จาก สีฟ้า
IP:124.120.79.128
จันทร์ที่ , 11/12/2549
เวลา : 23:34
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
หลังจากที่ตระเวณหาข้อมูลตามเว็บต่างๆ เพื่อหาเส้นทางขับรถออฟโรดเบาๆ เส้นทางสวยๆ มาเป็นเวลา 1 เดือน ก็ได้ตัดสินใจเลือกเส้นทาง ดอยอินทนนท์ ขุนวาง บ้านโป่งลมแรง บ้านหนองเต่า ห้วยตอง ห้วยแก้ว วัดจันทร์ และวัดจันทร์ห้วยปูเลย ห้วยปูลิง แม่ฮ่อนสอน เมื่อช่วงวันหยุดยาว 5 ธันวาคมที่ผ่านมา เลยอยากเอาข้อมูลมาโพสต์ไว้เป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจสำหรับคนที่อาจอยากที่จะไปลองในเส้นทางเดียวกันในช่วงหยุดปีใหม่
วันแรก วันเสาร์ที่ 2 ธันวา จากกรุงเทพก็ไปนอนค้างที่จุดกางเต้นท์ป่าสนของที่ทำการอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์
วันอาทิตย์ประมาณ 9.30 น. หลังจากที่ขับรถขึ้นไปแวะเที่ยวและถ่ายรูปที่จุดท่องเที่ยวบนยอดดอยและทานอาหารเช้าแล้วก็เริ่มออกเดินทางไปวัดจันทร์.. เส้นทางจากจุดกางเต้นท์ไปขุนวางเป็นถนนลาดยางที่สภาพเริ่มย่ำแย่เพราะเต็มไปด้วยหลุมบ่อ ถ้าขับรถเก๋งมาคงจะเสียดายรถน่าดู.. เส้นทางจากขุนวางผ่านไปทาง บ้านโป่งลมแรง บ้านหนองเต่า ห้วยตอง บ่อแก้ว เป็นทางออฟโรดง่ายบ้าง.. ยากบ้าง (สำหรับมือสมัครเล่น) สลับกับทางราดยาง แต่ไม่ยากมาก แต่ที่เป็นปัญหาก็คือไม่แน่ใจในเส้นทางก็เลยแวะถามทางไปตลอดเพราะไม่มีป้ายที่ชัดเจน.. บางช่วงไม่มีคนให้ถามก็วิ่งหลงทางไปต้องย้อนกลับเสียเวลา.. ถึงออป.วัดจันทร์ประมาณบ่ายสี่
เสียดายที่มัวแต่กลัวหลงเลยไม่ได้จดจำรายละเอียดของเส้นทางว่าช่วงใหนเป็นอย่างไร.. แต่ที่จำได้แน่ๆ ก็คือช่วงถนนสายจากสะเมิงช่วงประมาณ 35 ก.ม. ก่อนถึงวัดจันทร์ เป็นทางลูกรังที่สภาพแย่มากครับ ขับกระบะ 4x4 วิ่งได้แค่เกียร์สองวิ่งเร็วก็เสียดายช่วงล่างและสงสารผู้โดยสาร.. แต่ช่วงห้ากิโลเมตรสุดท้ายเริ่มหงุดหงิดเลยยอมเพิ่มความเร็วใช้เกียร์สามรูดหลับหูหลับตาวิ่งรูดหลุมรูดบ่อมันไปเพราะเริ่มเบื่อ... หากท่านจะไปเที่ยววัดจันทร์และสงสารรถ แนะนำให้ใช้เส้นปาย-วัดจันทร์แทนนะครับ เส้นสะเมิง-วัดจันทร์ ถนนแย่ขับไม่สนุกและน่าเบื่อมาก..
วันจันทร์ออกเดินทางต่อไปแม่ฮ่องสอนผ่านทางห้วยปูเลย ห้วยปูลิง ถนนแย่กว่าที่คิดครับ.. บางช่วงชันมากและเป็นหินลอย และมีร่องน้ำดักอยู่.. กระบะขับสองผ่านไม่ได้แน่ๆ.. โดยเฉพาะช่วงจากห้วยปูเลย ก่อนถึงห้วยปูลิง มาจนถึงห้วยไม้ดำ และหนองขาวกลาง ดูได้จากทางที่ชาวบ้านใช้จากที่เห็นเป็นรอยรถ 4 ล้อเหลือแค่ 1 ไลน์สำหรับรถมอเตอร์ไซค์ เคยอ่านจากเว็บ ford club ว่ามีสมาชิกท่านหนึ่งใช้เอสเคปวิ่งผ่านเส้นทางนี้มาได้เมื่อต้นปี 48 (ย้อนจากแม่ฮ่องสอนมาวัดจันทร์) เลยคิดว่าไม่ยากมาก... แต่พอไปเห็นจริงๆ สภาพทางน่าจะแย่กว่าเดิม และไม่คิดว่าตอนนี้เอสเคปจะวิ่งได้อีก นอกเสียจากจะมีการซ่อมสภาพทางให้ดีกว่านี้..
ใช้เส้นทางสายนี้ที่น่ากลัวที่สุดก็คือการหลงทางครับ เพราะหลายช่วงมีทางแยกแต่ไม่มีป้ายบอกทางไว้..และก็ไม่ค่อยมีผู้คนให้ถามทางซะด้วย..
มีอยู่จุดหนึ่งเป็นสามแยก ทางที่จะไปข้างหน้าเส้นหนึ่งลงเขาแต่อีกทางขึ้นเขา.. พอพิจารณาดูทางดีแล้วเห็นว่ามีรอยรถยนต์วิ่งลงเขา..เป็นรอยใหม่ ทางขึ้นเขามีแต่รอยรถมอเตอร์ไซต์วิ่ง เลยตัดสินใจเลือกทางลงเขา.. ซึ่งก็โชคดีเพราะวิ่งไปซักพักทางก็ไปบรรจบกัน แต่ทางที่มาจากบนเขาหดแคบจนเหลือแค่มอเตอร์ไซค์วิ่งได้เท่านั้น.. ถ้าหากตัดสินใจพลาดวิ่งขึ้นเขาไปก็คงจะแย่เพราะทางแคบกลับรถไม่ได้แน่นอน..ตัองถอยลงเขาจากทางที่ค่อนค่างชัน มันคงจะเสี่ยงน่าดูเพราะทางแคบมาก.. มาทราบจากชาวบ้านที่หนองขาวกลางภายหลังว่าก่อนหน้าเราหนึ่งวัน มีรถขบวนหนึ่งประมาณ 3-4 คนวิ่งผ่านเส้นทางเดียวกันนี้ ซึ่งถือว่าเป็นโชคดีของเราที่ได้อาศัยไลน์ของเขาในบางช่วง..
สาเหตุสำคัญอีกประการหนึ่งที่กลัวหลงทางมากก็คือไม่มีน้ำมันสำรองไป..หากหลงทางวิ่งย้อนไปย้อนมาอาจจะน้ำมันหมดกลางทางต้องจอดนอนกลางป่าได้... ดังนั้นหากใครจะลองวิ่งเส้นทางนี้..ควรเตรียมน้ำมันสำรองไปให้พร้อมนะครับ..จะได้สบายใจ..
ออกจากวัดจันทร์ประมาณ 9 โมงเช้า..มาถึงเส้น 108 เกือบ 5 โมงเย็น.. แล้วก็วิ่งต่อไปนอนที่ปางอุ๋ง (ปางตองสอง) ถึงประมาณ 3 ทุ่มครับ.. เหนื่อยสุดๆ... แต่ก็คุ้มเพราะมีโอกาสได้ใช้ความสามารถของรถอย่างเต็มที่.. ณ วันนี้ถือว่าเส้นทางจากวัดจันทร์มาแม่ฮ่องสอนผ่านมาทางห้วยปูเลย ห้วยปูลิงค่อนข้างโหดนะครับสำหรับรถ 4x4 ธรรมดาๆ ผมใช้ Ranger ปี 2001 พี่อีกคันหนึ่งใช้ Fortuner (ซึ่งไฟเตือนน้ำมันเกียร์โชว์ขึ้นมาตอนเลยบ้านหนองขาวกลางมาได้สักพักหนึ่ง ทำเอาพี่เขาใจแป๋วเลยที่เดียวเพราะรถยังใหม่ๆ อยู่เลยและยังต้องวิ่งขึ้นเขาลงเขาอีกไกล)...
ทริปนี้มันแต่ห่วงเรื่องเส้นทางและกลัวหลง..ก็เลยไม่ได้จดรายละเอียดเกี่ยวกับเส้นทางหรือถ่ายรูปไว้อย่างที่น่าจะทำ.. เสียดายเหมือนกันเพราะข้อมูลที่เอามาโพสต์ก็เลยไม่ละเอียดเท่าไหร่..
หากเพื่อนท่านใดจะขับรถเที่ยวตามเส้นทางนี้ก็ขอให้เตรียมสภาพรถ และอุปกรณ์ให้พร้อมนะครับ.. ขอให้สนุกกว่าผมครับ...
|
