คำตอบที่ 1
       แสงไฟรอบลำเรือสว่างไสว ส่องแสงนำทางเรียกฝูงหมึกน้อยใหญ่ ให้มารุมล้อมแสงสี เหล่าบรรดานักตกปลาเริ่มหย่อนโยทะกาหลากหลายสีลงน้ำ พร้อมออกลีลาอันเย้ายวนหลอกล่อหมึกให้เข้ามารัด “โอ้ นี่แน่ะ เห็นมั๊ย ได้แล้ว” เสียงคุณประพล ร้องดังขึ้นด้วยความสะใจเมื่อหมึกตัวดีหลงกลระบำหนามแหลม ของโยทะกา เอาหนวดมารัดเข้า คันเบ็ดโค้งงอแต่พองาม ส่ออาการดีดดิ้นพอกะเทิน ไม่นานหมึกตัวดีก็พ่นหมึก ‘ปูด ปูด’ เล่นเอาคนอยู่รอบข้างกระโดดหนีกันจาระหวั่น แต่ก็ไม่วายโดนน้ำหมึกกระเด็นมาประปราย “หมึกหอมตัวนี้นี่เองมิน่าเล่นสะน้ำหมึกกระจาย” พี่ซิงกล่าว กิจกรรมตกหมึกยังคงดำเนินต่อไป หมึกกล้วยหลายสิบตัวโดนสอยลงมาว่ายน้ำในห้องขังเหยื่อเวลาผ่านไปกระทั่งได้เวลา 4 ทุ่ม ฝูงหมึกขึ้นเล่นผิวน้ำอวดโฉมเป็นกลุ่มใหญ่เหมือนกำลังท้าทายไต๋บูรณ์ ผืนอวนถูกกางออกการเฉหมึกกำลังจะเริ่มขึ้น แล้ว “ไอ้ฝูงนี้ เด๋วเสร็จใจเย็นๆ พี่โย หมึกฝูงนี้ฝูงเดียวพอเลย’” เสียงไต๋บูรณ์สบถออกมาให้นายชนบทใจชื้นเล่น แต่มันก็จริงดังคำไต๋บรณ์เอ่ยไว เมื่อการเฉอวนครั้งแรก มีหมึกกว่า 700 ตัว มันเพียงพอกับการออกไปกลางอ่าว ไต๋บูรณ์สั่งถอนสมอ ก่อนจะหันหัวเรือออกสู่กลางอ่าวไทยในเวลานั้นเอง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       ฟ้าสางเช้าวันใหม่ วันที่อากาศสุดสดชื่นยามอยู่กลางทะเลที่เวิ้งว้าง เลี้ยวมองรอบกายก็มีแต่ฟ้ากับน้ำ ฝูงปลาโลมาแหวกว่ายแข่งคู่ขนาดกับเรือ “สวัสดีครับเฮียอรุณ เมื่อคืนนอนสบายดีรึเปล่าครับ”นายชนบทกล่าวทักทายเฮียอรุณยามเช้าวันใหม่ “ไม่ค่อยสบายเท่าไร นอนแล้วเจ็บหลังเหมือนหลังจะหักเสียให้ได้” เฮียอรุณกล่าว “อ้าว ไปโดนใครเขาหักหลังมาละ ฮาฮ่า” พี่ชาญออกปากแซว ก่อนจะหันหน้ามาถามนายชนบทว่า “เออ แล้วนี่เราจะถึงหมายกันกี่โมงละคุณโย” นายชนบทชะโงกหน้าไปดูหน้าจอ GPS ก่อนจะตอบกลับไปว่า “อีก 55 ไมล์ บ่าย 2 โมงนู้นแหละ แต่จะแวะหมายหน้าให้ยืดเส้นยืดสายกันก่อนดีม่ะพี่” พี่ชาญพอได้ยินดังนั้นถึงกับตาโตห่อปากจู้ “โห้ อีกตั้งนาน แวะสักหมายก็ดีเหมือนกัน เอาตามคุณโยบอกมานั้นแหละ เชื่อมือครับ” พี่ชาญกล่าว เรือโชคสุทธาทิพย์ยังคงแล่นผ่าระรอกริ้วคลื่นมุ่งหน้าต่อไปกระทั่งถึงหมาย ‘ยืดเส้นยืดสาย’ เสียงเครื่องยนต์ก็เบาลง