คำตอบที่ 1
ลองมาฟังรายงานสภาพเส้นทางช่วง DH นี้กันหน่อยนะครับ จะเป็นทางลงประมาณ 95% ที่เหลือ จะเป็นเนินเล็กๆ ข้ามร่องน้ำบ้าง สามารถขึ้นไปได้โดยไม่ต้องออกแรงมากมายเลย อาศัยจังหวะแรงส่งจากการไหลลงมาอย่างต่อเนื่อง ในช่วงแรกๆ ทางลงจะค่อนข้างชันอยู่ซักหน่อย เป็นซิงเกิ้ลแทรคทั้งหมด ลงมาประมาณ 3-400 เมตร จะมีเนินสำหรับกระโดดขวางหน้าอยู่ ถ้าไม่แน่ใจก้ออ้อมด้านข้างได้ แต่จะมีบางจุดที่จะบังคับให้เราต้องขึ้นเนินด้วย ลดความเร็วซักนิ๊ดก้อจะข้ามได้สบายๆ ลงมาแบบต่อเนื่องมาถึงจุดที่ต้องข้ามลำธาร(แห้งสนิท) ส่วนมากสำหรับมือปานกลางสามารถขี่ผ่านไปได้ไม่ยากนัก เพราะก้อนหินทั้งหมดฝังตัวแน่อยู่กับพื้นดิน ไม่ดิ้นแน่นอน จุดนี้อาจจะต้องเปลี่ยนลงมาใช้จานสองกันบางคน แต่เห็นหลายคน ใช้แรงส่งไหวขึ้นไปได้ง่ายๆ เลยละ พอพ้นจากธารน้ำ ก้อจะเข้าสู่ซิงเกิ้ลแทรคแคบๆ โค้งเล็ก ใช้ความเร็วสูงไม่ได้ (เพราะเจ้า VRX มันแฮนด์กว้าง) โค้งไป โค้งมา หลบต้นไม้กันพัลวัล ซ้ายๆ ขวาๆ สนุกมาก ระดับตวามสูง ลงๆๆๆๆ ขึ้น ลงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขึ้น ลงๆๆๆๆๆ แค่นี้เอง ความมันส์แบบไม่เหนื่อย สะใจบรรดาเสือๆ ทั้งหลายกันทุกคน ถึง 3 แยก ที่มาบรรจบกับเส้นทางเก่าที่เราขี่ประจำ เป็นจุดสิ้นสุดของเส้นทางใหม่นี้ ปั่นลงไปต่อเรื่อยๆ อีกไม่เกิน 2 โล ก้อถึงร้านอาหารริมเขื่อน พักผ่อนกันตามสบาย หายเหนื่อยแล้วก้อขึ้นไปลุยต่อได้เลยครับ
การเตรียมตัว ปั่นทางเส้นนี้จะใช้ร่างกายส่วนบนมากเป็นพิเศษ เพราะแทบไม่ต้องปั่นเลย มือต้องจับแฮนด์ ที่มีความสั่นสะเทือนสูง อาจจะรู้สึกชามือได้เมื่อผ่านไประยะนึง ควรเลือกถุงมือแบบเต็มนิ้ว หนาๆ ได้ยิ่งดี สายตามองไปข้างหน้าไกลๆ มิฉะนั้นอาจจะบินโดยไม่รู้ตัว เพราะมีบางเนินที่สังเกตุยากนิ๊ดนึง