คำตอบที่ 12
วันที่ 11 มีนาคม 2554 ผมได้เดินทางไปทำกิจธุระที่โรงพยาบาลสิริกิตติ์ สัตหีบ ชลบุรี ผมตั้งใจไว้ว่าจะไปเยี่ยมสหายที่มีฉายาว่า ตี๋ หน้าสนามบิน ก่อน ด้วยคิดถึงมานาน จึงเลี้ยวรถเข้าซอยจอดก่อนถึงประตูบ้าน ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณบ่ายโมง แลเห็นประตูเหล็กยึดหน้าห้องรูดเปิดไว้เพียงเล็กน้อย ครั้งแรกคิดว่าวันนี้คงปิดร้าน มองเข้าไปภาพในเห็นโต๊ะนั่งพร้อมเก้าอี้ตัวเดิมว่างเปล่า กระโถนปากแตรยังคงตั้งอยู่ที่เดิม แต่หลอดไฟแสงนีออนขนาด 10 แรงเทียนเปิดจ้าไว้ เข้าใจว่าคงมีคนอยู่ จึงร้องตะโกนว่า "ฮัลโล่ ฮัลโล พี่ตี๋ อยู่มั้ย"
หญิงวัยกลางคนผิวขาว ใบหน้าลูกครึ่งจีนไทย ใส่เสื้อสีดำ เดินออกจากห้องภายในบ้าน ภรรยาของพี่ตี๋ หน้าสนามบินนั่นเอง เธอยกมือไว้ด้วยจำผมได้