เป็นสัญญาณบอกว่าอีกไม่กี่อึดใจจะไดหย่อนเบ็ดกันแล้ว “หมายนี้มันมีปลาอะไร ครับคุณโย” เฮียอรุณเอ่ยปากถามขณะที่เรือชะลอความเร็ว “ปลาช่อนทะเลครับเฮีย”นายชนบทตอบก่อนจะลุกขึ้นไปคว้าคันเบ็ดขึ้นมากุมไว้ในมือ รอเวลาให้เรือเข้าที่เข้าทางเมื่อไหร่ หมึกกล้วยตัวงามฝังคมตะขอขนาด 4/O จะถูกหย่อนลงน้ำทันที “หย่อนเบ็ดได้เลยครับเรือเข้าหมายแล้ว หย่อนก่อนได้อัดก่อนนะครับ” เสียงไต๋บูรณ์ ตะโกนร้องบอกเป็นการส่งสัญญาณ มหกรรมตกปลาเริ่มขึ้นแล้ว ‘หมึกกล้วยติดอาวุธ’ ทยอยลงน้ำดัง ต๋อมแต๋ม เป็นระยะ ตะกั่วดำดิ่งพา หมึกตัวงามลงสู่ก้นทะเล และแล้วเสียงนายชนบทก็ดังขึ้นปลุกเร้าอารมณ์ให้เพื่อนร่วมทริบเกิดอาการตื่นตัว “อึ๊บ....นี่แน่ะ ตัวใหญ่สะด้วย” ปลาฉวยเหยื่อที่นายชนบทพึ่งจะหยอนลงน้ำตะกั่งเพียงติดพื้นปลาก็ฉวยสะแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       “โอ้โห อารายมันจะปานนั้นหย่อนปุ๊บงับปั๊บ เลยรึนี่” คุณประพลร้องออกมาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองแต่แล้วเหมือนสวรรค์เข้าข้างคนบาป เมื่อปลายสายของคุณประพลโดนกระชากอย่างแรง คุณประพลไม่รีรอให้เสียเวลา ออกแรงวัดคันเต็มเหนี่ยว เสียงลมออกปากคนวัดคันดัง ‘อุ๊บ’ สายเอ็นเขม็งตึงปลายคันโค้งงอ ปลามันพาสายวิ่งฉีกออกห่างจากเรือ “ของผมก็เอามั้งแล้วนี่ ขนาดหมายแวะข้างทางนะนี่ สะใจจังวะ” คุณประพลออกปากขณะที่สองมือได้แต่กุมด้ามคันโน้มไว้ ไม่นานนักปลาช่อนทะเลขนาดกำลังต้มยำแจกคนทั้งบ้านก็ลอยตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ มันแสดงพละกำลังข่มขวัญคู่ต่อสู้ขัดขืนด้วยการดีดดิ้นจนน้ำแตก กระจาย เสียงไต๋บูรณ์ตะโกนหาตะขอดังลั่น “ตะขอเกี่ยวปลาหน่อยเร็ว ไอ้ช่อนใหญ่ด้วย” ปลาช่อนทะเลตัวแรกโดนทุบกะบาลปราบพยศไปหลายโป๊กก่อนที่มันจะสงบนิ่ง ฝ่ายคุณประพลบัดนี้กำลังต่อสู้พันตูกับช่อนทะเลเหมือนกันคู่ต่อกรตัวนี้ท่าจะปราบพยศยากเสียด้วย ฝูงปลาช่อนทะเลรายล้อมรอบลำเรือเราแล้วหรือนี่ ทั้งพี่ซิง พี่ชาญหรือแม้แต่น้องเจเจ และเฮียอรุณ ถูกปลารุมสะกำได้ยืดเส้นยืดสายสมดังความตั้งใจกันถ้วนหน้า ล้วนแล้วเป็นปลาช่อนทะเลสายพันธ์เดียวกันหมด “เป็นยังไงบ้างเฮีย เส้นสายหายตึงรึยัง” นายชนบทเอ่ยปากถามเฮียอรุณหลังจากงัดช่อนทะเลขึ้นมานอนสงบนิ่งบนพื้นเรือ “ดี ดี ครับ โดยขนาดนี้สัก 3 