คำตอบที่ 1
       อย่าว่างั้นงี้เลย พี่ตาลเดี่ยว สมัยผมก็เกือบจะไม่ทันเล่มนี้เอาแล้วนะ

คำตอบที่ 2
       ผมเป็นรุ่นแรกที่ใช้หลักสูตรใหม่สมัยนั้น มานี มานะ ก็โตมาด้วยกันเลย 55 กี่ปีแล้วนะ เดี๋ยวบวกลบคูณหารก่อน

คำตอบที่ 3
       แถมได้ใช้หนังสือใหม่ตลอด ไม่ต้องรับมรดกจากพี่ๆ

คำตอบที่ 4
       ผมไม่เคยรู้จักหนังสือเล่มนี้เลย

คำตอบที่ 5
       ไม่รู้จักหรือไม่อยากนึกถึงครับพี่ขงเบ้ง อิอิ

คำตอบที่ 6
       น่าอิจฉาจัง ผมไม่ทัน อ่ะครับ แต่เป็นรุ่นสุดท้ายของหลักสูตรเก่าช่วงรอยต่อ มานี+มานะพอดี แต่ได้สอนน้องครับท่าน คิดถึงบรรยากาศเก่าๆจัง

คำตอบที่ 7
       แหมเกิดไม่ทัน แต่จำได้ลางๆว่า ถ้าเป็นหนังสือมานีรุ่นแรกจะเป็นภาพขาวดำน่ะ กระดาษจะออกหยาบๆหน่อย จำไม่ค่อยได้เกิดไม่ทันครับ

คำตอบที่ 8
       ป่านนี้ มานี มานะ วีระ ชูใจ จันทร เจ้าแก่ และ ฯลฯ เขาจะคิดถึงพวกเราบ้างไหมนะ

คำตอบที่ 9
       สงสารเจ้าแก่ แหง๋แก๋ตายไป
สุดแสนเสียใจ ไม่มีม้าขี่
ต้องเดินด้วยขา เมื่อยล้าเต็มที
เจ้าแก่แสนดี ไม่น่าตายเลย

...แหมยังจำได้ขึ้นใจจนถึงทุกวันนี้เลย....กลอนของปิติอ่ะ...

คำตอบที่ 10
       โอ้เราแก่ขนาดนี้แล้วหรือนี่

คำตอบที่ 11
       ช่างจำความหลังกันแม่นเลยนะ อิอิ

คำตอบที่ 12
       พี่ไม่รู้จักจริงๆ ICY ตอนเล่มนี้ออกสอน ตอนนั้นพี่อยู่ มัธยมแล้วมั๊ง แก่นะเนี่ยะ 555

เคยท่องแต่ .........................

เมื่อนั้นพญาภิเภกยักษี
เห็นพระองค์ ทรงโศกโศกี
อสุรีกราบลงกับบาทา
ทูลว่าพระลักษณ์สุริยะวงศ์
ยังไม่ปลงชีวันสังขาล ...

ต่อไป ไม่รู้จำไม่ได้แล้ว 5555555555555

คำตอบที่ 13
      
อันหอกโมขสัก..........อสุรา........พรหมาประสิทธิ์.....ประสาทไว้
ทรงอานุภาพ.......ฤทธิรุท.........ต้องใครจะฉุด....นั้นไม่ไหว
แต่มียาคู่........หอกชัย..........ให้ไว้สำหรับ....แก้กัน
แม้ละไว้จนรุ่ง.........ราตรี.........ต้องแสงพระรวี.......จะอาสัญ
ขอให้ลูกพระพาย.....เทวัญ......ไปห้ามพระสุริยัน..........ในชั้นฟ้า
อย่าเพ่อรีบรถ.........................................................................


ไว้ให้คนอื่นต่อมั่ง......................อิอิ

คำตอบที่ 14
       พี่ขงเบ้งกับพี่blue_sushiจำกันแม่นจังเลย
ตอนเด็กๆคงขยันเรียนน่าดู อิอิ

คำตอบที่ 15
       อย่าเพิ่งรีบรถบถจร...นึกไม่ออกแล้วพี่บลู...มานี มีนา มาทีหลังจริงๆ ผมก็ไมรู้จัก.....

