แก้ไขคำตอบของคุณ
คำตอบ :
<div style="display:none">fiogf49gjkf0d</div>...เนินก่อนจุดชมวิวนี้แหละ ที่ทำให้น้าพีเสียวแปล๊บบบบ ...ขับ 2 มาดีๆแต่เสียงเหมือนเหล็กตีกันท้องรถมันดังขึ้นเพิ่มมากขึ้น ...ยังใจเสียว่าเพลาหลังเล่นอีกแล้วหรือเปล่า ...เก็บความรู้สึกไว้ไม่ให้เด็กๆตื่นกลัว ...มาถ่ายรูปเล่นกับลูกจ๋าว แต่ใจเสียเล็กๆแล้วแหละ ...เพราะอาการเสียงดัง แรงบิดก็รู้สึกน้อยลงด้วย ...นึกในใจถึงหลวงปู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ไปได้ตลอดรอดฝั่งจนถึงที่ราบแล้วกัน ...แล้วความคิดก็มาเองคงต้องบิดhub ใส่ 4 high ลงไปเพื่อผ่อนแรงไปข้างหน้า ...ก็ลงมา ผ่านโค้งแล้วโค้งเล่า อย่างระวัดระวังและไม่ประมาท ...เพราะมีอีก 6 ชีวิตที่ต้องรับผิดชอบ ...จนเข้าถึงตัวเมืองแม่ฮ่องสอนรู้สึกโล่งใจ ...เจอตำรวจท่องเที่ยวเลยถามอู่ซ่อมช่วงล่างที่เก่งๆ ...แนะนำให้ไป โชคดีมากเจอช่างกำลังทำงานกับรถคันอื่นอยู่ ...บอกอาการที่รู้สึก ช่างมุมดูใต้ท้องรถ บิดแกนเพลาไปมา ...โป๊ะเช๊ะ กากะบาทแตกไปข้างหนึ่ง กำลังจะหมดสภาพเสียศูนย์ ...เพราะโอกาสหลุดออกจากเบ้าสูงเหลือหมิ่นๆ ...เพราะถ้าแตกหลุด ตัวแกนเพลาจะเหวี่ยงไปตีถังน้ำมันคราวนี้ละวุ่นแน่ ...แล้วถ้าบนทางโค้งเนินเขายิ่งไปกันใหญ่ นึกภาพไม่ออก ...แต่นึกในใจจะด้วยบารมีหลวงปู่ฯที่เคารพนับถือหรือไม่ ...ที่ทำให้ทุกอย่างดูลงตัวไร้อุปสรรคไปหมด ...รู้แต่ว่ากลับถึงบ้านต้องถวายพวงมาลัยดอกไม้แน่ๆ ...จัดการเปลี่ยน 1 ชั่วโมงทุกอย่างเงียบเชียบไร้ร่องรอยให้กวนใจ ...ขับ 2 ไปปางอุ๋งอย่างมั่นใจขึ้น แต่ไม่ประมาทต้องคอยฟังเสียงที่แปลกๆไว้ตอนขึ้นเนินชัน ...สรุปผ่านฉลุยทุกเนินชันที่หักศอก ...ลูกจ๋าวและเพื่อนๆลุ้นระทึกเพราะปางอุ๋งดูเหมือนว่าชันกว่าอ่างขาง ...แต่เป็นช่วงสั้นๆ ...สรุปสบายใจไปไร้กังวล ...แต่มันยังมีเรื่องจุกจิก กวนใจที่ทุ่งบัวตองอีก ...ตอนนี้ไปดูบรรยากาศการเดินทางไปปางอุ๋งก่อนแล้วกัน จ้า