ตัวผมหมดแรงแน่ ” เฮียอรุณกล่าว เมื่อมองดูปริมาณปลาที่กองเรียงรายบนพื้นเรือเห็นว่ามันพอสมมาพาควรแล้ว นายชนบทจึงบอกเพื่อนร่วมทริบเตรียมเก็บเบ็ดย้ายเรือ “ป่ะ เก็บเบ็ด เราจะย้ายไปหมายข้างหกน้าเดี๋ยวจะถึงหมายมืด” นายชนบทร้องบอกเพื่อนสมาชิก เกมส์คั่นเวลายืดเส้นยืดสายเป็นอันต้องยุติลง เรือโชคสุทธาทิพย์ แล่นแหวกน้ำบ่ายหน้าลงใต้ เป้าหมายข้างหน้ายังอีกไกล

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       ไต๋บูรณ์ขับเรือแล่นมาถึงหมายเมื่อดวงตะวันใกล้จะลาลับท้องฟ้า ท้องทะเลราบเรียบปราศจากริ้วคลื่นและสายลม มันเงียบสนิดอากาศร้อนอบอ้าว ทำให้เนื้อตัวเหนียวเหนอะหนะ แถมยังส่งกลิ่น ‘ตุ ตุ’ ชวนให้คนข้างเคียงรำคาญ “ร้อนจังอาบน้ำดีกว่าตกปลาจะได้สบายตัว” นายชนบทกล่าวจบก็ปลีกตัวไปอาบน้ำพร้อมกับปะแป้งเย็นตรางูจนขาวโพลนไป ทั้งตัว ไต๋บูรณ์ยังคงบังคับเรือตีวงหาหมาย ดูทิศทางน้ำทิศทางลมเพื่อจะทิ้งสมอก่อนจะขยับเรือแล่นไปยังจุดทิ้งสมอที่ได้ เล็งไว้ “ป่ะพี่ชาญ เตรียมตัวจะได้มันส์กันอีกแล้ว”นายชนบทร้องบอกพลพรรคเตรียมตัวรับกับความมันส์ที่กำลังจะเผชิญในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ พอสายสมอตึง หมึกกล้วยตัวยาวเกือบคืบฝังด้วยคมตะขอเบ็ด 2 ตัว เหลียวมองหาทำเลเหมาะๆ ไปนั่งหย่อนก้นถือคันหย่อนเบ็ดตามใจชอบของแต่ละคน พี่ซิงเล็งช่องประตูเก๋งเรือ พี่ชาญยึดทำเลหัวเรือกาบซ้าย เฮียอรุณยึดกาบขวาพร้อมน้องเจเจ คุณประพลอาศัยท้ายเรือเป็นสมรภูมิในครั้งนี้ ทันที่ที่ตะกั่วถึงพื้นดินเสียงพี่ซิงวัดดัง ‘ขวับ’ เสียงดังหนักแน่นสายเอ็นเขฒ็งตึง กลางลำเรือเกิดการต่อสู้ขึ้นแล้ว “นี่แน่ะอยู่หมับ หนักดีวุ้ย ตัวนี้” เสียงพี่ซิงสบถเสียงผ่านริมฝีปากที่คาบบุหรี่ไว้ บัดนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ‘งานเข้า’ กันทุกคนนัวเนียไปหมด เสียงเรียกร้องหาสวิงกันดังจ้าละหวั่น “เอ้าบูรณ์ช้อนปลาให้หน่อยอังเกยตัวโตเสียด้วย ไม่ได้เจออังเกยไซร์นี้มานานแล้ว ตัวมันใหญ่สะใจดีจริง” เสียงพี่ชาญร้องบอก ทั้งจุ่มโพ่ และไต๋บูรณ์แปลสภาพมาเป็นเด็กช้อนปลาในบัดดลนั้นทันที

