คำตอบที่ 1
       จากการที่ในสมัยเด็ก ๆ คุณครูสมเกียรติได้เคยสอนถึงวันอาสาฬหบูชา ทำให้ผมจำวันนี้ได้ขึ้นใจว่า
เป็นวันสำคัญอีกวันหนึ่งของพุทธศาสนา และที่สำคัญไปกว่านั้นอีก ด้วยความคิดแบบเด็กน้อย
คือโรงเรียนจะหยุดสองวัน เพราะวันรุ่งขึ้นจะเป็นวันเข้าพรรษา แต่ก็ไม่เข้าใจว่าสองวันนี้สำคัญอย่างไร ??

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       หลังจากที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ ท่านทรงพิจารณาว่าบุคคลใดที่สมควรจะไปสั่งสอนให้ได้รู้
ถึงธรรมชั้นสูงซึ่งพระองค์ได้บรรรลุมา ทรงนึกถึง อาจารย์ทั้งสองของท่าน คือ อาฬารดาบส และ อุทกดาบส
ด้วยพระญาณของพระองค์ท่านก็ทราบได้ว่า อาจารย์ทั้งสองของท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว จึงนึกถึง เบญจวัคคีย์

ท่านจึงเสร็จไปที่เมือง ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี (อ่านว่า ป่าอิสิ -ปะ-ตะ-นะ-มะ-รึก-คะ-ทาย-ยะ-วัน)
เพื่อไปโปรดเบญจวัคคีย์ที่อาศัยอยู่ที่นั่น ตรงกับวันเพ็ญเดือนแปด ธรรมที่พระองค์ทรงแสดงในวันนั้นคือ

"ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร" (อ่านว่า ธัม มะ จัก กัป ปะ วัด ตะ นะ สูด) เมือพระองค์ทรงแสดงธรรมจบ
ท่าน "โกณฑัญญะ" หนึ่งในปัญจวัคคีย์ ก็ได้ดวงตาเห็นธรรม มีความเห็นแจ้งชัดตามที่องค์พระพุทธเจ้า
ได้แสดงธรรมไว้คือ

ยํ กิญฺจิ สมุทยธมฺมํ สพฺพนฺตํ นิโรธธมฺมนฺติ
สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งใดสิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา

และพระพุทธเจ้าได้ทรงประทานอุปสมบทให้ ด้วยวิธีที่เรียกว่า เอหิภิกขุอุปสัมปทา
โดยกล่าวคำว่า เธอจงเป็นภิกษุมาเกิด พระโกณฑัญญะจึงเป็น พระอริยสงฆ์องค์แรก ในพระพุทธศานา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       ดังนั้นในวันนี้จึงเป็นวันแรกที่มี พระรัตนตรัยครบองค์สาม คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ เนื่องจากพระพุทธองค์ทรงเทศนาเป็นกัณฑ์แรก จึงเรียกเทศฯกัณฑ์นี้ว่า "ปฐมเทศนา" หรืออีกนัยหนึ่งอาจจะกล่าวได้ว่านับเป็นวันแรก ที่พระพุทธเจ้าทรงประกาศพระพุทธศาสนา



จะเห็นได้ว่า ปรากฏการณ์สำคัญ ๆ ในวันนี้มีถึง 4 ประการ ด้วยกันคือ
1. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนา
2. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงได้ปฐมสาวก
3. เป็นวันแรกที่พระสงฆ์เกิดขึ้นในโลก
4. เป็นวันแรกที่บังเกิดรัตนะครบสาม เป็นพระรัตนตรัย คือ พระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       คำว่า "ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร" แปลว่าสูตรของการหมุนวงล้อแห่งพระธรรมให้เป็นไปมีความโดยย่อว่า

ที่สุด 2 อย่างที่บรรพชิตไม่ควรประพฤติปฏิบัติคือ การประกอบตนให้อยู่ในความสุขด้วยกาม ซึ่งเป็นธรรมอันเลวเป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ที่สุดอีกทางหนึ่งคือ การประกอบการทรมานตนให้เกิดความลำบาก ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์

การดำเนินตามทางสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ที่สุดทั้งสองอย่างนั้น เป็นเรื่องที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ ด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำดวงตาและญาณให้เกิด เป็นไปเพื่อความสงบระงับ ความรู้ยิ่ง ความตรัสรู้ และนิพพาน ทางสายกลาง ได้แก่ อริยมรรค มีองค์แปด คือ ปัญญาอันเห็นชอบ ดำริห์ชอบ เจรจาชอบ การงานชอบ เลี้ยงชีพชอบ พยายามชอบ ระลึกชอบ และตั้งใจชอบ อริยสัจสี่ คือความจริงอันประเสริฐที่พระองค์ค้นพบ มี 4 ประการได้แก่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       ความทุกข์ ได้แก่ ความเกิด ความแก่ ความตาย ความได้พบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ปรารถนาสิ่งใดแล้วไม่ได้สิ่งนั้น ว่าโดยย่อ อุปาทานในขันธ์ ๕ เป็นทุกข์
สาเหตุแห่งทุกข์ ได้แก่ ตัณหาความทะยานอยาก อันทำให้เกิดอีกความกำหนัด เพลิดเพลินในอารมณ์ คือกามตัณหา ความทะยานอยากในกาม ภวตัณหา ความทะยานในภพ วิภวตัณหา ความทะยานอยากในความไม่มีภพ
ความดับทุกข์ โดยการดับตัณหาด้วยอริยมรรค คือ วิราคะ สละ ดับ ปล่อยไป ไม่พัวพัน
หนทางปฏิบัติเพื่อดับทุกข์ ได้แก่ อริยมรรคมีองค์ 8

