จาก Trek
IP:203.148.176.209
อังคารที่ , 28/8/2544
เวลา : 09:52
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
เริ่มต้นจอดรถที่อ่างเก็บน้ำมาบประชัน เหล่าบรรดาเสือที่นัดกันไว้ก็เริ่มทยอมมากัน นับรวมแล้วก็ได้ 13 คน ซึ่งงานนี้มีพี่แว่น อาก๊าบ เป็นผู้นำทาง และคุณ Newหมูภูเขา มาร่วมขบวนด้วย จากนั้นก็เริ่มเดินทาง ออกจากที่ทำการ วิ่งตามถนนย้อนขึ้นไปทางการประปา เลี้ยวขวาเข้าป่า แต่อาก๊าบกะพี่แว่นพาหลงไปเสียหลายรอบ เพราะหาทางเข้าไม่เจอ แถมยังไปสวนเลนกับฝรั่งอีก อิอิอิ หลังจากหาทางเข้าอยู่พักใหญ่ จึงตัดสินใจเข้าทางการประปาแทน ช่วงแรกก็ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนเหมือนกัน เลยมั่วๆไปก่อน ก็หลงอีกรอบ อิอิอิ หลังจากนั่งทางในอยู่พักใหญ่ พร้อมทั้งติดต่อเจ้าหน้าที่ NASA ให้นำดาวเทียมส่งภาพถ่ายทางอากาศมาให้ (เว่อว่ะ) ก็เริ่มเจอลูกศรแรก เราจึงเริ่มเดินทางไปตามลูกศร ทางช่วงนี้เป็นซิงเกิลแทรก ลัดไปมาตามต้นไม้ ริมคลอง ขึ้นๆลง ฝึกนิสัย ไม่ให้ดูวิวข้างทางขณะขี่ได้เป็นอย่างดี เพราะหากเผลอไปดูวิว มีหวังตกคลองหรือไม่ก็ชนต้นไม้ก่อนพอดี และแล้วก็มาเจอดาวฮิวแรก มีร่องน้ำนิดหน่อยพอให้เสียว ผมเองซึ่งนำหน้ามาคนแรก โดนเสือเข้มไล่บี้มาข้างหลัง ไม่มีเวลามาจอดดูลายกันก่อนว่าจะลงได้ไหม ก็ไหลพลวดๆ ไปก่อนเลย เสือเข้มก็ไหลตามมาติดๆ จนไปถึงดาวฮิวที่สอง ผมก็ผ่านไปอีกรอบ จึงได้ยินเสียงตะโกนมาว่า มีคนล้มที่ดาวฮิวแรก ก็เลยจอดรอ สอบถามไปมา เป็นคุณเอ กับคนอื่นๆที่ล้มด้วย (ได้ยินมีคนมาบอกทีหลังว่า ไอ้กลุ่ม UTC มันพวกบ้า สงสัยจะจริง)หลังจากมากันครบ ก็เริ่มคลำทางกันต่อ อิอิอิ หลงอีกแล้วครับท่าน ลูกศรมีน้อยเหรอเกิน ริบบินเก่าที่ผูกไว้ตามต้นไม้ก็เก่าเสียจนสีเหมือนเปลือกต้นไม้ไปแล้วด้วย ทางก็ตัดกันไปมามั่วไปหมด สุดท้ายเราขี่กันไปเรื่อยๆก็ไปเจอทางดาวฮิวที่ดูจะโหดๆหน่อย แต่ก็ขี่ย้อนทางกันไปก่อนเรื่อย สักพักจึงวนกลับสวนไปทางที่เพิ่งผ่านมา เพราะรู้สึกว่าเราจะขี่สวนทางกัน
เริ่มจากตรงนี้แหละที่ความมันส์มาเยือนเพราะเริ่มรู้เส้นทางแล้ว ช่วงแรห อัดขึ้นเนิน แล้วลงดาวฮิว ที่ยากพอควรเพราะอัดขึ้นเนินจนสุดแล้วไหลลงเนินเลย ทางขรุขระมีหินลอย ต้นไม้ขวาง แต่พวกบ้า UTC ก็ไม่ยอมเข็นกันลงมาเลย ไหลกันมาตลอดทาง พอลงเนินนั้นมาได้ก็จะเจอร่องน้ำลึก ที่ทิ้งดิ่งแล้วกระดกขึ้นเลย ตรงนี้เสือปิ๊กมี่ (เสือประสิทธิ์) ก็โดนจานหน้ากัดขาเข้าให้ เลือดสาดไปเลย (พี่เค๊าก็แปลกไป ไหนแต่ละทีต้องได้แผลกลับมา มีหวังเมียไม่ยอมให้มาขี่อีกแน่) จากนั้นก็วิ่งตามแทรกเดิมไปเรื่อยๆ ดาวฮิวระหว่างทางก็มีให้วัดใจกันตลอดทาง เพราะจะดิ่งสั้นๆ แต่จะไม่มีหิน นอกจากต้นไม้ให้เกาะ หากควบคุมรถไม่ได้ ช่วงนี้เองที่เริ่มสนุก เพราะไปทับทางเก่าที่เริ่มตอนแรกๆ และเริ่มหาลูกศรเจอ ผมก็นำหน้าอีกตามเคย เพราะมี GPS อยู่บนแฮนด์ และก็เพราะนำหน้านี่แหละ ก็ไปเกี่ยวเอารังแตนที่อยู่ตามใบไม้ข้างทางมาด้วย มันดันเข้าไปในเสื้อ โดนต่อยไปหกที ปวดเกือบตาย (ยังบวมอยู่เลยเนี่ย) แต่ปวดอยู่ได้แป๊บนึงก็หายปวดเลยขี่ต่อ
เราขี่ไล่ตามลูกศรไปเรื่อยๆ จนไปเจอดาวฮิวสุดท้าย 3 ศร ถึงตรงนี้มีคนกล้าลงไม่กี่คน เพราะสภาพดาวฮิวตัดเกือบ 90 องศา ถึงแม้จะสั้นๆ แต่ก็น่ากลัวมาก (ดูภาพประกอบด้านล่าง) ที่บ้าๆ ก็มี เสือเข้มคนแรก ตามด้วย เสือปิ๊กมี่ เสือแป๊ะ และนายเอ ที่มีสนามดาวฮิวให้ซ้อมทีหลังบ้านตัวเอง เลยกล้าลง (แต่ไหงล้มที่ดาวฮิวแรกหว่า งง) นอกนั้นมีท่าลงที่แตกต่างกันไป โดนเฉพาะนายหน่อย (ดูรูป) ที่ต้องให้เพื่อนช่วยกันเอาลง อิอิอิ จากนั้นก็ขี่กันจนครบวนกลับมาที่เดิม จึงคิดว่าวันนี้กลับบ้านกันดีกว่า เพราะเส้นทางจริงๆรอบละสามกิโล แต่หลงกันซะเป็น 8 กิโล อิอิอิ เลยเดินทางกลับกันเลย กะว่ามางวดหน้าจะมาแก้มือใหม่ เพราะเส้นทางนี้ไม่โหด แต่ฝึกทักษะได้ดีมาก
ขอขอบคุณ พี่แว่นและอาก๊าบ ทีมไบค์เนต ที่กรุณาไปนำทางให้ครับ
และขอบคุณนายหน่อยสำหรับรถร่วมบริการครับ
|
