จาก ทิดเหน่ง
IP:125.24.57.253
จันทร์ที่ , 23/7/2555
เวลา : 13:53
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
ผมเกิดมาในครอบครัวจนๆ บ้านเป็นเพียงเพิงสังกะสีที่พ่อกับแม่ปลูกขึ้นเพื่อขายอาหารตามสั่งให้กับคนงาน ซึ่งปลูกบนที่ดินแปลงเล็กๆที่คุณย่าแบ่งให้ แล้วก็ต่อเติมกันมาเรื่อยๆโดยใช้เศษสังกะสีบ้างผ้าใบบ้างมาขึงกั้น หน้าต่างไม่มีสักบาน กลางวันร้อนตับแลบ กลางคืนก็ต้องลุ้นว่าฝนอย่าตก ไม่อย่างนั้นต้องตื่นขึ้นมาหากระป๋องรองน้ำที่หยดจากหลังคาหลายรู
ความฝันของผมคือต้องมีบ้านที่หลังคาไม่รั่ว ระบายอากาศได้ดีโดยไม่ต้องเปิดแอร์ กลางวันมีแสงสว่างทุกมุมโดยไม่ต้องเปิดไฟแต่แดดไม่ส่องเข้าบ้าน หน้าน้ำหลากต้องอยู่ได้
ผมตั้งใจเรียนเพื่อความฝันจนจบภาควิชาสถาปัตยกรรมจากโรงเรียนอาชีวะแห่งหนึ่งและดิ้นรนหาเงินเรียนจนจบวิศวกรรมโยธา ขยันทำงานหาเงินอยู่หลายปีและได้โอกาสจากผู้ใหญ่ท่านหนึ่งมีเมตตาให้ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ยเพื่อมาสร้างบ้าน ผมรีบรับโอกาสนั้นทันที
|
