จาก พสุธา
IP:125.26.248.75
พฤหัสบดีที่ , 19/7/2550
เวลา : 20:51
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
ผมขอนำเอาประวัติคราวๆของปืน M 1911 มาฝากทุกท่านนะครับ บางท่านอาจจะรู้มากกว่าผมบางท่านก็อาจจะยังไม้รู้ ถือว่าเป็นการรู้ใว้ไช่ว่า ฯแล้วกันนะครับ ทั้งนี้มิได้อวดอ้างใดๆทั้งสิ้นเพียงแต่อยากร่วมสนุกด้วยเท่านั้น ขอออกตัวใว้ก่อนถ้าผิดผลาดประการใดก็ขออภัยใว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ " หลังจากที่ แซมมวล โค้ลท์ประดิษฐ์ โค้ลท์ ซิงเกิ้ลแอ็คชั่น ขนาด .45 ลองโค้ลท์ขึ้นมาในปี ค.ศ.1834 บรรดานักประดิษฐ์อาวุธปืนก็พยายามจะประดิษฐ์ปืนสั้นอัตโนมัติที่สามารถป้อนกระสุนได้เอง โดยเริ่มขึ้นในยุโรปแต่การทำงานของระบบปฏิบัติการไม่ประสบความสำเร็จเป็นที่น่าพอใจ จนถึงปี ค.ศ. 1898 จอห์น โมเสส เบราว์นิ่งก์(John Moses Browning)ชาวสหรัฐฯจึงสามารถประดิษฐ์ปืนกึ่งอัตโนมัติที่ทำงานอย่างได้ผลเชื่อถือได้ ปืนกระบอกแรกที่ผลิตออกมาอย่างเป็นทางการคือ เบราว์นิ่งก์ เอ็ม 1900 ขนาด 7.65 มม.ผลิตโดย บริษัทเอฟเอ็น.แห่งเบลเยี่ยม ใช้ระบบขัดกลอนหน่วงเวลา หรือบรี๊ซ ล็อค สไล้ด์และลำกล้องจะเคลื่อนตัวถอยหลังตามกันมาเล็กน้อย จากนั้นสไล้ด์จึงจะถอยหลังต่อไปอย่างอิสระ จนครบวงจรปืนกึ่งอัตโนมัติ แต่เอ็ม 1900 ยังมีข้อบกพร่องอยู่อีกหลายประการ จึงพัฒนาต่อมาเป็น เอ็ม 1902 ในปีค.ศ.1902 เมื่อกองทัพบกสหรัฐฯต้องการปืนพกขนาด .45 เข้าประจำการ เบราว์นิ่งก์และบริษัทโค้ลท์ก็พัฒนา เอ็ม 1902 เป็น เอ็ม 1905 ขนาด .45 เอซีพี ได้ทำการพัฒนาในรายระเอียดอีกหลายจุด โดยติดตั้งระบบนิรภัยเพิ่มเติมเข้าไป คือ ห้ามไกธรรมดาและห้ามไกหลังอ่อน เพื่อให้ปืนมีความปลอดภัยมากขึ้นพร้อมกับทำการทดสอบอย่างหนัก ในทุกสภาวะกาลเป็นระยะเวลานานถึง 5 ปี ที่สุดก็ได้ปืนที่สมบรูณ์แบบ โดยรัฐบาลสหรัฐฯเรียกระบบปฏิบัติการที่พัฒนาล่าสุดนี้ว่า " กั๊ฟเว่อร์เม้นท์ โมเดล "นำเข้าประจำการปี ค.ศ.1911 โดยมีระหัสตามปีที่เข้าประจำการว่า"เอ็ม 1911"จนถึงปีค.ศ.1920 ก็ทำการปรับปรุงใหม่ด้วยการเปลี่ยน เมนสปริง เฮ๊าซิ่ง จากแบบตัดตรงมาเป็นแบบมีส่วนโค้งนูนออก เพื่อให้เข้ากับอุ้งมือ หลังอ่อนได้รับการปรับปรุงใหม่ โครงปืนตรงส่วนหลังไกปาดเว้าหลบปลายนิ้วชี้ที่ใช้เหนี่ยวไก หงอนนกสับได้รับการปรับปรุงใหม่ให้ง้างได้ถนัดขึ้น กลายเป็น เอ็ม 1911 เอ1 เอ็ม 1911-เอ1 เป็นปืนกึ่งอัตโนมัติระบบซิงเกิ้ล แอ็คชั่น ลำกล้องยาว 5 นิ้วผลิตด้วยเหล็กแท้ทั้งกระบอก บรรจุกระสุน 7+1 นัด ยาวตลอด 8 1/2 นิ้ว สูง 5 5/8 นิ้ว นํ้าหนัก 1,077 กรัม ห้ามไกหลังอ่อน ใช้การขัดกลอนหน่วงเวลาด้วยระบบ เบราว์นิ่งก์-โค้ลท์ ซึ่งเป็นต้นแบบของของการขัดกลอนหน่วงเวลาถือเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับระบบปฏิบัติการของปืนอัตโนมัติทั้งหลาย"
|
John Moses Browning ดีครับ...แบ่งปันกัน...
แล้วเจ้า กกน.๖๖ ....อุ่ย.... ปกน.๖๖ นี่....ทำไมถึงต้องมีลำกล้องอวบอั๋นซะขนาดนั้นครับ....รึว่ามีการบุอะไรไว้ด้านในรึป่าว ... ครับ
อ้อ....ครับ....ตกลงตรงที่อวบอึ๋มที่ว่านั้น...คือกระติกน้ำหรอกหรือครับ....ดีนะครับ....เดินสนามนาน ๆ คอแห้ง....ได้เอาน้ำเลี้ยงลำกล้อง....มาดื่มก่อนได้.... 