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       ความโกลาหลปนความชุลมุล ดูท่าจะไม่สร่างซาลงง่ายๆ ทั้งปลาอังเกย และแดงเขี้ยว รุมทึ้งเหยื่อเป็นว่าเล่น พี่ๆหลายคนออกอาการเหนื่อยล้า ออกมาให้เห็น ขณะที่หลายคนกำลังพันตูกับฝูงปลา เสียงพี่ซิงก็ร้องดังขึ้นด้วยอาการแปลกใจ “เฮ้ยยยยย.....ไอ้ตัวนี้มันวิ่งแปลกๆ จังฟ่ะ” นายชนบทหันขวับไปมองเห็นสายเอ็นวิ่งฉีกออกห่างจากเรือ “สงสัยจะเป็นไอ้โฉมยามราตรี ละม้างพี่ซิง” นายชนบทกล่าว เมื่อดูตามลักษณะการสู้เบ็ดอย่างนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากปลาโฉมงาม อาการสู้เบ็ดอย่างนี้ตัวมันคงจะไม่เล็กเลยละ พี่ซิงผู้ชำชองมากด้วยประสบการณ์บรรจงบังคับปลาไม่ให้มันพาสายวิ่งเข้ามาพับสายของเพื่อนคนอื่น เสียงคุณประพลที่ชะโงกหน้าออกมามองส่งเสียงเชียร์ ดังลั่นว่า “แหม มือระดับนี้แล้วรับรองไม่น่าจะพลาดใช่ม่ะครับพี่ซิง” พี่ซิงแสยะริมฝีปากเผยอฉีกยิ้มเป็นมุมกว้างก่อนจะกล่าวออกไปว่า “มันก็บ่แน่ดอกนายปลามันยังอยู่ในน้ำ เผื่อตาโยมั่นไส้เอาบุหรี่มาจี้สายเอ็นขาดก้อได้ใครจะรู้ จริงป่ะ ฮะ ฮา ฮ่า” พี่ซิงเอ่ยปากแซวนายชนบทที่มายืนถือสวิงเตรียมช้อนปลาและเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ “ขาววับมาแต่ไกลเลยพี่ ควงสว่านหมุนติ้วๆ วาววับขึ้นมาแล้ว” นายชนบทก้มมองไปใต้น้ำเห็น แสงสีขาววาววับถนัดตา ในที่สุดปลาโฉมงามไซร์จัมโบ้ตัวบักแอ๊บ ก็พุงทะยานขึ้นสู่ผิวน้ำ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       นายชนบทที่ตั้งท่ารอช้อนปลา อยู่แล้วจึงจวงสวิงไปตักปลาแต่ช้อนยังไงก็ช้อนไม่ได้ “เฮ้ยหัวมันไม่เข้าสวิงอ่ะพี่ หัวมันโตกว่าปากสวิงอีกอ่ะพี่ เอาตะขอมาเกี่ยวดีกว่า” นายชนบทพยายามช้อนปลายังไงก็ช้อนไม่ได้ ก็หัวปลามันใหญ่กว่าสวิง มันจะช้อนได้ยังไงละจริงม่ะ “โอ้โห้ ไอ้โฉมตัวนี้น่าจะเกิน 10 โลแน่เลย ขนาดกลางคืนมันยังมากิน แล้วพรุ่งนี้เช้าจะขนาดไหนละนี่” เสียงคุณประพลกล่าว ด้วยคาดกวังว่าถ้าเราไม่ย้ายไปไหน รอจนพรุ่งนี้เช้าคงจะมีฝูงโฉมงามเข้ารุมสะกำเราเป็นแน่ เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่มีใครใส่ใจจะรู้ แต่ที่แน่ๆ กองปลาในตระกร้าไม่ต่ำกว่า 5 ตระกร้าที่จุ่มโพ่ขนลงแช่น้ำแข็งไว้มันทำให้หลายคน ออกอาการอ่อนล้า จนต้องยอมยกธงขอพักก่อน แม้แต่นายชนบทก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนอื่น จึงเปลี่ยนไปเล่นคันจิ๊กแทน “เปลี่ยนเป็นจิ๊กดีกว่าเปลี่ยนรสชาติสะบ้าง” นายชนบทกล่าวพร้อมกับดี้ดคันส่งเหยื่อจิ๊กน้ำหนัก 60 กรัม ลงน้ำ ปล่อยสายยให้เหยื่อจิ๊กตกลงสู่พื้นด้านล่างแต่ปลาเจ้ากรรมมันคงไม่ยอมให้เหยื่อจิ๊กราคาถูกกระทบผิวดิน มันจึงคาบแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว “เฮ้ยอารายฟ่ะ มันคาบกลางน้ำเลยรึนี่” นายชนบทปิดหน้ารอกสปิน พร้อมกับตวัดคันวัดเบาๆ “เกมส์ Jigging ปั่นกระแสอีกแล้วครับท่าน คุณประพลปลากินจิ๊กแล้ว” นายชนบทตะโกนบอกเพื่อนร่วมอุดมการณ์ผู้หลงไหล เกมส์จิ๊กกิ้ง ซึ่งได้รับการตอบรับด้วยดี

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       คุณประพลหันมาเล่นเกมส์จิ๊กกิ้งด้วยอีกคน ปลากะมงตาเพชร ไซร์ 3-4 โล พละกำลังดีเหลือหลายโดนคนละ 5-6 ตัว เล่นเอาเหงื่อตกอุตส่าห์หนีเกมส์หนัก หันมาเล่มเกมส์จิ๊กเบาๆ แต่กลับตาลปัดเกมส์จิ๊กกลับเป็นเกมส์หนักกว่าเดิมสะอีก แม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อยแต่ความมันส์มันไม่เข้าใครออกใคร เมื่อเกมส์จิ๊กสร้างความสนุกสนานได้เรื่อยๆ จึงไม่ยอมละมือ “เป็นยังไงบ้างคุณประพลหมดแรงยัง” นายชนบทร้องถามคุณประพลที่อัดกะมงตาเพชรไม่ต่ำกว่า 10 ตัวแล้ว “แหม ยังไม่หมดง่ายๆ หรอกกำลังสนุกเชียว มาเข้ามา นี่แนะ ติดอีกแล้ว” เสียงคุณประพลออกจะบ้าระห่ำแต่ยังน้อยกว่าฝูงปลาที่บ้าเลือด มันกัดเหยื่อจิ๊กเป็นว่าเล่น ‘รึปลามันบ้าไปแล้วจริงๆ’ นายชนบทได้แต่คิด จนในที่สุดฝ่ายคนตกปลาเป็นอันต้องรามือไปเองเมื่อเหยื่อหมึกหร่อยหรอลงไปเกือบหมด โชคดีที่พี่ชาญร้องทักขึ้นก่อนไม่อย่างนั้นคงไม่เหลือหมึกเล่นโฉมงามในวันรุ่งขึ้นเป็นแน่ “พอได้แล้วมั้งพี่ซิงหมึกจะเกลี้ยงห้องแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีหมึกเป็นตกโฉมงามนะพี่” พี่ชาญกล่าว พี่ซิง กับเฮียอรุณเห็นดีด้วย จึงยุติเกมส์ขึ้นไปนอนเอาแรงไว้ฉะกับโฉมงามในวันรุ่งขึ้น คงเหลือแต่นายชนบทกับคุณประพล 2 คนที่ยังไม่เลิกรามือกับเกมส์จิ๊กกะมงตาเหลือก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       เช้าวันใหม่ นายชนบทตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืดดวงตะวันยังไม่โผล่ขึ้นท้องฟ้า “หวัดดีตอนเช้าครับคุณประพล แหมตื่นเช้ากว่าผมอีกนะครับ” นายชนบทกล่าวทักทายคุณประพลทันทีที่ตื่นขึ้นมา “ใครบอกว่าตื่น ยังไม่ได้นอนเลย ปลามันกินดีจนวางคันไม่ลง” คุณประพลกล่าว ท่าทางไม่ส่ออาการอ่อนล้าให้เห็น “นี่อย่าบอกนะว่าตกปลาคนเดียวยันฟ้าสว่าง” นายชนบทเอ่ยปากถามคุณประพล ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องจากรอกที่ปักไว้ท้ายเรือก็ดังขึ้น ‘กรี๊ดดดดด’เสียงรอกร้องดังสนั่นลั่นเรือปลุกให้คนที่ยังนอนหลับสะดุ้งตื่นขึ้นจากการหลับใหล ทั้งพี่ชาญ พี่ซิงและเฮียอรุณต่างลุกขึ้นมามุงดู ในขณะที่คุณประพละกำลังสำเร็จโทษกับตัวต้นเหตุ มันเป็นปลาโฉมงาม ไซร์ใหญ่ “โฉมงามเข้าแล้วรีนี่ ยังงี้ก็ต้องรีบลงเบ็ดอ่ะดิ” พี่ชาญกล่าว ก่อนจะเดินไปคว้าคันเบ็ดขึ้นมาเกี่ยวหมึกไปหย่อนลงน้ำ ทันทีที่เหยื่อถึงพื้นดิน ก็ถูกปลาโฉมงาม ฉวยเหยื่อทันที “เฮ้ย มันกินแล้วจริงๆ รึวะ อารายมันจะรวดเร็วขนาดนี้ ฝูงโฉมงามเข้าถล่มแล้ว หย่อนเบ็ดลงไปสู้กับมันเลยพี่ซิง อึ๊บ นี่แน่ะ” เสียงพี่ชาญตะโกนร้องก้องเรือบอกให้เพื่อนๆ รีบลงเบ็ด ซึ่งก็จริงดังที่พี่ชาญกล่าวไว้ เพียงหย่อนหมึกแตะถึงพื้นเป็นโดนฉวยทันที เกมส์การต่อสู้รับอรุณรุ่งเป็นไปอย่างสนุกสนานทามกลางสายลมที่พัดเอื่อยๆ ตัดกับกระแสน้ำทแยงออกข้างกาบซ้าย ความสนุกกับฝูกโฉมงามผ่านไปได้ไม่นาน เมื่อมีคนใจดีปล่อยเชลยให้หนีรอดไปได้ มันก็พาฝูงหนีเตลิดเปิดเปิง หายไปทั้งฝูง “สายหน้าขาด” เสียงคนใจบุญที่พึ่งจะปล่อยปลาอุทายขึ้นมาเบาๆ เหมือนเกรงว่าคนอื่นจะได้ยิน “ก็บอกให้เปลี่ยนสายหน้าก็ไม่เปลี่ยนนี่ สายหน้าตั้งแต่เมื่อคืนโดนอังเกยเล่นสะเป็นขลุยอย่างนั้น” พี่ซิง กล่าว เมื่อปลาหยุดฉวย จะอยู่ไปให้เสียเวลาทำไมกันละ “ไต๋บูรณ์ย้ายหมายดีกว่า ไปบัวลอยบัวจมเลยป่ะ” นายชนบทตะโกนบอกไต๋บูรณ์ให้ย้ายหมาย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่งท้องทะเลอีกครั้งไต๋บูรณ์ถือพังงาบังคับเรือแล่นสู่หมาย บัวลอยบัวจม ระหว่างทางที่เรือแล่นผ่าน สายตานายชนบทจับจ้องที่จอ Sounder ตลอดเส้นทาง ทันใดนั้นเองก็ปรากฎเชื้อปลาเป็นกองขนาดใหญ่ขึ้นที่หน้าจอ Sounder “บูรณ์ แวะดูหน่อยสิ เผื่อมีปลาแปลกๆ ให้ตก” นายชนบทร้องบอกไต๋บูรณ์ให้แวะหย่อนเบ็ดที่กองเชื้อปลาที่เรือแล่นผ่านมาเมื่อสักครู่นี้ ไต๋บูรณ์ชะลอความเร็วก่อนจะปันพังงาตีวงเลี้ยวหันหัวเรือกลับไปทางที่ผ่านมาทันที “ไม่ต้องทิ้งสมอหรอลอยลำตกดูก่อนถ้ามีตัวค่อยทิ้งสมอ” นายชนบท กล่าวกับไต๋บูรณ์เสร็จก็ออกมาบอกกับเพื่อนผู้ร่วมทริบให้เตรียมตัวหย่อนเบ็ด “พี่ๆ ทั้งหลายเตรียมตัวหย่อนเบ็ดกันได้แล้วครับ เมื่อกี้เจอเชื้อปลาจะลองหย่อนเหยื่อดู เราจะลอยลำตกกันครับ” นายชนบทบอกให้ทุกคนเข้าใจเสร็จหมึกกล้วยตัวเล็ก ที่เหลืออยู่ไม่กี่สิบตับก็ถูกช้อนขึ้นมาเกี่ยวเบ็ด เตรียมพร้อมที่หย่อนลงสู่เบื้องล่างทันทีที่ได้รับสัญญาณจากไต๋บูรณ็ “เอ้า หย่อนได้” เสียงไต๋บูรณ์ดังขึ้นมันเป็นสัญญาณบอกให้ทุกคนเริ่มโรยสายส่งหมึกกล้วยลงสู่พื้นดิน ลมพัดเรือให้ไหลไปตามกระแสลม คันเบ็ดในมือนายชนบทก็กระตุก ‘หงึก หงึก’ แล้วโน้มลงตามแรงกระชากทันที ตามด้วยพี่ชาญ พี่ซิง และ เฮียอรุณ เที่ยวแรกเราได้ปลามา 4 ตัวจากสายที่ลงไป 5 คัน ถือว่าใช้ได้ดีทีเดียว “เอ้าบูรณ์เอาอีกรอบ ถ้าคราวนี้มันฉวยเหมือนเมื่อกี้นี้อีก จอดทิ้งสมอตกมันตรงนี้เลย หมายบังเอิญมาเจอพอดี” นายชนบทกล่าว และในการวนเรือลอยลำตกในรอบที่ 2 ปลาเข้าฉวยเช่นเดียวกับเมื่อครู่นี้ นายชนบทออกแรงงัดคันปั๊มปลาขึ้นจนลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ และทันทีที่ปลาลอยขึ้นผิวน้ำเสียงร้องตะโกนด้วยความแปลกใจผสม ความดีใจเล็กๆ “ปลาอังกุรี เย้...ของพี่โยเป็นปลาอังกุรี ของเฮียอรุณก้ออังกุรีเหมือนกัน” เสียงไต๋บูรณ์ที่ยืนถือสวิงเตรียมช้อนปลาตะโกนดังขึ้น ด้วยความดีใจปนความแปลกใจนิดๆ เมื่อปลาที่นายชนบทและเฮียอรุณตกขึ้นมาได้นั้น มันคือ ‘อังกุรี’ มันเป็นปลสสายพันธที่หายากมากในปีพ.ศ.นี้ เรื่องราวตกปลาในครั้งนี้ต้องขอจบไว้เพียงเท่านี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       ท้ายสุดนี้ต้องขอขอบคุณไต๋บูรณ์ที่พาไปพบกับความสุข แต่งเติมสีสันให้ชีวิตอีกแบบหนึ่งที่ยากจะลืม ไต๋บูรณ์ฝีมือพัฒนาขึ้นมาก ค่าเรือก็ไม่แพง เรือกว้างขวางสำหรับ 8 คนอยู่อย่างสบาย นักตกปลาท่านใดสนใจจะลงเรือกับไต๋บูรณ์ติดต่อโดยตรงที่นายชนบทหรือที่เวปบอร์ดแห่งนี้หรือได้ที่ เบอร์ 082-4610101

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       อังกุรี....ใช้ปลาทรายแดงหรือเปล่าครับน้าโย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       ปลาอังกุรีกุจอ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       ทรายแดงยักษ์ครับ........

แสดงความคิดเห็นย่อย