คำตอบที่ 1
      

คำตอบที่ 2
       ก็ขึ้นรถไฟที่ชะอำอย่างเดิม
เดี๋ยวนายตรวจก็ไล่ลงอีก
แล้วก็เจอวัดที่ว่า

เธอทัมให้ฉันรู้สึกเหมือนตอนสิบสี่
ตอนที่ฉ้านมีแฟนคนแรก
ลึกๆข้างในมันหวั่นมันไหวแปลกๆ
เธอรู้ไหมฉ้านเหมือนสิบสี่อีกครั้ง

คำตอบที่ 3
       มันเป็นคำถามที่กว้างครับ ในไทยมีกว่า 35000 วัด แล้วจังหวัดละเท่าไหร่ อำเภอละเท่าไหร่ แต่ถ้ารู้ว่าโดนไล่ลงที่สถานีไหน อำเภออะไร แล้วคุณสองคนเดินมาจนถึงสถานีอะไร ผมพอช่วยคุณได้ครับ ผมมีรายชื่อและที่อยู่ทุก ๆ วัดในไทย แต่คุณต้องตั้งคำถามให้แคบน่ะครับ กว้างแบบนี้ ได้แต่ลม

คำตอบที่ 4
       ซึ้งดีครับ

คำตอบที่ 5
       แล้วทำมัยไม่ทำแบบเดิมอีกล่ะครับ เพื่อจะโดนไล่ลงที่เดิมอีก

คำตอบที่ 6
       ซึ้งจริงๆครับ....ลองกลับไปขึ้นรถไฟที่สถานีเดิม แล้วเทียบเคียงระยะทางดูครับ...บางทีอาจจะนึกขึ้นได้เช่นที่ตรงนี้คุ้นๆน่าจะใช่เป็นต้น...เวลาผ่านไปเนิ่นนานสถานที่รายทางน่าจะเปลี่ยนไป....แต่หัวใจคนอย่าเปลี่ยนตามก็แล้วกัน....ขอให้โชคดีครับ....

คำตอบที่ 7
       ผมเข้าใจว่าคุณจะขับรถไปใช่ไหม ชวนเพื่อนไปคนนึง ให้ขับรถไปส่งคุณที่สถานีชะอำ แล้วคุณกับแฟนก็ขึ้นรถไฟแบบเดิม พอเจอวัดที่ต้องการ ก็โทรบอกเพื่อนให้ขับรถตามมาที่วัน จะได้ไม่เสียเที่ยว ทีเดียวจบ
ได้รำลึกความหลังไปในตัว
ได้ทำบุญตอบแทน นี่แหล่ะคนไทย ขอให้มีคนแบบนี้เยอะๆนะครับ และขอให้เจอแม่ชีคนเดิมด้วยยิ่งดีใหญ่เลย ขอเป็นกำลังใจให้หาเจอนะครับ

คำตอบที่ 8
       ไปซื้อแผนที่มาดูชื่อวัดที่อยู่ตามริมทางรถไฟเอาแผนที่จังหวัดนั้นเลยก็ได้ เพราะแผนที่ประเทศไทยเลยอาจจะไม่ละเอียด แล้วลองขับรถเข้าไปหาดูว่าใช้ไหม ผมว่าเจอ เพราะคุณที่ความตั้งใจดี
เดี๋ยวผมไปหาบ้างอดีตบ้างดีกว่า โดนไล่ลงเครื่องบิน 55 ลอเล่นน้า อะลอเล่น

คำตอบที่ 9
       ขอถามนิดนึงนะครับไม่ได้กวนนะครับ ที่คุณlexบอกว่า "แต่พอเจอนายตรวจตั๋วเขาก้อไล่ผมลงทั้งคู่ ที่สถานีต่อมา แล้วผมก้อจำเป็นต้องเดินตามทางรถไฟมาเรื่อยๆ " ทำไมตอนนั้นตอนที่เค้าไล่ลงที่สถานีต่อมาทำไมไม่ซื้อตั๋วที่สถานีนั้นแล้วขึ้นรถไฟต่อล่ะครับ ไปเดินทำไมล่ะครับ

