คำตอบที่ 1
       ในขณะที่พวกเรากำลังจัดทำเสื้อและออกบูทขายพร้อมทั้งรับเงินบริจาคกันอยู่นั้น..
ทางภาคใต้ของไทยเรา ก็เกิดเหตุภัยพิบัติจากอุทกภัยอบ่างรุนแรงเช่นกัน

ทางกลุ่มฯ และเหล่าลูกเรือการบินไทยเรา ก็เห็นพ้องต้องกันว่า..
ที่ญี่ปุ่น.. เรายังไปช่วยเหลือเขาเลย
แล้วนี่!!... ภาคใต้บ้านเราแท้ๆ จะไม่ไปช่วยเขาบางเลยหนือ???

สรุป.. พวกเราก็เลยจัดทำเสื้อ T-shirt อีกชุดนึง
เพื่อหารายได้มอบช่วยผู้ประสพภัยในภาคใต้ของไทยเพิ่มเติมจากที่พวกเราทำ T-shirt ขายหารายได้ช่วยผู้ประสพภัยในญี่ปุ่น..

ณ. วันที่สรุปปิดยอดการขายและรวมเงินบริจาคจากตู้รับบริจาคทั้งหมด
เมื่อหักค่าต้นทุนเสื้อ T-shirt ออก... ก็จะได้

ยอดบริจาคเพื่อช่วยผู้ประสพภัยทั้งไทย-ญี่ปุ่น
= 998,000 บาท
( เก้าแสนเก้าหมื่นแปดพันบาทถ้วน )

ทางกลุ่มฯ จึงร่วมทำบุญเพิ่มเติมอีก เพื่อให้ยอดเงินทำบุญเป้นเลขมงคล..

ดังนั้น...
สรุปยอดบริจาคทำบุญเพื่อช่วยผู้ประสพภัยทั้งไทย-ญี่ปุ่น
= 1,000,000 บาท
( หนึ่งล้านบาทถ้วน )

โดยมีมติในที่ประชุม ที่ประชุมกันที่บ้านพี่ยศ-พี่หญิง..
ให้แบ่งเงินออกเป็น 2 กอง..

โดย..
500,000 บาทแรก... เราจะเอาไปช่วยเหลือผู้ประสพภัยที่ญี่ปุ่น
โดยที่จะมอบเงินบริจาคนี้ ให้กับท่านเอกอัคราชฑูตญี่ปุ่นประจำประเทศไทย

และเนื่องจาก Dogtag outdoor club เรา..
มีกิจกรรมช่วยเหลือเรื่องการศึกษาของเด็กๆอยู่แล้ว

เงินที่จะมอบให้ญี่ปุ่นนี้ ก็จะเพื่อช่วยเหลือโรงเรียนที่ประสพภัยพิบัติในญี่ปุ่นครับ...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       และเงินบริจาค
500,000 บาทหลัง... เราจะเอาไปช่วยเหลือผู้ประสพภัยที่ภาคใต้ของไทยเรา

และเนื่องจาก Dogtag outdoor club เรา..
มีกิจกรรมเพื่อช่วยเหลือเรื่องการศึกษาของเด็กๆเป็นภาระกิจหลักของกลุ่ม..

ซึ่งภาระกิจหลังของกลุ่มฯ
อยู่ในโครงการโรงเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง
ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี

ซึ่งเงินช่วยภาคใต้นี้..
จะทูลเกล้าถวายเงินบริจาคนี้ เพื่อช่วยเหลือโรงเรียนที่ประสพภัยพิบัติในโครงการของสมเด็จพระเทพรัตนฯท่าน ที่ได้รับความเดือดร้อนจากเห็นอุทกภัยใหญ่ในครั้งนี้ครับ..

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       สำหรับ.. ภาะกิจหลัก คือโครงการโรงเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวงนั้น..

