คำตอบที่ 1
      

fiogf49gjkf0d

...คนดีทำให้คนอื่นดีได้ หมายความว่าคนดี ทำให้เกิดความดีในสังคม คนอื่นก็ดีไปด้วย ความเลวนั้นจะทำให้คนดีเป็นคนเลวก็ยาก แ ต่เป็นไปได้ ถ้าคนดีเข้มแข็งในความดี จะทำให้คนเลวมาทำให้คนดีเป็นคนเลวยาก สำคัญอยู่ที่ความเข้มแข็งของคนดี... (พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆ ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายชัยมงคลเนื่องในโอกาสวันเ ฉลิมพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิต เมื่อวันพุธที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๓๙)

รัฐบาลและพสกนิกรไทยพร้อมใจร่วมกันจัดงานเทิดพระเกียรติในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๘๓ พรรษา ๕ ธันวาคม ๒๕๕ ๓ อย่างยิ่งใหญ่สมพระเกียรติ โดยเฉพาะที่ลานพระราชวังดุสิตหรือลานพระบรมรูปทรงม้า มีงานชื่อแผ่นดินของเรา จัดตั้งแต่ ๑-๙ ธันว คม ส่วนอีกกิจกรรมหนึ่งที่จะจัดอย่างยิ่งใหญ่มโหฬารคือขบวนเรือเทิดพระเกียรติ ๖๐๐ ลำ บนลำน้ำเจ้าพระยา ณ บริเวณ ท่าน้ำโรงพยาบาลศิริราช เวลา 18.00 น. วันที่ ๕ ธันวาคมนี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
      

fiogf49gjkf0d

น้ำพระทัยในหลวง (1) (ตาโป๋เป่าปี่)


ข่าวการเมือง หนังสือพิมพ์แนวหน้า -- ศุกร์ที่ 3 ธันวาคม 2553 01:55:16 น.
วันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งประกาศผ่านพระปฐมบรมราชโองการว่า "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม "

การดำรงอยู่ของสถาบันพระมหากษัตริย์กับประชาชนคนไทยนั้น สืบทอดต่อเนื่องกันมานานนับพันปี พระบรมเดชานุภาพและพระราชกรณียกิจของพระมหากษัตริย์แต่ละพระองค์ต่างนำมาซึ่งความสงบสุข และความเจริญมั่นคงของประเทศชาติตลอดมาจนถึงขณะนี้ โดยเฉพาะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวองค์ปัจจุบันนั้น พระบารมี พระบรมเดชานุภาพ และพระราชกรณียกิจ เป็นที่ยอมรับทั่วโลกดังทราบกันดีทั่วไปในขณะนี้

พระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว นอกจากเรื่องสำคัญๆ ในการสร้างความสงบสุขเรียบร้อยให้เกิดขึ้นในบ้านเมืองที่เกิดจลาจลวุ่นวาย เสียเลือดเสียเนื้อกันแล้ว พระองค์ยังได้ทรงออกเยี่ยมเยือนประชาชนในท้องถิ่นทุรกันดารทั่วทุกภาคของประเทศอย่างมิเหน็ดเหนื่อย พระราชทานการรักษาพยาบาล ทรงหาช่องทางการประกอบอาชีพของประชาชน และทรงบำบัดควาเดือดร้อนต่างๆ ของราษฎรที่มาขอพระราชทานพระมหากรุณาธิคุณ จนได้รับความจงรักภักดีจากปวงอาณาประชาราษฎร์อย่างกว้างขวางทั่วถึง

น้ำพระทัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและน้ำใจของประชาราษฎร์นั้น มีความผูกพันกันแน่นแฟ้น ไม่มีพลังใดจะมาแบ่งแยกได้

