คำตอบที่ 9
http://www.weekendhobby.com/offroad/isuzu/Question.asp?ID=5795
คุณน้องใหม่ และคุณอยากรู้จัง ลองไปอ่านกระทู้นี้ดูซิคะ จะได้รู้ว่าการจัดกิจกรรมแต่ละกิจกรรมมเพื่อคนจำนวนมากมายหลากหลายความคิดหลากหลายพื้นฐานทางสังคม ต่างวัยวุฒิต่างความรู้ต่างอายุขัย ต่างเวลาว่างจากงานประจำให้ถูกใจนั้น, มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย แค่ชมรมเป็นจุดศูนย์กลางการติดต่อสื่อสารของเพื่อนๆสมาชิก และผู้มาเยือนหลากหลาย จุดศูนย์รวมชาว IZU เล็กๆแห่งนี้ยังไม่เว้นที่จะมีปัญหาตามมาให้แก้ไขอยู่ตลอดเวลาค่ะ 
กับการที่คิดว่าจะให้จัดกิจกรรมเพื่อรวมตัวเหล่าสมาชิกทั้ง 600 กว่าคนคงเป็นเรื่องที่บอกได้เลยว่าเป็นไปไม่ได้ค่ะ ไม่ว่าจะองค์กรไหน หน่วยงานไหน ชมรมไหนๆ ก็ไม่มีใครจะทำให้ทุกคนในกลุ่มนั้นๆมารวมตัวได้ครบตามจำนวนสมาชิกหรอกนะคะ ไม่ว่าจะเป็นงานฟรี หรืองานเสียเงินค่ะ 
กิจกรรมดีๆไม่มีค่าบัตรค่าตั๋ว เช่นแคมป์ปิ้ง วันเด็ก บริจาควาระต่างๆ ก็ไม่เห็นว่าจะมีที่ไหนรวมพลได้มากมายเพื่อประกวดประชันขันแข่งกันนี่คะ 
หรือว่าจัดงานได้บ่อย ได้คนเยอะๆ แล้วจะมีองค์กรไหน เค้ามามอบรางวัลเกียรติยศ เหรียญทอง ถ้วยทองให้นี่คะ IZU คงอยู่ และดำรงไว้ซึ่งนโนบายตั้งแต่แถลงข่าวการเปิดตัวมาเข้าสู่ปีที่ 5 แล้วนะคะ และยังยึดมั่นในความเป็นงานอดิเรกของ weekendhobby สม่ำเสมอมา แต่ก็มักจะโดนผู้ไม่หวังดีมาป่วนอยู่ร่ำไป คาดหวังโน่นนี่กับชมรม กับตัวประธาน และกรรมการอยู่ร่ำไป โดยไม่รู้ตัว และสาเหตุ จนกรรมการบางท่าน และสมาชิกที่รักความสงบหลายๆท่านเบื่อหน่าย และรำคาญใจอยู่เรื่อยๆ ค่ะ
ตลอดเวลา 4 ปีที่ผ่านมา ได้เปิดกระทู้เพื่อเปิดทางให้กรรมการแต่ละรุ่นมาร่วมกันจัดกิจกรรมต่างๆให้ถูกใจโจ๋ของแต่ละกลุ่ม ก็ไม่เคยมีใครอาสามาทำจริงๆซะที ทุกครั้งที่จัดกิจกรรม ผู้หญิงคนนี้ แจ๋วชมรมคนนี้ต่ะหากที่เหนื่อยกว่า และเหนื่อยไม่สิ้นสุดไม่ว่าก่อนเริ่มกิจกรรม ระหว่างกิจกรรม หรือแม้กระทั่งหลังการจัดกิจกรรมที่ต้องมาตามเก็บงานต่างๆอีกมาหมาย ดังนั้นถ้าเรายังไม่ว่างจากภารกิจประจำ เราจะจัดกิจกรรมที่เป็นงานอดิเรกได้อย่างไรล่ะคะ
กรรมการเฉพาะกิจของแต่ละกิจกรรมที่เราขอแรงมาช่วยงานแต่ละงานก็ตามแต่ละคนที่ถนัดทางนั้น ใครชอบการกุศล เขาก็มาช่วยงานกุศล ใครถนัดนำทางคาราวานเราก็ให้นำทาง ใครถนัดทำเอกสารเราก็ต้องให้เขาทำ ใครชอบงานหนักงานเบาก็อาสามารับทำให้กลุ่มซิคะ ทางกรรมการหลักของชมรมยินดีต้อนรับ และเปิดโอกาสให้ตลอดเวลาอยู่แล้วค่ะ 
การขับรถเที่ยวไกลๆ เพื่อศึกษาชีวิตวัฒนธรรมประเพณีของเพื่อนบ้านในแถบอินโดจีนนั้น เป็นสิ่งที่กรรมการหลักของชมรมชอบตรงกัน ใฝ่ฝันที่จะขับรถเดินทางไกลไปกับเพื่อนๆด้วยกัน ถ้ามีโอกาสตรงกันค่ะ
และใช่ว่าเราจะเที่ยวแต่ไกลๆ นะคะ แหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติใกล้ๆ ตัว ในบ้านเรา พวกเราก็เที่ยวบ่อยๆไปค่ะ
ความสุขน่ะอยู่กับเราสั้นกว่าความทุกข์นะคะ เมื่อมีโอกาส พวกเราจึงต้องไขว่ขว้าหาโอกาสที่จะเก็บเกี่ยวความสุขนั้นๆเอาไว้ค่ะ เพื่อชดเชยกับวันที่เราต้องเครียดกับภารกิจประจำวันที่หนักอึ้งกันทุกคนไงคะ
******
มีเรื่องเล่าเมื่อ 2 ปีก่อนเราจัดคาราวานมิตรภาพลาวใต้ครั้งแรก ก็มีปัญหาแทรกเข้ามาแบบนี้ล่ะค่ะ กรรมการชุดเก่าไม่ยอมให้เรานับคาราวานเป็นงานฉลองครบรอบปีที่ 3 เราก็เลยจัดงานที่เขาเขียวให้ค่ะ ผลออกมาก็คือรายจ่ายมากกว่ารายรับ คนจองมาร่วมงานเยอะ คนมามีไม่ถึงจำนวนที่จองไว้ คนรับผิดชอบงานตามที่ประชุมแบ่งงานกันไว้ ไม่มีใครรับผิดชอบงานทั้งภาคสนาม และการจัดสถานที่ พองานเจ๊งกรรมการแต่ละรุ่นก็แยกตัวไป แถมมาพูดง่ายๆอีกว่างานเจ๊งก็แค่ค่าตั๋วอาหาร เครื่องดื่ม ค่าสนาม ค่ากางเต้นท์ ก็ไอ้ค่าใช้จ่ายส่วนเกินนี่ล่ะ ใครรับผิดชอบหรือคะ นี่เป็นหนึ่งตัวอย่างบทเรียนที่สอนให้กรรมการหลักอย่างเราต้องรอบคอบในการจัดงานกิจกรรมต่างๆค่ะ
ส่วนสมาชิก หรือกรรมการจะมีมากขึ้น หรือน้อยลง คงไม่ต้องมีหน่วยงานใดเข้ามาตรวจสอบหรอกนะคะ ผู้หญิงคนนี้ก็ยังมีความสุขที่ได้ทำอะไรเพื่อส่วนรวมอย่างที่ทำอยู่ทุกวันนี้ค่ะ กำลังใจจากเพื่อนๆ คนรอบข้าง และจากตัวเราเอง จะเป็นแรงบันดาลใจให้เรามีความสุขกับการอยู่ในสังคม IZU ค่ะ 
