คำตอบที่ 91
       อื่ม
ผมชอบดู สารคดี ครับ
อ่านกระทู้นี้เหมือนดูสารคดีที่ดีชิ้นหนึ่ง
วิศวกร 3 ท่าน นั้น มีประโยชน์กว่า
คนที่เราลงคะแนนเลือกมาอีกนะครับ
ขอบคุณครับ

จะติดตามต่อไปครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 92
       พอดีผมไป กรุงเทพเมื่อสาย ๆ เพื่อเอาน้ำมันครับ เพิ่งกลับมาตอนทุ่มเศษ
ต้องหยุดเขียนเมื่อวานเพราะต้องเตรียมอุปกรณ์ไป ดูด ๆ ๆ น้ำมันใส่แท้งก์ที่วางท้ายรถ
มั่นใจเหมือนนายช่างมิกิครับว่ามันต้องดูดได้ ไม่เจ๊งเหมือนตัวก่อน ที่ซีลแตก
ประกอบเสร็จ ไม่ได้ลองทดสอบเอาไปใช้งานจริงเลย

===================================

นายช่างใหญ่ มัตซึเดระ และ คาวานาเบะ
ได้ขึ้นไปอยู่ในรถด้วย ในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบการทดสอบรถไฟ
ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากที่รู้สึกตื่นเต้นกระวนกระวาย

วิศวกรทั้งสองกลับอยู่ในอาการที่เยือกเย็น

ถ้าเป็นบางประเทศ หัวหน้าอาจอยู่ข้างล่าง ไม่ขึ้นไปด๊อก
ไปเสี่ยงตายทำไม ??

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 93
       เวลา 9:40 น.




รถไฟที่ทดสอบได้เริ่มเคลื่อนตัวอย่างช้า ๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 94
       วิศวกรบนรถไฟเฝ้ามองข้อมูล ทำการวิเคราะห์ ด้วยใจที่เต้นระทึก

-ความสั่นสะเทือนของตัวรถไฟ

-การรับสัญญาณของเครื่อง ATC

-แรงปะทะ

-และ ความดันจากลม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 95
       รถไฟได้เริ่มออกตัวด้วยดี




รถไฟได้เริ่มเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ



ความเร็ว 110 กม ต่อ ชม.

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 96
       เพิ่มความเร็วเป็น

ความเร็ว 170 กม.ต่อ ชม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 97
       ในที่สุดความเร็วได้เพิ่มมากกว่า 200 กม.ต่อ ชม.


2008 - 1963 = 45 ปี

โอ๊ว สี่สิบห้าปีที่แล้ว เขาทะลุสองร้อยไปแล้ว
รฟท ของเมืองเราทอปสปีดคงไม่เกิน 90 กระมัง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 98
       พนักงานผู้ขับรถไฟ นาย นากิมูระ ถึงกับเหงื่อหยดมาจากหน้าผาก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 99
       เขาให้สัมภาษณ์ในภายหลัง พร้อมกับรู้สึกตื่นเต้น
ในเหตุการณ์ครั้งนั้น ถึงแม้ว่าจะผ่านไปกว่า 40 ปีแล้ว ว่า

"ผมเห็นเสาไฟฟ้า วิ่งเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว
เป็นเส้นสีดำเข้ามาอย่างไม่หยุด รู้สึกว่าตัวเบาหวิว "



ภาพในปัจจุบันครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 100
      
ผู้ที่เป็นผู้อำนวยการในการบังคับรถไฟ
นายโอซึกา กลับเต็มไปด้วยความมั่นใจ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 101
       "ถ้าเราประสบความสำเร็จ ชินกันเซ็งก็ประสบความสำเร็จครับ

ดังนั้นเราต้องปฏิบัติให้ได้

การทดลองครั้งนี้มันไม่มีช่องว่างสำหรับคำว่าล้มเหลวอยู่เลย"


ภาพปัจจุบันของนาย โอซึกา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 102
       ความเร็วเพิ่มเป็น 230 กม. ต่อ ชม.

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 103
       240 กม.ต่อ ชม.

ถึงตอนนี้ทุกคนคิดเหมือนกันว่า "อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 104
       ในเวลานั้นเอง กลุ่มวิศวกรของ มัตซึเดระ ได้เกิดความตื่นเต้นขึ้นมาอย่างกระทันหัน


เนื่องจากมีสัญญาณแรงสั่นสะเทือนเกิดขึ้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 105
      
"พวกเราตื่นเต้นกันตกใจมาก
ทุกคนคิดว่าถ้ามีแรงสั่นสะเทือนเกิดขึ้นมาก
รถไฟจะต้องตกราง"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 106
       ภาพแสดงจากโทรทัศน์วงจรปิด

แสดงให้เห็นล้อรถไฟ

เริ่มมีปรากฏการณ์หางปลาเกิดขึ้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 107
       ทุกคนต่างหันไปมองผู้รับผิดชอบ คือ นายช่างใหญ่ มัตซึเดระ

และคิดเหมือนกันว่าคงต้องหยุดการทดสอบลงเพียงเท่านี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 108
      
มัตซึเดระ กลับนิ่งเงียบ และเขาเชื่่อมั่นว่าระบบที่เขาคิดค้นขึ้นมา
จะสามารถดูดซับแรงสั่นสะเทือนที่เกิดขึ้นมาเอาไว้ได้

"I can cope it !"


เขาไม่คิดเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะกดปุ่ม "หยุดฉุกเฉิน"

ภาษาอังกฤษเขาไม่ได้พูดนะครับ
ผมสะเออะใส่เข้าไปเอง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 109
       เสียงประกาศถึงความเร็วของรถไฟ ดังไปทั่วตัวโบกี้




245 .... 247 ..... 248 ..... และในที่สุดก็ถึงเป้าหมายที่ 250 กม. ต่อ ชม.

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 110
       พนักงานขับรถไฟ ได้ยื่นมือออกไป และกำลังจะลดความเร็วลง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 111
      
ในจังหวะนั้นเอง นายโอซึกา ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คนขับ
ได้ยื่นมือไปจับไว้แล้วพูดว่า "เพิ่มความเร็วขึ้น"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 112
       รถไฟได้เพิ่มความเร็วขึ้น

เมื่อเวลา 9:46 น

รถไฟได้สร้างสถิติขึ้นด้วยความเร็ว 256 กิโลเมตร ต่อ ชั่วโมง

นั่นคือช่วงเวลาที่รถไฟได้สร้างสถิติความเร็วสูงสุดในโลกขึ้นมา!

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 113
       มัตซึเดระ ได้ก้าวลงจากรถไฟ ด้วยความเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง

"ความรู้สึกในตอนนั้นของผม ผมรู้สึกว่าเป็นเรื่องธรรมชาติ
เป็นเรื่องปกติที่จะเกิดขึ้น เพราะว่า เราได้ใช้วิธีการ ทฤษฎี และการคำนวณทางวิชาการ
มันเป็นไปตามนั้นทุกอย่าง"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 114
       มิกิ นั้นได้เฝ้าดูผลการทดสอบทางโทรทัศน์อยู่ที่บ้าน


"ผมรับรู้ความสำเร็จที่ 250 กม ต่อ ชม ครับ มันเป็นไปตามที่ผมคำนวณไว้
และผมพอใจที่มันเป็นไปตามนั้น"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 115
       หลังจากที่ประสบความสำเร็จเป็นเวลา หนึ่งปีครึ่ง
วันที่ 1 ตุลาคม คศ 1964

ทางรถไฟ ซินกันเซ็ง สายตะวันออกได้เริ่มเปิดให้บริการ

นี่คือผลงานของ อดีตวิศวกรของกองทัพญี่ปุ่น ซึ่งได้สาบานกับตนเองว่า
จะต้องนำความรู้ ความสามารถของตัวเองให้นำมาใช้ในด้านสันติภาพให้ได้

ช่วงเวลา 19 ปี ของความมุ่งมั่นได้สร้างรถไฟสาย ซินกันเซ็ง ที่มีความเร็วสูงสุดในโลกขึ้นมา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 116
       ทานากะ กล่าวไว้ว่า ถ้าไม่มีวิศวกรทั้งสามท่าน มาทำงานนี้ด้วยกัน โปรเจค ซินกันเซ็ง
คงไม่สามารถที่จะสำเร็จได้ เขาได้นำเทคโนโลยีของเครื่องบิน มาหล่อหลอมรวมกัน
กลายเป็นรถไฟที่มีความเร็วสูง

ทานากะ กลาวอีกว่า จากการที่ได้ทำงานนี้ เราได้รู้ถึงความอดทน ความมุ่งมั่นในการทำงาน
จิตวิญญาณของผู้ที่ไม่ยอมแพ้ ของวิศวกรทั้งสาม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 117
       แม้แต่คนรุ่นหลังในญี่ปุ่นเอง น้อยคนนักที่จะรู้จักท่านทั้งสามนี้

ภาพนี้เป็นภาพที่ทั้งสามท่านมาพบกัน หลังจากที่ไม่ได้พบกันเกือบห้าสิบปี
ต่างแสดงความยินดี ที่ทุกคนยังมีสุขภาพแข็งแรง

และรำลึกถึงความหลัง สมัยที่ยังทำงานร่วมกัน


ความดีของกระทู้นี้ ผมขออุทิศให้แก่ท่านทั้งสาม ที่เป็นตัวอย่างที่ดี
แก่ชนรุ่นหลัง ที่จะนำเอาท่านเหล่านี้เป็นตัวอย่างในการทำงาน

ปล. เวลาสามชั่วโมงที่ตั้งเอาไว้ เพื่อเดินทางระหว่างโตเกียว-โอซาก้า เพื่อที่จะเอาชนะเครื่องบิน ให้ได้ครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 118
       อ่านๆ แล้วมานั่งคิด ว่า ... ตอนนี้เรามัวทำอะไรอยู่ว่ะเนี๊ย ความสำเร็จเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นด้วยปัญญาอย่างเดียว
มันต้องมีความ เชื่อมั่น มุมานะ แล้วอดทน อย่างแรง
แล้วตอนนี้คยไทยเรามีคนแบบนี้กี่คนว้า...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 119
      
ผมอยากจะเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของ ชินกังเซ็น ในฐานะของคนเคยทำงานเกี่ยวกับการสร้างระบบการเดินรถระบบรางสมัยใหม่ที่ใช้ ATC ครั้งแรก และฐานะผู้ใช้ชินกังเซ็นและ TGV ในการเดินทางทั้งในอดีตและปัจจุบัน


ช่วงหนึ่งของชีวิตที่ไปทำงานวิศวกรรมขนส่งระบบราง ต้องดูแลตั้งแต่เดินตรวจสถานี ตรวจระบบราง ตรวจระบบไฟฟ้าแรงดัน 750Vที่จ่ายให้รถไฟ ระบบอาณัติสัญญาน ATC


การเดินรถต้องใช้ระบบต่างๆเกื่อบสิบระบบเข้าประสานกันแบบอัตโนมัติให้รถวิ่งและจอดแบบหัวรถท้ายรถต่อกันในสามนาที ผิดพลาดได้ไม่ถึงสิบเซ็นติเมตรต่อการจอดทุกครั้ง


เช้าตรวจแบบที่ออกแบบกันสดๆเขียนกันสดๆ บ่ายตรวจสถานีและระบบราง


ช่วงหนึ่งของชีวิตที่แสนสาหัสในตอนนั้นทำให้ชีวิตผมเป็นอมตะตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือว่าชื่อของเราและผลงานของเราต้องถูกจดจำไว้ชั่วลูกชั่วหลาน


ชื่อของผมถูกจารึกไว้ที่ผนังด้านหนึ่งของสถานีหัวลำโพง ตราบใดที่ยังมีสถานีหัวลำโพงก็ยังมีชื่อผมบนผนัง ได้มีชีวิตอมตะสมใจที่ตั้งไว้



ในรูปคือฝูงชินกังเซ็นรุ่นต่างเริ่มจากรุ่น 000 ที่ใช้งานเมื่อเกือบห้าสิบปีก่อน จนถึงรุ่น 800 ที่ใหม่ล่าสุด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 120
      
ชินกังเซ็นรุ่น 700 ไอ้ปากเป็ด ที่ใช้งานทั่วระบบรางของญี่ปุ่นที่ผมไปนั่งเมื่อสองเดือนก่อน

รุ่นนี้เริ่มใช้งานเมื่อปี 2000 จนถึงปัจจุบัน ทำความเร็วได้ถึง 285 กม/ชม ขบวนละ 16ตู้โดยสาร

ผมทันได้นั่งรุ่น 100 ที่พัฒนาจากรุ่นแรกที่หนุ่มได้เล่าเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนเมื่อตอนไปญี่ปุ่นครั้งแรกๆก็ตื่นเต้นมากแล้ว รุ่น700ที่ใช้อยู่ตอนนี้ดีกว่าแบบทิ้งห่างภายในยังหรูดูดีกว่าเครื่องบินภายในประเทศของยุโรปเสียอีก

ผมนั่งดอร์เนียซิตี้ฮอปเปอร์ ในยุโรปจนตูดด้าน มันก็เหมือนรถทัวร์ติดปีก ไม่เท่าเสี้ยวของความสะดวกสบายของชิงกันเซ็น

แม้แต่ TGV รถไฟความเร็วสูงของยุโรปก็ยังไม่แต่งภายในให้เหมือนผู้โดยสารนั่งเครื่องบินแบบของญี่ปุ่น

แสดงความคิดเห็นย่อย