คำตอบที่ 1
ลองนอนคิดดูต่อนะครับ คือปืนที่ขายในเมืองไทยนี่ถ้าเป็นปืนที่ทำมาจากต่างประเทศ มันก็ไม่มีทะเบียนเพราะทะเบียนปืนมันเป็นไปตามกฎหมายไทย คนขายเมืองไทยต้องมีใบอนุญาตสั่งซื้อ ที่เรียกว่า ป.2 ก่อน เมื่อซื้อและนำปืนเข้ามา เสียภาษี ลงบัญชีคุมปืน แล้ววางขาย คนซื้อก็ต้องไปขอ ป.3 มาซื้อ แล้วจึงได้ทะเบียนปืนคือ ป.4 ทีหลังสุด
ทีนี้สมมุติคุณไปเมืองนอกเช่น อเมริกา อาจซื้อปืนที่นั่นได้ง่ายๆ พอกลับมาเมืองไทยคุณขนปืนที่ซื้อมากลับมาด้วยโดยไม่ผ่านการตรวจค้นของเจ้าหน้าที่อย่างศุลกากรด้วยความสามารถพิเศษของคุณเอง ปืนที่ว่านั่นก็กลายเป็นปืนไม่มีทะเบียนที่เข้าอยู่ในเมืองไทยหรือปืนเถื่อนเพราะคุณไม่มีใบอนุญาตให้ซื้อปืนมาจากต่างประเทศตามกฎหมายไทย คือ ใบ ป.2 สมัยก่อนมีเยอะครับ พวกเรียนเมืองนอกซื้อแล้วหิ้วกลับมาคนละสองสามกระบอก กลายเป็นปืนเถื่อนกันทั้งนั้น
ส่วนอีกประเภทคือปืนที่ลักลอบทำขึ้นเองในประเทศ เช่น ปืนอีเติ่ง ของจังหวัดอุทัยธานี ปืนแก๊บ ที่ชาวชนบทมีใช้กันอยู่ ทำแล้วใครจะเอาไปตีทะเบียนล่ะครับ เพราะมันผิดกฎหมายตั้งแต่ตอนทำมันขึ้นมาแล้ว คุกตลอดทางเลย ก็เลยเป็นปืนเถื่อนไปตลอดชีวิต
ตอนหลังมีกฎหมายให้เอาปืนเถื่อนที่ว่านี่ไปขึ้นทะเบียนด้วยเหมือนกัน เถื่อนก็เลยกลายเป็นถูกไป
สรุปว่าปืนเถื่อน มีทั้งปืนที่โรงงานต่างประเทศผลิตซึ่งไม่แตกต่างไปจากปืนมีทะเบียนที่ขายตามท้องตลาด และ ปืนเถื่อนที่ทำขึ้นเองในประเทศครับ คิดออกหรือยัง 
ไม่เคยอ่านข่าวเรื่องรถเบนซ์เถื่อนที่นำเข้ามาจากมาเลเซียหรือครับ แบบเดียวกันนั่นแหละ