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       อริยมรรคมีองค์ 8 คือ

๑. สัมมาทิฏฐิ ปัญญาอันเห็นชอบ

๒. สัมมาสังกัปปะ ดำริชอบ

๓. สัมมาวาจา เจรจาชอบ

๔. สัมมากัมมันตะ ทำการงานชอบ

๕. สัมมาอาชีวะ เลี้ยงชีวิตชอบ

๖. สัมมาวายามะ ความเพียรชอบ

๗. สัมมาสติ ระลึกชอบ

๘. สัมมาสมาธิ ตั้งใจชอบ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       ในวันนี้พุทธศาสนิกชนต่างพากันมาน้อมระลึกถึงพระรัตนตรัย ด้วยการไปชุมนุมตามพระอารามต่าง ๆ เพื่อกระทำการบูชาปูชนียวัตถุได้แก่พระธาตุเจดีย์ หรือพระพุทธปฏิมาที่เป็นพระประธานในพระอุโบสถ อย่างใดอย่างหนึ่ง ด้วยดอกไม้ ธูป เทียน เริ่มด้วยการสรรเสริญคุณพระรัตนตรัย เวียนเทียน และฟังพระธรรมเทศนา เช่นเดียวกับที่ปฏิบัติในวันวิสาขบูชา การแสดงธรรมในวันนี้จะเทศน์ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

วันอาสาฬหบูชาจึงเป็นวันที่พุทธศาสนิกชนจะได้ร่วมกันน้อมระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยศึกษา พระธรรมวินัยอันเป็นแก่นแท้ของพระพุทธศาสนาให้เข้าใจอย่างถูกต้องตรงทางแล้วนำไปประพฤติปฏิบัติ เพื่อประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่นต่อไปชั่วกาลนาน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       สาธุ ครับ.....

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
      
สาธุ ....

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       จำได้ตอนเรียนเหมือนกันขอรับ


แต่ถ้าใครได้เข้าถึงแก่นแล้วละ-วางให้พอดี นั่นแหล่ะ ความสุข ขอรับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       สาธุ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       สาธุ ค่ะ ขออนุญาต คุณหนุ่มคัดลอกไปปะท้ายรายงานให้ลูกนะคะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       ยินดีครับ

แต่มีข้อแม้ว่าต้องแบ่งคะแนนให้ผมด้วย 5% นะครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       5% ให้ได้เลยค่ะ แต่ขออีก 2 วันได้อะปะ

วันเข้าพรรษา กะ วันออกพรรษา ค่ะ อะเพิ่มให้เป็น 15% เลยก็ได้

เสร็จแล้วจะหาทาง ให้เจ้าตัวนำคะแนนไปแบ่งให้คุณลุงถึงบ้านเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       สาธุครับ อ่านแล้วนึกถึงสมัยเรียนจัง ขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       สาธุด้วยครับ ผมถือเอาเป็นหยุดผมเลยในปีนี้ จะลองหยุดเหล้า+บุหรี่ ได้ซัก 3 เดือนก็ยังดี

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       สาธุ พี่แมน คำตอบที่ 16 ถ้าทำได้จะเป็นกุศลอย่างยิ่ง ผมเคยทำมาสองสามปี..ตอนหลังเรื่องเยอะ เลยไม่ได้หยุดเลย..แย่จัง..
ขอเรียนถามพี่หนุ่มครับ ด้วยความเคารพ ผมสงสัยว่าเรื่องรายละเอียดสมัยพระพุทธเจ้า เมื่อสองพันกว่าปีที่ผ่านมา ใครเป็นผู้บันทึกไว้นะ.ถึงได้ทราบรายละเอียดเยอะครับ อย่างเช่น อาจารย์ของพระองค์ชื่ออะไร แล้วเสด็จไปที่ไหนบ้าง... หรือว่ามีที่มาที่ไปยังไงครับ...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
      
ขอบังอาจ...ตอบแทนอาจารย์หนุ่มสักครั้งนะ ขอรับ

เรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับพระพุทธองค์และที่มาของบัญญัติต่างๆ ได้มีการรวบรวม ตั้งแต่วันที่ทำปฐมสังคายนา การทำปฐมสังคายนาประกอบด้วยพระที่บรรลุอรหัตผล 500 องค์ ก่อนกำหนดวันทำสังคายนาหนึ่งวันได้พระที่บรรลุอรหัตผลแล้ว 499 องค์ เว้นองค์ที่ 500 ให้แก่พระอานนท์ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า พระอานนท์ท่านเป็นพหูสูตร เนื่องจากขณะที่พุทธองค์ยังมีพระชนน์ชีพอยู่พระอานนท์นั้นได้อยู่ใกล้ชิดและเคยทูลขอสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า หากว่าพระองค์ไปแสดงธรรม ณ ที่แห่งใด กลับมาขอให้แสดงธรรมเช่นนั้นแก่พระอานนท์ด้วยทุกครั้ง จึงนับได้ว่าพระอานนท์ท่านทรงเป็นพหูสูตรด้วยพระองค์หนึ่ง

