คำตอบที่ 91
       สมหวังกับผิดหวังเป็นของคู่กัน

ใบเซียมซีของคนผิดหวังโดนผูกไว้เต็มไปหมด ตามธรรมเนียมของญี่ปุ่นใบเซียมซีที่ไม่ดีเจ้าของจะไม่เอากลับไปด้วยแต่จะผูกทิ้งไว้ที่วัดคล้ายกับว่าขอให้สิ่งไม่ดีไม่ต้องกลับไปด้วยให้พระที่วัดช่วยดูแลสิ่งไม่ดีนั้นแทน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 92
       เดินดูสำนักไปเรื่อยๆครับ หมายตาเอาไว้ว่าดึกๆกว่านี้จะมาแอบเกอิชาออกมาส่งแขกดูที่จุดไหนดี

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 93
       ส่งสัยต้องมีงานอะไรสักงาน แม่พี่โทร่าก็ไม่อยู่ให้ถามเสียด้วย ไม่งั้นจะตามไปดู

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 94
       สำนักแต่ละแห่งอย่างที่ผมบอกไว้แหละว่ามันหรูผิดกัน ใหญ่บ้างเล็กบ้างมาฐานะแขกและเจ้าของสำนัก

แต่ตอนนี้เกอิชาน้อยลงเพราะคนที่จะอุปถัมป์เกอิชาได้มีน้อยลง นักธุรกิจที่รวยแล้วเลี้ยงดูเกอิชาได้ก็ลดลงเพราะสมัยนี้คนหนุ่มๆก็ออกไปกินเหล้ากับเพื่อนตามร้านสมัยใหม่สนุกกว่าแถมยังอ็อฟได้อีก

แต่เกอิชาอ็อฟไม่ได้ครับ ขายศิลปะแต่ไม่ขายตัว ไม่เหมือนกับนางคณิกาของอินเดียที่ขายทั้งตัวและศิลปะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 95
       คือว่าเกอิชาแต่ละคนกว่าจะเป็นเกอิชาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายต้องฝึกกันมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กวัยรุ่นทั้งวิธีเอาใจแขกและศิลปะการแสดง โดยเกอิชาต้องเริ่มจากการเป็นไมโกะก่อน

ไมโกะหรือเกอิชาฝึกหัดซึ่งต้องเป็นเด็กฝึกหัดรับแขกเดินตามหลังเกอิชารุ่นพี่นานหลายปีเลยทีเดียวจนกว่าจะบินเดี่ยวได้ นี่เป็นสาเหตุที่ทุกวันนี้เกอิชาที่เหลืออยู่มีแต่แก่แรดหาเด็กรุ่นใหม่ขึ้นมาเป็นเกอิชาลำบากขึ้นทุกที

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 96
       นี่คือเรื่องที่เหมือนกันกับนางคณิกาของอินเดียและเกอิชาของญี่ปุ่นที่ต้องหาเด็กหญิงหน้าตาดีมาฝึกศิลปะตั้งแต่ยังไม่เป็นสาวเพื่อให้เก่งทุกอย่างทั้งดนตรีและฟ้อนรำตอนสาวรุ่น

แต่นางคณิกาของอินเดียต้องเรียนกามศาสตร์ด้วยเพราะต้องขายตัว จะทำอย่างไรให้แขกนอนแผ่หลาตาค้างนี่มีแต่นางคณิกาอย่างเดียวที่เรียน แต่เกอิชาไม่ต้องหรอกครับเพราไม่ขายตัว คนที่เป็นเจ้าของเรือนร่างของเกอิชาได้เพียงคนเดียวคือคนที่อุปถัมป์เลี้ยงดูเท่านั้น คนอื่นได้เพียงแต่ซื้อบริการเอาใจดูแลและศิลปะตามสำนักที่ผมถ่ายรูปมาให้ดูนี่แหละ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 97
       ในที่สุดเราก็ฝ่านไมโกะกลุ่มหนึ่งที่เดินผ่านไปสำนักใกล้กัน

ไม่เจอเกอิชาแต่เจอไมโกะถือว่าคืนนี้น่าจะมีโชคแล้วครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 98
       พอเราสำรวจซอยหมดทั้งซอยแล้วเราก็ออกมาถนนใหญ่กิออน จุดมุ่งหมายคืออาหารเย็นสักมื้อก่อนเข้าไปซุ่มยิงภาพเด็ดของเหล่าเกอิชา

พออกมาปากซอยก็เจอขนมอะไรจำชื่อไม่ได้แล้วผมเรียกว่าขนมตึ๋งดืด คือมันเป็นแป้งเหมือนขนมเข่งเสียบไม้แบบลูกชิ้นแต่เอามาจุ่มซอสเค็มๆเหมือนขนมเซ็มเบ้แล้วปิ้งบนเตาเหมือนเซ็มเบ้นั่นแหละ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 99
       เราเลยเล่นกันคนละไม้ ผมว่ากินเซ็มเบ้อร่อยกว่า เลยไม่ได้ติดใจอะไรแต่มีคนติดใจมากถึงขาดไปต่อแถวซื้ออีกรอบ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 100
       นี่ไงโฉมหน้าคนชอบไอ้ตึ๋งหนืดชุบซอสปิ้งขนาดไปต่อคิวขอกินอีกรอบ ส่วนผมขอบาย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 101
       ร้านนี้ห่อมาให้อย่างกับส่งของขวัญ หลังจากถ่ายรูปนี้แล้วไอ้ตึ๋งหนืดก็หายเข้าปากคนถือไปอย่างรวดเร็ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 102
       อยู่ฟากร้านเกอิชาคงไม่ได้กินข้าวเย็นแน่ๆเราเลยไปอีกฟากถนนหนึ่งที่คึกคักกว่า ฟากนี้มีคนเดินกันขวักไข่วกว่าฟากที่ผมพาไปเที่ยว

ตอนนี้สักเกือบหกโมงเย็นแล้วฟ้ามืดมาชั่วโมงเห็นจะได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 103
       พอพ้นปากซอยมานิดเดียวก็เจอร้านขาย โอโคโนมิยากิ แต่งร้านได้สะจายจริงๆ

เอาเพียงดูตุ๊กตาหน้าร้านก็สนุกแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 104
       โอ๊ย...อันเท่านี้ชอบใจอะไรกันนักกันหนา

เด็กยกฉากหนังเอวียุโรปมันคือพระเอกซูเปอร์สตาร์หนังเอวีญี่ปุ่นรู้ไว้ซะมั่ง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 105
       พอเดินมาที่กระทะทำอาหารก็เกิดอาการหิวทันที มันน่ากินแหะ กลิ่นก็หอมออกมานอกร้าน

งานนี้ โอโคโนมิยากิ คืออาหารเย็นแน่ๆ ว่าแล้วก็เดินเข้าร้านทันที อย่างน้อยๆก็อร่อยกว่าไอ้ตึ๋งหนืดแน่นอน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 106
       พอเดินเข้าร้านไปก็พบว่าร้านนี้แต่งร้านมันส์โคตรๆ ร้านแบบนี้คนแต่งร้านก็สนุกคนเข้าไปกินก็สนุก

ระหว่างที่รออาหารผมก็สำรวจร้านไปเรื่อยๆ

โห..มันเล่นกันเสียสะใจน่าเอาแนวมาแต่งร้านแถวย่านวัยรุ่นบ้านเราคงจะเรียกแขกได้ตรึม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 107
       ผมว่าไอ้เจ้าของร้านมันต้องชอบลามกนิดๆแน่ ป้ายไม้เขียนแบบใบเซียมซีตามวัดญี่ปุ่นแต่ดันเป็นเรื่องและท่าทางสัปดน

ไอเดียกระฉูดเลย ให้เขย่าเซียมซีมันออกท่าไหนให้ทำท่านนั้นคงสนุกพิลึก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 108
       ทุกโต๊ะมีเกอิชาบริการด้วย อยากให้เธอเอาใจอย่างไรก็จินตนาการเอาเอง

อยากแปลงร่างเป็นปลาหมึกขณะกินโอโคโนมิยากิเธอก็ไม่ร้องสักคำ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 109
       ในที่สุดอาหารก้มาแล้ว อร่อยกว่าที่คิดไว้อีก อร่อยกว่าในเมืองไทยที่ซอยสุขุมวิท39 หลายขุม ถ้าเดินผ่านแล้วไม่แวะกินก็เสียใจเป็นอย่างยิ่ง เหมือนขาดของสำคัญของการมาเที่ยวกิออนเลยก็ว่าได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 110
       หลังจากอิ่มท้องแล้วก็เดินเที่ยวย่านกิออนยามค่ำไปเรื่อย

เกียวโตเป็นเมืองที่รักษาอะไรเก่าๆแทรกของใหม่ไว้ทุกลมหายใจไม่เหมือนโตเกียวที่ของเก่าไม่เหลือแล้ว ดังนั้นเราจึงเห็นอะไรที่เป็นญี่ปุ่นแบบชาวบ้านๆใช้ชีวิตกันจริง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 111
       ห้างร้านเก่าก็แทรกตัวไปเข้ากับบรรยากาศใหม่ๆแบบไม่ขัดเขิน ห้างหลังนี้ดูแล้วน่าจะสร้างมาเฉี่ยวร้อยปีอาจจะร่วมยุคเรื่อนอินโดโปตุกีสของบ้านเราก็ได้ น่าจะหลังยุคเรือดำเปิดประเทศไม่กี่สิบปีตอนนั้นยุฟิวดัลลอร์ดล่มลงแล้วยุคพ่อค้าเข้ามาแทนที่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 112
       สวยมากนะตึกสมัยนั้น บ้านเราก็มีตึกแบบนี้แถวเจริญกรุงช่วงเรียบแม่น้ำอยู่หลายหลัง อย่างน้อยๆก็โรงแรมโอเรียลเต็ลหลังหนึ่งล่ะที่นึกได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 113
       เดินเตร่ไปจนเริ่มดึก รถราบนถนนเริ่มบางตา เราจะข้ามถนนกลับไปแอบดูเกอิชาทำงานกันแล้วครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 114
       แล้วเราก็เจอกับเกอิชาชุดแรก เกอิชาตัวจริงที่ไม่ใช่ไมโกะ

อู้ววววว.... แก่แรดเลย แต่ก็สวยจนตะลึง เธอสวยมากเลยครับอยากให้เห็นด้วยตาไม่ใช่จากรูปจังว่าเธอสวยกว่าเห็นในรูป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 115
       พอดึกขึ้นมาซอยเงียบๆก็เปลี่ยนไป แสงสีและความคึกคักเข้ามาแทนที่ รถราเริ่มเข้ามาส่งแขกกระเป๋าหนักที่เข้ามาเที่ยวร้านที่มีเกอิชาบริการ แบบนี้ไม่ผิดหวังแน่ได้ส่องเธอแน่นอนคืนนี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 116
       ร้านรวงเริ่มตั้งโต๊ะเรียกแขก สภาพของซอยเปลี่ยนไปกว่าขาตอนเดินเมื่อตอนเย็น

ที่นี่นักเที่ยวเขาผู้ดีกว่าแถวแร็ปปองหงิที่โตเกียวแบบเพลงคลาสสิกกับเพลงสกาเลยครับ จะว่าเป็นพัฒน์พงษ์ภาคผู้ดีเที่ยวก็ว่าได้เพราะไม่มีพวกเชียร์แขกมาเดินเกะกะตา ทุกร้านมีเพียงกิจกรรมภายในเท่านั้นภายนอกเงียบสงบไร้เสียงหรือคนออกมา

ผมอยากให้มาเห็นกับตาเองว่าแหล่งเริงรมย์ขึ้นชื่อมีสถานบริการทั้งซอย แต่ทั้งซอยเงียบสงบไม่มีกิจกรรมขัดตาเลยก็ว่าได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 117
       แล้วเราก็เจอกับเกอิชาอีกสองนางที่ฝั่งตรงข้าม เหมือนเพิ่งข้ามรุ่นจากไมโกะมาได้ไม่นานนัก

ภาพนี้ดึงจากระยะสามสิบกว่าเมตรในที่มืดความสบายตาคงน้อยไปตามปริมาณแสงครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 118
       แล้วเกอิชาก็ทะยอยออกมาเรื่อยๆ รายนี้ผมไม่แน่ใจว่าโอบิใหญ่หรือเธอพุงยื่นกันแน่

แต่ที่แน่ๆคือเธอวัยไม่ห่างกับผมมากนักหรอกครับ ฟันธง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 119
       อ้อ... เหมือนเมืองไทยเลย นึกว่าออกมาทำอะไร ที่แท้ออกมาไหว้เจ้าที่เจ้าทางนี่เอง

สาธุขอให้รวยคืนนี้แขกติดมากๆนะเจ้าข้าเอ๋ยยย..

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 120
       หลังจากนั้นผมดูรูปแล้วมันไม่น่าจะใช้ลงได้เลยเพราะแสงมันน้อยจนภาพไหวดูไม่สบายตาเลย

งั้นผมพอแล้วดีกว่าสำหรับวันนี้ ได้ดูเกอิชาพอหอมปากหอมคอ บางคนมากิออนยังไม่เคยเห็นเกอิชาเลยก็ยังมีแต่วันนี้ผมได้เห็นทั้งเกอิชาและไมโกะเกือบสิบคนนับว่าเกินเป้าของนักท่องเที่ยวปกติแล้วครับ

สามทุ่มกว่าแล้วกลับเรียวกังนอนดีกว่าพรุ่งนี้มีโปรแกรมหนักๆต้องเดินทางไปวัดถึงสามวัดจะได้ตื่นเช้าๆ
แต่ก่อนนอนต้องตบท้ายด้วยอาหารมื้อค่ำอีกหนึ่งมื้อเป็นร้านอูโด้งหยอดเหรียญกดตู้ข้างเรียวกังนั่นแหละครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย