WeekendHobby.com
เครื่องมือในการใช้งาน website =>> สมัครสมาชิก | Login | Logout | เปลี่ยนไอคอนส่วนตัว | เกี่ยวกับเรา | ติดต่อโฆษณา         View stat by Truehits.net


เรื่องเล่าเสียว.....เสียว.....
มะม่วง
จาก มะม่วง
118.173.232.146
พุธที่ , 28/1/2552
เวลา : 17:33

อ่านแล้ว = 9358 ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
แจ้งตรวจสอบกระทู้
 แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน ส่งหาเพื่อน

       วันหยุดที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปเที่ยวป่าแถวอำเภอสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลามา จึงอยากจะเล่าเรื่องราวเหตุการณ์ให้กับสมาชิก Unity Club ของเราทั้งหลายได้รับทราบ เผื่อท่านใดอยากมาสัมผัสบ้าง ประกอบกับผมเองเริ่มฝึกเขียนหนังสือ เรื่องนี้จึงเป็นอีกเรื่องนึงของผม หลังจากได้ลงให้อ่านกันไปแล้วคือ "เรื่องเล่าจากเขารูปช้าง" จึงอยากขอให้ทุกท่านช่วยกันวิเคราะห์ วิจารย์เพื่อให้ความรู้ และสั่งสอนน้องใหม่คนนึ่งที่มีความต้องการอย่างมากในการเดินเข้าไปบนถนนสายนักเขียน....


ขออนุญาตเสนอเรื่องเดิมด้วยครับ...
http://jeep.thailandoffroad.com/board/Question.asp?ID=J33512



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

แจ้งเพื่อเก็บขึ้นกระทู้พิเศษ คลิ๊กที่นี่แจ้งเพื่อนำขึ้นกระทู้พิเศษ

คำตอบแบ่งหน้าละ 30 คำตอบ ขณะนี้คุณอยู่ที่หน้า 1 จาก >>> 1  

คำตอบที่ 1
       หลังผ่านกาแฟถ้วยแรกของวัน ในช่วงสายของวันเสาร์ที่ผ่านมา กำลังจะลุกจากเก้าอี้เหล็กกลางสวนเล็กๆหลังบ้านเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อทำงานต่อหลังจากค้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น.....
“ หวัดดีน้องพัฒน์.... ว่าไงบ้าง ?” ผมส่งเสียงผ่านโทรศัพท์ หลังอ่านชื่อผู้โทรเข้า ก่อนกดปุ่มรับสาย
“ ทำอะไรอยู่พี่ ?...วันนี้ว่างมั้ย ?.” ปลายสายถามมา.....
“ ว่าง!....มีอะไรเหรอ ?” ผมมักจะตอบคำนี้ เมื่อมีคำถามว่า “ว่างมั้ย”
“ ไปเที่ยวกันมั้ย ?”
“ ที่ใหน” ผมเริ่มสนใจกับคำว่า “เที่ยว” จนลืมคิดว่าตัวเองมีงานค้างอยู่.....
“ สะบ้าย้อยครับพี่” พัฒน์ตอบมา...
ผมอึ้งไปพักนึง........
“ เฮ่ย!.....แถวนั้นเขายิงกันอยู่ไม่ใช่เหรอ?” ผมตั้งสติได้
“ ไม่เป็นไรพี่...แถวนั้นพรรคพวกผมเยอะ...รับรองว่าปลอดภัย” พัฒน์บอกน้ำเสียงเรียบๆ บอกอาการไม่ตื่นเต้น
“ เมื่อวานบังโซ๊ะ โทรมาบอกว่าไร่มันแกหมูป่าลงกินทุกวัน ให้ผมไปช่วยจัดการหน่อย”พัฒน์พูดต่อ
หลังคิดทบทวนอยู่พักนึง และคิดถึงความสนุกข้างหน้า ผมก็ได้คำตอบของตัวเอง
“ โอเค!...ไปก็ไป”
“ งั้นอีกชั่วโมงผมไปรับ...เอารถผมไป” พัฒน์สรุปง่ายตามแบบของเขา แล้ววางสายไป....
พัฒน์เป็นรุ่นน้องร่วมสถาบันเทคโนฯสงขลา เคยร่วมเที่ยวร่วมเดินทางด้วยกันมาหลายครั้งหลายหน มีโอกาศได้เที่ยวครั้งใดก็จะชวนกันตลอด เหมือนเช่นครั้งนี้ ผิดแต่ครั้งนี้จุดหมายปลายทางอาจเสี่ยงไปหน่อยสำหรับผม ส่วนพัฒน์ดูเป็นเรื่องปกติเพราะเคยไปรับราชการเป็นนายช่างอยู่แถบนั้นหลายปี



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:34   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375091

คำตอบที่ 2
       ชั่วโมงกว่าๆต่อมากระบะแบบสองตอนก็เคลื่อนตัวออกจากตัวอำเภอนาหม่อม โดยมีพัฒน์เป็นคนขับ ไปตามถนนเอเชียหมายเลข 43 ผ่านอำเภอจะนะมาสักพักก็ถึงทางแยกเลี้ยวขวาเข้าถนนหมายเลข 4085 วิ่งถึงอำเภอเทพาแล้วเลี้ยวขวา ต่อมาอีกประมาณ 15 กิโล ถึงสี่แยกลำไพล
“ พอเลยแยกลำไพลไปพี่สังเกตุพวกที่ขี่มอเตอร์ไซด์ด้วยนะ” พัฒน์พูดกับผมโดยสายตายังจับจ้องอยู่กับถนนข้างหน้า
“ มีอะไรหรือ” ผมหันไปมองหน้าพัฒน์ พลางรอคำตอบ...
“เราเข้าเขตพื้นที่สีแดงแล้ว ตอนนั้นผมโดนไล่ยิงแถวนี้แหละ...ขี่มอเตอร์ตามมา ผมหันไปเห็นมันคลักปืนออกมาพอดี ผมยิงสวนไปด้วย...มันเลยถอย!” พัฒน์ตอบพร้อมกับหันมามองผมนิดนึงก่อนหันกลับไปมองถนนข้างหน้าเหมือนเดิม
ผมไม่ถามต่อ...แต่รู้เสียวสันหลังแปลกๆ สายตาเริ่มส่ายไปรอบทิศ “เริ่มจะสนุกแล้วกู” ผมคิดในใจ อาวุธก็ไม่มี ดีที่พัฒน์มีปืนสั้นมากระบอกนึง
“ เอาแล้ว...เอาแล้ว” ผมพึมพัม
ขับต่อมาอีกสักพักก็ถึงหน้าอำเภอสะบ้าย้อย เราเลี้ยวขวาเข้าเส้น 4095 จนมาถึงบ้านเขาแดงกระบะสองตอนของเราก็มาจอดนิ่งหน้าบ้านบังโซ๊ะเอาเมื่อเวลาประมาณบ่ายสามโมงครึ่ง......ตรงนั้นเราได้พบกับคณะร่วมเดินทางของเราที่นั่งรวมรอกินข้าวกันอยู่
บังโซ๊ะ...... เจ้าของบ้าน – เจ้าของไร่มันที่จะไปซุ่มดักหมูป่า – ผู้ชักชวน.....เป็นทหารอาสา
หลวงไก่......นายทหารนอกราชการ- พื้นเพต่างถิ่น- แต่มาอยู่ที่นี่หลายปีแล้ว จนเป็นที่นับถือของทั้งชาวไทยพุทธและชาวไทยมุสลิมแถบนี้
น้ารัน.....พรานป่าอาชีพ
ซัน.....อาสาอีกคน
รวมผมกับพัฒน์ด้วย ทริปนี้จึงมีจำนวน 6 คน



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:35   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375092

คำตอบที่ 3
       “เดี๋ยวเอาลูกซองห้านัดผมไป” บังโซ๊ะบอกผมระหว่างกินข้าว หลังทราบว่าผมไม่อาวุธ และเคยยิงปืนมาบ้างนิดหน่อย....
“ช่างพัฒน์เอาลูกซองเดี่ยวของผมไปอีกกระบอก...ผมจะใช้เอ็มสิบหก” บังโซ๊ะบอกกับพัฒน์ต่อ
หลวงไก่มีลูกซองออโตเมติกแปดนัด ส่วนตัวอยู่แล้ว.......
น้ารันกับซัน มีลูกซองเดี่ยวคนละกระบอก ส่วนปืนสั้นมีครบทุกคนยกเว้นผมคนเดียว......
เหมือนไม่ใช่ไปล่าสัตว์ แต่พื้นที่แถบนี้ต้องเตรียมตัวกันแบบนี้........
ประมาณห้าโมงเย็นเราก็ออกเดินทางออกจากบ้านบังโซ๊ะโดยใช้มอเตอร์ไซด์เป็นพาหนะสามคัน เป็นทางเล็กๆของชาวบ้านแถบนั้นสำหรับเข้าไปตัดยาง...... เราขี่ผ่านสวนยางเขาไปประมาณ 5-6 กิโล ก็มาถึงไร่มันของบังโซ๊ะ ซึ่งเป็นไร่สุดท้ายก่อนจะเข้าป่าดิบทึบทางด้านหลัง สภาพที่พักของเราสำหรับคืนนี้บางส่วนต้องนอนบนทับที่บังโซ๊ะสร้างไว้สำหรับเฝ้าไร่มันและสวนยาง บางส่วนต้องผูกเปลนอน.....
วางเป้วางอุปกรณ์เสร็จเดินสำรวจบริเวณไร่มันพบร่องรอยหมูป่าเข้าขุดคุยทั่วทั้งไร่ บังโซ๊ะดูจะหัวเสียมาก เวลาตอนนี้ก็พลบค่ำพอดี......
เราวางแผนเดินส่องไฟหาสัตว์กลางคืนเป็นสองชุด โดยน้ารัน พัฒน์และผมเป็นชุดแรกเดินทวนสายน้ำขึ้นไปทางฝั่งซ้าย
บังโซ๊ะและหลวงไก่เดินขึ้นไปทางฝั่งขวาของสายน้ำ.........
ซันอยู่เฝ้าทับและหากบหาปลาบริเวณสายน้ำด้านล่างใกล้ๆทับ.......



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:36   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375093

คำตอบที่ 4
       ชุดของผมเดินทวนน้ำจากไร่มันเข้าไปในป่าเรื่อยๆอีกประมาณชั่วโมงกว่า ทั่วทั้งผืนป่าเริ่มมืด ก็ถึงหินใหญ่ข้างทางแห่งหนึ่ง น้ารันปีนขึ้นไปนั่งก่อนหันมาพูดเบา....
“ เราหยุดพักก่อน...เดี๋ยวรอให้เดือนตกแล้วค่อยเข้าไปในป่า”
ผมกับพัฒน์ปีนขึ้นไปนั่งข้างๆน้ารัน....ดูเหมือนผมจะลืมไปว่าตอนนี้เรากำลังนั่งอยู่บนดินแดนที่เป็นแหล่งซ่องสุมกำลังไปชั่วขณะ.....
“ แถวนี้ยังมีสัตว์อีกเยอะหรือน้า” ผมถามน้ารันเบาๆ ในระหว่างที่นั่งพัก...
“ เยอะครับ...วันก่อนเพิ่งได้หมีขอมาตัวนึง...กระจง อีเห็น เม่น ค่างก็เยอะ”
“วันก่อนซันกับพวกเพื่อนรุ่นเดียวกันขึ้นมา 3-4 คนกำลังตามหมูป่าอยู่ดันเกือบไปชนก้นไอ้ลายเข้า วิ่งกันป่าราบทั้งคนทั้งเสือ..หึ..หึ..” น้ารันเล่าไปหัวเราะไป
“ พวกช้าง กวางยังมีมั้ยน้า” ผมถามต่อ
“ แถบนี้ไม่มี แต่ถ้าแถบบาโหยยังมีอีกเยอะ” น้ารันพูดถึงพื้นที่ใกล้เคียง
“ผมเคยไปเที่ยว....กลางคืนจะได้ยินเสียงหักไม้ไผ่กินทั้งคืน....คิดว่ายังมีอีกหลายโขลง” น้ารันเล่าต่อ.....
“ น่าสนใจดี....คราวหน้าไปเที่ยวกันดีกว่าน้า” ผมชวน
“ อืม...ได้แต่ตอนนี้มันเสี่ยงน่าดูเหมือนกัน นอกพื้นที่ผมด้วย” น้ารันตอบน้ำเสียงหนักใจ
“แถบนี้ถึงสัตว์จะไม่เยอะเหมือนบาโหยแต่ผีนี่เยอะแน่ๆ......ผมเจอมาแล้ว” พัฒน์เริ่มเปิดประเด็นใหม่
“ ยังไงเหรอ” ผมเริ่มสนใจ หันไปมองหน้าพัฒน์ฝ่าความมืด
“ ตอนนั้นผมขึ้นมาสองคนกับบังโซ๊ะ....เข้าไปลึกกว่านี้อีกไม่มาก” พัฒน์เริ่ม
“ หลังเดินส่องไฟได้หมูมาตัวนึง ก็ไปผูกเปลนอนใต้ต้นไม้ริมสายน้ำตอนนึง เหนือจากตรงนี้ประมาณครึ่งชั่วโมงเดิน กำลังจะเคลิ้มหลับก็เหมือนมีอะไรมากระตุกเท้า?” พัฒน์หยุดเล่า ผมเริ่มขนลุก
“ ผมลุกขึ้นดูไม่เห็นมีอะไร! หันดูเปลบังโซ๊ะก็เห็นยังหลับอยู่ก็เลยนอนต่อ ก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่รอบเปลผม แล้วก็กระตุกเท้าผมอยู่เกือบครึ่งคืน จนทนนอนต่อไม่ใหว ตัดสินกลิ้งลงมาจากเปล คว้าติดปืนลูกซองที่พิงอยู่กับต้นไม้ ยกขึ้นส่องไปทางต้นเสียง” น้ำเสียงพัฒน์ฟังตื่นเต้น
“ เป็นอะไร” ผมถามน้ำเสียงตื่นเต้นไม่แพ้กัน
“ไม่...ไม่เห็นอะไรเลยสักอย่าง....พอดีบังโซ๊ะคงได้ยินเสียงผมกลิ้งลงจากเปลแล้วตื่นขึ้นมาพอดี ก็เลยชวนกันมาก่อไฟต้มกาแฟกินกัน....ระหว่างนั้นแหละพี่......แบกสังกะสีมาเลย!” พัฒน์หยุด
“ ใครแบกสังกะสี?” ผมถาม
“ ผีสิ!...จะเป็นอื่นเหรอ...ดึกขนาดนั้นสองคนแบกสังกะสีเข้าไปในป่า ทั้งที่ลึกเข้าไปมีแต่ป่าทึบไม่มีบ้านคนสักหลัง แล้วตรงนั้นมีแต่ต้นไม้ทึบๆแต่ผมกับบังโซ๊ะกลับเห็นแผ่นสังกะสีกับคนแบกสองคนสว่างเป็นสีขาวชัดเจน แล้วก็หายไป?” พัฒน์เล่า ผมขนลุกแล้วลุกอีก
“ เห็นทั้งสองคนเลยเหรอ?” ผมถาม
“ อือ...ทั้งสี่ตาเลยพี่!” พัฒน์ตอบ
“แถบนี้เคยเป็นสมรภูมิรบของคอมมิวนิสต์มาก่อน! มีคนตายทั่วป่า....คนแถวนี้โดนมาแล้วทุกคน แล้วแต่ใครจะจิตแข็งไม่กลัว” น้ารันพูดออกมา



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:37   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375094

คำตอบที่ 5
       เราคุยกันไปอีกสักพักเมื่อเห็นว่าดวงจันทร์คล้อยต่ำลงจนมืดสนิท น้ารันก็ชวนเราเดินส่องไฟขึ้นไปทางซ้ายของสายน้ำปีนไหล่เขาขึ้นไปเรื่อยๆ......ตลอดทางไม่พบดวงตาหรือร่องรอยของสัตว์เลย จนเกือบสองชั่วโมงต่อมา ผมก็ขึ้นมานั่งหอบอยู่บนสันเขาตอนหนึ่ง เรานั่งพักเหนื่อยกันพักนึง น้ารันก็ติดสินใจชวนกันเดินกลับ เหตุเพราะคืนนี้ลมแรงเกินไป เสียงลมดังอือจนไม่อาจจับเสียงสัตว์ได้
“ เดี๋ยวลงไปทับแล้วหากบ หาตะพาบน้ำดีกว่า” น้ารันบอกมา
ระหว่างกำลังไต่จากสันเขาลงมายังทับ พลันน้ารันที่เดินนำหน้าก็บอกให้เราสองคนปิดไฟบอกให้อยู่กับที่แล้วตัวน้ารันเองค่อยๆหย่องต่อไปอีก ผมรู้โดยสัญชาตญาณว่าน้ารันคงเจออะไรเข้าแล้ว....
โป้ง! เสียงปืนของน้ารันดังขึ้น
“ อยู่มั้ยน้า” พัฒน์ตะโกนถามไป พร้อมกับเปิดไฟ
“ ไม่น่าพลาด” น้ารันตอบ
“ ตัวอะไรหรือ” ผมถามบ้าง
“ อีเห็น..... เดี๋ยวเราลงไปดูข้างล่าง” น้ารันบอก
เราค่อยๆไต่ทางชันลงมายังโคนต้นหลุมพอ ต้นที่น้ารันบอกว่าอีเห็นเกาะที่ต้นนี้ แต่ไม่พบซากอีเห็น ไม่เห็นแม้รอยเลือด! ทั้งที่ฝีมือระดับน้ารัน ระยะไม่เกินสิบเมตรไม่น่าจะพลาดได้....เราช่วยกันค้นหาบริเวณรอบๆอยู่พักนึงก็ไม่เจอ จึงเลิกความพยายาม มุ่งหน้าเดินกลับทับต่อ.....



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:38   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375095

คำตอบที่ 6
       เรามาถึงทับเอาเกือบเที่ยงคืน บังโซ๊ะกับหลวงไก่กลับถึงก่อนแล้วไม่ได้อะไรเหมือนกัน ส่วนซันดูจะโชคดีกว่าใครได้กบมาสามตัวและตะพาบน้ำหนึ่งตัว
พัฒน์จัดการชงกาแฟให้น้ารันกับผมคนละถ้วย.... แล้วนั่งล้มวงคุยกัน......
“ แถวนี้ไม่มีกลุ่มโจรใต้หรือบัง” ผมหันไปถามบังโซ๊ะ
“ ดงมันเลยละน้อง! แต่เราไม่รู้ว่าเป็นใครบ้าง ในหมู่บ้านก็มีปะปนอยู่” บังโซ๊ะตอบ
“ อ้าวแล้วไม่อันตรายหรือบัง” ผมถามต่อ
“ ก็ต้องระวังตัวกันเอา” บังตอบเฉย
“ วันก่อนตรงทางโค้งก่อนเข้าหมู่บ้าน ที่น้องกับช่างพัฒน์ขับรถผ่านมาเมื่อตอนเย็น...” บังบอก ผมพอนึกโค้งนั้นออก
“ตรงนั้นแหละ! ผมกลับจากรับลูกที่โรงเรียน พอเลี้ยวเข้ามาก็เจอ 7-8 คนปิดหน้าปิดตา เอ็ม 16 ล้วนๆเล่นรถผมซะพรุนทั้งคัน ก่อนหลบหนีไป....โชคดีผมกับลูกไม่โดนกระสุนเลย?” บังหยุดเล่า ผมตั้งใจฟังต่อ
“ ผมกลับมารวบรวมพรรคพวกกับปืนเร่งตามพวกมันไป..... ไม่ทัน!” บังโซ๊ะยังแค้นอยู่
“ แล้วฐานบัญชาการพวกมันอยู่ที่ใหนบัง?” ผมถาม
“ ไม่มี....พวกนี้ไม่มีที่ประจำ....อยู่ตามป่าทั่วไป...ป่านี้ก็มี!” บังโซ๊ะพูดพร้อมชี้นิ้วเข้าไปในป่าที่พวกเราเพิ่งออกมา



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:39   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375096

คำตอบที่ 7
       ผมยกนาฬกาข้อมือขึ้นมองพลายน้ำบอกเวลาเที่ยงคืนสิบนาที น้ารันกับซันชวนกันเดินตามน้ำลงไปหากบกับตะพาบน้ำ โดยพวกที่เหลือช่วยกันหุงข้าว ตำน้ำพริก น้ำจิ้ม.....บังโซ๊ะยำปลากระป๋องไว้กินกับซัน เนื่องจากเป็นมุสลิมทั้งคู่.....คนมุสลิมจะไม่กินตะพาบน้ำและพาชนะที่ใช้ปรุงจะใช้ร่วมกันไม่ได้.....
“ยังเดินไหวมั้ย?...เดินตามพวกนั้นไปดีกว่า เผื่อเจออะไรบ้าง” หลวงไก่ถามผมพร้อมชักชวน
“ ไหวครับ” ผมพยักหน้า
ผมลุกไปหยิบลูกซองห้านัดกับไฟฉาย เดินตามหลวงไก่ไป..... หลวงไก่ไม่ได้เดินตามน้ำแต่เดินตัดป่าลงไปเลย เราเดินบุกป่ามาประมาณ 500 เมตร ก็มาถึงสายน้ำตอนนึง ผมเดินตามหลวงไก่ตลอดเพราะไมรู้เส้นทางเลยและสังเกตุภูมิประเทศรอบข้างไม่ได้เลยเพราะมืดมากและคิดว่าคงเดินไปไม่ไกล และไม่คิดว่าต่อไปจะเกิดเหตุการณ์กับตัวเอง!
เราเดินตามน้ำไปสักพักก็มาเจอกับน้ารันและซันที่เดินทวนน้ำขึ้นมา น้ารันบอกว่าได้กบมา 4-5 ตัวและตะพาบน้ำอีก 2 ตัว เราจึงตัดสินชวนกันเดินกลับ
ซันเดินนำหน้าทวนน้ำขึ้นมา ผมเดินตามมาเรื่อยๆ จนมาถึงบริเวณที่ผมกับหลวงไก่เดินบุกป่ามาถึงสายน้ำในตอนแรก.....ผมหันไปมองน้ารันกับหลวงไก่ตามมาไกลๆเห็นแสงไฟอยู่ริบหรี่ จึงตัดสินยืนรอ ส่วนซันเดินทวนน้ำขึ้นไปเรื่อยๆ



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:40   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375097

คำตอบที่ 8
       ผมหยุดรออยู่พักนึงน้ารันกับหลวงไก่คงหาอะไรอยู่ หันไปดูซันก็เดินหายไปแล้ว ผมเห็นช้าและคิดว่าใกล้ๆ จึงตัดสินใจเดินไปตามทางที่หลวงไก่นำมาทีแรก ผมเดินไปเรื่อยๆ เอะ! ทำไมไม่เจอทางออกซะที หันมามองแสงไฟฉายของน้ารันกับหลวงไก่ก็ไม่เห็นซะแล้ว ผมตัดสินใจเดินกลับมาที่เดิม แต่คราวนี้ไม่เห็นแสงไฟสักดวงแล้ว เหลือผมคนเดียวกลางป่าแล้ว”ซวยแล้วกู”ผมคิดในใจ......ทำไงดีละทีนี้......ผมตัดสินใจเดินกลับไปทางเดิม คราวนี้ยิ่งเดินยิ่งรกขึ้นเรื่อยๆ.....เลยถอยย้อนกลับมา แต่คราวนี้ไม่เจอทางเดิมแล้ว.....ผมเดินวนสเปะสปะแล้ว “กูหลงป่าแล้ว” ผมเริ่มเครียด นึกถึงเรื่องผีที่ได้ฟังหัวค่ำ นึกถึงเรื่องโจรใต้ที่บังโซ๊ะเล่าให้ฟังว่าอยู่ตามป่าทั่วไป เครียดหนักเข้าไปอีก!
ผมเดินวนอยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้.....จนมาเจอต้นไม้ใหญ่ต้นนึง.....ผมนั่งพักเหนื่อย.....คิดถึงเรื่อง”อาถรรพ์ป่า”ที่เคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่าคนเข้าป่าใหม่ๆมักจะหลงหรือเจออะไรแปลกๆ!...... แล้วไฟฉายเจ้ากรรมก็เรียกสติผมคืนมาเมื่อดันแสงเริ่มหรี่ลงเรื่อยๆบอกอาการใกล้หมดแบตเตอรี่เต็มที!......



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:41   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375098

คำตอบที่ 9
       ผมไม่มีเวลาคิดนาน....คิดสินใจเดินบุกป่าลงต่ำลงไปเรื่อยๆเพื่อหวังว่าจะเจอสายน้ำแล้วกำหนดทิศทางได้.... ดีกว่าเดินแบบสเปะสปะอย่างนี้
ผมเดินบุกป่ามาพักนึงเริ่มได้ยินเสียงน้ำ จึงบุกลงไปเรื่อยๆจนถึงสายน้ำ ใจชื้นขึ้นมาเยอะ แล้วเดินทวนน้ำขึ้นไป นึกถึงตอนผมเดินตามหลวงไก่ออกจากทับ จะเดินลงต่ำตลอด....
แบตเตอรี่ใกล้หมดเต็มที ผมเดินทวนน้ำอย่างรีบเร่งแข่งกับเวลาเพราะถ้าแบตเตอรี่หมดตอนนี้ก็จบกัน เหมือนคนตาบอดเดินคลำทางนั้นแหละ จนมาเจอทางลงมาตักน้ำของชาวบ้านทางด้านขวาของสายน้ำ ผมเดินขึ้นจากน้ำปีนตลิ่งขึ้นจนเจอทางสัญจรของชาวบ้าน คราวนี้ผมเริ่มจำทางได้ลางๆ จึงเดินตามทางมาเรื่อยๆ จนมาถึงทับ ผมทรุดลงนั่งด้วยความอ่อนเพลียและโล่งใจ



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:42   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375099

คำตอบที่ 10
       “ กำลังออกตามพอดี คิดว่าต้องหลงแน่” พัฒน์บอกพร้อมตักน้ำมาให้ผม
“ หลงได้ไงพี่” พัฒน์ถามต่อหลังเห็นผมกินน้ำหมดแก้ว
ผมเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ตัดสินใจเดินกลับคนเดียวจนมานั่งเหนื่อยอยู่ตรงนี้ให้ทุกคนฟัง
“ อาถรรพ์ป่า” บังโซ๊ะพึมพัม
ผมนั่งพักพอหายเหนื่อย น้ารันก็ชวนผมกับพัฒน์ เอาตะพาบน้ำและกบลงไปชำแหละตรงสายน้ำข้างล่าง โดยหลวงไก่ต้มน้ำร้อนและเตรียมเครื่องปรุงรอไว้ พวกเราเดินลงมาถึงสายน้ำก็รู้ว่าเป็นที่เดียวกับที่ผมเพิ่งขึ้นมาหาทางกลับเจอนี่เอง...... น้ารันเป็นจัดการกับตะพาบและกบ ส่วนผมกับพัฒน์ถือปืนคนละกระบอกคอยเป็นเพื่อน แถบนี้ไว้ใจอะไรไม่ได้........
แล้วในเวลาต่อมา”ตะพาบน้ำต้มส้มใส่ใบชะมวง”และ”ผัดเผ็ดกบ”ก็โชยกลิ่นไปทั่วป่า แล้ววงเหล้าจริงจังของเรามาเริ่มเอาประมาณตีสาม โดยบังโซ๊ะกับซัน นอนก่อน เราสี่คนผลัดกันยกเพียวๆ แกล้มตะพาบน้ำต้มส้มใบชะมวงและผัดเผ็ดกบ อร่อยเหาะ จนผมลืมเรื่องหลงป่า...เรื่องผี....และโจรใต้ไปเลย.............



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.146 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 17:43   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375101

คำตอบที่ 11
       ฝีมือการใช้คำและภาษาพัฒนาขึ้นแล้ว การลำดับเรื่องราวก็เริ่มดีขึ้น ฮะสุดยอด! ต่อๆๆๆๆๆ กำลังมันส์ ยาวไปเลย ให้ยาวไปเลย มะม่วง



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก เสือโหย JUC1636 202.149.24.129 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 18:09   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375108

คำตอบที่ 12
       ไม่ได้อ่านเรื่องแนว ล่องไพรมานานแล้ว....เนื้อหาชวนติดตาม อีตอนหลงป่ามีลุ้น เสียดายที่หลงแป๊บเดียว น่าจะเจออะไรมั่ง โม้ๆก็ได้ แบบประเภทได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่ง คึก คึก ตรงมายังจุดที่ผมยืนอยู่ แล้วเงียบหายไปตรงยางใหญ่ที่ชูกิ่งก้านพุ่งสูงตัดกับม่านสีดำของท้องฟ้ายามรัติกาล ขนหนาวลุกซู่ พลันนึกถึง คนแบกสังกะสี ที่พัฒน์เล่าตอนย่ำค่ำ....เจอโจรใต้ยังนับว่าดี แต่เจอผีผมรับไม่ได้..ชอบครับ....เขียนต่อไปนะครับจะคอยติดตามผลงาน....เป็นกำลังใจให้ครับ...ทีแน่ๆงานเขียนดีๆอ่านฟรีซะด้วย



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ฒ.โจ๋ 115.67.23.111 พุธ, 28/1/2552 เวลา : 21:14   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375140

คำตอบที่ 13
       มะม่วง..คนบ้านเรา.มาดถาน



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

7872 จาก ลุงตุ้ง 61.91.249.102 พฤหัสบดี, 29/1/2552 เวลา : 10:57   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375218

คำตอบที่ 14
       ยังดีนะที่ไม่เจอกับผีโขมด..

ขอให้สัตว์ป่าที่คณะพรานกินไปเป็นแค่ในเรื่องเล่านะครับ..



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

dit จาก dit 125.25.18.119 พฤหัสบดี, 29/1/2552 เวลา : 11:29   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375225

คำตอบที่ 15
       ขอเสียว ด้วยคนนะ พี่บ่าวม่วง
มาดถาน จริง



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก JeeP เจ้าแก้ว 146.23.250.105 พฤหัสบดี, 29/1/2552 เวลา : 11:52   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375238

คำตอบที่ 16
       บรรยากาศตอนนั้น...ประมาณเดียวกับที่พี่ ฒ.โจ๋ เพิ่มเติมให้เลยครับ...แต่พอกลับมาเขียนแล้วบรรยายไม่ค่อยออกครับ....ขอบคุณนะครับที่เพิ่มเติมให้...
ขอบคุณ.....พี่เสือโหย...ลุงตุ้ง...ท่าน dit...และท่านJEEPเจ้าแก้วด้วยครับที่เป็นกำลังใจให้กับน้องเณร...ขอบคุณครับ.....



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.79 พฤหัสบดี, 29/1/2552 เวลา : 12:54   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375288

คำตอบที่ 17
       เยี่ยมเลยครับ จัดมายาวๆเลยครับพี่ กำลังเพลิน



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก เดียร์ล้อขาว 125.24.236.45 พฤหัสบดี, 29/1/2552 เวลา : 15:11   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375363

คำตอบที่ 18
       น่านแหละครับท่าน มะม่วง ผมเองให้เรียบเรียง เขียนเป็นเรื่องเป็นราว ลำดับเหตุการณ์ ที่อ่านแล้วชวนติดตามอย่างท่านคงไม่ได้...ที่บังอาจแนะไปคืออยากให้มีแบบนี้บ้างมันตื่นเต้น....เพราะปกติเวลาเข้าป่า เค้ามักจะไม่พูดถึง เสือ ช้าง ผี....ถ้าจะกล่าวถึงก็เลี่ยงๆ เสือ ก็พูดว่า ไอ้ลาย ช้าง ก็พูดว่า ไอ้หัวโต หรือ ไอ้จมูกยาว อาไรเทือกนั้น ส่วนผีละไว้ในฐานที่เข้าใจ....แต่เวลาเอามาร้อยเรียงเป็นตัวอักษร ใส่ให้เต็มที่ บรรยายให้คนอ่านใจระทึก....อย่าง กำลังเดินย่ำไปตามลำธารมี่กิ่งไม้น้อยใหญ่ยื่นมาระเกะระกะ...ทันไดนั้นงูเหลือมขนาดเท่าท่อนแขนลำตัวยาวประมาณสองเมตร ก็ค่อยๆเลื้อยผ่านหน้าไปอย่างช้าๆ ผมหยุดยืนมองอยู่อึดใจ จนกระทั่งท่อนหางสุดท้ายของมันลับหายไปในพงไม้ข้างๆ....แต่ถ้าเอามาเขียน ก็ต้องเพิ่มอรรถรส ให้ผู้อ่านตื่นเต้น....

ฉับพลันนั้น ผมก็ต้องสดุดกึกหยุดยืนอยู่กับที่ เมื่อสายตามองไปเห็น งูเหลือมขนาดใหญ่กว่าโคนขากำลังใช้ ส่วนหัวพันรัดกับไม้ใหญ่ ส่วนหางเกี่ยวพันกับกิ่งไม้ของอีกฟากลำธารน้ำห่างจากผมไม่เกินสามเมตร....คะเนความยาวของลำตัวไม่ต่ำกว่า หกถึงเจ็ดเมตร...มันกำลังใช้ส่วนกลางของลำตัวที่อวบใหญ่ รีดแป็นแผ่นบางๆ มันใช้ลำตัวส่วนนั้นแกว่งไปในลำธาร...มันกำลังวิดน้ำหาปลา โอ้... จะอีกกี่โอ้ก็ว่ากันไป...จากงูเท่าแขนมาเท่าขาไม่ยากนะครับ
อย่างไรเสียวันนี้มาอ่านอีกรอบก็ยังสนุก...เพียงแต่แฟนคลับอย่างผม มาขอให้เขียนแนวนี้อีกอะครับ ขอบคุณครับ...



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ฒ.โจ๋ 115.67.239.43 พฤหัสบดี, 29/1/2552 เวลา : 20:14   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375416

คำตอบที่ 19
       โอ้...โอ้...โอ้...โอ้...สุดยอดเลยครับท่านพี่ ฒ.โจ๋..ขอบคุณครับ..ขอบคุณท่านเดียร์ล้อขาวด้วยครับ ที่เข้ามาเป็นกำลังใจครับ...



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

มะม่วง จาก มะม่วง 118.173.232.80 ศุกร์, 30/1/2552 เวลา : 09:09   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375534

คำตอบที่ 20
       เยี่ยมมากเลยค่ะ อ่านแล้วเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยย มันส์....



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

ingbun จาก หยุงหยิง 61.90.136.94 ศุกร์, 30/1/2552 เวลา : 10:59   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 375584

คำตอบที่ 21
       ขอบคุณครับคุณหยุงหยิง ติดตามอ่านทั้งสองเรื่องเลย...ขอบคุณครับ...



 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก มะม่วง 118.173.232.234 อาทิตย์, 1/2/2552 เวลา : 16:19   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 376052

คำตอบที่ 22
       ภาพประกอบเรื่อง..ครับ





 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

7872 จาก ลุงตุ้ง 202.183.225.12 จันทร์, 2/2/2552 เวลา : 13:11   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 376278

คำตอบที่ 23
      





 แสดงความคิดเห็นย่อย แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก มะม่วง 118.173.232.175 อังคาร, 3/2/2552 เวลา : 08:52   แก้ไขข้อความ แก้ไขข้อความ   เปลี่ยนรูปใหม่ เปลี่ยนรูป   

edit แก้ไขคำตอบ   delete ลบคำตอบ 376653

      

คำตอบแบ่งหน้าละ 30 คำตอบ ขณะนี้คุณอยู่ที่หน้า 1 จาก >>> 1  



website รองรับการใช้งานทุกระบบปฏิบัติการของ PC Tablet SmartPhone ทุกระบบสามารถโพสข้อความและรูปภาพได้โดยไม่ต้องย่อไฟล์
เพื่อความปลอดภัยในการใช้ website WeekendHobby.Com สมาชิก เท่านั้น จึงจะตั้งกระทู้ หรือ ตอบกระทู้ได้ครับ
Login Click ที่นี่
สมัครสมาชิก Click ที่นี่



Since 22, Feb 2001 hit counter View My Stats  Truehits.net      วันศุกร์,14 มีนาคม 2568 (Online 5712 คน)