คำตอบที่ 4
มันเป็นชื่อโรงทอผ้าครับของญี่ปุ่นทั้งคู่ สมัยก่อนอยู่แถวรังสิตก่อนถึงประตูน้ำพระอินทร์ ธรรมเนียมของญี่ปุ่นอีกอย่างคือจะไม่ทำของแข่งกันในตลาดเดียวดังนั้นผ้าของโรงงานโทเรและผ้าของโรงงานเทยิ่นจะไม่เหมือนกันในการใช้งาน
โรงงานทอผ้าโทเรจะทำผ้าบางสีพื้นหรือลายดอกดวงเป็นผ้าตัดเสื้อ แต่โรงงานเทยิ่นจะทำผ้าหนาสีพื้นลายในเนื้อผ้าไว้ตัดกางเกง
เพื่อฉีกตลาดลูกค้าออกไปโดยโรงงานโทเรจะทำผ้าบางที่ทำจากโพลีเอสเตอร์ล้วนซึ่งจะชูคำพูดในการโฆษณาว่า "เป็นผ้าโพลีเอสเตอร์ร้อยเปอร์เซนต์ ซักแล้วไม่ต้องรีด กลีบคงทน" คนฟังนิยายวิทยุ เอเอ็ม สมัยก่อนคงท่องคำนี้ได้ และโฆษณาในยุค 60's จะมีนักธุรกิจญี่ปุ่นนั่งเครื่องบินเซสน่าเล็กๆแล้วเอาเสื้อซักผูกเชือกตากที่หน้าต่างเครื่องบิน
ผ้าเทยิ่นเป็นผ้าโพลีเอสเตอร์ไม่เต็มร้อยแต่จะผสมเรยอง อัตราส่วนผสมเส้นใยโพลีเอสเตอร์ 65% และเรยอง 35%โดยประมาณเพื่อให้เนื้อหนาและขึ้นลายเนื้อได้ ทำให้ทนขึ้นให้เหมาะกับผ้ากางเกง
เดี๋ยวต้องถามถึง ผ้าคิอมบ์, ผ้าเสิท , ผ้าเวสปอยท์ ,ผ้าดีวาย ,ผ้ามัสลิน ,ผ้าสาคู ต่ออีกแน่ๆ