ในปีนี้.. ทางกลุ่ม Dogtag outdoor club ได้จัดทำเสื้อและของเบ็ดเตล็ดต่างๆ เช่นแก้วน้ำ ฯ ออกขายหารายได้และรับเงินบริจาค จนได้ครบ 500,000 บาท ตามเป้าหมายที่ตั้งไว้แล้วครับ..

ซึ่งในปีนี้ ก็คงจะได้ไปจัดทำที่โรงเรียนบ้านจอท่า ต.แม่สามแลบ อใ แม่สะเรียง จ. แม่ฮ่องสอน และอีกโรงเรียนนึงทางส่วนการศึกษา สำนักฯ จะแจ้งมาให้ทราบอีกทีภายหลังครับ...

เอาแค่โรงเรียนบ้านจอท่า..
ที่พวกเราพัดผ่อนมาหลายๆปี.. จนเก็บ spare โรงเรียนที่อยู่โดยรอบจนหมดแล้วนั้น..

คราวนี้.. Flight บังคับเลยครับ... จอท่าเท่านั้น

เตรียมฟิตซ้อมร่างกายไว้ให้ดีๆ เพื่อเตรียมตัวเดินป่าไปโรงเรียนจอท่ากันได้เลยครับ

จอท่านี้... หินสุดๆ ลึกสุดๆ และก็ไกลสุดๆอีกด้วย...

งานนี้.. เราก็คงจะเอารถ 4WD ลุยไปได้ไกลที่สุดก็คือบ้านแม่เจ
เราก็จะจอดรถพวกเราไว้ที่บ้านแม่เจ ที่อยู่ก่อนถึงเสาหินนะครับ
แล้วฝากรถไว้กับพ่อหลวงที่แม่เจ..

ที่เหลือก็เดินครับ.. เดินลูกเดียว...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       ขอขอบคุณภาพประกอบจากรายการทูไนท์ โชว์


ใครที่ได้ชมรายการ "ทูไนท์ โชว์" เมื่อคืน (9 พฤษภาคม) เมื่อ หมอก้อง สรวิชญ์ สุบุญ ซึ่งเป็นแขกรับเชิญของรายการ ได้มาบอกเล่าเรื่องราว.. ซึ่งทุกถ้อยคำที่หมอก้อง สรวิชญ์ ถ่ายทอดออกมาล้วนมาจากใจ ทำเอาผู้ชมรายการถึงกับน้ำตาซึมเลยทีเดียว

โดย หมอก้อง สรวิชญ์ ได้ย้อนอดีตก่อนที่จะมาเป็นหมอว่า ตนเป็นคนลพบุรี แต่ย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ เมื่อจบมัธยมศึกษาตอนต้น แล้วก็ไปศึกษาต่อมัธยมศึกษาตอนปลาย ที่โรงเรียนเตรียมอุดม ซึ่งโรงเรียนแห่งนี้นี่เอง ที่สร้างชีวิตใหม่ให้กับตน เพราะก่อนหน้านี้ ตนไม่เคยมองถึงอนาคต เพียงคิดแค่ว่าเรียนไปเรื่อย ๆ เท่านั้นพอ จนกระทั่ง เจออาจารย์คนหนึ่งทีตนไม่ค่อยชอบสักเท่าไร แถมยังสอนวิชาที่ตนเรียนไม่รู้เรื่องอย่างชีววิทยา ทำให้ตนมีอคติกับวิชาดังกล่าวมากกว่าเดิม แถมยังสอบได้คะแนนไม่ดีอีกด้วย