คำตอบที่ 16
       ผมรู้จักแต่

"พ่อหลี พี่หนูหล่อ พ่อเขาชื่อหมอหลำ แม่ชื่อแม่หยา
อยู่แพที่ สำเหร่ เขาค้า ผ้าไหม หม้อใหม่ ๆ ก็มี
ดีหมี ดีหมูป่า หน่อไม้ หญ้าไซ หญ้าคา ...."

คำตอบที่ 17
       จากมานี-มานะ ตอนนี้เป็น "ดญ. มาลี"
(บทเรียนของ อนุบาล 2)

คำตอบที่ 18
       ว้าไม่ทัน ได้อ่านแต่ "แฮรี่พอเถอะ"

คำตอบที่ 19
       ชอบพูดถึงความหลัง แสดงว่าเริ่มแก่แล้ว..

คำตอบที่ 20
       อุ๊ยยยย............... บทเรียนนี้ไม่ทันอะ...มีด้วยเหรอ

คำตอบที่ 21
       แปลกจัง บทเรียนใหม่ๆ สอนให้เด็กติดอ่างด้วย... .....โบ โบมีสี....

คำตอบที่ 22
       เกื่อบไม่ทันครับพี่

คำตอบที่ 23
       อย่าลืม มานะ เด้อ เขาเป็นพี่มานี เจ้าแก่ด้วยเด้อมันเป็นม้า อิอิ

คำตอบที่ 24
       คนคิดบทเรียนเก่งนะครับ ผมเคยอ่านเจอเค้าบอกว่าเด็ก เล็กๆ ไม่สามารถ พูดสระ เสียงสั้นได้ พูดได้แต่เสียงยาว พวก มานี มานา ชูใจ ปู ดู รู พอโตหน่อย ค่อยพูด ปิติ เพชร เจ้าแก่ ผมอายุ 28 ขวบ ยังทันได้เรียนเลยครับ เด็กสมัยนี้ พูดไม่ค่อยชัด คงเพราะไม่ได้เรียนแบบพวกเราแน่ๆ เลย

คำตอบที่ 25
       ข้ามยุคคุณทร ภูผา แล้วให้ไปเก็บตรีชวา
ทั้งยาชื่อสังกรณีย์ ยังเขา สรรพยาบรรพต
ปรากอยู่ยอด คีรีศรี กับปัญจมหานที
สรรพยาทั้งนี้มาให้ทัน แม้ว่าได้บดโชลมลง
องค์พระอนุชาไม่อาสัญ จะดำรงคงชีพชีวัญ
หอกนั้นก็จะหลุดขึ้นมา

คำตอบที่ 26
       แรมทางกลางเถื่อน ห่างเพื่อนหาผู้
หนึ่งใดนึกดู เห็นใครไป่มี
ร้อยวันพลันล่วง เมื่องหลวงธานี
นามเวสาลี ดุ่มเดาเข้าไป
ผูกไม่ตรีจิต เชิงชิดชอบเชื่อน
หลายอย่างพันเมือง ฉันอัชฌาสัย
เล่าเรื่องเคืองขุ่น ว้าวุ่นวายใจ
จำเป็นมาใน ด้าวต่างแดนตน
เขาแสนสมเพช สังเกตุอาการ
แห่งเอกอาจารย์ ท่าทีทุกข์ทน
ภายนอกบอกแผล แน่แท้ทุกข์ทน
สมเหตุสมผล ให้พักอาศัย

คำตอบที่ 27
       วันหนึ่งม้าแก่ นอนแผ่ชูคอ เด็กสิบคนรอ ขอขี่ทุกวัน
บ้างว่าแก่ไปจะไม่ขี่มัน อิอิอิ จำม้ายได้แล้วอ่ะ