คำตอบที่ 96
กราบสวัสดี ครับ น้าๆที่น่ารักที่สุดในโลกไซเบอร์...
..........เฝ้ารอเวลา เฝ้ารอโชคชะตา ใยไม่มาถึงต้องออกมาค้นหาดูเหมื่อนว่ายิ่งดิ้น เหมื่อนยิ่งรัด....
ยิ่งไขว้ขว้ายิ่งเหนื่อย มีเพียงแค่ เวลที่พอเยียวยาหัวใจและความต้องการได้...คนเราจะบ้าไปถึงไหน จะต้องการไปทำไม ก้อเมื่อใจมันร้องเรียก แม้นมันอยู่ข้างในแต่ทำไมเสียงมันช่างดังเสียงเหลือเกิน.....
ความรักคำคำเดียวทำได้มากมายถึงขนาดขับรถข้ามจังหวัดข้ามภูมิภาคข้ามประเทศได้... ใจหนอใจคน..ใจตนเองแท้ๆยังไม่เข้าใจ ใจตน คนอะไร...
ไม่เคยเลยวัย ตราบเท่าที่ใจยังมีความต้องการ ....บนพื้นฐานของความเป็นจริงเที่ยววิ่งตามหาฝัน และความสุขของชีวิตที่เส้นแบ่งต่างกันออกไป...........ขอบคุณลมหายใจที่ยังมีฝัน ขอบคุณหัวใจที่ยังไม่ด้านชา และขอบคุณน้าๆที่รอฝันของผม........