เมื่อผลการเรียนของวิชานี้ตกต่ำ ตนจึงถูกอาจารย์ดังกล่าวเรียกไปพบ ตอนแรกตนคิดว่า อาจารย์คงไม่ชอบตนและต้องต่อว่าตนอย่างแน่นอน แต่กลับกัน อาจารย์เข้ามาสอบถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ว่าตนมีปัญหาอะไร วิชานี้ไม่เข้าใจตรงไหน พร้อมกับแนะนำ ให้ตนคิดถึงอนาคต และถามตนว่า "ตนเองคิดว่าจะมีอายุถึงเท่าไร".. ตนก็ตอบกวนๆกลับไปว่า "60 ปี".. อาจารย์ก็ได้ให้แง่คิดกลับมาว่า "ถ้าตนจะมีชีวิตอยู่ถึงอายุ 60 ปีนั้น.. ตอนนี้ ตนอายุ 17 เพราะฉะนั้น ชีวิตอีก 40 ปีที่เหลือ ไม่ใช่เวลา 3 ปีในตอนนี้หรอ ที่ตนจะเลือกว่าอนาคตของตนเองในอีก 40 ปีข้างหน้าจะเป็นอย่างไร" และด้วยคำพูดดังกล่าวนั้น ทำให้ตนตั้งใจเรียน เลิกอคติ และวางเป้าหมายของชีวิตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงเวลาที่ตนต้องเลือกคณะ เพื่อเข้ามหาวิทยาลัย ตอนนั้นตนมีอาจารย์สมญาติเป็นแบบอย่าง ทำให้ตนอยากเป็นครู แต่คุณพ่อของตนอยากให้ตนเป็นหมอมากกว่า โดยคุณพ่อระบุว่า ต้องการให้ตนเป็นหมอทหาร และให้สอบที่มหาวิทยาลัยพระมงกุฎเกล้าเท่านั้น ซึ่งตนก็ทำตามความปรารถนาของคุณพ่อ และก็ได้เป็นหมอทหารตามที่ตั้งใจไว้

และที่นี่นี้เอง ที่ทำให้ชีวิตทั้งชีวิตของหมอก้องเปลี่ยนไป โดยหมอก้อง กล่าวว่า ตอนนี้ตนเป็นแพทย์ประจำอยู่ที่ค่ายทหารพัฒนา คอยออกหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ไปยังจังหวัดต่าง ๆ ทุกเดือน บางทีก็ลำบาก บางทีก็ไม่ลำบาก แต่มีอยู่ที่ที่หนึ่งที่ทำให้ตนมีแรงบันดาลใจ ที่จะเป็นหมอค่ายทหารพัฒนาต่อไป

เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอนนั้นตนต้องไปออกหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ ที่จังหวัดเพชรบุรี ซึ่งตนก็ไม่ได้คิดว่าจะลำบากอะไร เพราะเป็นจังหวัดที่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ มากนัก แต่เมื่อตนไปถึงหน่วยทหาร กลับต้องนั่งรถต่อไปอีกถึง 4 ชั่วโมง เท่านั้นยังไม่พอ เพราะพอถึงที่หมายแล้ว ตนต้องลงเดินเท้า ในหนทางที่ไม่สะดวก มีทั้งถนนลูกรัง และดินโคลน ข้ามภูเขา ๆ กว่า 1 ชั่วโมง ทำให้ตนบ่นตลอดการเดินทาง เพราะอากาศทั้งร้อน และตนก็เมื่อยมาก ๆ บ่นตลอดการเดินทาง จนสักพักหนึ่งก็มีทหารในหน่วยงานดังกล่าวที่นำทาง เขาคงเบื่อผมบ่น.. เดินเข้ามาถามตนว่า ตนเหนื่อยไหม? พร้อมกับบอกตนว่า เมื่อประมาณ 10 ปีก่อนหน้านี้ ถนนหนทางยังไม่สะดวกเช่นนี้ แต่มีคนคนหนึ่งที่มาที่นี้ ตอนที่มาไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยสักคำ ตนได้ฟังอย่างนั้น ก็เลยถามตอบกลับไปว่า.. ใคร?.. มีด้วยหรอที่มาที่นี่ทางแบบนี้แล้วไม่บ่นเลย คนคนนั้นเป็นใคร?.. และคำตอบที่ได้นั้น ทำให้ตนเองอึ้งเป็นอย่างมาก เพราะทหารนำทางคนนั้น เขาบอกว่าคนคนนั้นคือ "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หรือ ในหลวง ของเรา" นั่นเอง

พร้อมกันนี้ หมอก้อง ได้กล่าวปิดท้ายว่า ตอนนี้ไม่ว่าตนจะต้องไปออกค่ายไกลสักเท่าไร ลำบากขนาดไหน ตนก็ไม่ปริปากบ่น เพราะตนนำเอาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นแบบอย่าง ถึงเรื่องดังกล่าวจะเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวของการทรงงานของท่าน แต่ก็เป็นแรงบันดาลใจให้ตน อยากก้าวตามรอยเท้าของท่านต่อไป และตนเชื่อว่า ทุกตารางนิ้วของแผ่นดินไทย ไม่มีที่ไหนที่ท่านไม่เคยไป

เรื่องราวของพระราชกรณียกิจของบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงตรากตรำทำงานหนัก เพื่อพสกนิกรของพระองค์ โดยเฉพาะเรื่องที่พระองค์ทรงเดินทางไกลในพื้นที่ทุรกันดาร และเส้นทางแสนลำบาก แต่พระองค์ไม่ทรงบ่นเลยสักคำ ซึ่งทุกถ้อยคำที่หมอก้อง สรวิชญ์ ถ่ายทอดออกมาล้วนมาจากใจ ทำเอาผู้ชมรายการถึงกับน้ำตาซึมเลยทีเดียว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       คืนวันนั้น.. ผมก็มีโอกาสได้ดูรายการนี้พอดี.. ตอนฟัง ก็ยังรู้สึกเรื่อยๆกับเรื่องราวของคุณหมอผู้นี้..
พอพูดถึงตอนเดินป่า.. ก็นึกถึงตอนที่พวกเราไปเดินสำรวจพื้นที่สร้างโรงเรียนเหมือนกัน.. แถมผมเองก็บ่นเล็กๆเหมือนกัน..

พอทหารที่นำทางบอกว่า.. มีอยู่คนคนหนึ่งที่เคยมาที่นี่แล้วไม่เคยบ่นเลยสักคำ..

ผมก็คิดในใจ.. ใครกันว่ะ!! มีด้วยหรือ??...
พอเฉลยออกมา.. น้ำตามันซึมออกมาเลยครับ..

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       ขอโทษทีครับ.. ThumpDrive มีปัญหานิดหน่อยครับ..
เลยมีภาพมาให้ชมช้าไปหน่อยครับ...

เช้าวันพุธ ที่ 22 มิถุนายน 2554...
สถานฑูตญี่ปุ่น ประจำประเทศไทย
ถนนวิทยุ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       พอเวลา 8:30 น. ทางสถานฑูตญี่ปุ่นก็เปิดและอนุญาตให้พวกเราเข้าไปภายในอาคารสถานฑูต...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       พวกเราขึ้นมาที่ชั้น 2 ของอาคารที่อดีตเคยเป็นที่ทำ VISA เข้าญี่ปุ่น..
ที่ชั้น 2 นี้.. ทางสถานฑูตจัดเป็นบริเวณเพื่อรับบริจาคเงินให้กับผู้ประสพภัยชาวญี่ปุ่นครับ..

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       วันนี้.. พวกเราติดภาระกิจบินกันหลายๆท่าน

ดังนั้น.. วันนี้งมี พี่เต้ย , พี่จุ๊งจิ๊ง , น้องบุ้มบิ้ม และก็ผมเอง..
เป็นตัวแทนของกลุ่ม Dogtag Doordoor Club

เพื่อนำเงินบริจาคจากเหล่าลูกเรือการบินไทย
มามอบเพื่อช่วยเหลือผู้ประสพภัยชาวญี่ปุ่นครับ..

น้องจ๊อบ... ก็ไปด้วยครับ ( ขอโทษ.. ทีครับ พิมพ์รายชื่อตกไป.. ) จาก : 005 (005 ) 15/7/2554 0:17:11 [124.121.135.194]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       ทางสถานฑูตญี่ปุ่น.. มีแบบฟอร์มมาให้กรอกรายละเอียดต่างๆ
เพื่อจะได้เก็บไว้เป็นข้อมูลหลักฐาน..

และก็ไม่ลืมบอกด้วยว่า..
" ใบเสร้จไม่สามารถไปลดหย่อนภาษีได้นะค่ะ เพราะว่าเป็นการบริจาคให้กับองค์กรที่อยู่ภายนอกประเทศไทย "

ซึ่งพวกเราก็บอกว่า..
"ทราบแล้วครับ" ....
"เพียงแต่ต้องการใบเสร็จรับเงิน ไว้เป็นหลักฐานให้กับเพื่อนๆลูกเรือได้ดูเท่านั้นนะครับ..."

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       พี่เต้ย.. เป็นตัวแทนเขียนรายละเอียดต่างๆ ลงในแบบฟอร์ม...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       ทางเจ้าหน้าที่สถานฑูตญี่ปุ่น.. ครวจสอบความถูกต้องอีกครั้ง...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
       นี่คือ.. "ใบเสร็จรับเงิน".... ที่ทางสถานฑูตญี่ปุ่นมอบให้มาครับ...

ยอดเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือผู้ประสพภัยชาวญี่ปุ่น...
รวมเป็นยอดเงินจำนวนบริจาครวมทั้งสิ้น... = 500,000 บาท
( ห้าแสนบาทถ้วน )

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       ซึ่งเงินบริจาคทั้งหมดนั้น..

ทางเจ้าหน้าที่สถานฑูตญี่ปุ่น แจ้งว่า..
จะนำไปมอบให้กับ "กาชาดญี่ปุ่น" ( Red Cross )

เพราะว่าที่ญี่ปุ่น กาชาดญี่ปุ่น
จะเป็นผู้บริหารและจัดการความช่วยเหลือให้กับผู้ประสพภัยชาวญี่ปุ่นครับ..

ส่วนเงินบริจาคอีก 500,000 บาท..
ที่พวกเราจะนำไปช่วยผู้ประสพภัยอุกภัยให้กับพี่น้องภาคใต้นั้น..

พวกเรา Dogtag Outdoor Club....
ได้ไปถวายให้กับสมเด็จพระเทพรัตนฯ ที่พระราชวังสวนจิตลดาฯ เรียบร้อยแล้วครับ

โดยได้ถวายร่วมกับเงินที่จะจัดทำโรงเรียนในโครงการโรงเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง
อีก 500,000 บาท ที่จะนำไปจัสร้างในพื้นที่ อ. แม่สะเรียง จ. แม่ฮ่องสอน

รวมเป็นยอดเงินถวายทั้งสิ้น..
1,000,000 บาท ( หนึ่งล้านบาทถ้วน )

Note : เนื่องจากข้อควรปฎิบัติของกลุ่มฯ ที่พวกเราจะไม่แสดงภาพทุกภาพ ในขณะเข้าเฝ้าฯในทุกๆโอกาส เพื่อป้องกันการนำภาพไปใช้แอบอ้างต่างๆ ซึ่งเป็นการมิบังควรอย่างยิ่ง..
ดังนั้น.. พวกเราจึงลงมติว่า จะไม่มีการเผยแพร่ภาพการเข้าเฝ้าฯทุกภาพจากทางกลุ่มฯ ในทุกๆสื่ออย่างเด็ดขาดครับ... ยกเว้นภายในกลุ่มลูกเรือการบินไทยเท่านั้นครับ... ต้องขออภัยมา ณ. ทีนี้ด้วยครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย