จาก นาย บี (หนูขาว)
IP:203.146.173.146
อังคารที่ , 11/9/2544
เวลา : 20:32
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
... หลังจากไปติดอยู่ในป่าลึกของอุทธยานแห่งชาติ ลำคลองงูเป็นเวลา 3 วัน 3 คืน พร้อมเพื่อน บูรพา และ พี่ ๆ เพี่อน ๆที่มากน้ำใจ มันทำให้ทริปนี้เป็นทริปที่เป็นหน้าประวัติศาสตร์ ของพวกเราที่ไม่มีวันลืม ... เพราะไม่คิดว่าธรรมชาติจะสร้างบททดสอบกับเราถึงขนาดนี้ พวกเราเริ่มเดินทางกลับตอน 10 โมงครึ่งของวันอาทิตย์ ต้องเผชิญกับ เนินชันที่เป็นร่องน้ำ , เนินเอียงที่ไหลรถทุกคันให้ลงบึงกว้างถ้าไม่ใช้สายพานดึงท้ายรถไว้, ขึ้นเขา 200 เมตรด้วยร่องโคลนลึก, ทางแคบที่ทำลายสีข้างรถทุกคันที่ผ่าน, ด้วยบททดสอบเหล่านั้นทำให้เราทั้งหมด (ต้องทิ้งรถบางคัน) ออกมาจากป่าลำคลองงูเมื่อ เวลา ตี 3 ของวันอังคาร !!!!!! เพียงเส้นทางแค่ 4 กิโลเมตร !!!
ผลความชอกช้ำเท่าที่มีตอนนี้มีดังนี้
- กิ้งก่าเมือง (Jeep Cherokee) เพลาหลังขาด..ล้อหลุด !!!
- เจ้าม้าป่า (LN ของพี่ ณรงค์) วินช์จนสายหลุดหน้ารอก !!!
- แมลงทับ (Jeep Cherokee) โครงวินช์หลวม
- จิ้งโจ้ป่า (Mitsubishi Strada) ไซด์เรียลห้อยทั้งสองด้าน, วิ้นช์พัง เฟืองกระจาย !!!, ตัวถังด้านซ้ายยับไปทั้งแถบ, กระจกข้างซ้ายและ บังโคลนหลังขาดหมด
- กระรอกดำ (Suzuki Caribian) สน๊อกเกิลกระจาย !!!
- หนูขาว (Suzuki Caribian) กันลมแร๊กหลังคาแตก, ตัวถังด้านหลังเป็นรอยยาว
- Kia Sportage ตัวถงด้านซ้ายยับไปทั้งแถบ, ขับเคลื่อนได้แค่ 2 ล้อ !!!
- เสือดำ (Jeep Cherokee) วินช์จนหม้อแบตกลับบ้านเก่า
ทริปนี้ถึงเลือดถึงเนื้อเข้าไปอีก เมื่อผมโดนกิ่งไผ่บาดนิ้วกลางเป็นแผลกว้างและลึกจนถึงกระดูก !!!!
สุดท้ายผมขอคาระวะน้ำใจเพื่อน ๆ พี่ ๆ นักเดินทางทุกคน ไม่ว่าจะเป็น พี่ณรงค์ (Man of the match) พี่รส ที่มีรอยยิ้มตลอดแม้ตอนที่เราเครียด พี่พงศ์ผู้วางแผนดำเนินงานได้ไม่มีที่ติ พี่เก๋เป็นผู้หญิงที่มาลากวินช์ให้ผม ครอบครัวคุณเธนศ นายหนอน พี่เข้ม หมึกแดง คุณติ่ง (เวปมาสเตอร์) พี่กุยผู้ยิ่งใหญ่ คุณนพผู้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย พี่เอที่ไม่ย่อท้อ .... ทุก ๆ คนอยู่ในใจผมกับหน้าประวัติศาสตร์ของบูรพาครั้งนี้ครับ ... ว่าแต่คราวหน้ามีใครจะไปเที่ยวกับผมอีกมั่งมั๊ย ????
|