พระราชดำรัสอันเป็นพระราชปณิธานในพระปฐมบรมราชโองการเมื่อขึ้นครองราชที่ว่า "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม" นั้น เป็นที่ประจักษ์ชัดจากพระราชกรณียกิจต่างๆ ที่มีต่อปวงชนชาวไทย ทั้งการอุทิศพระวรกาย กำลังสติปัญญา แม้กระทั่งพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ที่ช่วยเหลือประชาชนผู้ยากไร้ ตามโครงการพระราชดำริต่างๆนั้น ย่อมเป็นที่ประจักษ์ชัด

พระองค์ทรงทราบดีว่า ปัญหาความทุกข์ยากของราษฎรในชนบท ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทางการเกษตร แหล่งน้ำ ที่ดิน แรงงาน เงินทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขาดแคลนน้ำในการเกษตร และอุปโภคบริโภคนั้น เกิดขึ้นประจำทุกปี พระองค์ทรงศึกษาเกี่ยวกับการพัฒนาแหล่งน้ำจนมีความชำนาญพิเศษ โดยเฉพาะแหล่งน้ำขนาดเล็กและขนาดกลาง ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาความเดือดร้อนเกี่ยวกับการขาดน้ำของราษฎรได้ทันเหตุการณ์

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานแนวทางแก้ไขปัญหาความทุกข์ยากในการทำมาหากินของเกษตรกร ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศเกี่ยวกับเรื่องที่ดิน แรงงาน เงินทุน โดยเฉพาะแหล่งน้ำ สรุปได้ดังนี้

ในด้านที่ดิน ราษฎรส่วนใหญ่ยากจน มีที่ดินทำกินจำกัด และที่ดินที่ถือครองอยู่ก็เป็นที่ดินที่มีสภาพเสื่อมโทรม ขาดการบำรุงรักษา ทำให้ผลผลิตต่ำ เป็นเหตุให้มีการบุกรุกทำลายป่า เพื่อใช้เป็นที่ดินทำกินแห่งใหม่

พระองค์ทรงมีพระราชดำริให้ใช้ที่ดินบริเวณป่าเสื่อมโทรมสิ้นสภาพป่าแล้ว นำมาจัดสรรเป็นที่ทำกินและที่อยู่อาศัยแก่ราษฎรที่ยากจนในลักษณะให้สิทธิทำกิน ห้ามซื้อขายแลกเปลี่ยน และให้สิทธิ์นั้นตกทอดถึงทายาทได้ โดยจัดตั้งในรูปหมู่บ้านป้าไม้ ซึ่งสะดวกในการจัดการดูแล ป้องกันการบุกรุกทำลายป่า

นอกจากนี้ ทรงมีพระราชดำริให้เผยแพร่ความรู้ด้านการเกษตร และให้การช่วยเหลือในการแก้ไขปัญหาการใช้ที่ดินของราษฎร การวางแผนการใช้ที่ดิน การปรับปรุงบำรุงดิน และการใช้เทคโนโลยีในการเกษตรต่างๆที่ประหยัดและเหมาะสม เป็นผลให้ราษฎรที่ยากจนมาแต่เดิมมีฐานะความเป็นอยู่ดีขึ้น สามารถสร้างหลักฐานมั่นคงขึ้น

ในด้านการใช้แรงงาน ราษฎรยังใช้แรงงานในการประกอบอาชีพทางการเกษตรอย่างไม่มีประสิทธิภาพ ทรงมีพระราชดำริให้พัฒนาแรงงานเหล่านี้ให้มีความชำนาญในการประกอบอาชีพด้านการเกษตร ทั้งด้านพืช ปศุสัตว์ ประมง และอาชีพเสริมต่างๆ

ในด้านเงินทุน ราษฎรส่วนใหญ่ยากจนขาดแคลนเงินทุนที่จะใช้ในการประกอบอาชีพทางการเกษตร เช่นเงินทุนสำหรับซื้อปัจจัยการผลิตได้แก่เมล็ดพันธุ์ที่ดี ปุ๋ย และยาปราบศัตรูพืช ซึ่งเป็นเหตุให้การผลิตตกต่ำ ทั้งยังต้องกู้ยืมเงินจากนายทุนมาประกอบการเกษตร บางครอบครัวมีการกู้ยืมมาเพื่อใช้บริโภคในครัวเรือนด้วย

ราษฎรในท้องถิ่นห่างไกลมีข้าวกินไม่พอเพียง ก็ทรงมีพระราชดำริให้จัดตั้งธนาคารข้าว เพื่อให้ราษฎรที่ยากจนได้ยืมข้าวไปบริโภคก่อนโดยไม่ต้องกู้ยืมจากนายทุน เมื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตได้แล้วก็นำข้าวมาชำระคืน

ราษฎรบางรายมีการเช่าโค กระบือจากนายทุนในอัตราค่าเช่าสูง ก็ได้มีพระราชดำริให้จัดตั้งธนาคารโค กระบือขึ้น เพื่อให้ราษฎรที่ยากจนไม่มีโคกระบือของตนเองได้ยืมไปใช้ในการประกอบการเกษตร แทนที่จะเช่าจากนายทุน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
      

fiogf49gjkf0d

ทรงพระเจริญ

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
ข้าพระพุทธเจ้า
นายบำเพ็ญ ผดุงกิจ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
      

fiogf49gjkf0d

เรื่องเล่าจากในวัง- อ่านแล้วอ่านอีกก็ยังไม่เบื่อ
ผมมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังอยู่เหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นเรื่องจริงเหตุการณ์เกิดทีจังหวัดตาก
เมื่อพระเทพทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฏรตามที่ต่างๆ
และได้ทรงเสด็จไปเยี่ยมประชาชนในตลาดสด
และถามความเป็นอยู่กับบรรดาแม่ค้าในตลาด แต่ก็มาถึงแม่ค้าปลา
ซึ่งพระองค์ทรงตรัสถามว่า 'ปลาพวกนี้ขายอย่างไงจ๊ะ'
แม่ค้าตอบว่า 'ที่สวรรคตแล้ว กิโลละ 40 บาท
และที่เสด็จไปเสด็จมากิโลละ 80 บาทจ๊ะ'
เหตุการณ์นี้ ทำให้ข้าราชบริพารที่ตามเสด็จหัวเราะกันทุกคน
---------------------------------------
เช้าวันหนึ่ง เวลาประมาณ 7 โมงเช้า
นางสนองพระโอษฐ์ของฟ้าหญิงองค์เล็ก ได้รับโทรศัพท์เป็นเสียงผู้ชาย ขอพูดสายกับฟ้าหญิง
ทางนางสนองพระโอษฐ์ ก็สอบถามว่าใครจะพูดสายด้วย
ก็มีเสียงตอบกลับมาว่า คนที่แบงค์
นางสนองพระโอฐก็ งง...งง ว่าคนที่แบงค์ทำไมโทรมาแต่เช้า แบงค์ก็ยังไม่เปิดนี่หว่า
แต่พอฟ้าหญิงรับโทรศัพท์แล้วถึงได้รู้ว่า คนที่แบงค์น่ะ
ก็ที่แบงค์จริงๆนะ ไม่เชื่อเปิดกระเป๋าตังค์
แล้วหยิบแบงค์มาดูสิ ............ ขนลุกเลย ทรงตรัสกับในหลวงท่านอยู่นั่นเอง
------------------------------------
อีกครั้งหนึ่งที่ภาคอีสาน
เมื่อเสด็จขึ้นไปทรงเยี่ยมบนบ้านของราษฎรผู้หนึ่ง
ที่คณะผู้ตามเสด็จทั้งหลายออกแปลกใจในการกราบบังคมทูล
ที่คล่องแคล่วและใช้ราชาศัพท์ได้อย่างน่าฉงน
เมื่อในหลวงมีพระราชปฏิสันถารถึงการใช้ราชาศัพท์ได้ดีนี้ จึงมีคำกราบทูลว่า
'ข้าพระพุทธเจ้าเป็นโต้โผลิเกเก่าบัดนี้มีอายุมากจึงเลิกรามาทำนาทำสวนพระพุทธเจ้า..'
มาถึงตอนสำคัญที่ทรงพบนกในกรงที่เลี้ยงไว้ที่ชานเรือน
ก็ทรงตรัสถามว่า เป็นนกอะไรและมีกี่ตัว..
พ่อลิเกเก่ากราบบังคมทูลว่า
มีทั้งหมดสามตัว พระมเหสีมันบินหนีไป
ทิ้งพระโอรสไว้สองตัว ตัวหนึ่งที่ยังเล็ก ตรัสอ้อแอ้อยู่เลย
และทิ้งให้พระบิดาเลี้ยงดูแต่ผู้เดียว'
เรื่องนี้ ดร.สุเมธเล่าว่าเป็นที่ต้องสะกดกลั้นหัวเราะกันทั้งคณะไม่ยกเว้นแม้ในหลวง
-------------------------------------
เมื่อครั้งท่านพระชนม์มายุ 72 พรรษา มีการผลิตเหรียญที่ระลึกออกมาหลายรุ่น
เจ้าของกิจการนาฬิกายี่ห้อหนึ่งได้ยื่นเรื่องขออนุญาตนำพระบรมฉายาลักษณ์ของท่านมาประดับที่หน้าปัดนาฬิกาเป็นรุ่นพิเศษ
ท่านทราบเรื่องแล้วตรัสกับเจ้าหน้าที่ว่า 'ไปบอกเค้านะเราไม่ใช่มิกกี้เมาส์'
--------------------------------------
เรื่องการใช้ราชาศัพท์กับในหลวง ดูจะเป็นเรื่องใหญ่ที่ใครต่อใครเกร็งกันทั้งแผ่นดิน และไม่เว้นแม้กระทั่งข้าราชการชั้นผู้ใหญ่
ที่ได้เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายรายงาน
ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อนมีข้าราชการระดับสูงผู้หนึ่งกราบบังคมทูลรายงาน
ว่า 'ขอเดชะ ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อม
ข้าพระพุทธเจ้าพลตรีภูมิพลอดุลยเดช ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต กราบบังคมทูลรายงาน ฯลฯ'
เมื่อสิ้นคำกราบบังคมทูลชื่อในหลวงทรงแย้มพระสรวล อย่างมีพระอารมณ์ดีและไม่ถือสาว่า
'เออ ดี เราชื่อเดียวกัน...'
ข่าวว่าวันนั้นผู้เข้าเฝ้าต้องซ่อนหัวเราะขำขันกันทั้งศาลาดุสิดาลัย
เพราะผู้รายงานตื่นเต้นจนจำชื่อตนเองไม่ได้
-----------------------------------
มีอยู่ครั้งหนึ่งทรงเสด็จไปพระราชทานปริญญาบัตรให้กับนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในระหว่างที่ทรงเปลี่ยนในครุย
ทรงโปรดสูบมวนพระโอสถ แต่ว่าทรงหาที่จุดไม่ได้ ทางอธิการบดีซึ่งเฝ้าอยู่ก็จุดไฟให้พร้อมทูลว่า 'ถวายพระเพลิงพระเจ้าข้า'
ในหลวงทรงชะงัก ก่อนจะแย้มสรวลน้อยๆ กับอธิการบดีว่า
'เรายังไม่ตายถวายพระเพลิงไม่ได้หรอก'
------------------------------------
เคยมีเรื่องเล่าให้ฟังว่า ในหลวงเสด็จไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อเยี่ยมเยียนราษฎร
อยู่ครั้งหนึ่งพระองค์ท่านทรงแจกพระเครื่องให้กับราษฎรจนหมดแล้ว
แต่ราษฎรผู้หนึ่งกราบบังคมทูลขอรับพระราชทานพระเครื่องว่า
'ขอเดชะ ขอพระหนึ่งองค์'
ในหลวงทรงตรัสว่า 'ขอเดชะ พระหมดแล้ว '
------------------------------------
วันหนึ่งพระองค์ท่านเสด็จเยี่ยมเยียนพสกนิกรของท่านตามปกติที่ต่างจังหวัด
ก็มีชาวบ้านมาต้อนรับในหลวงมากมาย
พระองค์ท่านเสด็จพระราชดำเนินมาตามลาดพระบาท
ที่แถวหน้าก็มีหญิงชราแก่คนหนึ่งได้ก้มลงกราบแทบพระบาท
แล้วก็เอามือของแกมาจับพระหัตถ์ของในหลวง แล้วก็พูดว่า
'ยายดีใจเหลือเกินที่ได้เจอในหลวง'
แล้วก็พูดว่า ยายอย่างโน้น ยายอย่างนี้ อีกตั้งมากมาย
แต่ในหลวงก็ทรงเฉยๆ มิได้ตรัสรับสั่งตอบว่ากระไร
แต่พวกข้าราชบริพารก็มองหน้ากันใหญ่ กลัวว่าพระองค์จะทรงพอพระราชหฤหัย หรือไม่
แต่พอพวกเราได้ยินพระองค์รับสั่งตอบว่ากับหญิงชราคนนั้น
ทำให้เราถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว เพราะพระองค์ทรงตรัสว่า
'เรียกว่ายายได้อย่างไร อายุอ่อนกว่าแม่ฉันตั้งเยอะ
ต้องเรียกน้าซิถึงจะถูก'
-------------------
ครั้งหนึ่งหลายๆ ปีมาแล้ว
พระเจ้าอยู่หัวทรงประชวรนิดหน่อยเกี่ยวกับพระฉวีมีพระอาการคัน
มีหมอโรคผิวหนังคณะหนึ่งไปเข้าเฝ้าฯ เพื่อถวายการรักษา

คุณหมอเป็นผู้เชี่ยวชาญทางโรคผิวหนังแต่ไม่ได้เชี่ยวชาญทางราชาศัพท์
ก็กราบบังคมทูลว่า 'เอ้อ - ทรง... อ้า-ทรงพระคันมานานแล้วหรือยังพะยะค่ะ
อ้า-ทรงพระคันมานานแล้วหรือยังพะยะค่ะ'
พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระสรวล ตรัสว่า 'ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนี่จะท้องได้ยังไง'
แล้วคงจะทรงพระกรุณาว่า หมอคงจะไม่รู้ราชาศัพท์ทางด้านอวัยวะร่างกายจริงๆ
ก็พระราชทานพระบรมราชานุญาตว่า เอ้า พูดภาษาอังกฤษกันเถอะ
เป็นอันว่าก็กราบบังคมทูลซักพระอาการกันเป็นภาษาอังกฤษไป
------------------------------

เรื่องนี้รุ่นพี่ที่จุฬาฯเล่าให้ฟังว่า
มีอยู่ปีนึงที่ในหลวงทรงเสด็จพระราชทานปริญญาบัตร
อธิการบดีอ่านรายชื่อบัณฑิตแล้วบังเอิญว่า มีเหตุขัดข้องบางประการ
ทำให้อ่านขาดตอน ก็ต้องรีบหาว่าอ่านรายชื่อไปถึงไหนแล้ว
ปรากฏว่าในหลวงท่านทรงจำได้ ท่านเลยตรัสกับอธิการไปว่า
'เมื่อกี้นี้ (ชื่อ....) เค้ารับไปแล้ว'
และมีอีกปีนึงขณะที่พระราชทานปริญญาบัตรอยู่ดีๆ ไฟดับไปชั่วขณะ...
ทำให้บัณฑิตคนหนึ่งพลาดโอกาสครั้งสำคัญในการถ่ายรูป
พอในหลวงทรงพระราชทานปริญญาบัตรเรียบร้อยแล้ว
ก่อนที่จะให้พระบรมราโชวาท
ท่านทรงให้อธิการบดีเรียกบัณฑิตคนนั้นมารับพระราชทานอีกครั้ง
เพื่อจะได้มีรูปไว้เป็นที่ระลึก ตื้นตันกันถ้วนทั่วทั้งหอประชุม
ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน>**

แสดงความคิดเห็นย่อย