คำตอบที่ 130
      
กราบสวัสดีครับน้าๆที่รักทุกท่าน อันว่าแกลบนั้น ลงว่าได้ติดไฟแล้วจะให้ดับลงในทันทีทันใดนั้นคงจะยากอยู่ เคยเห็นโรงสีที่มีแกลบกองเป็นภูเขาเลากา วันนึงก็ติดไฟขึ้นมา มันไม่ลุกหรอกครับ แต่ก็ไม้อยู่อย่างนั้นนานวัน นับเดือนได้ จนกองแกลบเปลี่ยนสีไปหมดโน่นแหละครับถึงได้ดับลง ตอนนี้เค้าก็เลยเอาไปทำเป็นโรงไฟฟ้าซะ

ไหม้ต่อครับ อิอิ... พอคลายน็อตยึดไดชาร์จออกพอประมาณว่าจะขยับตัวไดชาร์จไปตามร่องที่ใช้ปรับความตึงได้โดยสะดวก ก็ใช้ประแจแหวนคลายน็อตตัวที่ใช้ปรับความตึงสายพานออก ไม่กี่รอบสายพานก็หย่อน น็อตเริ่มหลวม คราวนี้ใช้มือหมุนคลายน็อตปรับความตึงสายพานออกให้เยอะๆ ไว้ก่อน แต่ไม่ให้หลุดออกมาครับ เพราะไม่ได้ต้องการถอดไดชาร์จ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 131
      
ถ้าน้าๆ สังเกตสักนิดก็จะเห็นรอยเนื้ออลูมิเนียมตรงใกล้ๆ น็อตขันไดชาร์จเป็นรอยบุบบี้ลงไป น่าจะเกิดจากการเคาะด้วยค้อนเหล็ก หรืออะไรประมาณนั้น ช่างที่เค้าเคยทำไว้คงจะมีความจำเป็นจริงๆ จึงต้องเคาะอย่างนั้น แต่ถ้าเป็นไปได้อยากให้เลือกใช้ค้อนหัวยาง ค้อนหัวพลาสติก หรือค้อนไม้ได้จะเป็นการดี เพราะจะเป็นการถนอมเนื้อโลหะไม่ให้ช้ำ ลูกค้าผู้ใช้บริการก็จะได้รับความรู้สึกที่ดีด้วยครับ ผมอาจจะเรื่องมากหน่อยกับเรื่องแบบนี้ ติดนิสัยมาจากครูคนแรกในชีวิตครับ แกบอกว่าถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ไม่อยากให้เคาะหรือตีรถเสียงดังก๊งๆ เก๊งๆ ฟังแล้วรู้สึกไม่ดี มันเหมือนกับเราไม่ถนอมรถ แกว่าอย่างนั้น แต่ก่อนก็ไม่ยอมเข้าใจเรื่องนี้หรอกครับ แต่พอมีรถเองแล้วก็ให้นึกถึงคำบอกสอนของแก อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวก็แล้วกันครับ แค่อยากขายแนวคิด กับแอบนินทาครูช่างคนแรกของกระผมเท่านั้นเอง ตอนนี้อายุอานามแกก็ใกล้จะ 80 แล้วล่ะครับ แต่ก็ยังพอจะไล่ลำดับสูบเรียง 6 สูบได้แม่นยำอยู่ แกอธิบายวิธีตั้งโซ่ไทมิ่งกับเรื่องจานจ่ายได้ชัดเจนดีอยู่ครับ แต่เป็นแบบโบราณแบบบ้านๆ นะครับ แกเคยใช้รถด็อดจ์หกสูบโบราณไว้รับจ้างหาเงินเลี้ยงพวกผมตอนเด็กๆ นี่แหละครับ เรื่องรถรุ่นใหม่ๆ นี่ไม่ต้องไปถามให้เสียเวลา แกบอกไม่รู้ท่าเดียวครับ อิอิ

ส่วนผมนี่ยิ่งแล้วใหญ่ แค่มีวาสนาได้เคยช่วยตัดปะเก็นนี่ก็บุญแล้ว ไม่ได้จำอะไรกับเค้าซักเท่าไหร่หรอกครับ จริงๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 132
      
ผมล่ะชื่นชมคนออกแบบเครื่องเหลือหลาย ที่เลือกใช้รูปแบบการปรับความตึงของสายพานแบบนี้ รู้สึกเอาเองว่ามันง่ายๆปรับได้ละเอียดดี แล้วก็มั่นคงด้วย แสดงให้เห็นว่าผู้ออกแบบใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เป็นอย่างดี อย่างการปรับตั้งสายพานในเครื่องจักรเครื่องกลบางรุ่นที่ไม่มีน็อตปรับแบบนี้ เวลาจะปรับความตึงของสายพานแต่ละที เป็นต้องได้เตรียมเหล็กเตรียมแชลงไว้งัดทุกที ดูไม่สมกับเป็นเทคโนโลยีระดับสูงเลยครับ น้าๆ เคยเจอที่ไหนหรือเปล่า อิอิ

สวัสดียามเช้าจ้าน้ายิ้มชื้น.... จาก : โจอุทัย(โจอุทัย) 22/6/2555 6:13:52 [171.4.164.142] สวัสดีครับน้า ก่อนเข้าพรรษาจะไปพระธาตุนาดุนจะแวะ จาก : คนยกตู้ (คนยกตู้ ) 22/6/2555 7:22:09 [125.24.120.64] กราบสวัสดีน้าโจอุทัย น้าคนยกตู้ครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 22/6/2555 20:01:58 [171.4.107.188] ด้วยความยินดีครับ น้าคนยกตู้ ผมอยู่หน้าราชภัฏครับ เบอร์ผม 081-9753798 ครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 22/6/2555 20:03:58 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 133
      
หลังจากเยิ่นเย้อพอให้เสียเวลาแล้ว ( แล้วมันจะจบเรื่องได้ไหมนี่ ) ถึงตอนนี้สายพานก็หย่อนพอที่จะเอาออกมาจากร่องรอกหรือร่องพูลเล่ย์ต่างๆ ได้แล้วล่ะครับ แต่คงไม่ถึงกับจำเป็นต้องถอดออกมาหรอกครับ จะเป็นการเพิ่มงานเปล่าๆ ถ้าจะถอดรอกทั้งสามตัวนั่น แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว เลยพักสายพานไว้ที่เดิมจะดีกว่า จะได้ไม่ไปโดนน้ำมันที่เลอะอยู่หน้าเครื่องด้วยครับ อีกอย่าง สำหรับมือใหม่อย่างผม การร้อยสายพาน JEEP ZJ นี่ เป็นเรื่องยุ่งยากพอสมควร ที่ต้องระมัดระวังไม่ให้เศษดินเศษหินแล้วก็เศษน้ำมันเข้าไปติดเข้าไปตามร่องพูลเล่ย์และตามร่องสายพาน ที่สำคัญมันจำไม่ค่อยได้ว่าสายพานมันเลื้อยไปมายังไงบ้างน่ะครับ อิอิ ยังดีนะครับที่พอจะมีให้ค้นดูได้ ในอินเตอร์เน็ต แต่จะเอาแบบด่วนๆ นี่ก็หายากพอสมควรครับ นี่แหละครับเป็นสาเหตุเวลาที่ผมไปพบไปเห็นเรื่องอะไรมา แม้เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็อยากเอามาเล่าไว้ตามประสามือใหม่ครับ เผื่อจะมีใครเอาไปใช้ประโยชน์ได้บ้าง

หลักการง่ายๆถ้าจำไม่ได้ว่าค้องยังไง....ร่อง=ค้อง เรียบ=ทาบ ครับ จาก : triple_x(triple_x) 26/6/2555 14:32:38 [223.205.235.96]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 134
      
ใจเย็นๆครับน้าๆ ครับ โพสต์อีกซักสามสี่ครั้งก็คงจบเรื่องลูกรอกสายพานได้ครับ นั่งดื่มน้ำเก๊กฮวยเย็นๆ รออีกซักเดี๋ยวก็จะได้ไปทำอย่างใหม่กันแล้วล่ะครับ
ถึงขั้นตอนการถอดลูกรอกครับ ตัวที่มีผิวหน้าเรียบทั้งสองตัวนั่นถอดง่ายครับ ใช้เครื่องมือพื้นฐานคือประแจแหวนเบอร์ 15 เพราะพื้นที่ค่อนข้างจำกัด หมุนน้อตออกทวนเข็มนาฬิกา ส่วนมากผมใช้ประแจบ็อกซ์ครับ เพราะมีด้ามก๊อกแก็กใช้สะดวกดี แต่ยังไม่มีบ็อกซ์คุณภาพดีเหมือนกล่องเขียวของน้าๆ หรอกครับ หลายๆครั้งที่ของคุณภาพพอใช้นี่ก็ทำให้หัวน็อตเยิน จนบางครั้งพาลทำให้ถอดน็อตไม่ได้ก็เคยมีอยู่ อย่างน็อตล้อนี่ เจอบ็อกซ์คุณภาพต่ำเข้าไป ตัวบ็อกซ์ก็รูด แถมเปลือกโลหะสวยๆที่ครอบหัวน็อตอยู่มันหลุดร่อนออกมาเลยครับ หมุนไม่ออกด้วย พอซื้อลูกบ็อกซ์ใหม่ เอาที่ดีๆ หน่อยปัญหาพวกนี้ก็หายไปครับ อย่างประแจแหวนนี่ก็อยากได้ที่คุณภาพดีๆ เหมือนกัน เอาที่เนื้อเหล็กแข็งๆ กระชับพอดีกับหัวน็อต อะไรประมาณนั้น หัวน็อตจะได้ไม่เยิน ผมเอาไว้ใช้ในพื้นที่ที่ประแจบ็อกซ์เข้าไม่ถึงครับ ส่วนประแจปากตายนี่จะใช้ในกรณีที่จำเป็นเท่านั้น และจะพยายามเลือกใช้ที่ปากพอดีกับหัวน็อตมากที่สุด เสียดายหัวน็อตครับ

น้านนน.... ว่าเรื่องลูกรอก ออกทะเลไปถึงเรื่องประแจโน่น จำได้ว่าถ้าหันหน้าเข้าหารถ ยืนอยู่ตรงกับแกนพัดลมฟรีปั๊มพอดี ลูกรอกตัวเรียบที่อยู่ทางซ้ายมือของเราจะเป็นตัวเล็ก ส่วนตัวโตอยู่ทางขวามือครับ นั่นแหละครับ ใช้ประแจแหวนหมุนถอดออกมา พยายามสังเกตและจำลักษณะของน็อตเดิมแต่ละตัวที่ใช้ขันแกนลูกรอกไว้ด้วย เครื่องรถผม แกนลูกรอกตัวเล็กขันด้วยน็อตสั้นครับ ส่วนลูกรอกตัวโตขันด้วยน็อตตัวยาวครับ เท่าที่ดู ที่แกนรอกตัวโตจะมีแหวนรองไว้ที่ด้านติดกับเครื่องด้วย คิดว่าช่างที่ทำมาก่อนคงเสริมไว้เพื่อปรับแนวรอกให้ตรงกับแนวสายพานน่ะครับ ถ้าเป็นการติดตั้งเดิมๆ ไม่น่าจะมีแหวนตัวนี้ อันนี้ไม่ว่ากันครับ น่าจะเป็นการแก้ปัญหาแบบบูรณาการครับ เป็นเราก็คงจะทำอย่างนี้เหมือนกัน แต่ก็สงสัยอยู่ในที ว่าถ้าใช้ไปนานๆ แหวนตัวที่ว่านี้มันจะเป็นตัวการให้น็อตแกนมันหลวมหรือคลายตัวหรือเปล่า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 135
      
ถึงขั้นตอนถอดลูกรอกตัวที่มีร่อง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเค้าทำไมไม่ทำให้ใช้ประแจแบบเดียวกันได้ เลยลองใช้ประแจรูปตัวแอลหกเหลี่ยมสวมเข้าไป ลองเบอร์นิ้วก็แล้ว เบอร์มิลก็แล้ว ไม่มีพอดีซักอัน งงสิครับ แต่ก็พยายามใช้ตัวที่หลวมน้อยที่สุดหมุนออกมา ถึงได้เข้าใจว่าน็อตตัวนี้ต้องขันด้วยประแจที่เป็นรูปหัวจีบ โชคดีที่หัวน็อตไม่เสียหาย เชยจริงๆเลยเรานี่ เคยอ่านเจอแล้วแต่เราไม่จำเอง

เป็นอย่างที่คิดไว้ครับ ทั้งเสียงจิ้งหรีดและจักจั่นมันดังมาจากลูกปืนรอกนี่เอง ครั้นจะแกะฝาปิดออกมาเติมจาระบีเฉยๆ ก็ไม่มั่นใจว่าจะใช้ได้อีกนานเท่าไหร่ ก็เลยลงมือเปลี่ยนตลับลูกปืนครับ

น้าๆ ที่รำคาญในความเยิ่นเย้ออันเป็นนิสัยประจำของกระผม จะอ่านข้ามๆ ไปบ้างก็ได้นะครับ ไม่ต้องกลัวจะเสียส่วนที่เป็นสาระไป เพราะปกติก็ไม่มีสาระจะให้เสียอยู่แล้วครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 136
      
เป็นผู้อ่านหัวใจโจ๋ก็คงจะรำคาญว่าถ้าตาคนนี้มาบ่นอะไรไม่รู้ น่ารำคาญเสียจริง นักวิชาการก็คงจะบอกว่าทำไมไม่รวบรัดเข้าประเด็นเสียที ส่วนสาวๆ คงจะบอกว่าอีตานี่ชักช้าไม่ทันกิน ก็เลยอยากขอเรียนให้ทราบว่า มันเป็นธรรมชาติของนายยิ้มชื่นมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ โผงผางโป้งเป้งไม่เป็น มีแต่ไหม้ลามเลียไปอย่างกับไฟไม้แกลบ เจอฮาที่ไหนก็แวะไปเอาฮาก่อนแล้วค่อยกลับมาเอาสาระต่อ เป็นมาอย่างนี้นานแล้ว อย่าได้ถือสากัน

อ่านแล้วรู้สึกสบายใจครับ.....หวัดดีครับน้ายิ้ม จาก : toajuc2891(toajuc2891) 23/6/2555 13:38:09 [124.122.169.173] 555555555 สุดยอดแล้ว น้า ยิ้ม จาก : tu_tai_kosum@hotmail.com(tu_tai_kosum@hotmail.com) 23/6/2555 14:02:44 [124.122.210.19] สวัสดีครับ น้า toajuc2891 ยิ้มสดใสในบ่ายวันเสาร์นะครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 23/6/2555 14:06:59 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 137
       มาติดตามครับ อ่านทีไรก็ยิ้มได้ทุกที สมกับชื่อและฉายาจริงๆ เลยครับ

กราบสวัสดี น้าบีครับ ผม จาก : tu_tai_kosum@hotmail.com(tu_tai_kosum@hotmail.com) 23/6/2555 14:02:59 [124.122.210.19] กราบสวัสดีน้าบี B27 และน้าหนึ่งครับ ให้วันนี้เป็นวันเสาร์ที่มีความสุขเหมือนทุกๆ วันครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 23/6/2555 14:09:30 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 138
       0iiiii0......น้าอย่าลืมติดสติ๊กเกอร์...ชมรมด้วยนะครับ....Unity.....

เมื่อเข้าสู่มหัทธโนฤกษ์ในเร็ววันนี้ จะได้ดำเนินการสมัครสมาชิก และจัดทำสติ๊กเกอร์มาติดโดยด่วนครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 23/6/2555 14:13:48 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 139
       ทักทายกันได้.....Juc

เดินเข้ามาโบ๊ะเลยนะ อย่าทักเฉยๆ คิคิคิคิ คนกันเองทั้งนั้น คิคิคิคิ ยิ่ง แรงแสดงว่ายิ่งรักกัน ครับ คิ จาก : tu_tai_kosum@hotmail.com(tu_tai_kosum@hotmail.com) 23/6/2555 14:03:48 [124.122.210.19] เคยมีรุ่นพี่คนนึงครับน้า แกรักแรงๆ แบบที่น้าว่านี่แหละ เป็นธรรมชาติของแกครับ รักกันทีไหล่แทบหลุด จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 23/6/2555 14:20:27 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 140
      
น้า toajuc2891 ครับ ผมลองเช็คโค้ดตามที่น้าแนะนำแล้วครับ ได้โค้ดมาอวดกับเค้าเหมือนกัน โค้ด 27 ครับ แปลแล้วได้ความว่า “หัวฉีดสูบ 1-6 ผิดปกติ” ครับ มีไฟ Check Engine ตลอด นึกได้ว่าเวลาถอดขั้วแบตเตอรี่แล้วใส่เข้าไปใหม่แล้ววิ่งด้วยน้ำมันแล้ว ไฟ Check Engine จะไม่ขึ้น ก็เลยทดลองถอดขั้วแบตฯ แล้ววิ่งด้วยน้ำมัน ก็ไม่มีไฟเตือนขึ้นจริงๆ เลยลองเช็คโค้ดดูอีกที ปรากฏว่าไม่มีโค้ด 27 แล้วครับ มีแต่ 12 กับ 55

ตอนนี้กลับมาวิ่งแก้ส ไฟ Check Engine กลับมาอีกแล้ว โค้ด 27 ก็กลับมาครับ ยังไงรบกวนน้าๆ ช่วยวิเคราะห์อาการด้วยครับ ขอบคุณครับ

แก้สผมยังเป็นฟิกซ์มิกซ์แบบเก่าอยู่นะครับ



 แก้ไขเมื่อ : 23/6/2555 14:39:45

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 141
      
คราวนี้เลยลองสลัดความคิดง่วงเหงาล่องลอย กลับมาทบทวนเรื่องตลับลูกปืนกันอีกทีหนึ่ง สำหรับลูกรอกตัวเรียบนี่เปลี่ยนง่ายครับ ตามกรรมวิธีที่น้าๆ เคยให้ไว้ เพียงแต่ว่าตลับลูกปืนอันเดิมของลูกรอกตัวเล็กนั้นมันไม่ได้เสมอกับขอบบ่าด้านในของตัวรอก ดูที่รูปเลยก็แล้วกันครับ จะเข้าใจได้ง่ายกว่า ผมอยากให้ลูกรอกมันอยู่ในลักษณะใกล้เคียงกับของเดิมมากที่สุด อยากให้รอยขาวๆ ที่หน้ารอกมันทาบอยู่กับแนวสายพานพอดีเหมือนเดิมน่ะครับ ก็เลยวัดระยะความลึกที่ขอบตลับลูกปืนล้นขอบบ่าออกมาไว้ด้วย ใช้เวอร์เนียอันเบ้อเริ่มไม่เหมาะกับงานซักเท่าไหร่ ก็ผมไม่มีเครื่องมือวัดละเอียดอันเล็กกว่านี้นี่ครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 142
       ขั้นตอนต่อไปคือการตอกตลับลูกปืนออกจากตัวรอกครับ ไม่รู้จะเรียกตรงที่ตลับลูกปืนฝังอยู่ในรอกว่ากระไรดี จะเรียกว่าเบ้า หรือเบาะ ก็ฟังดูขัดๆ ก็เลยขอเรียกรู
ตลับลูกปืนก็แล้วกันนะครับ

ผมไม่มีอุปกรณ์ใช้รองที่ได้มาตรฐาน ก็เลยเอาแผ่นไม้ค่อนข้างเรียบมารอง แล้วเอาผ้ารองอีกทีหนึ่งครับ พยายามทำให้แผ่นไม้และผ้าเรียบที่สุด ป้องกันเนื้อโลหะของรอกเยินหรือบิดเบี้ยวครับ ใช้ลูกบ็อกซ์เส้นผ่านศูนย์กลางเล็กกว่าขอบตลับลูกปืนนิดหน่อย เป็นเครื่องมือรองตอกออกครับ ถึงตอนนี้คงยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ใช้ค้อนเหล็กเป็นเครื่องมือตอก เพราะต้องการน้ำหนักและแรงตีค่อนข้างมากครับ ตอนตอกต้องพยายามตอกลงให้ตรงมากที่สุดครับ ในรูปนั่นค้อนดูเอียงๆอยู่นะครับ เป็นตอนที่ยังไม่ได้ตอก

ที่ต้องระวังอีกอย่างหนึ่ง คือต้องบังคับให้ขอบลูกบ็อกซ์กับขอบตลับลูกปืนตรงกันครับ เพื่อป้ องกันไม่ให้ขอบลูกบ็อกไปทำอันตรายเนื้อเหล็กของรอกได้ครับ เกิดเนื้อเหล็กบิดเบี้ยวหรือเยินขึ้นมา เดี๋ยวงานเข้าครับ ตอนบังคับลูกบ็อกซ์นี่แหละที่ทำให้พลาดตีโดนมือตัวเอง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 143
      
มีข้อสังเกตนิดนึงครับ ตอนที่ผมตอกตลับลูกปืนออกมา ถ้าตลับลูกปืนเอียงแล้วจะตอกออกค่อนข้างยาก และเกรงว่ารูตลับลูกปืนจะบิดเบี้ยวไปเลยครับ ก็เลยต้องค่อยๆใช้ลูกบ็อกซ์ เคาะให้ตลับลูกปืนอยู่ในแนวตรงกับแกนรอกเสมอ โชคดีที่ได้ค้อนที่มีน้ำหนักเหมาะสม ก็เลยทำให้ทุ่นแรงและเกิดความสะดวกเป็นอย่างมากครับ

ตลับลูกปืนที่ตอกออกมา ก็มีน้าๆ แนะนำว่าเอาไปใช้ประโยชน์อื่นได้อีก ผมเลยระมัดระวังอย่างยิ่งที่จะไม่ให้ลูกบ็อกซ์ที่รองตอกไปโดนบริเวณที่เป็นแผ่นปิดลูกปืนและขอบตัวในของตลับลูกปืนครับ เกรงจะทำให้ชุดลูกปืนเสียหาย เผื่อจะได้เอาไปใช้ประโยชน์อย่างที่น้าๆ แนะนำ แต่ก็มีพลาดอยู่บางตลับครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 144
      
ส่วนตอนที่ตลับลูกปืนหลวมใกล้จะหลุดออกมาแล้ว มันมักจะค้ำอยู่กับแผ่นไม้รองข้างล่าง ผมจึงเอาไม้เรียบสองแผ่นวางขนานกัน กะว่าให้ตลับลูกปืนหล่นลงไปพอดี แล้วเอาผ้ารองอีกตามเคย ดูให้หน้าไม้ทั้งสองแผ่นเสมอกันเป็นดีที่สุดครับ แล้วจึงรองตอกตลับลูกปืนออกมา ที่ไม่ได้ใช้แผ่นไม้วางคู่กันตั้งแต่แรก เพราะเกรงว่าหากตอกแรงๆ แล้ว การกระจายแรงกดไม่สม่ำเสมอทั่วตัวรอก อาจทำให้ตัวรอกบิดเบี้ยวได้

สุดยอดครับ น้า เป็นขั้น เป็นตอนละเอียดยิบ ยิ่งกว่ากระดาษทรายซะอีก คิคิคิคิ จาก : tu_tai_kosum@hotmail.com(tu_tai_kosum@hotmail.com) 24/6/2555 5:59:37 [171.97.167.184] สวัดดีน้าทั้งสอง สวดยอดทั้งสองบรรยายอะไรก็เห็นภาพเล่ยครับ จาก : tonngun(tonngun) 24/6/2555 10:53:54 [124.121.133.57] กราบสวัสดีครับ น้าหนึ่ง น้าต้้น (ไม่ทราบว่าจะเรียกถูกหรือเปล่า ) มีความสุขยิ้มแย้มแจ่มใสนะครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 24/6/2555 11:45:31 [171.4.107.188] ขอบคุณ น้าๆ ทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมชมครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 24/6/2555 11:46:29 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 145
       [บรรยายได้ขนาดนี้ ไปแต่งหนังสือขายดีกว่ามั้ง

อิอิ กราบสวัสดีครับน้าข้อยเอง ห้ผมเป็นอยู่อย่างนี้กำลังพอดีครับ อย่าเพิ่งให้ดิ้นรนเปลี่ยนแปลงเลยครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 24/6/2555 11:40:57 [171.4.107.188] ขอให้มีความสุขยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดวันอาทิตย์นี้ ดังเช่นทุกวันที่ผ่านมา และวันต่อๆไปครับ จาก : Ku_Nanjaan(Ku_Nanjaan) 24/6/2555 11:43:10 [171.4.107.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 146
      
นึกถึงเมื่อครั้งที่ตอนอายุสิบสี่ วันวานของผมครับ โอ้... น้าๆ อย่าเพิ่งเข้าใจว่าผมฟังเพลงของน้าเสก โลโซ แล้วเกิดละเมอเพ้อพกไปนะครับ

ตั้งไจไว้เหลือเกิน.. ว่าจะพยายามหลีกเลี่ยงอย่างที่สุดที่จะปล่อยให้ภาพลักษณ์ของคนเก่าชอบเล่าความหลังได้หลุดออกมา แต่สุดท้ายมันก็สุดจะเก็บจะงำไว้ได้ ก็เลยต้องเอาออกมาคุยกันบ้าง ก็น้าๆ น่ะสิครับ เล่นมาตั้งขอสังเกตว่าผมนี่บรรยายเป็นขั้นเป็นตอน ละเอียดกันจัง เกรงว่าจะเข้าใจกันเลยเถิดว่าจะเอาให้ละเอียดกันไปถึงไหน มันเป็นเรื่องตำนานเหมือนตำน้ำพริกไปหรือเปล่า ทำไมมันละเอียดแท้ ประมาณนั้น เลยหันกลับมาดูที่โพสต์ไว้ ก็เห็นจะจริงอย่างที่น้าๆ ว่าครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 147
      
มาตริตรองหาเหตุผลว่าเราทำไมเป็นคนอย่างนั้นไปได้ กลายเป็นว่าเผลอไปสะกิดโดนเอาต่อมความเก่าความหลังโดยบังเอิญ ไอ้เรื่องเก่าๆ ทั้งหลายมันก็เลยพรั่งพรูออกมา ก็เลยเอามาเล่ามาคุยสู่กันฟัง เผื่อน้าๆ ได้อ่านแล้ว จะได้รู้ว่าทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมถึงทำอย่างนี้ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าน้าๆ จะรับกันได้หรือเปล่า

เป็นเรื่องเมื่อห๊กสิ๊บปี๋ม่าแล่ว โอ๊วว.. ไม่ใช่ครับ เผลอไปหยิบเอาประวัติสาวมะเมี๊ยะสาวแม่ค้าคนพม่าเมืองมะละแหม่งมา ขออำภัยเป็นอย่างสูงครับ อันนี้เป็นรายงานที่ลูกกำลังจะทำส่งครูวางอยู่ข้างๆ เครื่องคอมพ์ บังเอิญสายตาเหลือบไปเจอพอดีครับ


ตั้งใจเล่าดีกว่า....

วันวานของผมเมื่อครั้งอายุสิบสี่ อาจไปพ้องกับวันหวานของใครเข้า คงต้องขออภัยเป็นอย่างสูงครับ จากนี้ไปเป็นเรื่องจริงนะครับไม่ได้ไปจำใครเค้ามา ในวัยที่ความคิดความเข้าใจยังไม่ได้กว้างไกลนัก ผมในวันนั้นก็ยังมีความเข้าใจว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลกอยู่ ก็เหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆ แหละครับ เพียงแต่ว่าในขณะที่บางคนเค้ากำลังขะมักเขม้นอยู่กับการป้อสาว อีกส่วนหนึ่งกำลังหัดจับคอร์ดกีตาร์พยายามครวญเพลงนกเจ้าโผบินของน้าจำรัสที่กำลังมาแรงในยุคนั้น พลางก็ทำตาเชื่อมเหม่อลอยจนเกินเหตุ ราวกับว่าการร้องเพลงของตัวเองนั้นซึ้งเสียเต็มประดา อันนี้ผมรับได้ครับพอจะเข้าใจเพราะตอนนั้นก็เป็นวัยรุ่นเหมือนกัน ส่วนน้าๆ ที่ไม่เคยเป็นวัยรุ่นมาก่อนคงจะนึกภาพให้เข้าใจได้ยากอยู่

ตัวผมนั้นไม่ได้อยู่ในบรรยากาศอย่างที่ว่ามาหรอกครับ ในวัยนั้นจะพบว่าผมเทียวเข้าไปตามห้องสมุดเท่าที่พอจะมีในท้องถิ่น ร้านหนังสือก็ไปเป็นประจำ ซื้อนะครับน้า ไม่ได้ไปยืนอ่านของเค้าเฉยๆ ถึงตอนนี้คงจะนึกกันว่าผมเป็นเด็กเรียนรึเปล่า เปล่าหรอกครับ ผมออกจะอยู่ในกลุ่มที่ชอบนั่งเหม่อในห้องเรียนมากกว่า หนังสือทั้งหลายประดามีที่ผมอ่านนั้น จึงออกจะหนักไปทาง Hobby และ D.I.Y. ซะเป็นส่วนมาก ตอนนั้นมันยังไม่มีคำพวกนี้หรอกครับ


 แก้ไขเมื่อ : 24/6/2555 15:09:01

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 148
      
น้าๆ ที่เคยมีส่วนร่วมในช่วงเวลานั้นคงจะเข้าใจได้ว่า แหล่งความรู้ที่เราอยากรู้อยากได้มีอยู่ค่อนข้างจำกัด เรื่อง D.I.Y. ของผมนี่ก็เหมือนกัน หลายๆ ครั้งก็จำเป็นต้องเสียตังค์ซื้อตำรามาอ่านเอง บางทีซื้อมาแล้วอ่านไม่เข้าใจ ไม่รู้จะไปถามใครอีก เป็นซะแบบนั้น ซ้ำร้ายกว่านั้น พอได้ความรู้มาแล้วก็หาวัสดุอุปกรณ์ หาเครื่องมือได้ไม่ครบอีก Hobby ทั้งหลายของกระผมจึงเป็นไปอย่างกระท่อนกระแท่น ตามประสาคน ต.จ.ว. ที่อยู่ไกลกรุงเทพฯ ก็เลยเกิดความฝังใจว่า อยากให้มีแหล่งสืบค้นกันไว้เยอะๆ ไว้ให้ ใครสนใจหาความรู้ในเรื่องไหนก็จะได้หยิบไปใช้ได้ ก็ด้วยแนวคิดอย่างนี้แหละครับ เวลาได้เห็นหรือได้ลงมือทำอะไร แม้เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ คิดว่าอาจมีประโยชน์ก็ไม่อยากให้ผ่านเลยไปเฉยๆ เลยอยากเอารูปมาฝากไว้ เผื่อด่วนๆ ใครมีความจำเป็นต้องใช้อ้างอิงก็จะได้หยิบจับไปใช้ได้เลย ไม่ต้องไปเสียเวลาถ่ายรูปแล้วเอามาลงเครื่องกันใหม่อีก ได้เลยนะครับ ยินดีครับถ้ามันจะเกิดประโยชน์กับใครได้ ครั้นทีนี้จะลงรูปไว้เฉยๆ ก็เกรงจะสื่อความได้เข้าใจไม่ตรงกัน ก็เลยมีการละเมอเพ้อพกประกอบไปด้วย คาดหวังว่ารูปที่ทำไว้จะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่เป็นมือใหม่ที่เพิ่งจะศึกษา จะได้เอาไปทำตามได้เลย นึกถึงตัวเองเมื่อครั้งยังไม่รู้ ซึ่งก็คือไม่รู้จริงๆ ว่าจะทำยังไง ส่วนน้าๆ มือเก่า มือค่อนข้างเก่า และมือเก๋าทั้งหลาย หากจะรู้สึกว่าแค่เปลี่ยนลูกปืนรอกนี่ใครๆก็ทำได้ ไม่เห็นจะต้องอธิบายกันซะจนละเอียดเกินความจำเป็น คงต้องขออภัยเป็นอย่างสูงครับ คงต้องขออนุญาตชี้แจงทำความเข้าใจด้วยความเคารพว่า อันนี้ขอไว้อ้างอิงสำหรับระดับอนุบาลทีเพิ่งจะเริ่มต้นอย่างพวกผมครับ

เฮ้ออ.... ยาวอีกตามเคย ก็ข้อสังเกตของน้าๆ มันพาผมไปโดนเอาต่อมความเก่าความหลังเข้านี่ครับ ก็เลยจำเป็นต้องสิบสี่อีกครั้ง ถึงแม้ว่าอายุตอนนี้จะย่างเข้ายี่สิบสี่แล้วก็เถอะ



 แก้ไขเมื่อ : 24/6/2555 14:57:21

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 149
      
หลังจากรำลึกความหลังพอได้ครึ้มอกครึ้มใจแล้ว ขั้นตอนการใส่ตลับลูกปืนกลับเข้าไปในรอกก็ดูเป็นเรื่องธรรมดาๆ ครับ แค่ไส่กลับเข้าไปที่เดิมโดยใช้ลูกบ็อกซ์รองตอก เทคนิควิธีการก็คล้ายๆ กับตอนเอาออก แต่เอาเข้าจริงต้องใช้ความระมัดระวังมากกว่ากันเยอะ เพราะเกรงว่าตลับลูกปืนและขอบรูของลูกรอกจะเสียหาย ต้องคอยตรวจเช็คระดับของหน้าลูกปืนด้วยเวอร์เนียให้โผล่เท่าเดิมอีกด้วย อันนี้เป็นกรณีที่ผมต้องการให้รอยขาวๆ ที่หน้ารอกสายพานตัวเรียบมันทาบกับแนวเดิมน่ะครับ ถ้าขอบของตลับลูกปืนเดิมมันเสมอกับขอบของรูรอกอยู่แล้ว ก็คงจะสะดวกขึ้นเยอะครับ เรียกว่าไม่ได้ยากขั้นตอน แต่ยากตรงที่ต้องใช้ความเที่ยงตรงและความระมัดระวังครับ

อะไรไม่รู้ ยุ่งกับรอกๆ ร่องๆ รูๆ ขอบๆ ผลุบๆ โผล่ๆ นี่มาตั้งสามชั่วโมงแล้วครับ นับรวมถึงตอนขนเครื่องมือเข้า – ออก ด้วย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 150
      
ใช้เวลานิดหน่อยกับการปรับศูนย์ไม่ให้รอกแกว่ง เท่าที่เทคโนโลยีที่มีอยู่ในมือจะพอทำได้ และจัดระยะโผล่ของขอบตลับลูกปืนให้เท่าของเดิมที่เคยวัดไว้ อันนี้ก็อยากถามน้าๆ อยู่เหมือนกัน ว่ามีวิธีใส่ตลับลูกปืนไม่ให้มันแกว่งได้อย่างไรบ้างครับ ของผมใช้ลูกบ็อกซ์เคาะแต่งเอา ทดสอบแล้วยังแกว่งอยู่ประมาณ 0.5 ม.ม. วัดที่ขอบของรอยสายพานเดิม ก็ไม่ทราบว่าจะพอใช้ได้โดยไม่เกิดความเสียหายได้หรือเปล่าครับ
ทีนี้ก็ประกอบลูกรอกตัวเรียบกลับเข้าไปในลักษณะเดิม คงพอจะถือได้ว่าเสร็จขั้นตอนการเปลี่ยนตลับลูกปืนของลูกรอกตัวเรียบได้แล้วนะครับ แต่ต้องรอให้ลูกรอกตัวร่องเสร็จก่อนครับ ถึงจะเดินเครื่องทดสอบได้

แสดงความคิดเห็นย่อย