ในวันสุดท้ายก่อนถึงกำหนดทำปฐมสังคายนาพระอานนท์ก็ยังไม่บรรลุอรหัตผล ท่านได้เร่งเจริญภาวนาเพื่อให้บรรลุธรรมให้ทันตามกำหนด ท่านปฏิบัติเกือบรุ่งสางท่านก็ยังไม่ได้บรรลุธรรมตามที่ตั้งจิตใว้ จนเหนื่อยอ่อนท่านจึงลงนั่งพักในท่าครึ่งนั่งครึ่งนอน จิตคลายจากความตั้งใจ วิสุทธิธรรม วิสุทธิผลก็บังเกิดในจิตของท่านในเวลานั้น ท่านก็เลยเป็นอรหันต์องค์ที่ 500 ทันตามกำหนด


เราสามารถหาอ่านได้ในพระไตรปิฏกซึ่งมีหลายฉบับอยากอ่านแบบละเอียดก็อ่านฉบับเต็มแบบย่อๆก็มีหลายท่านจำไม่ได้แล้วว่ามีท่านใดบ้าง รบกวนพี่ Von ช่วยเฉลยหน่อย ขอรับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       พระไตรปิฏกครับ

คัมภีร์ในพระพุทธศาสนาที่สำคัญ มีสองเรื่องคือ

1 พระไตรปิฎก

2 วิสุทธิมรรค

หรืออาจจะมีอีกเรื่องคือ

3 มิลินทปัญหา

สมัยพุทธกาลโบราณยังไม่มีการจดบันทึก ใช้ท่องจำเอาแบบปากเปล่า หลังพระพุทธเจ้าท่านทรงปรินิพพาน ได้ 7 วัน ได้มีการ
รวบรวมคำสอนของพระพุทธเจ้า หรือที่เรียกว่า การสังคายนา ครั้งที่ 1 โดยมีพระมหากัสสปะเป็นประธานและพระอรหันต์ 500 องค์
มีการสอบทานคำสอนต่าง ๆ และที่ขาดไม่ได้คือพระอานนท์ เนื่องจากพระอานนท์เป็นพระผู้ใกล้ชิดพระพุทธเจ้ามากที่สุด
และสิ่งที่ท่านได้ขอจากพระพุทธเจ้าประการหนึ่งคือ ขอติดตามพระองค์ไปทุกที่และหากธรรมใดที่พระองค์แสดงในที่อื่น
ที่พระอานนท์ไม่ได้ไปหรือรับฟัง ขอให้พระองค์แดงธรรมนั้นให้พระอานนท์ฟังในภายหลังด้วย ตามที่ป๋า ETHAN ได้บอกเอาไว้

ถ้าเคยอ่านหรือสวดบทสวดมนต์ที่กล่าวถึงพระสูตรต่าง ๆ จะเห็นได้ว่า บทสวดเหล่านั้นจะขึ้นต้นว่า

เอวัมเม สุตัง ฯ เอกัง สะมะยัง ภะคะวา ซึ่งแปลว่า นานมาแล้วมีเรื่องได้ยินมาว่า ...

และจะกล่าวถึงสถานที่ ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงธรรม และแสดงให้แก่ผู้ใด มีใจความว่าอย่างไร

ดังในบทธรรมจักกัปปะวัตนสูตร ที่ขึ้นต้นว่า

เอวัมเม สุตัง เอกัง ภะคะวา พาราณะสิยัง วิหะระติ อิปะตะเน มิคะทาเย ตัตระ โข ภควา ปัญจะวัคคิเย ภิกขู อามันเตสิ ฯ

ถ้าจะแปลแบบชาวบ้าน ๆ ก็แปลว่า นานมาแล้ว ได้ยินมาว่า ที่เมืองพาราณาสี ณ ป่า อิสิปตนมฤคทายวัน
พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงธรรมแก่ ปัญจวัคคีย์ ......

ผู้ที่กล่าว คือพระอานนท์ครับ เป็นผู้ที่ได้ยินมา แล้วมาสาธยายให้เราได้รับรู้กัน

สำหรับพระไตรปิฎก เอาฉบับ ประชาชน ของท่านอาจารย์ สุชีพ ปุญญานุภาพ ครับ อ่านง่ายดี ได้ใจความคร่าว ๆ แบบสรุป
ส่วนอีกสองเล่มที่ผมบอก ถ้าอยากรู้ ว่าง ๆ จะมา เล่าให้ฟังครับ



จำผิดแล้วครับ ไม่ใช่ 7 วัน อิอิ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
      


เรื่องทั้งหมดแม้จะเป็นพุทธประวัติก็มีในประไตรปิฎก ดังนั้นสามารถพูดได้ว่าเรื่องราวของพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องจากพระไตรปิฏกทั้งสิ้น

เหมือนพระพันธะสัญญาใหม่ที่แบ่งออกเป็นหมวดหมู่มีการกล่าวถึงประวัติและกิจของพระเยซู ที่เริ่มจาก มัธธาย มะระโก ลูกา โยฮัน กิจการ เอธิโธฉบับต้นฉบับสอง ผมพิมพ์ผิดบ้างถูกบ้างเพราะเขียนจากความทรงจำของเรียงบทต่างๆพระคัมภีร์สมัยเรียนขาสั้น

พระไตรปิฏกก็คล้ายกันแต่เกิดจากการบันทึกโดยกลุ่มพระผู้สังคยานา ไม่ใช่เขียนแบบตัวใครตัวมันเหมือนพระพันธะสัญญาใหม่

เป็นการบันทึกแบบท่องจำกันมาถึงสีร้อยปีถึงจะมีการเขียนเป้นอักษร

เอาเป็นว่าผมจะเล่าเรื่องการสังคยานาให้ฟังดีกว่า แต่ก่อนอื่นต้องขอ อารธนาคำแปลมาขึ้นหัวเรื่อเพื่อบูชาคุณพระรัตนไตรก่อนครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       ..." แน่ะสารีบุตร พระผู้มีพระภาคกกุสันธะ ก็ดี พระผู้มีพระภาคโกนาคมน์ ก็ดี
พระผู้มีพระภาคกัสสปะ ก็ดี (หมายถึงพระพุทธเจ้าที่อุบัติแล้ว ในภัทรกัปป์นี้ 5 พระองค์ อันรวมถึง
พระพุทธเจ้าโคดม ณ ปัจจุบัน และ พระพุทธเจ้าอาริยเมตไตย ณ อนาคต)

ไม่คร้านที่จะแสดงธรรม แก่สาวกทั้งหลายโดยพิสดาร และ สุตตะ เคยยะ ฯลฯ เวทัลละ ของ
พระผู้มีพระภาคเหล่านั้น ก็มีมาก สิกขาบท ท่านก็บัญญัติไว้แก่สาวกทั้งหลาย ปาฏิโมกข์ ท่าน
ก็ได้แสดงไว้ เมื่อพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า และเหล่าสาวกที่ตรัสรู้ตาม ล่วงลับไปแล้ว สาวกทั้งหลาย

รุ่นภายหลัง ซึ่งมีชื่อ โคตร ชาติตระกูล ต่าง ๆ กัน ออกบวชแล้ว....
ก็ดำรงศาสนาไว้ได้ตลอดกาลยาวนาน .. เปรียบเหมือน ดอกไม้นานาชนิดที่เขาเอาด้ายร้อยรวมกัน
ไว้เป็นอย่างดี วางไว้บนแผ่นกระดาน ลมย่อมพัด กระพือ ทำให้กระจัดกระจายไม่ได้

ทั้งนี้ เพราะถูกด้ายร้อยรวมกันไว้เป็นอย่างดี
นี้คือ เหตุปัจจัยให้ศาสนาของพระผู้มีพระภาคกกุสันธะ พระผู้มีพระภาคโกนาคมน์ และ
พระผู้มีพระภาคกัสสปะ ดำรงอยู่ได้ยืนนาน "....



ด้วยปัญญาอันยิ่งของท่านพระสารีบุตร ท่านทราบความนัยในพุทธดำรัส ท่านคิดไปถึงเรื่องการทำสังคายนารวบรวม ธรรม วินัย คำสั่งสอนของพระองค์

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
      

...." ครั้งนั้นแล ท่านพระสารีบุตรได้กล่าวกะภิกษุทั้งหลายว่า .... ท่านทั้งหลาย ธรรมนี้
พระผู้มีพระภาคเจ้าของเราทั้งหลาย ตรัสไว้ดีแล้ว ประกาศไว้ดีแล้ว เป็นเครื่องนำสู่ความหลุดพ้น
เป็นไปเพื่อสันติ เป็นคำประกาศของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกท่านทีเดียว...

พึงสังคายนาในธรรมนั้น... ไม่พึงวิวาทกัน อันจะช่วยให้พระศาสนายั่งยืน ดำรงอยู่ตลอดกาลนาน
เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูลแก่คนจำนวนมาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก เพื่อประโยชน์เกื้อกูล และ
ความนุขแก่ เทวะและมนุษย์ทั้งหลาย "....

...." ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสปะ กล่าวกะภิกษุทั้งหลายว่า .... ท่านทั้งหลาย ขอเชิญพวกเรา
มาสังคายนาธรรมและวินัยกันเถิด ก่อนที่ อธรรม จะรุ่งเรือง ธรรม จะถูกขัดขวาง อวินัย จะรุ่งเรือง
วินัย จะถูกขัดขวาง ก่อนที่พวก อธรรมวาที จะมีกำลัง ธรรมวาที จะอ่อนกำลัง พวก อวินยวาที
จะมีกำลัง วินยวาที จะอ่อนกำลัง "....

ต่อมาท่านพระสารีบุตร ได้ดับขันธปรินิพพาน ไม่ทันเข้าร่วมการสังคยานา ครั้งที่ 1
และหลังจากพระพุทธองค์ เสด็จดับขันธปรินิพพาน ท่านพระมหากัสสปะ ได้เป็นประธานในการทำ
สังคยานา ธรรม วินัย ของพระพุทธองค์ ครั้งที่ 1 ปรากฎตามหลักฐานพระไตรปิฏกภาษามคธ
สืบมา ให้ศึกษาปฏิบัติกันจนถึงทุกวันนี้...



บางส่วนจาก : เรื่องไตรลักษณ์ โดยท่านเจ้าพระคุณ ประยุทธ์ ปยุตฺโต...

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       เมื่อพระพุทธเจ้าปรินิพพาน พระมหากัสสปะได้ไปถวายพระเพลิง และประชุมสงฆ์ที่จะทำสังคยานารวบรวมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ ท่านได้เลือกภิกษุที่ทำสังคยานาจำนวน 500 องค์ ซึ่งมีพระอานนท์องค์เดียวที่ยังไม่ได้อรหัตผล แต่เป็นผู้ที่ได้สดับตรับฟังจาพระพุทธองค์มากที่สุด

แต่ผลที่สุดพระอานนท์ก็ได้สำเร็จพระอรหัตตผลทันการสังคยานา การสังคยานาครั้งแรกนี้เรียกว่า ประกบสังคีติ ใช้เวลาสังคยานาถึง 7 เดือน ที่ถ้ำสัตตปัณณคูหาแห่งเวภารบรรพต ในกรุงราชคฤห์ พระมหากัสสปะเป็นประธานในการทำ ได้พระอุบาลีแลพระอานนท์เป็นกำลังสำคัญ พระเจ้าอชาตศัตรูเป็นองค์อุปถัมภ์

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       การสังคยานา ครั้งที่ 1


มูลเหตุ เมื่อพระพุทธองค์เสด็จปรินิพพานได้ 7 วัน พระมหากัสสปเถระอยู่ที่เมืองปาวา ยังไม่ทราบว่าพระพุทธองค์เสด็จปรินิพพาน จึงพาพระสงฆ์จำนวน 500 รูป เดินทางออกจากเมืองปาวาด้วยประสงค์จะไปเฝ้าพระพุทธองค์ที่เมืองกุสินารา ในระหว่างเดินทางนั้นเอง ก็ได้ทราบข่าวการเสด็จปรินิพพานของพระพุทธองค์จากอาชีวก (นักบวชนิกายหนึ่ง) คนหนึ่ง ซึ่งเดินทางมาจากเมืองกุสินารา พระสงฆ์ทั้งมวลซึ่งมีพระมหากัสสปเถระเป็นหัวหน้า เมื่อได้ทราบข่าวนั้นแล้ว ผู้ที่เป็นพระอรหันต์ต่างก็มีความสลดใจ ผู้ที่เป็นปุถุชนอยู่ก็เศร้าโศกเสียใจ ร้องไห้คร่ำครวญ รำพึงรำพันกันไปต่างๆนานา แต่พระภิกษุสุภัททะมิได้เป็นเช่นนั้น และได้ห้ามพระภิกษุเหล่านั้นมิให้เสียใจ มิให้ร้องไห้ โดยกล่าวชี้นำว่า ที่พระพุทธเจ้าได้เสด็จปรินิพพานนั้นเป็นการดีแล้ว ต่อนี้ไปจะทำอะไรได้ตามใจ ไม่มีใครคอยมาชี้ว่าผิดนี่ ถูกนี่ ควรนี่ ไม่ควรนี่ ต่อไปอีก พระมหากัสสปเถระได้ฟังคำกล่าวจ้วงจาบเช่นนั้นแล้ว เกิดความสลดใจ ภายหลังจากการถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระเสร็จสิ้นแล้ว ได้มีการประชุมสงฆ์ พระมหากัสสปเถระซึ่งเป็นผู้มีอายุพรรษามากกว่าพระสงฆ์ทุกรูป ได้รับเลือกให้เป็นประธานสงฆ์ มีฐานะเป็นสังฆปริณายก (ผู้นำคณะสงฆ์) บริหารการคณะสงฆ์ตามพระธรรมวินัย ท่านจึงได้นำเรื่องที่ภิกษุสุภัททะกล่าวจ้วงจาบพระธรรมวินัยนั้นเสนอต่อที่ประชุมสงฆ์ ชวนให้ทำการสังคายนาพระธรรมวินัย และได้รับความเห็นชอบจากที่ประชุม ต่อจากนั้นมา 3 เดือน ก็ได้มีการประชุมทำสังคายนาครั้งที่ 1

สถานที่ ถ้ำสัตบรรณคูหา ข้างเขาเวภารบรรพต ใกล้กรุงราชคฤห์ ชมพูทวีป

องค์อุปถัมภ์ พระเจ้าอชาตศัตรู

การจัดการ พระมหากัสสปเถระได้รับเลือกเป็นประธาน และเป็นผู้ซักถามพระธรรมวินัย พระอุบาลีเถระเป็นผู้ตอบข้อซักถามทางพระวินัย พระอานนท์เถระเป็นผู้ตอบข้อซักถามทางพระธรรม มีพระอรหันต์เข้าประชุมเป็นสังคีติการกสงฆ์ (สงฆ์ผู้เป็นคณะกรรมการทำสังคายนา) จำนวน 500 รูป

ระยะเวลา 7 เดือน จึงสำเร็จ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
       ครั้งที่ 2


ในพ.ศ.100

มูลเหตุ : พระยสะกากัณฑกบุตรได้ปรารภถึงข้อปฏิบัติย่อหย่อน 10 ประการ ของพวกภิกษุวัชชีบุตร เช่นถือว่าเก็บเกลือไว้ในเขนง (เขาสัตว์) เพื่อเอาไว้ฉันได้ ตะวันชายเกินเที่ยงไปแล้ว 2 นิ้วฉันอาหารได้ รับเงินทองไว้ใช้ได้ เป็นต้น พระยสะกากัณฑกบุตรเห็นว่า ข้อปฏิบัติย่อหย่อนดังกล่าวนี้ขัดกับพระวินัยพุทธบัญญัติ จึงได้ชักชวนพระเถระผู้ใหญ่ประชุมพิจารณาวินิจฉัย ทำการสังคายนาพระธรรมวินัยเพื่อความมั่นคงพระพุทธศาสนาสืบไป

สถานที่ : วาลิการาม เมืองเวสาลี แคว้นวัชชี ชมพูทวีป

องค์อุปถัมภ์ : พระเจ้ากาลาโศกราช

การจัดการ : พระมหาเถระชื่อยสะกากัณฑกบุตรเป็นประธาน พระเรวตเถระเป็นผู้ซักถามพระธรรมวินัย พระสัพพกามีเถระเป็นผู้ตอบข้อซักถาม มีพระอรหันต์เข้าประชุมเป็นสังคีติการกสงฆ์จำนวน 700 รูป

ระยะเวลา : 8 เดือน จึงสำเร็จ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 26
       ครั้งที่ 3
ในพ.ศ.235

มูลเหตุ : พวกเดียรถีย์หรือพวกนักบวชในศาสนาอื่นมาปลอมบวชในพระพุทธศาสนา ด้วยเห็นแก่ลาภสักการะ และเพื่อบ่อนทำลายพระพุทธศาสนา ได้แสดงลัทธิและความเห็นของตนว่า "เป็นพระพุทธศาสนา เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า" พระโมคคัลลีบุตรติสสเถระได้ขอความอุปถัมภ์จากพระเจ้าอโศกมหาราชให้มีการสอบสวน สะสาง กำจัดพวกเดียรถีย์ปลอมบวชประมาณ 60,000 รูป แล้วให้สละสมณเพศออกจากพระพุทธศาสนาได้สำเร็จ

สถานที่ : อโศการาม กรุงปาตลีบุตร ชมพูทวีป

องค์อุปถัมภ์ : พระเจ้าอโศกมหาราช

การจัดการ : พระโมคคัลลีบุตรติสสเถระเป็นประธาน พระอรหันต์เข้าประชุมเป็นสังคีติการกสงฆ์จำนวน 1,000 รูป

ระยะเวลา : 9 เดือน จึงสำเร็จ

การสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งนี้ คงมีการซักถามพระธรรมวินัยและตอบข้อซักถามเช่นเดียวกับการสังคายนาครั้งก่อน แต่ไม่ปรากฏรายละเอียดว่า พระเถระรูปใดทำหน้าที่ซักถาม รูปใดทำหน้าที่ตอบข้อซักถาม แต่ปรากฏว่า พระโมคคัลลีบุตรติสสเถระได้เสนอคำถาม 500 ข้อเพิ่มเข้าในคัมภีร์กถาวัตถุ ซึ่งเป็นคัมภีร์ในพระอภิธรรมปิฎก เป็นการขยายความคัมภีร์นั้นให้พิสดารออกไปอีก ที่ประชุมสงฆ์ได้รับรองเป็นคำอธิบายที่ถูกต้องตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา

ผลการสังคายนาครั้งนี้ นอกจากจะได้กำจัดพวกเดียรถีย์ปลอมบวช ให้ออกจากพระพุทธศาสนาแล้ว ยังได้สอบทานพระธรรมวินัยให้ถูกต้อง และได้ตอบคำถาม 500 ข้อ คำตอบ 500 ข้อ เพิ่มเข้าในคัมภีร์กถาวัตถุด้วย เมื่อเสร็จการสังคายนาแล้วได้มีการส่งสมณทูตไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในดินแดนต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศรวม 9 สายด้วยกัน และส่งไปสายละ 5 รูป เพื่อจะได้ให้การอุปสมบทแก่ผู้เลื่อมใสได้ถูกต้องตามพระวินัย

สายที่ 1 พระมัชฌันติกเถระ พร้อมด้วยคณะ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ แคว้นกัศมีระและแคว้นคันธาระ

สายที่ 2 พระมหาเทวเถระ พร้อมด้วยคณะ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ แคว้นมหิสมณฑล และดินแดนแถบลุ่มแม่น้ำโคธาวารี

สายที่ 3 พระรักขิตเถระ พร้อมด้วยคณะ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ วนวาลีประเทศ

สายที่ 4 พระธรรมรักขิตเถระ หรือพระโยนกธรรมรักขิตเถระ (ซึ่งเข้าใจกันว่าเป็นฝรั่งคนแรกในชาติกรีกที่ได้เข้าบวชในพระพุทธศาสนา) พร้อมด้วยคณะ ได้ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ อปรันตกชนบท

สายที่ 5 พระมหาธรรมรักขิตเถระ พร้อมด้วยคณะ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ แคว้นมหาราษฎร์

สายที่ 6 พระมหารักขิตเถระ พร้อมด้วยคณะ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ โยนกประเทศ

สายที่ 7 พระมัชฌิมเถระ พร้อมด้วยคณะ คือพระกัสสปโคตรเถระ พระมูลกเทวเถระ พระทุนทภิสสระเถระ และพระเทวเถระ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ ดินแดนแถบภูเขาหิมาลัย

สายที่ 8 พระโสณเถระ และพระอุตตรเถระ พร้อมด้วยคณะ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ ดินแดนสุวรรณภูมิ

สายที่ 9 พระมหินทเถระ (โอรสพระเจ้าอโศกมหาราช) พร้อมด้วยคณะ คือพระอริฏฐเถระ พระอุทริยเถระ พระสัมพลเถระ และพระหัททสารเถระ ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ ลังกาทวีป ในรัชสมัยของพระเจ้าเทวานัมปิยติสสะ กษัตริย์แห่งลังกาทวีป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 27
       ครั้งที่ 4
ในพ.ศ.238 หลังจากพระมหินทเถระและคณะออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในลังกาทวีปประมาณ 3 ปี

มูลเหตุ : พระมหินทเถระประสงค์จะให้พระพุทธศาสนาได้หยั่งรากมั่นคงในลังกาทวีป เป็นการวางรากฐานให้พระสงฆ์ชาวลังกาท่องจำพระพุทธวจนะตามระบบการศึกษาพระปริยัติธรรมในเวลานั้น

สถานที่ : ถูปาราม เมืองอนุราธปุระ ในลังกาทวีป

องค์อุปถัมภ์ : พระเจ้าเทวานัมปิยติสสะ กษัตริย์แห่งลังกาทวีป

การจัดการ : พระมหินทเถระเป็นประธาน พระอริฏฐเถระเป็นผู้สวดทบทวนหรือตอบข้อซักถามด้านพระวินัย มีพระเถระรูปอื่นๆสวดทบทวนพระธรรม มีพระอรหันต์เข้าประชุมเป็นจำนวน 38 รูป พระเถระผู้จดจำพระไตรปิฎกอีกจำนวน 962 รูป

ระยะเวลา : 10 เดือน จึงสำเร็จ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 28
       ครั้งที่ 5

ในพ.ศ.433

มูลเหตุ : ทางการคณะสงฆ์ชาวลังกาและทางราชการบ้านเมืองเห็นว่า พระธรรมวินัยหรือพระพุทธวจนะที่ได้สังคายนาไว้นั้น มีความสำคัญมาก นับเป็นรากแก้วของพระพุทธศาสนา หากจะพิทักษ์รักษาธรรมวินัยให้ดำรงอยู่สืบไปด้วยวิธีการท่องจำดังที่เคยถือปฏิบัติกันมา ก็อาจมีข้อวิปริตผิดพลาดได้ง่าย เพราะความจำของผู้บวชเรียนเสื่อมถอยลง ในการสังคายนาครั้งนี้ จึงได้ตกลงจารึกพระธรรมวินัยหรือพระพุทธวจนะ เป็นภาษามคธอักษรบาลีลงในใบลาน พร้อมทั้งคำอธิบายพระไตรปิฎกที่เรียกว่า อรรถกถา ซึ่งเดิมเป็นภาษามคธอักษรบาลี นับเป็นครั้งแรกที่ได้มีการจารึกพระธรรมวินัยเป็นภาษามคธอักษรบาลีเป็นหลักฐาน ไว้เป็นลายลักษณ์อักษร พระไตรปิฎกลายลักษณ์อักษร จึงมีขึ้นเป็นฉบับแรกในพระพุทธศาสนา นับเป็นการสังคายนาครั้งที่ 2 ในลังกาทวีป

สถานที่ : อาโลกเลนสถาน ณ มตเลชนบท ในลังกาทวีป

องค์อุปถัมภ์ : พระเจ้าวัฏฏคามณีอภัย

การจัดการ : พระรักขิตมหาเถระเป็นประธานและเป็นผู้ซักถามพระธรรมวินัย พระติสสเถระเป็นผู้ตอบข้อซักถาม มีพระสงฆ์ผู้เป็นองค์พระอรหันต์ และพระสงฆ์ปุถุชนเข้าประชุมเป็นสังคีติการกสงฆ์ จำนวนกว่า 1,000 รูป

