คำตอบที่ 1
      

ผมหายหน้าไปนานพอสมควรเพราะมัวแต่ไปเดินแบกเป้ท่อมๆในญี่ปุ่นตั้งแต่ต้นเดือน เพิ่งกลับมาเมื่อวันก่อน ทุกครั้งที่ผมห่างเว็บไปไหนผมจะรายงานสดจากทุกที่ที่ผมไปเที่ยวแต่ครั้งนี้ภาระกิจมันรัดตัวจนได้เพียงเปิดเครื่องเช็คเมล์และตอบปัญหาหน้าเว็บในบางวันเท่านั้น ทำให้ครั้งนี้ไม่ได้ลงกระทู้สดๆเหมือนทุกครั้ง

กระทู้นี้เป็นภาคสองของโตเกียวรำรึกที่ผมเขียนไว้ปีที่แล้ว http://www.weekendhobby.com/offroad/newenergy/Question.asp?ID=849
ปีนี้ได้ไปล้างตาแก้มืออีกครั้งเพราะยังติดค้างเรื่องอยากจะได้นั่งมองฟูจีริมทะเลสาบอย่างเต็มตาอีกสักครั้ง ไปครั้งนี้เหมือนโชคช่วยและได้พบสิ่งที่ไม่คาดคิดคือได้นั่งมองซากุระในฤดูใบไม้ร่วงพร้อมกับหิมะบนยอดฟูจีกลางลมหนาว ครั้งแรกที่ผมเห็นดอกซากุระกลางลมหนาวในทะเลของใบไม้สีแดงของฤดูใบไม้ร่วงมันไม่น่าเชื่อเหมือนได้เห็นทุ่งดอกแด็ฟโฟดิลกลางหิมะบนเทือกเขาแอลป์อย่างไรอย่างนั้น

ไปคราวนี้ผมเกือบจะไม่ได้อยู่โตเกียวเลยเพราะออกไปตะลอนทางใต้แบกเป้นั่งชินกังเซ็นล่องใต้แวะตามรายทางไปเรื่อยๆจนถึงฮิโรชิม่า ครั้งนี้ก็เหมือนทุกครั้งคือไปเที่ยววัดกราบพระตามเมืองต่างๆตามความชอบส่วนตัวของผม ผมคงจะแก่แล้วไปไหนก็เที่ยวแต่วัด ใครจะลากไปที่ไหนก็ไม่ไปที่อื่นหรอก

มาแบกเป้ขึ้นหลังตามผมมาเที่ยวญี่ปุ่นได้เลยครับ

ไปคราวนี้ผมโชคดีที่ได้นั่งทั้ง Air Bus A380 และ Boeing777 ทำให้ผมไม่เบื่อมากเหมือนนั่งเครื่องเก่า 747 ที่ระบบความบันเทิงไม่ดีเท่าเครื่องใหม่ ครั้งนี้ผมจำเป็นต้องแวะสิงคโปร์ก่อนเสียอีกรอบทำให้ขาที่ไปญี่ปุ่นต้องบินยาวขึ้นอีกกว่าสองชั่วโมงเมื่อเทียบกับบินจากกรุงเทพ

หลังจากเสร็จธุระถลุงเงินที่สิงคโปร์ไปพอสมควรแล้วก็บินไปญี่ปุ่นกันล่ะครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       พอลงสนามบินนาริตะในอีกหกชั่วโมงต่อมาก็ลากกระเป๋าไปขึ้นรถด่วนต่อเข้าโตเกียว รถด่วน Narita Express ก็ขบวนเดียวกับปีที่แล้วlสภาพรถไฟยังดูแลดีเหมือนเดิมเทียบกับรถไฟบ้านเราแล้วเหมือนปลายเส้นผมกับหนังอ้นอีนเลยครับ รถขบวนนี้วิ่งร้อยกว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมงยังต้องใช้เวลาชั่วโมงครึ่งเพราะทางรถไฟมันไม่ได้วิ่งตรงๆหรอกครับ มันลัดเลาะตามทางซิกแซ็กไปเรื่อยจนถึงโตเกียว

ผมลงก่อนสถานีโตเกียวเพราะจองโรงแรมนอนแถวๆอิเคบูคูโระลดราคาลงหน่อย ครั้งก่อนนอนแถวแร็บปองหงิคืนละหมื่นกว่าบาทคราวนี้เบี้ยน้อยหอยน้อยคืนละสี่พันก็พอแล้วยังต้องเดินทางอีกหลายเมืองเดี๋ยวเงินหมดก่อนกลับล่ะก็ยุ่งตายแน่ๆ อยู่โน่นขออูโด้งพระตามวัดกินไม่ได้เหมือนเมื่องไทยเสียด้วยซิ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       แล้วก็ถึงย่านที่ต้องไปนอนกันคือย่านอิเคบูคูโระ พอเดินออกมาก็สัมผัสลมหนาวได้อย่างเต็มๆเพราะตั้งแต่ลงเครื่องบินมาจนนั่งรถไฟถึงโตเกียวไม่ได้โผล่หัวออกไปจนเห็นท้องฟ้าเลย อยู่ในอาคารหรือบนรถไฟทีมีเครื่องทำความร้อนตลอด

ย่านนี้ครึกครื้นพอใช้ได้อย่างนี้ตอนค่ำๆไม่เหงาแน่ๆ ถ้ายังสู้ลมหนาวไหวเพราะเพิ่งถึงใหม่ร่างกายยังไม่ปรับตัวเองให้รับอุณหภูมิระดับเลขตัวเดียวได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       ห่างกัน15นาที ไม่ทราบอาจารย์ลงภาพชัหรือใจผมเร็ว

ภาพสวยมากคร้บ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       ย่อรูปไปลงไปครับป๋านิธิ ไม่ได้เตรียมรูปไว้ก่อนเลยช้าหน่อย



คนไทยไปไหนก็ขอกินอิ่มท้องไว้ก่อน

ผมเองกินอาหารวันละมื้อเดียวมานานแล้วแต่ต้องปรับตัวให้กินสามมื้อวันแรกก็วันนี้แหละ ถ้าไม่กินครบสามมื้อเดี๋ยวจะไม่มีแรงเดินแน่นอน

วันนี้พอเอาของเข้าโรงแรมเรียบร้อยก็เริ่มออกไปข้างนอกเลยไม่ให้เสียเวลากินอาหารก่อน งานนี้อะไรจะเร็วไปกว่าอูโด้งของโปรดของคนเบี้ยน้อยหอยน้อย ไม่เกินแปดร้อยเยนก็อิ่มได้แล้วถ้าไม่คิดเงินไทยก็กินอร่อย แต่คิดเป็นเงินไทยแล้วก๋วยเตี๋ยวชามละเกือบสามร้อยบาทมันทำให้ความอร่อยน้อยลงไปเยอะ

อูโด้งมันไม่ได้แพงกว่าปีที่แล้วหรอกทำเป็นคิดมากไปได้กินๆเข้าไปเหอะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       โฉมหน้าของอูโด้งที่สั่งมากินมื้อเช้ามือแรกของวันนี้ ความจริงก็ไม่เช้าแล้วล่ะมันสายมากแล้วสักสิบโมงได้มั้งเลยรวบมื้อเที่ยงเสียเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       รสชาดใช้ได้เลยทีเดียวกับอาหารมื้อแรก ย่านร้านนี้เพิ่งมากินครั้งแรกไม่เลวต้องถ่ายรูปหน้าร้านไว้หน่อยครั้งหน้ามาอีกจะได้มากินได้ถูกร้าน

คนมาอยู่ญี่ปุ่นกินร้านหรูๆทุกมื้อไม่ได้หรอกครับ แค่มื้อแรกกินข้างถนนสั่งอูโด้งสามชามก็ล่อไปพันกว่าบาทแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       โรงแรมที่นอนกันครับ Tokoyo inn shinjuku ราคามิตรภาพกว่าครั้งก่อนสามเท่าตัว เป็นโรงแรมที่มีสาขาร้อยกว่าที่ในญี่ปุ่น จะไปนอนเมืองไหนก็มีให้นอนตลอดจองจากเมืองไทยผ่านอินเตอร์เน็ตได้สะดวกดี ราคาคืนละสี่พันกว่าบาทถือว่าถูกมากแล้วในญี่ปุ่น

โรงแรมนี้ตลกร้ายดีไปถามที่ฟร้อนท์ว่ามีห้องให้นอนเพิ่มอีกวันหรือเปล่า เจ้าหน้าที่บอกว่ามีแต่ต้องไปจองมาจากอินเตอร์เน็ตจองหน้าเค้าท์เตอร์สดๆไม่รับจองให้ ไปโน่นเลยที่มุมโน้นมีอินเตอร์เน็ตฟรีใช้ไปจองมาจากอินเตอร์เน็ตแล้วจะล็อกห้องไว้ให้นอนอีกสองวัน

แบบนี้ก็มีแฮะ เห็นหน้ากันเต็มๆก็ไม่รับจองให้ ต้องเดินมุมห้องไปอีกสิบก้าวแล้วไปจองจากอินเตอร์เน็ตแล้วเดินกลับมาอีกสิบก้าวถึงจะยอมให้คุยต่อเรื่องนอนเพิ่มอีก

ไม่รู้ว่ายัย ผจก.เหี่ยวหน้าฟร้อนท์โรงแรมคนนี้กลับบ้านไปแล้วเกิดโดนสามีสะกิดแล้วต้องไล่ให้สามีไปจองคิวบนอินเตอร์เน็ตข้างล่างแล้ววิ่งกลับเข้าห้องนอนถึงจะยอมให้สามีบรรเลงหรือเปล่า

โรงแรมนี้แสบกับเรามากในอีกเจ็ดวันต่อมา แล้วจะเล่าให้ฟัง ผมเตือนไว้เลยว่า Tokoyo inn shinjuku อย่าไปนอนที่นี่ ผจก และไอ้หนุ่ม ผช มันทั้งกวนอารมย์และมั่วเรื่องระบบจองห้องสุดขีด แต่น้องคนสวยอีกคนแสนดีที่ทำให้เราพ้นวิกฤติในสัปดาห์ต่อมา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       ที่แรกที่จะพาไปวันนี้คือย่านคาวาโกเอะ คาวาโกเอะ Kawagoe เป็นชานเมืองโตเกียวนั่งรถไฟไปสามต่อใช้เวลาชั่วโมงครึ่งหรือประมาณว่าอยู่แถวจากใจกลางกรุงเทพไปปากเกร็ดแหละครับ ที่นี่เป็นเมืองเก่าทำเป็นแหล่งท่องเที่ยวแบบตลาดร้อยปีของสุพรรณน่าเที่ยวมากเพราะว่าจะได้สัมผัสบรรยากาศเก่าๆของญี่ปุ่น

นั่งรถไฟจากอิเคบูคูโระไปต่อรถที่วิ่งออกชานเมืองไปคาวาโกเอะได้เลยสะดวกมาก พวกเราไปวันแรกติดใจมากถึงกับต้องย้อนไปอีกครั้งในวันเสาร์อีกเสาร์หนึ่งเพื่อเดินตามซอยเล็กซอยน้อยให้ทั่วเพราะวันเดียวเดินไม่ครบทุกซอย

วันที่สองได้พบกับขบวนแห่สวยๆด้วย ตอนนั่งรถไฟไปคาวาโกเอะเจอสาวๆใส่กิโมโนไปเที่ยวเมืองเก่าได้บรรยากาศไปอีกแบบ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       จากสถานีรถไฟคาวาโกเอะเดินไปอีกไม่ไกลก็ถึงถนนช็อบปิ้งแล้วนับว่าเป็นจุดเริ่มต้นของความสนุกของเมืองนี้

ที่จุดนี้เป็นถนนคนเดินที่ปิดการจราจรทุกวันหยุด ดังนั้นควรมาวันเสาร์อาทิตย์จะดีที่สุด เหมือนทั้งเมืองไม่มีรถวิ่งในส่วนนี้คนเป็นพันๆคนเดินเหมือนกันหมดสนุกมากจริงๆ

อยากให้บ้านเราทำแบบนี้จังเลยอย่างน้อยๆก็น่าจะดีกว่าขายอะไรแบบไม่มีแผนการขายใครใคร่ทำอะไรทำ เดินไปไหนแม้ปิดถนนให้คนเดินแบบแถวข้าวสารก็โดนมอเตอร์ไซด์เฉี่ยวตูดแต่ที่นี่ปิดถนนคือปิดถนนมอเตอร์ไซด์หรือจักรยานยังไม่ให้วิ่งเสียด้วย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
      
ผมไปไหนก็ชอบไปในที่คนเขาไม่ไปกันนอกรายการท่องเที่ยว ชอบไปแบบกางแผนที่แล้วเดินเองไม่เคยพึ่งพาทัวร์ตั้งแต่หนุ่มๆแล้วเพราะไปกับทัวร์ไม่สนุกเหมือนไปเอง ใจอยากหยุดก็หยุดอยากเดินก็เดินไม่ใช่เดินตามที่ไกด์พาไปแบบนี้ไม่สนุกหรอกครับ



วันนี้ดึกแล้วพอก่อนเอาไว้พรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวเมือเก่าตลาดร้อยปีคาวาโกเอะต่อครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       เดินทางบ่อย ๆ ดูแลสุขภาพด้วยเด๊อ ขอรับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       ประเทศในฝันอีก 1 ประเทศของผมเลยนะ ญี่ปุ่นเนี่ย

ตามชมครับ ตามชม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
      

ขอปู ................................ รอครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       นอนรอดูบอลเรอะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       ผู้เฒ่าเหล่านี้ทำไมนอนกันดึกจังเลย สู้ของอิชั้นก้อไม่ได้สองทุ่มครึ่งเป๊ะหลับแย้ว ยกเว้นวันสุขแห่งชาติ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       ต่อเลยครับ ที่ช้าไปสองวันเพราะต้องเรียงรูปก่อน งวดนี้ถ่ายรูปรวมแล้วสองหมื่นรูปแค่ดูก็ตาแฉะแล้ว

พอลงรถไฟที่คาวาโกเอะ Kawagoe ก็เจอซอยละลายทรัพย์ก่อนทันที ที่ซอยนี้เดินสนุกมากมีของสาระพัดตั้งแต่ของกินของใช้ราคาถูกกว่าในโตเกียวมาก ของบางชิ้นในโตเกียวไม่มีขายเลยทำให้ทรัพย์ละลายจากกระเป๋าไปตลอดทาง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
       ของที่นี่หลากหลายจริงๆทั้งของกินของใช้ พวกที่ชอบซื้อของติดมือกลับบ้านมาใช้เองหรือฝากเพื่อนฝูงห้ามเดินเข้าไปซอยนี้เด็ดขาด เงินหมื่นเยนจะละลายจากกระเป๋าได้ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

ขนาดผมไม่ชอบซื้อของยังผมเจอโรคกระเป๋าแหกกับตัวเองมาแล้ว ขอเตือนไว้เลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       กว่าจะเดินผ่านซอยนี้ไปได้ก็ต้องเดินไปเกือบครึ่งกิโลเมตร ทั้งสองฟากทางมีแต่ของอร่อยและของจุกจิกถูกใจไปหมด

แถมราคายังไปซื้อที่โตเกียวไม่ได้เสียด้วยทำให้ทำใจเดินผ่านร้านลำบากมาก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
       ของกินครับ ราคามิตรภาพ เดินถือกินไปได้ตลอดทาง ผมเองมือนอกจะต้องถือกล้องถือของที่ซื้อมาแล้วยังต้องสลับไปถือของกินเดินแทะไปตลอดทางอีกด้วย

สนุกมากคุ้มเวลาจริงๆที่มาเที่ยวที่นี่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       ที่นี่เป็นตลาดของชาวบ้านเพราะมีผักสดมาขายให้ซื้อติดมือกลับบ้านกัน

ที่ญี่ปุ่นผมสังเกตุได้ว่าทุกบ้านที่มีที่ดินต้องปลูกผักกินเองที่เหลือจากกินก็ขายหารายได้ ผักที่เห็นเป็นผักปลูกเองขายเองวันหยุดก็เกณฑ์ลูกเมียมาช่วยกันขายสนุกไปอีกแบบ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
       แล้วผมก็เจอกับสิ่งชอบอีกอย่างคือภาพเขียน

ศิลปินไร้นามมาเปิดแผงขายผลงานข้างถนน ฝีมือไม่เบาเลยทีเดียวรูปที่เขียนด้วยลายเส้นเลียนแบบภาพพิมพ์ไม้แต่ใช้มือเขียน รูปแบบนี้โดนตาผมมากเลยสอยมาสักครึ่งโหลเห็นจะได้

ด้วยความที่พูดจาภาษาคนรักภาพเขียนเหมือนกันแม้จะสื่อสารกันลำบาก ศิลปินรายนี้ถึงกับให้ภาพเขียนแถมมาอีกสองรูปโดยให้เหตุผลว่าสองรูปนี้ควรอยู่กับคนที่รักฝีมือของเขาเพราะสองรูปนี้เขาไม่วางขายแต่มีไว้ให้กับคนที่เขาเห็นว่าควรได้ไป

ศิลปินคนนี้ชื่อ Naok Karumatani มีเว็บไซด์ตัวเองด้วยที่ http://alfanao.jugem.jp/ ไปดูผลงานของเขาได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       ภาพบนแผงที่แหว่งไปจากแผงตามรูปข้างบนก็ฝีมือผมสอยเอามานั่นแหละ

ส่วนคนที่ยืนยิ้มอบู่ข้างก็เป็นแม่พี่โทร่าเพื่อนห้องแมวในเว็บพันทิปที่พาผมมาเดินเที่ยวที่นี่ แม่พี่โทร่าดูแลพวกผมอย่างดีมากทั้งจองโรงแรม ทั้งชวนไปนอนบ้านให้ยืมเจ้าโทร่าแมวอ้วนนอนกอด ทั้งทำอาหาร ทั้งซักเสื้อผ้าให้

ใครบอกว่ามิตรภาพบนเว็บมันไม่ยืนยาวผมเถียงตายเลย คนดีๆก็คบหากันได้ตลอดชีวิตนั่นแหละ ส่วนใครคบใครบนเว็บแล้วไม่ยืนยาวก็แล้วแต่นิสัยพื้นฐานของแต่ละบุคคลมันจะโผล่ออกมาตอนไหนเท่านั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       พอเดินมาได้อีกหน่อยก็เจอแผงขายของเก่าแบบปูเสื่อเหมือนบ้านเรา แผงนี้สนุกมากเพราะของเก่าในห้องเก็บของมาขายทิ้งแบบไม่มีราคา เจ้าของแผงเป็นแม่เกณฑ์เอาลูกหลานเพื่อนฝูงมารวมของกันขายด้วยซื้อของไปก็หัวเราะกันไปทั้งคนซื้อคนขาย

ตุ๊กตาพวงกุญแจของบันไดแท้ๆขายเลหลังแบบทิ้งลงถังขยะตัวละไม่กี่บาท แต่ในบ้านเราขายกันตัวละร้อยกว่าบาท บางตัวเลิกผลิตไปแล้วเป็นของคอเล็กชั่นบนอีเบย์ขายกันราคากระฉูดไปสิบๆเท่าหลักพันไปแล้วก็มี

ซื้อมาพวงใหญ่หลายตัวยังเสียเงินไม่ถึงร้อยบาทไทยแบบนี้ไม่คุ้มอย่างไง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
       กว่าจะเดินพ้นซอยละลายทรัพย์มาได้แทบขาดใจกับเงินที่ปลิวออกไปจากกระเป๋า

พอถึงทางแยกก็เจอป้ายชี้ไปเมืองเก่า ที่นี่เรียกว่า อิชิแบนไก Ishibankai เป็นเมืองเก่าเหมือนตลาดร้อยปีแต่ใหญ่กว่าของบ้านเรามาก

สมัยนี้เที่ยวญี่ปุ่นสะดวกกว่าสมัยก่อนมากตรงที่มีป้ายภาษาอังกฤษตลอดทางนี่แหละ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 26
       ในที่สุดเราก็มาถึงแล้วที่เมืองเก่าของคาวาโกเอะถนนอิชิแบนไก

เขาเก็บของเก่าไว้ได้ดีจริงๆทั้งบ้านและผู้คน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 27
       สภาพเมืองเก่าที่ยังรักษาไว้ครับ

เขาบอกว่าเก็บให้เหมือนสมัยเอโด๊ะอย่างไรอย่างนั้น ใครเคยดูเพลงดาบแม่น้ำร้อยสายของซามูไรพ่อลูกอ่อนคงคุ้นๆกับเมืองแบบนี้

ในสมัยก่อนที่นี่เรียกว่า เอโดะน้อย หรือ Littel Edo เพราะเมืองนี้เจริญไม่แพ้เมืองหลวง มีปราสาทของเมืองด้วยปกครองโดยผู้ช่วยใกล้ชิดโชกุนโตกุกาว่า เมืองที่เห็นส่วนใหญ่จะสร้างเมื่อปี 1870

ในรูปเป็นหอระฆังบอกเหตุแก่ประชาชนที่ยังรักษาไว้ สมัยก่อนคงตีบอกเหตุทั้งไฟไหม้และสงครามให้ชาวบ้านเตรียมตัวกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 28
       มีสาวๆแต่งตัวกิโมโนมาเดินเที่ยวด้วย

ผมสังเกตุดูนะว่าคนญี่ปุ่นมักชอบแต่งตัวแบบนี้วันหยุดมาเดินเที่ยว สาวๆถ้าวันไหนไม่แต่งแบบเปรี้ยวไปเลยก็แต่งแบบนี้ออกมาเที่ยว บ้านเราใครนุ่งผ้าซิ่นสะไบผ้าทอมือแบบงานบุญทางเหนือทางอีสานมามาเดินเที่ยวคงโดนมองเป็นพนักงานโรงแรมไป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 29
       นี่ก็ใส่กิโมโนมาเดินเที่ยวกันทั้งบ้าน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 30
       ร้านบางร้านคุยว่าเปิดมาตั้งแต่สมัยก่อนนั้นจริงๆ ทั้งร้านทำมีดขายและร้านขายขนม เขารับรองว่ามีดคมและขนมอร่อยมาเป็นร้อยปีแล้ว

มีดเขาคมจริงๆให้ลองหันหัวไช่เท้าเหมือนคมมีดมันวิ่งลงเนื้อหัวไชเท้าได้เองแบบไม่ต้องออกแรงกดเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย