คำตอบที่ 1
      

fiogf49gjkf0d

จัดไปพี่คิด ไปเมื่อไรบอกด้วยเด้อ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
      

fiogf49gjkf0d

ต้องให้ 098 เป็นแม่งานถิ่นเค้า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
      

fiogf49gjkf0d

1) ฝากมาให้ดูก่อนนะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
      

fiogf49gjkf0d

2)

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
      

fiogf49gjkf0d

3)

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
      

fiogf49gjkf0d

4) พอก่อนเน๊าะ!!

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
      

fiogf49gjkf0d

ฮั้นแน่หนีไปเที่ยวกันมาอีกแหล่ะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
      

fiogf49gjkf0d

ระยอง ผลไม้รสล้ำ อุตสาหกรรมก้าวหน้า น้ำปลารสเด็ด เกาะเสม็ดสวยหรู สุนทรภู่กวีเอก


ระยองได้รับการขนานนามให้เป็นเมืองแห่งกวีเอกของกรุงรัตนโกสินทร์ “สุนทรภู่” เนื่องจากฉากในนิทานเรื่องเอกของท่าน คือเรื่องพระอภัยมณีนั้น คือหมู่เกาะน้อยใหญ่ และท้องทะเลที่สวยงามของจังหวัดระยอง

นอกจากธรรมชาติอันงดงามที่ทำให้ระยองกลายเป็นเมืองท่องเที่ยวชายทะเลที่สำคัญแห่งหนึ่งของภูมิภาคและของประเทศแล้ว ระยองยังเป็นแหล่งประมงและผลิตอาหารทะเลแปรรูปที่สำคัญ และเป็นแหล่งปลูกผลไม้ที่มีคุณภาพ ทั้งยังเป็นเมืองอุตสาหกรรมและเป็นที่ตั้งของโครงการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออก ซึ่งเป็นเขตเศรษฐกิจแห่งใหม่ที่สำคัญของประเทศอีกด้วย

และด้วยทำเลที่ตั้งที่ดี อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพมหานครและท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ มีการคมนาคมสะดวก จังหวัดระยองในวันนี้จึงเป็นจุดหมายปลายทางที่เป็นที่นิยมอีกแห่งหนึ่งของนักท่องเที่ยวที่ต้องการความสะดวกสบายพร้อมสรรพ แต่ยังคงได้สัมผัสกับธรรมชาติที่บริสุทธิ์และบรรยากาศที่เป็นส่วนตัวไปพร้อมๆ กัน

จังหวัดระยองมีเนื้อที่ประมาณ 3,552 ตารางกิโลเมตร หรือ 2,220,000 ไร่ เป็นจังหวัดที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 45 ของประเทศ ลักษณะพื้นที่ประกอบด้วยชายฝั่งทะเลยาวประมาณ 100 กิโลเมตร ที่ราบชายฝั่งทะเลและที่ลาดสลับเนินเขาและภูเขา รวมกับพื้นที่ทิวเขาชะเมาทางทิศตะวันออก และทิวเขาที่อยู่กึ่งกลางของตัวจังหวัดเป็นแนวยาวจากอำเภอเมืองฯ ขึ้นไปทางเหนือจนสุดเขตจังหวัด

ในเขตอำเภอเมืองฯ มีแม่น้ำสำคัญ 2 สาย คือ แม่น้ำระยอง ยาวประมาณ 50 กิโลเมตร ไหลลงสู่ทะเลที่ตำบลปากน้ำ อำเภอเมืองระยอง และแม่น้ำประแสร์ ยาวประมาณ 25 กิโลเมตร ไหลลงสู่ทะเลที่ตำบลปากน้ำประแสร์ อำเภอแกลง

เมืองระยองเป็นเมืองเก่าแก่แห่งหนึ่ง สันนิษฐานว่าก่อตั้งขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 1500 ในยุคที่ขอมมีอำนาจแถบดินแดนสุวรรณภูมิ ดังปรากฏจากหลักฐานซากศิลาแลง คูค่ายที่ยังหลงเหลืออยู่ในเขตอำเภอบ้านค่าย อันเป็นศิลปะการก่อสร้างแบบขอม

ราวปี พ.ศ. 2309 ในรัชสมัยของพระเจ้าเอกทัศน์แห่งกรุงศรีอยุธยา ระหว่างที่กรุงศรีอยุธยาใกล้จะเสียกรุงแก่พม่าเป็นครั้งที่ 2 พระยาวชิรปราการ หรือพระยาตาก พร้อมไพร่พลประมาณ 500 คน ได้ตีฝ่าวงล้อมทัพพม่าออกมา และหยุดพักที่เมืองระยองก่อนเดินทัพต่อไปยังเมืองจันทบุรี เพื่อยึดเป็นแหล่งรวบรวมกำลังพลเพื่อกลับไปกอบกู้อิสรภาพคืนจากพม่าในปี พ.ศ. 2311 โดยระหว่างที่พระองค์ประทับอยู่ในระยองก็ได้ทรงจัดตั้งกองทัพเรือขึ้นด้วย

ปัจจุบันนี้ชาวเมืองระยองยังคงเคารพนับถือพระเจ้าตากสินมหาราชเป็นอย่างมาก โดยเห็นได้จากการที่มีผู้คนมาสักการะอนุสาวรีย์ของพระองค์ ณ วัดลุ่มมหาชัยชุมพล ในตัวเมืองระยองเป็นจำนวนมาก และเทศบาลเมืองยังตั้งชื่อถนนสายสำคัญในตัวเมืองระยองว่า "ถนนตากสินมหาราช"

ชาวระยองส่วนใหญ่เป็นชาวชองที่สืบเชื้อสายจากเขมรผสมกับจีน ที่เหลือเป็นชาวจีนและชาวระยองเดิม การพูดของชาวชองจะมีหางเสียงว่า “ฮิ” ซึ่งหมายถึง “ค่ะ” หรือ “ครับ” เป็นเอกลักษณ์ของคนระยอง ที่คนทั่วประเทศรู้จักกันดีในปัจจุบัน

ส่วนชื่อเมือง “ระยอง” นั้น เพี้ยนมาจากคำว่า “ราย็อง” ซึ่งเป็นภาษาชอง อาจมีความหมายสองอย่าง คือ เขตแดน หรือไม้ประดู่

ในอดีตระยองแบ่งการปกครองเป็น 3 อำเภอ คือ ท่าประดู่ บ้านค่าย และแกลง ต่อมาอำเภอท่าประดู่มีประชากรจำนวนน้อย เลยถูกยุบเป็นตำบลท่าประดู่ ขึ้นกับเมืองระยอง ส่วนอำเภอแกลงนั้นเคยเป็นจังหวัดมาก่อน แต่ก็มีประชากรน้อยมาก ต่อมาจึงถูกลดฐานะลงเป็นอำเภอขึ้นกับจังหวัดระยอง

ปัจจุบันจังหวัดระยองแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ ได้แก่ อำเภอเมืองระยอง อำเภอแกลง อำเภอบ้านค่าย อำเภอบ้านฉาง อำเภอปลวกแดง อำเภอวังจันทร์ อำเภอเขาชะเมา และอำเภอนิคมพัฒนา



บ้านเพ

อยู่ห่างจากตัวเมืองระยอง 19 กิโลเมตร จากถนนสุขุมวิทแยกขวาตรงกิโลเมตรที่ 231 ไปประมาณ 5 กิโลเมตร หรือแยกขวาตรงกิโลเมตรที่ 238 ประมาณ 3 กิโลเมตร



แหลมแม่พิมพ์

อยู่ห่างจากตัวเมืองระยอง 48 กิโลเมตร จากถนนสุขุมวิทมีทางแยกขวาไปแหลมแม่พิมพ์ถึง 3 แห่งด้วยกัน คือ กิโลเมตรที่ 259.5 กิโลเมตรที่ 263


อนุสาวรีย์สุนทรภู่

อยู่เลยแหลมแม่พิมพ์ทางไปอำเภอแกลงประมาณ 5 กิโลเมตร บนเส้นทางแกลง-แหลมแม่พิมพ์ เป็นอนุสาวรีย์ที่สร้างเพื่อเป็นที่ระลึกถึงสุนทรภู่ กวีเอกในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น อนุสาวรีย์นี้เปิดเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2513 บริเวณอนุสาวรีย์มีรูปปั้นของตัวละครเอกในเรื่องพระอภัยมณีจัดแสดงไว้ด้วย


พิพิธภัณฑ์หนังใหญ่วัดบ้านดอน

ตั้งอยู่ที่วัดบ้านดอน เป็นที่เก็บรักษาตัวหนังใหญ่ จำนวน 100 ตัว มีอายุมากกว่า 200 ปี ที่นำมาจากจังหวัดพัทลุง เมื่อ ปี พ.ศ. 2431


วัดโขดทิมธาราม

ตั้งอยู่ที่ตำบลท่าประดู่ สร้างขึ้นเมื่อราว พ.ศ. 2007 ผู้สร้างชื่อทิม เป็นเจ้าเมืองระยองในสมัยนั้น สร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ภายในอุโบสถมีภาพจิตกรรมฝาผนัง และหลวงพ่อขาวที่เป็นที่เคารพสักการะบูชาของชาวระยอง และมีการจัดงานบูชานมัสการประจำปี ในวันที่ 13-14 เมษายนของทุกปี


วัดป่าประดู่

ชาวเมืองนิยมเรียกว่า เกาะกลาง ตั้งอยู่กลางเมืองด้านหลังศาลากลางจังหวัด เนื้อที่ประมาณ 70 ไร่ เคยเป็นแดนสำหรับประหารนักโทษ ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของสวนสาธารณะ และสวนสุขภาพสำหรับประชาชน ด้านหน้าเป็นที่ตั้งของหอพระพุทธอังคีรสซึ่งเป็นอาคารทรงไทย หลังคาจตุรมุข อันเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธอังคีรส ถือเป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองของระยอง


•จังหวัดระยองมีฤดูการท่องเที่ยวคือช่วงเดือนพฤศจิกายน-พฤษภาคม หากไปนอกฤดูท่องเที่ยวอาจเจอพายุฝนรุนแรงจนไม่สามารถเดินทางข้ามไปเกาะเสม็ดและเกาะต่างๆ ได้ นักท่องเที่ยวจึงควรตรวจสอบสภาพอากาศให้ดีก่อนเดินทาง

fiogf49gjkf0d

 แก้ไขเมื่อ : 7/9/2553 12:06:49

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
      

fiogf49gjkf0d

เขื่อนหนองปลาไหล จังหวัดระยอง

สถานที่ตั้ง : ตำบลละหาร อำเภอปลวกแดง จังหวัดระยอง
ลักษณะเขื่อน เขื่อนดิน สูง ๒๔ เมตร มีความยาวตาม สันเขื่อน ๔,๐๖๐ เมตร สันเขื่อนกว้าง ๘ เมตร ฐานกว้าง ๑๓๒.๘๐ เมตร ความจุของอ่างเก็บน้ำสูงสุด ๒๐๕.๘๕ ล้านลูกบาศก์เมตร ความจุดกักเก็บปกติ ๑๖๔ ล้านลูกบาศก์เมตร มีปริมาณน้ำไหลเข้าอ่างเฉลี่ยปีละ ๑๒๗ ล้านลูกบาศก์เมตร

เขื่อนหนองปลาไหล เป็นเขื่อนเพื่อการชลประทานในโครงการชลประทานระยอง แต่เดิมจังหวัดระยองมีแหล่งน้ำหลักๆ คืออ่างเก็บน้ำดอกกราย ซึ่งเป็นอ่างเก็บน้ำขนาดเล็กไม่สามารถกักเก็บน้ำได้เพียงพอจึงต้องสร้างอ่างเก็บน้ำซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าในพื้นที่ใกล้เคียงซึ่งอยู่ห่างจากอ่างเก็บน้ำเดิมไป ๕ กิโลเมตรมีชื่อว่าอ่างเก็บน้ำหนองปลาไหล เริ่มก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๓ แล้วเสร็จในปี พ.ศ. ๒๕๓๖ โดยสร้างกั้นลำห้วยคลองใหญ่หนึ่งในลำห้วยสาขาทางตอนเหนือของแม่น้ำระยอง ตัวอ่างเก็บน้ำมีพื้นที่ ๒๒.๘๙ ตารางกิโลเมตร มีพื้นที่รับน้ำฝน ๔๐๘ ตารางกิโลเมตร น้ำทั้งหมดที่ไหลลงสู่อ่างเก็บน้ำคือน้ำฝนในพื้นที่รับน้ำ เหนืออ่างเก็บน้ำเป็นพื้นที่ราบไม่มีภูเขาไม่มีป่าไม้ ดั้งนั้นปริมาณน้ำในอ่างจึงฝากความหวังไว้กับปริมาณน้ำฝนเพียงอย่างเดียว น้ำจากอ่างเก็บน้ำเขื่อนหนองปลาไหลถูกปล่อยลงสู่คลองชลประทานซึ่งไหลผ่านอำเภอบ้านค่ายผ่านพื้นที่ทำการเกษตรในเขตจังหวัดระยอง ช่วยเหลือพื้นที่เพาะปลูกในเขตชลประทานจำนวน ๓๐,๐๐๐ ไร่ นอกจากนี้น้ำอ่างเก็บน้ำหนองปลาไหลยังใช้เป็นแหล่งน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภคของคนระยอง น้ำส่วนหนึ่งยังใช้เป็นแหล่งน้ำดิบเพื่อการผลิตน้ำประปาในจังหวัดระยอง โดยการประปาระยอง การประปาบ้านฉาง และยังใช้เป็นแหล่งน้ำสำรองเพื่อการประปาของเมืองพัทยาอีกด้วย


นับตั้งแต่รัฐบาลประกาศนโยบายแผนพัฒนาเศรษฐกิจฉบับที่ ๕ ระยองได้กลายเป็นเมืองอุตสหากรรมหนัก มีนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่เกิดขึ้นมากมายทั้งนิคมอุตสาหกรรมของภาครัฐและเอกชน แต่นิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ทั้งหลายเหล่านี้ไม่มีแหล่งน้ำเพื่อการอุตสหากรรมซึ่งจะต้องใช้น้ำในกระบวนการผลิตเป็นจำนวนมาก ดั้งนั้นจึงเกิดการแย่งน้ำระหว่างภาคเกษตร ภาคอุตสาหกรรม และภาคประชาชนที่ต้องใช้แหล่งน้ำแห่งนี้ผลิตเป็นน้ำประปาหล่อเลี้ยงคนในจังหวัดระยอง ตามลำพังน้ำใช้ในภาคการเกษตรและภาคประชาชนก็ไม่ค่อยจะเพียงพออยู่แล้ว โดยทุกปีในช่วงฤดูแล้งจะเกิดปัญหาน้ำหมดอ่าง ประชาชนในเขตระยองจำนวนมากต้องสั่งซื้อน้ำจากรถน้ำเพื่อใช้สอย และเพื่อใช้รดน้ำในสวนทุเรียนซึ่งเป็นพืชที่ต้องใช้น้ำเป็นจำนวนมาก เมื่อเกิดปัญหาการแย่งน้ำจากภาคอุตสาหกรรมจึงทำให้ยิ่งเกิดปัญหาการขาดแคลนน้ำยิ่งรุนแรงขึ้น ภาคการเกษตรถึงแม้จะไม่สร้างรายได้จำนวนมหาศาลให้กับประเทศแต่ก็เป็นอาชีพของคนท้องถิ่นซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่และเป็นเจ้าของพื้นที่ พื้นที่สร้างอ่างเก็บน้ำจำนวนพื้นที่มหาศาลถูกเวนคืนมาจากประชาชนเจ้าของพื้นที่เพื่อสร้างแหล่งน้ำเพื่อการชลประทาน แต่วันนี้ ( ๒๐ ส.ค. ๒๕๔๘ กลางฤดูฝน ) ประชาชนในพื้นที่ชลประทานที่มีคลองชลประทานผ่านกลับไม่มีน้ำเพราะต้องกันน้ำไว้เพื่อส่งเข้าโรงงานอุตสาหกรรม แหล่งน้ำเพื่อการเกษตรถูกใช้เป็นแหล่งน้ำดิบราคาถูกป้อนให้กับผู้ผลิตน้ำเพื่อป้อนให้กลับโรงงานอุตสาหกรรมสร้างผลกำไรจำนวนมหาศาล จึงถึงวันนี้ ๒๐ ส.ค. ๒๕๔๘ น้ำหมดอ่าง ปริมาณกักเก็บต่ำสุด ๑๓.๑๖ ล้านลูกบาศก์เมตรซึ่งจะต้องกันไว้เพื่อหล่อเลี้ยงอ่างเก็บน้าเพื่อไม่ให้อ่างแตกกลับถูกบริษัทผู้ผลิตน้ำดูดขึ้นมาใช้จนเหลือเพียง ๙.๘๘ ล้านลูกบาศก์เมตร ถ้าหากยังไม่มีฝนตกเพิ่มจะทำให้เหลือน้ำเพื่อการผลิตน้ำประปาได้เพียง ๒๐ วันเท่านั้น นี่ขนาดว่าอยู่ในช่วงกลางฤดูฝนยังมีปัญหาถึงเพียงนี้ หากพ้นฤดูฝนต้องผ่านฤดูแล้งยิ่งจะทำให้ปัญหาการขาดแคลนน้ำสาหัสยิ่งนักยากที่จะแก้ไข
ด้านการท่องเที่ยว อ่างเก็บน้ำหนองปลาไหลเป็นแหล่งท่องเที่ยวของคนในท้องถิ่น มีหลายกิจกรรมที่ทำได้คือการไปตั้งแค้มป์พักแรมบริเวณหาดทรายริมอ่าง กิจกรรมตกปลาซึ่งเป็นที่นิยมมาก



การเดินทาง
จากกรุงเทพฯ ใช้เส้นทางสายบางนา-ตราด หรือสายมอเตอร์เวย์มุ่งสู่ระยอง บนเส้นทางหลวงสาย 36 ก่อนจะถึงตัวเมืองระยอง บริเวณสี่แยกมาบข่าให้เลี้ยวซ้าย ขับตรงไปจนถึงสี่แยกพัฒนานิคมให้ขับผ่านสี่แยกตรงไป ไปจนสุดเส้นทางคืออ่างเก็บน้ำหนองปลาไหล เพียงรถขึ้นเนินก่อนจะสุดเส้นทางก็เห็นอ่างเก็บน้ำกว้างใหญ่อยู่เบื้องหน้า หากไปเที่ยวระยองแล้วมีเวลาก็ลองแวะไปเที่ยวชมกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
      

fiogf49gjkf0d

งานอ็อฟโร้ด 18-19 กันยายน 2553 เผื่อพวกเราอยากจะไป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
      

fiogf49gjkf0d

ไม่รู้อยากตกปลาหรือช่วยน้องเค้าจับชะโด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
      

fiogf49gjkf0d

คอลัมน์: ไลฟ์สไตล์: ดูปู เที่ยวพุ ถ่อแพ ที่ห้วยเขย่ง กาญจนบุรี
ข่าวทั่วไป หนังสือพิมพ์บ้านเมือง -- เสาร์ที่ 18 กันยายน 2553 00:00:59 น.
คอลัมน์ "ไลฟ์สไตล์" ในสัปดาห์นี้ขอพาไปท่องเที่ยวหลายสไตล์ในโครงการ "เทศกาลดูปู เที่ยวพุ ถ่อแพ ที่ห้วยเขย่ง" ที่ตำบลห้วยเขย่ง อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี จัดขึ้นโดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.)

ตำบลห้วยเขย่ง ประวัติความเป็นมาที่เรียกว่าห้วยเขย่ง เนื่องจากสมัยก่อนชาวบ้านได้เลี้ยงช้างเพื่อชักลอกไม้ท่อน และมีคนเลี้ยงช้างชื่อ "พระเขย่ง" มีอยู่วันหนึ่งช้างได้เกิดตกมันและได้เหยียบพระเขย่งตายบริเวณลำห้วย จนชาวบ้านแถวนั้นเรียกว่า ห้วยพระเขย่ง ต่อมาคำว่า พระ ได้หายไป และพูดสั้นขึ้นว่า ห้วยเขย่ง มาจนถึงปัจจุบัน

กิจกรรมไฮไลท์ที่พลาดไม่ได้สำหรับการมาที่ห้วยเขย่งแห่งนี้ คือไปดู "ปูราชินี" ที่พุปูราชินี ในบรรดาปูน้ำจืดทุกชนิด "ปูราชินี" จัดว่าเป็นปูน้ำจืดประเภทปูป่าที่มีสีสันสวยงามที่สุด โดยจะมีสีสันมากถึง 3 สี คือ ขาเป็นสีแดง ตรงโคนขา ก้ามหนีบ และบริเวณขอบกระดองเป็นสีขาว ตรงกลางกระดองเป็นสีน้ำเงิน ชาวบ้านจึงมักจะเรียกกันอีกชื่อหนึ่งว่า "ปูสามสี"

จากนั้นเดินต่อไปยัง พุหนองปลิง เป็นป่าพุที่มีพันธุ์ไม้ต่างๆ มีระยะเส้นทางกว่า 500 เมตร โดยเดินบนสะพานศึกษาธรรมชาติ จะมีป้ายจุดการเรียนรู้ที่จะชี้ชวนให้ได้สังเกต รวมถึงศึกษาพรรณไม้ และความสัมพันธ์ของสิ่งมีชีวิตกับระบบนิเวศ และยังได้สัมผัสกับธรรมชาติอย่างใกล้ชิด ได้ทั้งความรู้และพักผ่อนไปพร้อมๆ กัน

สำหรับผู้ที่ชื่นชอบการผจญภัยแบบมันส์ๆ ที่ภูไอยรา รีสอร์ท มีกิจกรรมมากมายต้อนรับนักผจญภัยทั้งหลาย เริ่มจาก ขับรถเอทีวี ชมเส้นทางธรรมชาติ ที่รายล้อมด้วยภูเขาเขียวขจี สลับกันวิวทิวทัศน์ต้นยางต้นสูงสีน้ำตาลที่เรียงรายดูสบายตา ผสมลุยโคลนเป็นระยะๆ ต่อจากนั้นไปท้าทายความเสียวกันต่อในกิจกรรมไอยราฟลายอิ้ง ซึ่งมีหลายด่านให้มันส์สุดๆ อาทิ โรยตัวห้อยโหนแบบเส้นสลิง ไต่สะพานสะลิง ปีนฐานกิจกรรมบนต้นไม้

ตบท้ายด้วยกิจกกรมผ่อนคลาย ถ่อแพไม้ไผ่ บนสายน้ำของธรรมชาติ 2 ข้าง สูดอากาศที่แสนจะบริสุทธิ์พร้อมชื่นชมบรรยากาศเขียวขจี ฟังเสียงน้ำไหลตลอดเส้นทาง ชวนให้ผ่อนคลายได้ไม่น้อย และได้ตื่นเต้นกับความแรงของน้ำในบางจุดที่ทำให้ผู้ร่วมทริปในการถ่อแพไม้ไผ่

โครงการ "เทศกาลดูปู เที่ยวพุ ถ่อแพ ที่ห้วยเขย่ง" ที่ ททท.จัดขึ้นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของ ต.ห้วยเขย่งให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ และยังเป็นการกระตุ้นให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไทยเติบโตอย่างต่อเนื่อง

ในสุดสัปดาห์นี้หากผู้อ่านกำลังมองหาที่เที่ยวเพื่อดื่มด่ำกับธรรมชาติ ลองหาโอกาสมาเยือนทองผาภูมิโดยเฉพาะในช่วงหน้าฝน เพราะนอกจากจะได้สัมผัสกับธรรมชาติอันเขียวขจีแล้ว ยังมีโอกาสได้เห็น "ปูราชินี" ที่สวยและหายากชนิดหนึ่งของเมืองไทย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
      

fiogf49gjkf0d

คอลัมน์: NATIONAL GEOGRAPHIC: ปลาไหล...นักเดินทางไร้ร่องรอย
ข่าวทั่วไป หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ -- เสาร์ที่ 18 กันยายน 2553 00:00:57 น.
พวกมันอาศัยอยู่ตามแม่น้ำและทะเลสาบหลายสิบปีก่อนจะว่ายข้ามมหาสมุทรไปวางไข่อย่างลึกลับ

ปลาไหลน้ำจืดสกุลAnguilla เป็นปลาโบราณที่วิวัฒน์ขึ้นบนโลกมานานกว่า 50 ล้านปีแล้ว โดยแตกสาแหรกออกเป็น 16 ชนิดพันธุ์ และ 3 ชนิดย่อย ปลาอพยพส่วนใหญ่ เช่น แซลมอนและแชด เป็นปลาสองน้ำที่วางไข่ในแหล่งน้ำจืด (anadromous fish) และใช้ชีวิตช่วงโตเต็มวัยในน้ำเค็ม แต่ปลาไหลน้ำจืดเป็นหนึ่งในปลาอพยพเพียงไม่กี่ชนิดที่ทำตรงกันข้าม พวกมันเป็นปลาสองน้ำที่วางไข่ในน้ำเค็ม (catadromous fish) แต่ไปใช้ชีวิตช่วงโตเต็มวัยในทะเลสาบ แม่น้ำ หรือบริเวณปากแม่น้ำที่ติดต่อกับทะเล โดยทั่วไปแล้วเรามักพบปลาไหลเพศเมียบริเวณต้นแม่น้ำ ขณะที่เพศผู้อาศัยอยู่ตามปากแม่น้ำ ปลาไหลอาจใช้ชีวิตอยู่ในแม่น้ำหลายสิบปีก่อนจะว่ายกลับไปวางไข่ในมหาสมุทร แล้วก็ตาย ที่ผ่านมายังไม่มีใครเคยเห็นการวางไข่ของปลาไหลน้ำจืดเหล่านี้เลย ด้วยเหตุนี้ การแพร่พันธุ์ของพวกมันจึงเป็นความลี้ลับที่นักชีววิทยาผู้ศึกษาปลาไหลกระหายจะได้ทราบเป็นอย่างยิ่ง

ในห้องเรียนวิชาชีววิทยา เราเรียนรู้ว่าปลาไหลที่จับได้ตามลำธารและหนองบึงนั้นถือกำเนิดจากไข่ที่ล่องลอยอยู่ในมหาสมุทร เรารู้ว่าปลาไหลน้ำจืดวางไข่ในมหาสมุทร เพราะมีผู้พบเห็นตัวอ่อนลอยอยู่ใกล้ผิวน้ำห่างจากชายฝั่งหลายพันกิโลเมตร แต่เดิมเราเข้าใจว่าตัวอ่อนปลาไหลที่มีหัวขนาดเล็กจ้อย ตัวผอมบาง ใสและเรียวยาวเหมือนใบต้นหลิว ปากมีฟันแหลมยื่นออกมาเป็นปลาอีกชนิดพันธุ์หนึ่ง จนกระทั่งปี 1896 เมื่อนักชีววิทยาชาวอิตาลีสองคนได้เห็นตัวอ่อนตัวหนึ่งในถังเลี้ยงเปลี่ยนรูปร่างไปเป็นปลาไหล ความคิดนี้จึงเปลี่ยนไป

ปลาไหลมีความสามารถในการย้ายถิ่นอย่างน่าอัศจรรย์ เราพบพวกมันในทะเลสาบ ห้วยหนอง และแม้แต่หลุมที่ขุดไว้สำหรับปักเสา แหล่งน้ำเหล่านี้ไม่ได้เชื่อมต่อกับทะเลแต่อย่างใด เคยมีผู้พบเห็นปลาไหลนับพันตัวอพยพจากบึงแห่งหนึ่งไปยังแม่น้ำในคืนวันฝนตก โดยต่างใช้ร่างชื้นๆ ของกันและกันเป็นสะพาน

นอกจากความสามารถในการปรับตัวได้เป็นเลิศแล้ว การอพยพย้ายถิ่นของปลาไหลตัวเต็มวัยนับล้านตัวจากแม่น้ำไปสู่มหาสมุทร ต้องติดทำเนียบมหากาพย์การเดินทางอันยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาสัตว์โลกทั้งมวล และยังไม่เคยมีใครพบเห็นอีกด้วย พวกมันเดินทางเป็นระยะทางหลายพันกิโลเมตร เผชิญกับภยันตรายสารพัดตลอดเส้นทาง ทั้งเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำ การเปลี่ยนเส้นทางของแม่น้ำ มลพิษ โรคภัยไข้เจ็บ และสัตว์นักล่าต่างๆ รวมทั้งการล่าจากมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นทุกวัน และการเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำมหาสมุทรที่เกิดจากภาวะโลกร้อนอาจทำให้พวกมันหลงทิศทางขณะอพยพได้

กำเนิดของปลาไหลเป็นเรื่องที่นักธรรมชาติวิทยาเสนอทฤษฎีกันไปต่างๆ นานา ตั้งแต่อาริสโตเติล ไปจนถึงคาร์ล ลินเนียส เป็นต้นว่าตัวอ่อน ของปลาไหลเกิดจากโคลนบ้าง ปลาไหลออกลูกออกหลานจากการถูตัวกับหินบ้าง หรือไม่ก็ออกลูกเป็นตัวบ้าง ปัญหาข้อหนึ่งก็คือ ไม่มีใครบอกได้ว่าสเปิร์มและไข่ของปลาไหลหน้าตาเป็นอย่างไร แม้แต่เรื่องที่ว่าปลาไหลมีเพศหรือไม่ก็ยังไม่มีใครบอกได้ เพราะไม่มีใครทราบว่าอวัยวะสืบพันธุ์ของมันมีลักษณะอย่างไร (ปรากฏว่าอวัยวะสืบพันธุ์ของปลาไหลจะเจริญขึ้นพร้อมไข่และสเปิร์ม เมื่อพวกมันว่ายออกจากปากแม่น้ำเพื่อไปยังแหล่งวางไข่ในมหาสมุทรแล้วเท่านั้น ซึ่งเป็นช่วงที่ไม่มีใครพบเห็นพวกมันอีก)

ล่วงถึงปลายศตวรรษที่สิบเก้า ในเมืองตรี เอสเต ประเทศอิตาลี นักศึกษาแพทย์คนหนึ่งชื่อซิกมุนด์ ฟรอยด์ ได้รับมอบหมายให้ศึกษาอัณฑะของปลาไหลเพศผู้ ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นห่วงสีขาวๆ อยู่ในช่องลำตัวของปลา (บทความเรื่องปลาไหลนี้เป็นผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ชิ้นแรกของฟรอยด์) ต่อมาในปี 1897 เรื่องนี้ได้รับการยืนยันเมื่อมีผู้จับปลาไหลเพศผู้วัยเจริญพันธุ์ได้ที่ช่องแคบเมสซีนา

ในปี 1904 โยฮันเนส ชมิดท์ นักสมุทรศาสตร์และนักชีววิทยาหนุ่มชาวเดนมาร์ก ได้รับว่าจ้างให้ร่วมเดินทางไปกับเรือ ธอร์ ซึ่งเป็นเรือสำรวจทางวิทยาศาสตร์สัญชาติเดนมาร์ก วันหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิปีนั้น ขณะลอยลำอยู่ทางตะวันตกของหมู่เกาะแฟโร ตัวอ่อนของปลาไหลพันธุ์ยุโรป (Anguilla anguilla) ตัวหนึ่งติดมากับอวนลากของเรือ เป็นไปได้หรือไม่ว่าปลาไหลที่อาศัยอยู่ตามลำธารในเดนมาร์กจะว่ายออกไปวางไข่ไกลถึงกลางมหาสมุทรแอตแลนติก

ชมิดท์รวบรวมข้อมูลที่ชี้ให้เห็นว่า ยิ่งไกลจากชายฝั่งทวีปยุโรปออกไปเท่าไร ปลาไหลยิ่งมีขนาดเล็กลง เขายังเชื่อว่าปลาไหลต้องวางไข่ในทะเลซาร์แกสโซ ซึ่งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ชมิดท์บันทึกไว้ในปี 1923 ว่า "ยังไม่เคยพบหลักฐานว่ามีปลาชนิดไหนต้องเดินทางถึงหนึ่งในสี่ของเส้นรอบวงโลกเพื่อให้ครบวงจรชีวิตของมัน" หลังจากชมิดท์เสียชีวิตในปี 1933 นักวิทยาศาสตร์บางคนตั้งข้อสงสัยในสมมุติฐานเรื่องทะเลซาร์แกสโซของเขา พร้อมตั้งข้อสังเกตว่าชมิดท์ปกปิดข้อมูลบางอย่าง มิหนำซ้ำพวกเขายังตั้งคำถามว่าชมิดท์แน่ใจได้อย่างไรว่า ทะเลซาร์แกสโซเป็นแหล่งวางไข่ของปลาไหลเพียงแห่งเดียว ในเมื่อเขายังไม่เคยเห็นลูกปลาไหลฟักออกจากไข่ และแทบไม่ได้มองหาปลาไหลจากแหล่งอื่นๆ เลย ทว่าคำอธิบายเรื่องปลาไหลของชมิดท์ดูจะยังคงเป็นความจริงจนถึงทุกวันนี้

ต่อมาในปี 1991 มีการเดินทางสำรวจที่เป็นการค้นพบใหม่อีกครั้งหนึ่ง การสำรวจในครั้งนั้นนำโดยคัทสึมิ สึกะโมะโตะ จากสถาบันวิจัยบรรยากาศและมหาสมุทร มหาวิทยาลัยโตเกียว และมีไมเคิล มิลเลอร์ ซึ่งขณะนั้นเป็นนักศึกษาบัณฑิตวิทยาลัยจากมหาวิทยาลัยเมน ร่วมอยู่ในทีมด้วย ในคืนเดือนมืดคืนหนึ่ง ทางทิศตะวันตกของเกาะกวมกลางมหาสมุทรแปซิฟิก ทีมสำรวจได้พบตัวอ่อนของปลาไหลพันธุ์ญี่ปุ่น (Anguilla japonica) อายุไม่กี่วันหลายร้อยตัว การค้นพบดังกล่าวทำให้เราทราบแหล่งวางไข่ของปลาไหลชนิดนี้เป็นครั้งแรก อีก 19 ปีต่อมา สึกะโมะโตะและมิลเลอร์ก็ยังคงออกท่องมหาสมุทรเพื่อค้นหาปลาไหลที่กำลังวางไข่ ประชากรปลาไหลทั้งพันธุ์อเมริกัน ยุโรป และญี่ปุ่น ต่างลดจำนวนลง บางชนิดลดลงอย่างน่าใจหาย เมื่อเดือนพฤศจิกายน ปี 2004 สองพี่น้อง ได้แก่ ดั๊ก วัตส์ นักหนังสือพิมพ์อิสระ กับทิม วัตส์ นักการภารโรงในรัฐแมสซาชู เซตส์ เข้ายื่นหนังสือขอให้กรมประมงและสัตว์ป่าของสหรัฐฯ ขึ้นทะเบียนปลาไหลพันธุ์อเมริกัน (Anguilla rostrata) เป็นชนิดพันธุ์ที่ถูกคุกคามหรือถึงขั้นเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ ทั้งคู่ได้แรงจูงใจจากเอกสารของจอห์น แคสเซิลแมน นักชีววิทยา ที่รายงานว่า จำนวนประชากรปลาไหลในแถบต้นแม่น้ำเซนต์ลอว์เรนซ์ลดลงอย่างฮวบฮาบ ตั้งแต่กลางทศวรรษ 1980 จนถึงกลางทศวรรษ 2000 จำนวนปลาไหลวัยเยาว์ที่นั่นลดลงเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์ ภูมิภาคแถบนี้ซึ่งประกอบด้วยต้นแม่น้ำเซนต์ลอว์เรนซ์และทะเลสาบออนแทรีโอ ตลอดจนลำน้ำสาขาต่างๆ ถือเป็นแหล่งอนุบาลปลาไหลที่ใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือ

อุปสรรคประการหนึ่งสำหรับประชากรปลาไหลในแถบนี้ คือการสร้างเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำเมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งขวางเส้นทางอพยพของปลาไหล แม้ปลาไหลวัยเยาว์อาจว่ายทวนน้ำขึ้นไปทางต้นน้ำได้โดยอาศัยบันไดปลาโจน แต่เมื่อมันกลับลงมาในสภาพตัวเต็มวัย (เพศเมีย) มันก็อาจถูกกังหันของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดูดเข้าไป "บางตัวออกมาในสภาพโดนถลกหนังทั้งตัวเลยครับ" ดั๊ก วัตส์ บอกผม ยิ่งตัวใหญ่ก็ยิ่งอันตราย อย่างปลาไหลครีบยาวในนิวซีแลนด์ที่ตัวยาวได้ถึงสองเมตรหรือกว่านั้น กังหันหมายถึงความตายสถานเดียว

ปลาไหลที่เอาตัวรอดมาจากเขื่อนได้ก็อาจไม่พ้นเงื้อมมือนักล่าชั้นยอดของโลก (เป็นใครไปไม่ได้นอกจากมนุษย์) การค้าปลาไหลระหว่างประเทศมีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยมีแรงผลักดันสำคัญจากความนิยมรับประทานปลาไหลย่างหรือ คะบะยะกิ ของชาวญี่ปุ่น ซึ่งเชื่อกันว่าปลาไหลมีสรรพคุณช่วยเสริมพลังให้ร่างกายทนต่ออากาศร้อนได้ดี และวัน โดะโยะอุชิโนะฮิ หรือวันปลาไหล ก็มักตรงกับช่วงปลายเดือนกรกฎาคม ที่ตลาดอาหารทะเลสึกิจิอันโด่งดังในกรุงโตเกียว มีการขายปลาไหลสดๆ ในช่วงเดือนนี้เมื่อปีที่แล้วมากกว่า 50,000 กิโลกรัมทีเดียว

ปลาไหลที่เสิร์ฟตามภัตตาคารในแมนแฮตตันอาจฟักออกจากไข่ในมหาสมุทรแอตแลนติก ไปติดอวนที่ปากแม่น้ำในแคว้นบาสก์ของฝรั่งเศส ถูกส่งต่อไปยังฮ่องกงโดยทางเครื่องบิน ได้รับการเพาะเลี้ยงในฟาร์มที่มณฑลฝูเจี้ยนหรือกวางตุ้งบนจีนแผ่นดินใหญ่ แล้วส่งเข้าโรงงานใกล้ๆ ฟาร์มเพื่อล้างทำความสะอาด ปรุงสุก และบรรจุหีบห่อ ก่อนจะส่งขึ้นเครื่องบินไปยังนครนิวยอร์ก กระบวนการเตรียมปลาไหลเพื่อจำหน่ายนั้นมักเริ่มจากการจับลูกปลาซึ่งเป็นตัวใสๆ (เป็นที่มาของชื่อ "ปลาไหลแก้ว") หลังจากที่พวกมันว่ายจากมหาสมุทรไปถึงแหล่งน้ำจืดแล้ว ลูกปลาเหล่านี้จะถูกส่งไปขุนให้อ้วนที่ฟาร์มซึ่งมีลักษณะคล้ายโกดังในจีน ปัจจุบันการค้าปลาไหลยังต้องพึ่งการจับลูกปลาจากแหล่งธรรมชาติ เพราะยังไม่มีใครทราบวิธีผสมพันธุ์ปลาไหลในสถานเพาะเลี้ยงเพื่อการค้าเลย

เมื่อไม่นานมานี้ นักวิทยาศาสตร์ชาวญี่ปุ่นประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกในการผสมเทียมปลาไหลในห้องปฏิบัติการ แม้ยังมีสิ่งที่ต้องเรียนรู้อีกมาก แต่การเพาะขยายพันธุ์ปลาไหลในสถานเพาะเลี้ยงเช่นนี้ อาจช่วยแบ่งเบาความกดดันที่มีต่อประชากรปลาไหลในธรรมชาติได้ในอนาคต.

บรรยายใต้ภาพ
ลูกปลาไหลอายุหนึ่งปีชูคอสลอนขึ้นมาจากโพรงใต้แม่น้ำเพมาควิดในรัฐเมน
ลูกปลาไหลที่มีตาสีดำและหัวใจสีแดงก่ำจากแม่น้ำดามาริสคอตตาในรัฐเมนเหล่านี้อาจมีสนนราคาถึง 900 ดอลลาร์สหรัฐต่อกิโลกรัมเมื่อส่งไปขายยังเมืองจีน สหรัฐฯ เข้มงวดกับการจับปลาไหลมาก รัฐเมนเป็นหนึ่งในไม่กี่รัฐที่อนุญาตให้มีการส่งออกลูกปลาไหล

ในช่วงโพล้เพล้ใกล้ค่ำ อีวอนน์ แครีย์ (ซ้ายสุด) กับเจนนา ลูกสาว ส่องไฟฉายขณะจับปลาไหลจากแม่น้ำอีสต์ในรัฐโนวาสโกเชียของแคนาดา ก่อนนำไปกลับอนุบาลต่อที่บ้านเพื่อเตรียมส่งไปยังเอเชียขณะที่ยังเป็นๆ

ปลาไหลย่างบนถ่านไม้บีชและไม้โอ๊กที่ร้านรมควันของอเล็กซ์ เคลเลวิน ชาวดัตช์ ละลายในปากราวกับช็อกโกแลตชั้นดี เคลเลวินบอกว่า "ความมันกับกลิ่นหอมจากการรมควันทำให้มันอร่อยที่สุดเลยครับ"

แสดงความคิดเห็นย่อย