีแท้ๆ เน๊อะพี่ซิง” นายชนบทเอ่ยปาก ขณะที่กำลังเอาเท้าจุ่มบ่อน้ำแร่ “อื่มใช่ ผมละชอบมาระนองก็ตรงนี้แหละ มีน้ำแร่ให้อาบด้วย” พี่ซิง กล่าว “เรายังมีเวลาอีกไม่มากนะพี่ เดี๋ยวตะวันขึ้น เราต้องรีบไปลงเรือกันแล้วนะพี่” นายชนบทเอ่ยปาก ในขณะที่แสงตะวันเริ่มจับขอบฟ้าให้แลเห็นพอร่ำไร “ป่ะ ได้เวลาแล้ว เราต้องไปหาอะไรกินที่ตลาดสด ชักช้าเดี๋ยวจะสาย” นายชนบทเดินไปบอกแก่สมาชิก ให้เตรียมตัวเดินทางกันต่อ ระยะทางจากบ่อน้ำแร่มายังตลาดสดระนอง ห่างกันไม่ไกลมากนัก ใช้เวลาไม่นานนักเดินทาง วัยหนุ่มกลุ่มนี้ก็พาร่าง ที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นคนต่างถิ่น มาเดินฉุยฉาย ในตัวตลาดสดแล้ว “โย ของพี่ เอากาแฟ ไม่ใส่นม แก้ว” พี่ซิง เดินมาถึงก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ออกปากสั่งนายชนบททันทีพี่ชาญ ก็เป็นไปกับเขาอีกคนรวมด้วยช่วยกัน ยัดตำแหน่งหน้าที่คนเสริฟกาแฟ ให้นายชนบทอีกคน “เอ้า ใครจะกินอะไร สั่งอีตาชนบทเลยนะ พี่ไพรวัลย์กินอะไรสั่งเลย” สรุปเช้านี้นายชนบทจึงรับหน้าที่ เป็นเด็กรับเสริฟกาแฟยามเช้าไปโดยปริยาย “เอ้า รีบกินหน่อยนะ เดี๋ยวต้องรีบไปท่าเรือ เรายังมีสิ่งที่ต้องทำอีกหลายอย่าง” นายชนบทกล่าว ตามด้วยเสียงซดกาแฟ ดัง ‘ซู๊ด’ ตามด้วยเสียงใครบางคนดังขึ้นมาว่า “โห้ย นี่มันร้อนนี่หว่า หลงซดสะเต็มที่คอแทบพัง” เท่านั้นแหละ พี่น้อง เสียงหัวเราะ ฮา ตรึม ก็ดังขึ้น “ ฮะ ฮ่า ฮา ก็นี่มันกาแฟ ร้อนนี่น่านายหนุ่ย ค่อยๆ ซด สิ คอจะได้ไม่พัง” นายตึ๋ง พ.พนัส กล่าวด้วยเสียงหัวร่อ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       หลังเสร็จสิ้นอาหารเช้าแบบเรียบง่าย คาราวานคนตกปลาก็เริ่มออกเดินทางสู่ท่าเรือ ที่ซึ่งพวกเขาจะไปลงเรือ Ocean One Ranong 1 กันที่นั้น และจากนี้ไป พวกเขาก็จะได้พบกับสิ่งที่พวกเขารอคอยมานานแสนนาน
ณ สะพานปลา ที่ซึ่งเรือ Ocean One Ranong 1 จอดสงบนิ่ง รอพวกเราอยู่ “ถึงแล้ว ม่ะ ช่วยกันขนของลงเรือกันหน่อย” นายชนบทกล่าวเมื่อ เดินทางมาถึงท่าเทียบเรือ สมาชิกทุกคนช่วยกันคนละไม้คนละมือขนสัมภาระลงเรือ ไม่นานนักสิ่งของที่ขนมาจากบ้านก็ถูกลำเลียงลงสู่เรือ Ocean One Ranong 1 จนหมดสิ้น “ไต๋นุ คงไม่ลืมอะไรแล้วนะ ถ้างั้น ออกเดินทางได้” นายชนบทกล่าว ไต๋นุหลังจากทำพิธีสักการะแม่ย่านางเรือเสร็จ ก็ขึ้นไปประจำหน้าที่ขับเรือ เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่ม ใบจักรตีน้ำดันออกไปท้ายเรือ หัวเรือเริ่มกรีดพื้นน้ำทะยานสู้เกาะสองประเทศพม่า ขบวนคาราวานจากแดนสยาม ขึ้นไปนั่งชมวิวทิวทัศน์ บนดาดฟ้าเรือ เสียงพูดคุยดังระงม จากบรรดารุ่นพี่ที่เคยมาแล้ว ต่างเล่าประสบการณ์ ที่ตนเองเคยพบประสบมาให้กับบรรดาน้องใหม่ที่พึ่งจะมาเป็นครั้งแรก กระทั้ง เรือแล่นมาถึงเกาะสอง วงสนทนาจำเป็นต้องยุติ และสลายกลุ่ม เปิดที่ว่างให้เจ้าหน้าที่ ตม. พม่า ขึ้นมาทำงานตรวจเอกสาร เข้าเมือง พร้อมกับรับ เจ้าหน้าที่พม่าขึ้นเรือไปกับเราด้วย 1 คน เพื่อคอยเคลียร์ปัญหา หากเจอเรือรบทหารพม่าเข้ามาตรวจ ไกด์คนนี้จะทำหน้าที่เจรจา ให้กับคณะของเรา พูดง่ายๆ ก็คือรับรองความปลอดภัย ไม่ถูกพม่าจับเข้าคุกขี้ไก่ นั้นเอง หลังจากเจ้าหน้าที่พม่าตรวจเอกสารเข้าเมืองพม่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาที่เรือ Ocean One Ranong 1 ได้ฤกษ์เดินทางสู่ท้องทะเลลึก ที่ซึ่งคาราวานคนตกปลาจากแดนสยามกลุ่มนี้ มุ่งมั่นที่จะเดินทางไปค้นหากับสิ่งที่พวกเขาต่างเฝ้ารอมานาน “รอให้เรือแล่นผ่านเกาะสองไปสักพัก ค่อยประกอบคันเบ็ดกันนะตอนนี้อย่าพึ่งทำอะไรทั้งสิ้น” นายชนบทบอกแก่ สมาชิก เพราะดูอาการแต่ละคนที่ออกอาการกระสับกระส่ายกระวนกระวายพิกล คงอยากจะตกปลากันเต็มที่แล้ว ให้รับทราบกติกาที่นักตกปลาต้องปฏิบัติ อย่างเคร่งครัด มิฉะนั้น อาจจะต้องเสียเวลาเจรจา อธิบายกับทหารพม่าเป็นแน่ กระทั่งเรือแล่นห่างเกาะสอง มาไกลมองเห็นเกาะสองริบหรี่ นั้นแหละ กิจกรรมการลายสาย Trolling จึงเริ่มขึ้น “เอ้า ใครอยากลากสาย เชิญลงได้ตามสะดวก แต่ห้ามเกิน 3 สายนะ ขี้เกียจกินยำวุ่นเส้น อ่ะ” นายชนบทร้องบอก สมาชิกพอได้ยินดังนั้นต่างรีบคว้าคัน ถือมาท้ายเรือทันที “ผมรอน้าโยจะพูดประโยคนี้มานานละ ได้เวลายืดเส้นยืดสายสะที” เสียงพี่ไพรวัลย์ เอ่ยปากด้วยความดีใจ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       จากนั้นสารพัดเหยื่อที่นักตกปลาแต่ละคนคิดว่ามันจะสามารถกระตุ้นปลาล่าเหยื่อ ให้หลงกลมางาบก็ถูกปล่อยลงน้ำ ไปยั่วยวน ปลาล่าเหยื่อที่หิวกระหายสักตัว “พี่ซิง เอาอินทรีตัวใหญ่ๆ มาทำต้มยำมื้อเที่ยงสักตัวนะ ” เสียงพี่ชาญ ที่ทำตัวเป็นกองเชียร์ดังขึ้น แต่จนแล้วจนรอด ตลอดเส้นทางที่เรือแล่นผ่าน ก็ไม่มีปลาหน้ามืดสักตัวมางาบเหยื่อ ทำเอาบรรดากองเชียร์ ที่เฝ้ารอลุ้น อดรนทดรอคอยต่อไปไม่ไหว ต่างพากันเข้าห้องนอนที่เปิดแอร์ไว้เย็นฉ่ำ “ปลาไม่แหลกสักที ไปนอนเอาแรงดีก่า” เสียงพี่ตึ๋ง ดังขึ้น เพื่อนๆ ต่างทยอยพากันเข้าไปพักผ่อนในห้องนอน
จวบจนดวงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้า เรือ Ocean One Ranong 1ก็เดินทางมาถึงจุดหมาย ไต๋นุเบาเครื่องยนต์ลง ค่อยๆ เดินเรือเขยิบเข้าหาหมาย อย่างช้าๆ สายตาทั้งคู่ มองดูจอ Sounder เพื่อหาแหล่งเชื้อปลา “เอาละเจอแล้วเชื้อเต็มเลย พี่โย” ไต๋นุ ร้องบอกในขณะที่ เรือกำลังคืบคลานค้นหาแหล่งเชื้อปลา เวลานี้บรรดาสมาชิก ต่างลุกออกมาจากที่นอนเตรียมพร้อมกันหมด ในมือแต่ละคนถือคัดเบ็ด ที่ปลายสายผูกเหยื่อ Jig ไว้เรียบร้อย “เอ้า หย่อนสายได้ ข้างล่างปลาตรึม” เสียงไต๋นุตะโกนร้องบอก ยังไม่ทันจะจบประโยค เสียงเหยื่อ Jig ที่ทำจากตะกั่วกระทบน้ำดัง ‘ต๋อม ต๋อม ต๋อม’ สมาชิกที่รอเวลานี้มานานทยอยดีดคันส่งเหยื่อ Jig ลงสู่น้ำดำดิ่งสู่ก้นทะเล “ป้าบ เข้าให้ติดแล้ว ผมติดปลาแล้วคร๊าบ” เสียงนายกริชอรุณ ตะโกนร้องด้วยอารามดีใจ ดังลั่นเรือ “บ่ะ หมอนี่มันทำบาปขึ้นจริงๆ เรายังไม่ทันได้ส่งเหยื่อเลย มันซัดเข้าให้แล้ว” พี่ซิง กล่าว “งานเข้าแล้วครับพี่น้อง รีบๆ ลงเบ็ดเร็ว” เสียงพี่ไพรวัลย์ตะโกนร้องบอก “เอ้าเร็วๆ ลงเหยื่อ เร็วๆ ปลาตะลึม ตรึม อึ๊บ นี่แน่ะ ผมได้แล้ว เย้ มันย์พะยะค่ะ” นายหนุ่ยบึงสำราญร้องออกมาอย่างสะใจ จากนั้นมหกรรมโยกคันก็อุบัติขึ้นรอบลำเรือ ไม่ว่ามองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพคนอัดปลาจนคันเบ็ดโค้งงอแทบทั้งนั้น “น้าโย ดูโน้น มันฝูงอะไร กลุ่มใหญ่มากเลย” นายเบียร์ ตะโกนร้องถามพร้อมกับชี้นิ้วให้ดูฝูงปลากลุ่มใหญ่ที่ว่าย อยู่เกือบชายไฟ “นั้นมันฝูงเรนโบว์นี่น่า ใครอยากตกเรนโบว์ แล่หมึกสดเกี่ยวเบ็ดเบอร์ 12 ใส่ตะกั่วเม็ดเล็กๆ นะครับ รับรองได้มันส์แน่” นายชนบทกล่าว พร้อมกับแนะนำ วิธีการตกปลาเรนโบว์ นักวิ่งสายรุ่ง นายหนุ่ยบึงสำราญพอได้ยินดังนั้น รีบวางคันเบ็ดชุดใหญ่หันมาคว้าคันชุดเล็กมาเข้าสายหน้าตามคำแนะนำที่นายชนบทบอก “คันพี่โย ใช่ป่ะ ขอยืมเล่นหน่อยนะ แล้วพี่มีเบ็ดตัวเล็กกับตะกั่วด้วยป่ะ ขอยืมหมดทุกอย่างเลยนะ อะ อ่ะ” นายหนุ่ยพูดพรางหยิบคัน Newell P220F ที่ใส่สาย 12 ปอนด์ ไว้เต็ม สปูล มาเข้าสายหน้าก่อนจะหยิบหมึกสดที่ซื้อมาจากตลาด มาแล่เป็นริ้วเล็กๆ จากนั้นก็นำมาเกี่ยวเบ็ด ก่อนนำไปหย่อนข้างเรือ ในระดับความลึกประมาณ 15 เมตร แล้วปักคันไว้ในกระบอกปักคัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       เพียงแค่นายหนุ่ยบึงสำราญละมือจากคันเบ็ดที่ปักไว้ ยังไม่ทันจะหย่อนก้นนั่ง คันที่พึ่งจะหย่อนหมึกแล่ ไว้ก็โค้งวูบตามด้วยเสียงกรีดร้องดังสนั่นจากรอก Newell P220F ‘แกร๊กกกกกกก’ นายหนุ่ยบึงสำราญหันขวับกลับไปยังต้นเสียงอย่างอัตโนมัติ มือข้างขวาคว้าหมับที่โคนคันแล้วดึงออกจากกระบอก ก่อนจะปิดคลิกเสียง แล้ววัดคันในขณะที่คันยังงองุ้ม อยู่สะ 1 ดอก “นี่แน่ เสร็จตู เฮ้ย ๆ ๆ วิ่งสะรวจ เลยนะเมิ้ง” นายหนุ่ยถึงกับอุทานด้วยความตื่นเต้น เมื่อเรนโบว์มันสำแดงเดชตาม ฉายานักวิ่งสายรุ่ง ใส่เกียร์หมาวิ่งปรู๊ดออกไปทางชายไฟ “เป็นไงหนุ่ย บอกแล้วว่ามันส์มาก ยิ่งเล่นด้วยสาย 12 ปอนด์ด้วยนะ สุดยอดแห่งความมันส์เชียวนะจะบอกให้” นายชนบทกล่าวเวลาผ่านไปพักใหญ่ เรนโบว์ไซส์เกือบๆ 6 กิโลก็มานอนดีดดิ้นในตระกร้า เมื่อมีตัวที่ 1 ก็ย่อมมีตัวที่ 2 และ ที่ 3 ตามมาและฏ็ตามมาเรื่อยๆ จนเต็มตระกร้า แต่แล้วปลาที่กินเหยื่อ Jig อยู่ดีๆ ก็พาลพากันหยุดฉวยเหยื่อไปเสียนี่ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติ ของการตกปลาทะเล เมื่อหมายนี้ปลาหยุดฉวย เราจึงต้องบากหน้าไปหมายใหม่ ไม่ทนทู่ซี้ เฝ้ารออีกต่อไป “ป่ะ นุ ปลาหยุดฉวยแล้ว ย้ายไปหมายใหม่ดีกว่า” นายชนบทบอกกับไต๋นุ “ได้เลยพี่โย บอกทุกคนเก็บเบ็ด เดี๋ยวจะพาไปหมายเยลโล อีก 10 ไมล์” ไต๋นุ กล่าวก่อน จะร้องสั่งเจ้าเท้ง คนเรือทำการกว้านสมอขึ้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       เรือ Ocean One Ranong 1 แล่นฝ่าความมืด สู่หมายเยลโลฟิลที่อยู่เบื้องหน้าจากนี้อีก 1 ชั่วโมงคงไม่มีอะไรดีไปกว่า การล้อมวงดื่มสุราและเสวนาเรื่องราวตกปลา กระทั่งเรือแล่นมาถึงหมายใหม่เสียงเครื่องยนต์เบาเสียงลง นั้นแสดงว่าเราได้เดินทางมาถึงจุดหมายแล้ว “บ่ะ ถึงแล้วเร๊อะ คุยกันเพลิน แป๊บเดียวถึงหมายแล้ว” พี่ไพรวัลย์กล่าว “ป่ะ พี่ลงไปตกปลากันต่อดีกว่าเรือจอดนิ่งแล้ว” นายเบียร์ กล่าว ก่อนจะเดินไปคว้าคันเบ็ดแล้วนำไปหย่อนข้างกาบเรือ ยามนี้สมาชิกเข้าประจำที่เหยื่อ Jig หลากหลายยี่ห้อ ถูกดีดส่งลงสู่น้ำ กิจกรรมโยกคันบรรเลงตามจังหวะ ไม่นานนัก คันเบ็ดในมือบังเลาะ ก็ถูกกระชากอย่างแรง บังเลาะพยายามรวบรวมพลังเท่าที่มี ออกแรงโน้มคันที่กำลังโค้งงอจนเสียวว่าคันจะหัก “โอ้ะ โอ๊ะ โอ๊ะ มันดึงใหญ่แล้ว ปลาอะไรฟ่ะไม่มีมารยาทเลย จะกินก็ไม่บอกให้รู้ตัวบ้าง เบ็ดเกือบหลุดมือแน่ะ” เสียงบังเลาะสบถออกมาจากริมฝีปาก “แหม พี่เลาะ ถ้าปลามันบอกได้นะ ผมไม่ตงไม่ตก มันแล้ว กลัว” เสียงเจ้าเบียร์เอ่ย ในขณะที่มือทั้งสองข้างยังทำหน้าที่โยกคัน “อึ๊บ ของผมเอาเข้าให้แล้วพี่เลาะ ฮะ ฮ่า!” นายเบียร์ร้องออกมาด้วยความดีใจ สายตายังหันไปมองบังเลาะที่กำลังต่อสู้กับปลาใต้น้ำ “ตัวพี่เลาะถ้าจะใหญ่เอาเรื่อง เห็นคันโง้งแล้วเสียวจะหักจังวุ่ย ” เจ้าเบียร์กล่าวต่อ มหกรรมการต่อสู้ระหว่างคนกับปลา เกิดขึ้นอีกครั้ง ปลาเยลโลฟินตัวแล้วตัวเล่า ถูกนักตกปลา อัดขึ้นมานอนในตะกร้า 1 ชั่วโมงแห่งความเมามันส์กับเกมส์ตกปลา จำนวนปลามากมายหลายตะกร้า ถูกขนย้ายลงไปแช่น้ำแข็งรักษาความสดไว้ ยามนี้เพื่อนๆ หลายคน เริ่มออกอาการเหนื่อยล้าจากการ Jigging จึงหันมาตกปลาหน้าดินแทนหวังจะได้มีเวลาหยุดพักระหว่างรอปลากินเหยื่อบ้าง “เปลี่ยนไปเล่นเหยื่อสด ลงหน้าดินบ้างก็ได้นะครับพี่ชาญ จะได้ไม่เหนื่อย” นายชนบทร้องบอก พี่ชาญรีบจัดการเปลี่ยนไป เป็นเกี่ยวเหยื่อสด ถ่วงตะกั่วลงหน้าดินแทน ส่วนคนหนุ่มที่ยังมีกำลังเหลือเฟือ ก็ยังใช้วิธี Jigging ต่อไป แต่เหมือนกรรมซัด สวรรค์แกล้ง แทนที่พี่ชาญจะได้หยุดพักกลับต้องเหนื่อยหนักขึ้นกว่าเดิม เมื่อพี่ชาญหย่อนเหยื่อถึงพื้นปุ๊บ สายก็ถูกกระชากอย่างแรง จนคันเบ็ดแทบจะหลุดออกจากมือ คันเบ็ดโน้มลงจนปลายคันเกือบจะจรดผิวน้ำ “เฮ้ย มันเอาเลยรึไงวะเนี่ย เวรสะแล้ว โดนคุณโยหลอกให้ปลา อัดอีกแล้วเรา” พี่ชาญสบถเสียงออกมา พร้อมกับรับชะตากรรม ที่ต้องเหนื่อยอีกต่อไป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       เกมส์การต่อสู้กับ ปลาที่ระดับน้ำลึก 80 เมตร เล่นเอาเหงื่อตกไปหลายแหม่ะ “อึ๊บ อ๊ากกก” เสียงพี่ชาญแหกปากร้องดังลั่น ทุกครั้งที่ออกแรงโน้มงัดคัน สายเบ็ดถูกเก็บขึ้นมาทีละน้อย ละน้อย ในที่สุดปลาแดงเขี้ยว ตัวบักเอ๊บ ก็ถูกพี่ชาญงัดจนลอยตุ๊บป่อง “เฮ้ย ไอ้เขี้ยว ตัวใหญ่ด้วย มิน่าละมันถึงดิ้นดีนัก อย่างนี้เหนื่อยอย่างไรก็ยอม ฮะ ฮ่า” พี่ชาญกล่าวด้วยความดีใจกับผลงาน จากผลงานปลาแดงเขี้ยวของพี่ชาญ ได้เรียกร้องให้เพื่อนๆ หันกลับมาสนใจลงสายเหยื่อสดหน้าดินแทนการ Jig ที่ปลาเริ่มจะกินเหยื่อ Jig บางตัวลง “เปลี่ยนไปเล่นหน้าดินอย่างพี่ชาญบ้างดีกว่า เผื่อจะฟลุ๊ค แบบพี่ชาญ ฮิ ฮิ” เสียงหนุ่ยบึงสำราญ มหกรรม ‘ทิ้งบอม’ หน้าดินจึงเริ่มต้นขึ้นท่ามกลาง ความมืดมิด และมันก็ไม่ทำให้เพื่อนสมาชิกผิดหวัง ปลาแดงเขี้ยว หลายตัวถูกงัดขึ้นมานอนอ้าปากผะงาบ ๆ ในตะกร้า และ แล้วเวลา แห่งความสนุก ค่อยๆ ผ่านเลยไป เมื่อความง่วง คืบคลานเข้ามา สมาชิกหลายคนไม่อาจต้านทาน ทนความง่วง เริ่มขยับกายย้ายก้น ทยอยเก็บคันเบ็ดไปนอนทีละคนสองคน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       เริ่มต้นเช้าวันใหม่ ตะวันยังไม่โผล่ส่องแสง สมาชิกเริ่มตื่นจากการหลับใหล นายเล็กศรีราชา ผู้ขยันตื่นขึ้นมาก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง เดินไปคว้าคันตีป๊อบ ออกไปยืนหวดหัวเรือ และเพียงไม้แรกเท่านั้นก็ได้เรื่อง กะมงตาเหลือก ที่วิ่งไล่เหยื่อป๊อบ ทะยานตัวพุ่งงาบเหยื่อป๊อบของนายเล็กศรีราชาเข้าเต็มปาก “โห... ตื่นมาก็ได้ออกกำลังแต่เช้าเลยนะเล็ก” โยชนบทเอ่ยปากแซว ขณะที่มือกุมคันเบ็ดโยกขึ้นโยกลง ตามกรรมวิธี Jigging ทันใดนั้นเอง คันเบ็ดในมือก็มีแรงจากปลายสายกระชากอย่างแรง “อุ๊บ หู้ยยยย หนักอึ้ง เลย ท่าจะตัวใหญ่” นายชนบทสบถออกมา ก่อนจะวัดคันย้ำเบ็ดไป 2 ทีก่อนจะหันไปชักชวนนายเล็กให้มาตกแบบวิธีเดียวกัน “ เล็ก ไม่ลอง Jig ดูละ เช้ามืดอย่างนี้ น่ามีตัวใหญ่อยู่นะ” นายชนบทร้องบอก นายเล็กศรีราชา จึงหันมาเล่น เหยื่อ Jig และมันก็ไม่ทำให้นายเล็กศรีราชาผิดหวัง เมื่อปลาเข้าชาร์ทเหยื่อ Jig ที่นายเล็กส่งลงไปวาดลวดลาย “ โดนแล้ว อึ๊บ นี่แน่ะ หนักอึ้งชะมัด” นายเล็กกัดฟันดังกรอกๆ สองแขนเกร็งเต็มเหนี่ยว งัดคันที่โค้งงองุ้มแทบจะหัก สาย PE 4 กรีดน้ำวิ่งปรู๊ด ออกห่างจากเรือ สปูลวิ่งเร็วจี๊ นายเล็กพยายามรังคันตั้งไว้ รอโอกาสที่เมื่อไหร่ มันหยุดวิ่งจะเป็นทีของเขาบ้าง “มันวิ่งไปท้ายเรือแล้ว เล็กตามไปอัดท้ายเรือดีกว้าเดี๋ยวสายจะพันกัน” โยชนบทร้องบอกเพราะเกรงว่าผลาจะวิ่งพาสายไปพันกัน แล้วมันจะยุ่ง ยามนี้ดวงตะวันค่อยโผล่ขึ้นจากผิวน้ำ เพื่อนๆ ตื่นนอนกันหมดแล้ว บ้างก็มายืนเชียร์ และให้กำลังใจ นายเล็กอัดปลา บ้างก็คว้าคันเบ็ดไปตกปลา ในขณะที่นายเล็กศรีราชา ยังคงต่อสู้กับคู่ต่อกร ไม่เลิก ผลัดกันรุกผลัดกันรับ เป็นอยู่อย่างนี้หลายครั้ง “สงสัย มันจะเป็นไอ้หลามสะละม้างนายเล็ก” พี่ซิงเอ่ยปาก ทายปลาเพราะเห็นนายเล็กสู้กับมันนานเหลือเกิน “มันวิ่งเร็วอย่างนี้ไม่น่าจะใช่ไอ้หลามนะผมว่า” นายเล็กกล่าวแบบไม่เชื่อ ในที่สุดคู่ต่อสู้นายเล็กที่ต่อสู้กันมานานตั้งแต่ดวงตะวันยังไม่โผล่กระทั่งดวงตะวังโผล่ส่องแสง ก็ยอมแพ้ เมื่อมันลอยตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ คำเฉลยก็ปรากฏ พอสมาชิกได้เห็นลำตัวยาวมีลายพร่อยไปทั้งตัว เสียงสมาชิกก็ดังขึ้นเกือบจะพร้อมกันว่า “ไอ้วาฮู หู้ย ตัวใหญ่ด้วย 10 โลอัพ แหงๆ ตัวนี้” พี่ไพรวัลย์ตื่นตาที่ได้เห็น วาฮู ตัวใหญ่ เพราะปลาประเภทนี้ ในฝั่งอ่าวหาดูยากมาก หรือไม่ก็สูญพันธ์ไปจากอ่าวไทยตั้งนานแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       จังหวะนั้นเอง ไต๋นุ ก็ร้องสั่งให้เก็บเบ็ด เพราะต้องย้ายเรือไปหมายใหม่ เสียงเครื่องยนต์คำรามขึ้นอีกครั้ง นายชนบทไม่รอให้โอกาสงามๆ จากไป จึงรีบไปคว้า ชุด Trolling ขึ้นมาผูกเหยื่อ YUZURI รุ่น HYDRO MAGNUM สีเงินหลังดำ “สายลงสายรีดไม่ต้องใส่ละวะ งานนี้ ผูกมันตรงๆ กับสายเมนมันสะเลย” นายชนบท พึมพำขณะที่มือทั้งสองข้างกำลังง้วนกับการผูกสายเข้าเงื่อน เหยื่อตัวโปรด ก่อนจะนำไปหย่อนท้ายเรือ พร้อมกับพี่ซิง ที่มาร่วมวงปล่อยสาย Trolling ด้วย RAPARA CD-18 เราลงเหยื่อในขณะที่เรือยังไม่ทันจะเคลื่อนตัว จึงอาศัยกระแสน้ำเป็นตัวช่วยพาเหยื่อให้ไหลไป ไต๋นุเร่งเครื่องยนต์ดังกระหึ่มขึ้น ใบจักรตีน้ำดันเรือ Ocean One Ranong 1 เคลื่อนตัวทะยานไปข้างหน้า ลากพาเหยื่อปลอมให้ออก Action เพียงแค่เรือเดินหน้าออกไปไม่ถึง 30 เมตร คันที่ลงเหยื่อ Yozuri ไว้ก็โน้มลงจากแรงกระชาก เสียงรอก Tirgar 30 WLRSA ที่พึ่งจะถอยมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ คำรามเสียงร้องโหยหวน “กร๊อกกกกก” เสียงร้องดังยาวเหยียด นายชนบท ยื่นอยู่หน้าคันรอท่าอยู่แล้ว ไม่รอช้า ยื่นมือไปคว้าคันที่ปักอยู่ในกระบอกขึ้นมากุมไว้มั่น นิ้วโป้งดันคลิ๊กเสียงขึ้น ปิดสัญญาณเสียงที่ร้องแสบแก้วหูลง ก่อนจะดันคานโยกแดรกปรับเบรกให้แน่นขึ้น จังหวะเดียวกันนั้นเองเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นผสานกับเสียงเอะอะมะเทิงของเพื่อนๆ “ปรี๊ดดดด” เสียงนกหวีดส่งสัญญาณให้ไต๋นุเบาเครื่องยนต์ลง นายชนบท พยักหน้าเรียกพี่ชาญ ให้มารับหน้าที่มือสังหารไม้แรก “ม่ะพี่ชาญตัวนี้เป็นของพี่รับไปจัดการสะ” นายชนบทกล่าวพร้อมกับยื่นคันส่งให้พี่ชาญรับไปอัดต่อ ส่วนพี่ซิง ที่ลงสายคู่กันจำเป็นที่จะต้องเก็บสายเพื่อเคลียร์พื้นที่ ให้พี่ชาญได้อัดปลาสะดวก ระหว่างนั้นเองนายเล็กเกิดความคิดพิสดาร หันไปคว้าคันมาผูกเหยื่อ RAPARA CD-14 แล้วหวดออกไปข้างเรือก่อนจะค่อยๆ หมุนเก็บสายเข้ามา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       จังหวะนั้นเองปลายสายก็ถูกกระชากอย่างแรง “อุ๊บ อยู่ละเมิ้ง นี่แน่ะ ติดแล้ว” นายเล็กกล่าวอย่างสะใจกับผลงานที่ตัวเองสร้างสรรค์ “นี่เราอยู่ในวงล้อมของฝูงวาฮูแล้วรึนี่ น้าโย อย่างนี้ก็งานเข้าชุดใหญ่แล้วอ่ะสิ” พี่ไพรวัลย์กล่าว ในขณะที่พี่ชาญอัดวาฮู ขึ้นมาดีดดิ้นบนพื้นเรือ “ขอแบบนี้ผมบ้างสิพี่โย ยังไม่เคยอัดวาฮูสักตัว นะพี่นะ” เสียงนายเบียร์ออดอ้อน นายชนบท “ได้เลยเบียร์ เดี๋ยวจัดให้ เอ้านุ วนเรืออีกสักรอบนะ” นายชนบท หันไปร้องบอกไต๋นุ ให้วนเรือกลับไปที่เดิมอีกครั้ง และเพียงเรือตั้งลำ เท่านั้น สิ่งเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น คันเบ็ด 2 คันที่ลงสายลากไว้ โน้มลงเกือบจะพร้อมๆ กัน “ม่ะ เบียร์มาเอาไปอัดสะ” นายชนบทกล่าวพร้อมยื่นคันส่งให้เจ้าเบียร์ “ตัวต่อไปของผมนะ น้าโย” พี่ไพรวัลย์กล่าว “ดูมันวิ่งดิ สมกับเป็นนักวิ่งน้ำลึก จริงๆ” พี่ไพรวัลย์กล่าว ในขณะที่มือกุมคันเบ็ดรั้งไว้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       เกมส์ลากสาย Trolling ตกปลา WAHOO ที่ดุดันและเร้าใจ ผ่านไปรอบแล้วรอบเล่า