ระยะเวลา : 1 ปี จึงสำเร็จ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 29
       ครั้งที่ 6
ในพ.ศ.956 ได้มีการทำสังคายนาพระธรรมวินัย โดยการแปลและเรียบเรียงอรรถกถา (คัมภีร์อธิบายพระไตรปิฎก)

มูลเหตุ : พระพุทธโฆสเถระ (หรือที่ไทยเรานิยมเรียกว่า พระพุทธโฆษาจารย์) ซึ่งเป็นพระมหาเถระชาวชมพูทวีป ผู้เปรื่องปราดมีความรู้แตกฉานในพระไตรปิฎก และนับเป็นปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาและภาษาบาลี เห็นว่าคัมภีร์อรรถกถาแห่งพระไตรปิฎกนั้นมีสมบูรณ์ บริบูรณ์ เป็นภาษาสิงหล อยู่ในลังกาทวีป ท่านจึงเดินทางไปลังกาทวีป ขอความอุปถัมภ์จากพระเจ้ามหานามเพื่อแปลและเรียบเรียงคัมภีร์อรรถกถาจากภาษาสิงหลเป็นภาษามคธ เพื่อจะได้เป็นตันติภาษา (ภาษาที่มีแบบแผน) สอดคล้องกับคัมภีร์พระไตรปิฎก และจะได้เป็นประโยชน์กว้างขวางต่อไป นับเป็นการสังคายนาครั้งที่ 3 ในลังกาทวีป

สถานที่ : โลหปราสาท เมืองอนุราธปุระ ในลังกาทวีป

องค์อุปถัมภ์ : พระเจ้ามหานาม

การจัดการ : พระพุทธโฆสเถระเป็นประธาน มีการแปลและเรียบเรียงคัมภีร์อรรถกถาจากภาษาสิงหล เป็นภาษามคธอักษรบาลี

ระยะเวลา : 1 ปี จึงสำเร็จ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 30
       ครั้งที่ 7

ในพ.ศ.1587

มูลเหตุ : ทางการคณะสงฆ์อันมีพระมหากัสสปเถระเป็นประธาน และทางราชการบ้านเมืองอันมีพระเจ้าปรักกมพาหุเป็นประมุข เห็นว่าคัมภีร์พระไตรปิฎก ซึ่งเรียกว่าปาลินั้น เป็นภาษามคธอักษรบาลี คัมภีร์อธิบายพระไตรปิฎกซึ่งเรียกว่าอรรถกถา ก็ได้แปลและเรียบเรียงเป็นภาษามคธ อันเป็นตันติภาษาสอดคล้องกับคัมภีร์พระไตรปิฎกแล้ว ส่วนคัมภีร์อธิบายอรรถกถาซึ่งเรียกว่า ฎีกา และคัมภีร์อธิบายฎีกาซึ่งเรียกว่า อนุฎีกา ยังมิได้แปลและเรียบเรียงเป็นภาษามคธ ยังเป็นภาษาสิงหลบ้าง เป็นภาษาสิงหลปะปนกับภาษามคธบ้าง ควรจะได้แปลและเรียบเรียงเป็นภาษามคธให้หมดสิ้น จึงได้ดำเนินการแปลและเรียบเรียงคัมภีร์ดังกล่าวเป็นภาษามคธ เป็นตันติภาษา (ภาษาที่มีแบบแผน) เช่นเดียวกับคัมภีร์พระไตรปิฎกและคัมภีร์อรรถกถา นับเป็นการสังคายนาครั้งที่ 4 ในลังกาทวีป

สถานที่ : ลังกาทวีป (เข้าใจว่าที่โลหปราสาท เมืองอนุราธปุระ)

องค์อุปถัมภ์ : พระเจ้าปรักกมพาหุ

การจัดการ : พระมหากัสสปเถระเป็นประธาน พร้อมด้วยการกสงฆ์ (กรรมการเฉพาะกิจสงฆ์) จำนวนกว่า 1,000 รูป

ระยะเวลา : 1 ปี จึงสำเร็จ

กล่าวกันว่า หลังจากที่ได้มีการสังคายนาครั้งนี้แล้วไม่นาน พระเจ้าอนุรุทมหาราช กษัตริย์กรุงอริมัททนปุระ (พุกาม) แห่งประเทศพม่า ได้เสด็จไปลังกาทวีป และทรงจำลองคัมภีร์พระไตรปิฎก พร้อมทั้งคัมภีร์อรรถกถา ฎีกา อนุฎีกา นำมาประดิษฐานไว้ศึกษาเล่าเรียนในประเทศพม่า ต่อแต่นั้นมา บรรดาประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนา เช่น ไทย เขมร ก็ได้ส่งพระสงฆ์และราชบัณฑิตไปจำลองคัมภีร์พระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา และอนุฎีกา นำมาประดิษฐานไว้ศึกษาเล่าเรียนในประเทศของตนบ้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย