คำตอบที่ 62
fiogf49gjkf0d
เพื่อน เพื่อนไม่เคยทิ้ง เพื่อน........ยามร่วมกัน เราเหมือน มีหัวใจเดียวกัน
เพื่อน เพื่อนไม่เคยลืมสัมพันธ์.........ยามรวมกัน ใฝ่ฝัน สาระพัน เพื่อน เอย....(ความจริงจากใจคิดเพียงเท่านี้)...แต่หากมองในมุมของท่านพุทธทาศภิกขุ....ท่านชี้ให้เห็นความเป็นคนว่า...
เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา.........จงเลือกเอา ส่วนดี เขามีอยู่
เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู.....ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย...
(ท่านยกด้านเลว ขึ้นก่อน เพื่อสะท้อนให้เห็นดี แล้วท่านบอก จะหาดีได้มาก หากมองดี)
....จะหา คนมีดี โดยส่วนเดียว........อย่ามัวเที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย
....เหมือนมองหา หนวดเต่า ตายเปล่าเอย.......ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง
มีโอกาสไปเยี่ยมแสดงความคารวะ ท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งท่านมีความเมตตาส่งหนังสือชื่อ พุทธวิธีบริหาร โดยพระธรรมโกศาจารย์ ให้เป็นของฝาก Champ079ใคร่ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้ นำข้อเขียนตอนหนึ่งฝากไว้ในกระทู้นี้ครับ...
.......นักบริหารคือ ผู้ทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยคนอื่น เขาบริหารด้วยธรรมาธิปไตยที่ถือหลักการและความสำเร็จของงานเป็นใหญ่ จึงเป็นผู้นำที่นั่งอยู่ในหัวใจของคนร่วมงาน ทั้งนี้เพราะ เขามีธรรมเป็นพลังในการบริหาร 4 ประการคือ...
(1)...ปัญญาพละ...@กำลังแห่งความรอบรู้เรื่องตน เรื่องคน และเรื่องงาน
(2)...วิริยพละ...@กำลังแห่งความขยันที่ปลุกใจตนเองและคนอื่นตลอดเวลา
(3)...อนวัชชพละ...@กำลังแห่งความสุจริตที่ปราศจากรูรั่วแห่งชีวิต อันเกิดจากอบายมุข
(4)...สังคหพละ...@กำลังแห่งมนุษยสัมพันธ์ที่ประสานใจคนร่วมงาน เข้าด้วยความโอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สงเคราะห์ประชาชนและวางตนพอดี......
@@@วันนี้วันศุกร์ครับ ง่ายๆไม่ซีเรียส ทำงานก็เพื่อประโยชน์ของงานครับ ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ของงานครับ...ตราบใดที่เรายังครองตน ครองคน และครองงานโดยธรรม เราคงต้องหลีกหนีไม่พ้นความสุขความเจริญหรอกครับ@@@