คำตอบที่ 10
       คือว่าขบวนรถ ต่างจังหวัด นานๆ จะมาทีครับ แล้วยิ่งลงสถานีเล็กๆ ด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึง สมัยก่อนบางทีมีแค่ชานชาลาก้าวขึ้นรถอย่างเดียว5 5 รถด่วน รถเร็ว ก็ไม่ค่อยจอดครับ สถานีเล็ก


จากสถานีชะอำ ถ้าลงใต้ คือสถานีบ่อแขม ระยะทาง ตามทางรถไฟคือ 6 กม แต่ถ้าขึ้นเหนือเข้ากรุงเทพ สถานีถัดจากชะอำคือสถานีหนองตาพด ระยะทาง 4.6 กม ตามทางรถไฟเหมือนกัน บอกว่าที่วัดพากลับมาขึ้นรถทัวร์ที่ชะอำแสดงว่าเดินย้อนกลับทางเดิมตามทางรถไฟมาทางชะอำ มีวัดที่อยู่ ใกล้เคียงคือ วัดหนองตาพดถ้าเดินตามถนนจนถึงวัด ประมาณ 300 เมตร ถ้าถัดลงมาก็เป็นะวัดเนรัญชราราม ก็ไม่น่าใช่ เพราะอยู่ห่างจากทางรถไฟเกือบ3 กม
อีกวัด ก็วัดชะอำ ก็คงไม่ใช่ครับ เพราะอยู่เลยสถานีชะอำไปแล้ว
ดูแล้ว น่าจะเป็นวัดหนองตาพดที่สุด
เอาเป็นว่าถ้าไม่ใช่ ก็มาให้รายละเอียดเพิ่มอีกหน่อยสิ อิอิ

คำตอบที่ 11
       สถานีที่ผมลงอยู่ขวามือของผม(มาจากสถานีทีชะอำ)ผมลงแล้วเดินย้อนกลับมา จะมาขึ้นที่สถานีชะอำครับ ตอนเดินย้อนกลับวัดอยู่ขวามือผมครับ แฟนผมจำได้ว่าบนหลังคา มีเขียนว่า พ.ศ 2517 ครับ ขอบคุณพีมากเลยนะครับยังช่วยดูให้ด้วยนะครับ ขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ

คำตอบที่ 12
       ก้อ วัดหนองตาพด น่ะละครับ มีวัดเดียว ตามที่บอก

คำตอบที่ 13
       แผนที่4ภาพ ชัดเจนว่าคือสถานีอะไรและวัดอะไร

คำตอบที่ 14
      

คำตอบที่ 15
      

คำตอบที่ 16
      

คำตอบที่ 17
       ลงที่ สถานีรถไฟเขาทะโมน
เดินย้อนกลับมาเป็น วัดหนองไม้เหลือง
ผมเรียงภาพไม่ดี ต้องสลับกันใหม่จากล่างไปอยู่บนจึงจะดูง่าย

คำตอบที่ 18
       14 ปีที่ผ่านมาไม่เคยกลับไปชะอำเลยหรือครับ

ชะอำไม่ไกล....กลับไปตามหาอดีตสักครั้ง..

คงไม่ยากเกินไป....

คำตอบที่ 19
       มีที่ติดต่อมั้ยครับ..........ท่านเจ้าของกระทู้

ช่วยแสดงตัวเป็นพยานนีสนึงนะ

ตามระเบียบของการรถไฟนะ.........ถ้าไม่มีตั๋ว........ต้องเสียค่าปรับ

ไม่ใช่ไล่ลงนะ.................น่าจะช่วยกันตามหาคนไล่ลงด้วยนะ......จะได้เอาตัวมาลงโทษ

คิดดูซิ

ถ้าไม่โชคดีอย่างว่า

คุณโดนจับไป...........ข่มขืน...........แฟนคุณโดนจับไป..........ทำงานหนักในเหมืองที่แห้งแล้งมาก




ไม่อยากจะคิดต่อเลย

คำตอบที่ 20
       เล่าเต็มๆเลยนะครับ ผมเป็นลูกคนคนโตมี่พีน้อง 3 คนแต่คนละละพ่อ พ่อผมจริงๆอยู่ทีชะอำแม่ผมเคยพาผมไปครั้งหนึ่ง ตอนนั้นผมเกเรมากอายุประมาณ 17 ผมก้อมีแฟนแล้วผมพาเขาหนี แต่แม่ผมกับพ่อแม่ของแฟนผมรู้จักกันจึงจับผมกับแฟนแต่งงานกัน แต่ก่อนแต่งผมกับแฟนก้อจะไปบอกพ่อผมให้มางานแต่งที่กรุงเทพ (พ่อผมมีเมียอยู่แล้วก่อนจะมาแต่งกับแม่ผม แม่ผมรู้ที่หลัง จึงเลิกกับพ่อผม ก่อนผมจะเกิดแต่พ่อรู้แล้ว เพราะตอนเลิกกัน แม่ผมท้องผมอยู่)บ้านพ่อผมอยู่ชะอำ พ่อผมเป็นตำรวจแม่เลี้ยงหรือเมียเก่าพ่อผม ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อตรงถนนโค้งชะอำก่อนจะถึงทางแยกเข้าหาดชะอำ วันที่ผมไปหาพ่อผมวันนั้น ผมกับแฟนมีเงินไปประมาณ 300 บาท กะว่าถ้าเจอพ่อ พ่อก้อคงให้เงินค่ารถกลับ แต่วันนั้นผมกับไปไม่เจอครับแม่เลี้ยงบอกว่าพ่อผมเข้ากรุงเทพ 3 วัน วันนี้ไม่กลับ และก้อให้ผมกินข้าวกินปลากับแฟน แต่ไม่ได้เงินผมกลับ ผมก้อไม่กล้าขอ ผมกับแฟนเลยจำเป็นต้องกลับรถไฟเพราะเหลือเงินพอแค่กลับรถไฟครับ ผมก้อเดินมาขึ้นรถไฟ บ้านพ่อผมกลับสถานีรถไฟอยู่ไม่ไกลกันครับ ผมขึ้นเที่ยวตอนบ่ายๆ ผมก้อจำไม่ได้ว่ากี่โมงเพราะตอนผมไปรถไฟก้อใกล้จะออกแล้วเลยไม่ได้ซื้อตั๋วครับ(ไม่รู้ด้วยครับตอนนั้น)นั้งไปได้สักพักพนักงานตรวจตั๋วก้อมาผมกเอเลยบอกเขาไปว่าผมซื้อไม่ทัน แต่เขาก้อไม่ฟังครับบอกให้ผมลงสถานีหน้าแล้วรอซื้อตั๋วเทียวต่อไป พอผมลงไปแล้วก้อจะไปซื้อตั๋ว แต่คนขายตั๋วบอกไม่มีรถเข้ากรุงเทพแล้ว ผมกับเลยตั้งใจว่าจะเดินกับมาขอเงินแม่เลี้ยงเพือจะกลับกรุงเทพ เพราะนึกว่ามันคงไม่ไกลเพราะนั้งมาแป๊บเดียวเอง แต่ที่ใหนได้ไกลน่าดูเลยครับ เดินมาประมาณ 4 หรือ 5 ชั่วโมง เพราะตอนผมเข้าไปในวัดมันจะมืดแล้วนะครับ เจอแม่ชี ครับผมก้อเลยเล่าให้แม่ชีฟังครับ ก้อได้กินข้าวกินน้ำ แล้วแม่ชีก้อเรียไรเงินในวัดให้ผมเป็นค่ารถ บ.ข.ส กลับกรุงเทพ โดยมีคนทีวัดขับรถของวัดมาส่งที่ บ.ข.ส ชะอำครับครับ ตอนนี้พ่อผมเสียไปหลายปีแล้วครับ แม่ผมโทรไปถามครับ เพราะว่าแม่ผมฝันไม่ดี ก้อเลยรู้ครับว่าพ่อเสียมาหลายปีแล้ว แม่เลี้ยงไม่ยอมติดต่อ หรือโทรมาบอกเลยครับ งานศพ ผมกับแม่ก้อไม่ได้ไป เสียใจมากครับพ่อตายผมยังไม่รู้เลย ทั้งหมดนี้นี้เป็นชิวิตจริงของผมครับ แล้วผมจะมาเล่าต่อนะครับ