จาก หนึ่ง....ห้าวแป็ก!!!!!!! 58.11.207.193
อังคารที่ , 12/3/2556
เวลา : 11:22
อ่านแล้ว = 9703 ครั้ง
เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน
|
กราบสวัสดี ครับ น้าๆทุกๆท่าน เป็นคำนำเจ้าประจำ กลับมาอีกครั้ง กราบเช่นเดิม.
มีหัวใจไม่จำชอกช้ำแล้วยังชอบลอง ก็ว่ากันตามครรลอง ของคนหัวใจสะออน..
บทเพลงเก่าที่ฟังที่ไรก็ย้อนคิดเหมื่อนละครที่ชอบว่ากันว่ามันน้ำเน่า เหมื่อนเจ้าหญิงสามัญที่หลงรักเจ้าชายชั้นสูง เรื่องจริง บางครั้ง ก็ยิ่งกว่าละคร นะครับ เหมื่อนอุกาบาตพุ่งเข้าชั้นบรรยากาศ ที่ต่อให้โลกก้าวไกลถึงไหนก็ยากที่จะหยุดสิ่งที่กำลังพุ่งมาได้ เหมื่อนใจที่หลงรักหักห้ามย้ำเตือนยังไงใจก็ไม่ฟัง เหมื่อนศิลปะที่มองยังไงก็ยังงดงามแม้นคนอื่นจะมองต่างแต่หากว่าใจชอบก็ยากที่จะห้ามใจ เหมื่อนรถหนึ่งคันมองยังไงก็ไม่เบื่อ มันถึงเป็นที่มาของคนอีกหลายๆคนที่หัวใจชอบตรงกัน มาร่วมแบ่งและปันกันแม้นจะมองเป็นสิ่งเล็กน้อยเมื่อเทียบกับโลกใบใหญ่ใบนี้ เศษของเศษเองครับ คนเรา ถึงมีคำกล่าวว่าจะมีอะไรใหญ่กว่าใจ และจะมีอะไรแคบกว่าใจเช่นกัน ขอบคุณทุกๆสิ่งที่ผ่านเข้ามา ขอบคุณทุกๆอย่างที่ผ่านไป บทเรียนพร้อมเรียนรู้คุณครูมีอยู่ทุกเรื่อง เรื่องบางเรื่องมีแต่ความเงียบเท่านั้นที่สยบมันได้ ความจริงมันช่างไร้สาระสิ้นดี มีแต่ความจริงใจที่ยังคงอยู่พร้อมรับสิ่งใหม่ๆเปิดใจรับฟังกับทุกปัญหา มีประตูให้คุณเสมอหากว่าใจยอมรับกุญแจไข .....ขอบคุณน้าสิงห์ดำ น้าตึ๋ง น้าเงาะ น้าตุ๋ย น้าล๊อฟ น้าสมคิดและน้าๆอีกหลายต่อหลายท่าน เสาที่ตกน้ำมัน ให้น้องๆได้รู้สึกอบอุ่นและพึ่งพิง
|