แต่ละรอบที่เรือวิ่งลากสาย เป็นต้องได้เฮ ไม่ 1 ก็ 2 ตัวทุกรอบไป สมาชิกพลัดกันอัดปลาวาฮูอย่างสนุกสนาน สมกับที่ตื่นขึ้นมาก็พบกับสิ่งที่ตนปรารถนา จนแสงอาทิตย์แผดรังสีอันร้อนแรงขับไล่ฝูงปลาวาฮู ให้จากไป เกมส์ลากสายที่เมามันส์จึงเป็นอันยุติลง พวกเราต่างสนุกสนานกับเกมส์ลากสาย Trolling วาฮู เป็นนักวิ่งน้ำลึก สมกับคำรำลือ แม้เกมส์ วาฮู นักวิ่งน้ำลึกจะจบลง แต่การเดินทางของพวกเขายังไม่จบ พวกเขายังต้องเดินหน้าต่อไปยังหมายใหม่เพื่อตกปลา เก๋าถ่านและปลาสีทอง อย่าลืมติดตามอ่านเรื่องราวของพวกเขาตอนต่อไปในฉบับหน้านะครับ สำหรับฉบับนี้ ขอจบเรื่องราว “วาฮู นักวิ่งน้ำลึก” ไว้เพียงเท่านี้ สวัสดี......

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       Wahoo...Deep water Runner...
ยอดจริงๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       Wahoo...Deep water Runner...
ยอดจริงๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       ตัวเดียวกับอีที่เรียกว่าอินทรีน้ำลึกอะป่าวคับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       คงงั้นมั้งสิทธิ์...
แต่แปลกดีที่เขาจัดปลาวาฮู
อยู่ในจำพวกเดียวกับปลาทูน่าและปลาโอ....
ต้องไปค้นคว้าต่อว่า..อินทรีแท้ๆ จัดอยู่ในกลุ่มใด...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       Yellow Fin Tuna

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       อินทรี....

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       ส่วนที่ต่างกัน...

1. สีผิว ลาย
2. หาง
3. ครีบหลัง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
       อื่ม ช่างค้นคว้ามาดีเหลือเกิน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       พักสายตาจากหน้าจองาน...มาหน้าตกปลา...
ประจำๆ...เพลิดเพลินดีครับน้าโย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
       เยี่ยมครับ ได้ความรู้ดี
แถมนำมาเผยแพร่ เพื่อนๆ ให้ได้ รู้อีกด้วย
แล้วอย่าลืม ช่วยอุดหนุน หนังสือตกปลาน้องใหม่ด้วยนะครับ
ไม่งั้นพี่ไพรวัลย์ตากแห้งคาแผงแน่ๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       พี่โยไม่เห็นมีรูปผมั่งเลย อิอิ สงสัยหลับอยู่แหง๋ๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       ผมซื้อทุกปักษ์ครับน้าโย...
ถ้ามีเรื่องราวของพวกเราอยู่ด้วย
ซื้อให้เพื่อนผมอีกหลายปักษ์ครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
       รูปเบียร์ มีดิ อยู่ในเล่มนั้นแหละ

แสดงความคิดเห็นย่อย