คำตอบที่ 241
       ยุคสมัยอาณาจักรอยุธยาใกล้สิ้นสุด ใน ปีพุทธศักราช 2307

ช่างตีเหล็กหลวงชาว โปรตุเกตุ นามว่า ปีแอร์ สมิทธ์ ได้พบดาบนันทกาวุธ จากการที่พระสุนปืนใหญ่ของฝ่ายพม่าตกมาชนกับยอดปรางค์เจดีย์ ยอดหนึ่ง ดาบนันทกาวุธได้บรรจุไว้ในเจดีย์ดังกล่าว สภาพดาบอายุกว่าสองร้อยปีด้ามได้ผุพังไปหมดแล้วเหลือแต่ใบดาบเนื้อเหล็กน้ำพี้ที่ยังคงสภาพดีอยู่

เมื่อแรกเริ่ม ท่าน ปีแอร์ สมิทธ์ ไม่ทราบว่าดาบคู่นี้ชื่อดาบนันทกาวุธ แต่ก็ทราบได้ในภายหลังจากพระชรารูปหนึ่ง ผู้ซึ่งเคยเป็นอดีตช่างเหล็กหลวง ได้บอกว่า ดาบคู่เล่มนี้สร้างจากเหล็กน้ำพี้ และได้รับพระราชทานชื่อจากเจ้าอยู่หัวองค์เก่า นามว่า พระองค์ดำ ตั้งชื่อดาบว่า “ดาบนันทกาวุธ”

และเป็น ดาบคู่กายของ บรรพบุรุษ ของท่าน นามว่าขุนพระนายแสนศึกสะท้าน

ปีแอ สมิทธ์ เก็บดาบ เหล็กน้ำพี้สองเล่มนี้ ไว้กับตัวตามคำสั่งเสียของ พระชราผู้มีเชื้อสายจากช่างเหล็กและขุนศึก อยู่หลายปี

ระหว่างนั้นเองด้วยความน้อบน้อมและเคารพของปีแอร์ สมิทธ์ที่มีต่อพระชรารูปนั้นที่วิชาการตีดาบโบราณที่ตกทอดมาจากบรรพชนของพระชราอดีตช่างเหล็กหลวงและนักรบเก่านั้นก็ถ่ายทอดมายังปีแอร์ สมิทธ์ช่างเหล็กหลวงจนหมดสิ้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 242
       จนกระทั่ง ปี 2310 ซึ่งเป็นปีที่กรุงศรีอยุธยาแตก หลวงพิชัยอาสาทหารไทยได้สู้ศึกบนเชิงเทินที่ปีแอร์ สมิทธ์และทหารอาสาโปตุเกตุดูแลอยู่อย่างสามารถไม่ห่วงชีวิตของตนและได้ช่วยชีวิตของปีแอร์เองจากพม่าที่บุกเข้าตีเชิงเทินนั้นจนเสียดาบคู่มือไป

ปีแอร์ สมิทธ์ ได้มีโอกาสมอบดาบ นันทกาวุธ คู่นั้นให้กับ หลวงพิชัยอาสา และในครานั้นเพื่อทดแทนดาบสองมือของหลวงพิชัยอาสาด้วยเห็นว่าดาบดีควรคู่กับนักรบเช่นหลวงพิชัยอาสา

ในเวลาไม่นานนักก่อนกรุงแตกเล็กน้อยดาบสองมือคู่นั้นในมือหลวงพิชัยอาสาก็ได้แหกวงล้อมพม่าออกมาพร้อมกับพระเจ้าตากสินโดยได้พาเอากองกำลังของโปตุเกตุในการนำของช่างเหล็กหลวงปีแอร์ สมิทธ์ตามแหกด่านออกมาด้วย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 243
       ด้วยอานุภาพของนันทกาวุธและฝีมือของหลวงพิชัยอาสาได้เป็นกำลังสำคัญของพระเจ้าตากในการบุกเข้าตีชุมนุมต่างเพื่อรวบรวมชาติให้กลับมาอีกครั้ง

เมื่อครั้งที่พระยาพิชัย และพระเจ้าตาก เข้าตีชุมนุมเจ้าฝาง
พระยาพิชัยเห็นว่า เจ้าฝางและพรรคพวกมีวิชาอาคมเก่งกล้า จึงถวาย ดาบนันทกาวุธ เล่มหนึ่งแด่พระเจ้าตากเพื่อใช้รบในศึกครั้งนั้นไป ตนเองก็เหลือเพียงเล่มเดียว และได้สั่งให้ ปีแอร์ สมิทธ์ ตีดาบนันทกาวุธขึ้นมาใหม่จากตำราของ พระผู้ชราภาพ ผู้มีเชื้อสาย ขุนศึก ของพระองค์ดำเพื่อทดแทนดาบที่ถวายพระเจ้าตากไปแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 244
       ระหว่างนั้นเมืองพิชัยถูกแม่ทัพพม่าชื่อโปสุพลาเข้าตี หมื่นหาญณรงค์ รักษาการเมืองได้ต่อสู้จนสุดกำลังกับหลวงพิชัยอาสา คืนนั้นปีแอร์ สมิทธ์ ได้เห็นภาพนิมิตรขณะตีดาบนันทกาวุธอีกเล่มว่าหมื่นหาญณรงค์คอขาดถึงกับตกใจในภาพนั้นทิ้งดาบที่ร้อนแดงหลุดมือลงถังน้ำที่ใช้ชุบดาบ

ดาบที่ร้อนแดงตกลงน้ำย่อมมีความเปราะกว่าดาบเหล็กที่ค่อยๆชุบน้ำอย่างช้าๆ ลางสังหรของปีแอร์ สมิทธ์เป็นจริงเมื่อหลวงพิชัยอาสากลับเข้าเมืองมาพร้อมกับร่างไร้วิญญาณของหมื่นหาญณรงค์

พระเจ้าตากจึงให้หลวงพิชัยอาสาขึ้นเป็นพระยาพิชัยรักษาเมืองพิชัยเอาไว้จากทัพของโปสุพลาให้ได้ในเวลานั้นเอง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 245
       แต่ถึงกระนั้น ปีแอร์ สมิทธ์ ก็ได้ตีดาบนันทกาวุธให้พระยาพิชัยจนสำเร็จ

ระหว่างนั้นปีแอร์ สมิทธ์และทหารอาสาโปตุเกตุได้ร่วมกันรักษาเมืองพิชัยกับพระยาพิชัยอย่างสามารถจนรักษาเมืองไว้ได้และดาบนันทกาวุธเล่มใหม่ได้หักในศึกนั้นเองจากการที่ชุบน้ำเร็วเกินไป

พระยาพิชัยจึงได้ชื่อว่า พระยาพิชัยดาบหัก ตั้งแต่ศึกโปสุพลานั้นมา

ศึกครั้งนั้นยืดเยื้ออีกสองครั้ง ในที่สุด ปีแอร์ สมิทธ์ ได้เร่งตีดาบที่หักให้สมบูรณ์อีก เพื่อให้ทันที่สุดศึกสุดท้ายที่ตัดสินว่าเมืองพิชัยหรือทัพพม่าจะต้องถูกทำลาย ครั้งนี้ ปีแอร์ สมิทธ์เลือกวิธีสุดท้ายเช่นกัน ได้ใช้เลือดของตัวเองแทนน้ำในการชุบดาบให้กลับมาใช้งานได้อีกครั้งตามตำราโบราณของพระชรารูปนั้น

ครั้งนี้เองที่หัวของโปสุพลาต้องหลุดจากตัวด้วย ดาบนันทกาวุธ ในมือของพระยาพิชัย ทัพพม่าแตกยับเยินจนสิ้น

ศึกครั้งนั้นหนักมากสู้แบบใครดีใครอยู่จนทั้งคนไทยและกองกำลังโปรตุเกตุอาสาที่ติดตามมาสู้ศึกเมืองพิชัยได้ล้มตายเสียยับเยิน รวมถึง ปีแอร์ สมิทธ์ ที่เจ็บหนักจากการรบครั้งนี้ด้วย


แต่ก่อนที่ ปีแอร์ สมิทธ์ จะสิ้นลม ได้มอบตำราตีดาบ นันทกาวุธ ของพระชราที่หอบหิ้วมาจากกรุงเก่าให้แก่ลูกมือช่างตีดาบในเมืองพิชัย ช่างเหล็ก ในหมู่บ้านทองแสนขัน ซึ่งเป็นแหล่งสินแร่เหล็กน้ำพี้นั่นเอง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 246
       ปลายรัชสมัย กรุงธนบุรี การเปลี่ยนราชวงค์ทำให้พระยาพิชัยรับไม่ได้ จึงยอมให้ประหารดีกว่าการที่ถูกตราหน้าว่าเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนาย ขอตายตามพระเจ้าตากสินไปดีกว่าอยู่ให้อาย

พระยาพิชัยถูกประหารแล้วฝังใกล้กับพระเจ้าตากสินที่ธนบุรีนี้เอง

หลังจาก สิ้นรัชสมัยพระเจ้าตากสินมหาราช ดาบนันทกาวุธ ได้ตกทอดเป็นดาบประจำตระกูล แด่ลูกหลานพระยาพิชัยฯ ลูกหลาน พระยาพิชัยฯคนสุดท้าย ที่ครอบครอง ดาบ นันทกาวุธ คือ หลวงกล้ากลางณรงค์ ซึ่งเป็นทายาทรุ่น เหลน ของพระยาพิชัยฯ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 247
       เวลาผ่านไปดาบนันทกาวุธก็ไม่ได้ดื่มเลือดอริราชศัตรูอีกต่อไป แต่ยังคงตกทอดพร้อมกับเพลงดาบของพระยาพิชัยจากพ่อสู่ลูกไปเรื่อยๆ


อีกครั้งที่ดาบนันทกาวุธได้ออกมาดื่มเลือดหลังจากดื่มเลือดพม่าไปเมื่อร้อยกว่าปีก่อนเกิดเหตุการณ์นี้

เมื่อเจ็ดสิบปีที่แล้วขุนพันธรักษ์ราชเดช เมื่อครั้งได้รับมอบหมายให้ขึ้นมาทำราชการ ปราบโจร ภาคกลางได้ทำราชการซื่อสัตย์ไม่กลัวตายปราบโจรผู้ร้ายไม่เห็นแก่เหนื่อย หลวงกล้ากลางณรงค์ จึงเมตตารับเป็นบุตรบุญธรรมและถ่ายทอดวิชาดาบให้เนื่องจากไม่มีบุตรหลานสายตรงสนใจจะสืบวิชาดาบอีกต่อไปแล้ว

และ หลวงกล้ากลางณรงค์ ได้มอบ ดาบนันทกาวุธ แด่ ขุนพันธรักษ์ราชเดชให้นำไปใช้งานราชการ ปราบโจรฯ เพราะเห็นว่า ขุนพันธรักษ์ราชเดช มีวิชาที่ไม่เป็นรองใครและเป็นผู้เรืองวิทยาคมที่ไม่มีใครจะเทียบอีกแล้ว นับว่าเป็นผู้เหมาะสมที่สุดที่จะใช้ดาบคู่นี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 248
       หลวงกล้ากลางณรงค์ได้ถ่ายทอดวิชาดาบของพระยาพิชัยดาบหักให้แก่ขุนพันธ์จนสิ้น

ขุนพันธรักษ์ราชเดชได้ใช้ดาบนันทกาวุธเป็นอาวุธคู่กายมาตั้งแต่บัดนั้นตลอดชีวิตรับราชการตำรวจจนกระทั่งเกษียรจากราชการ

จวบจนถึงวันที่ ขุนพันธรักษ์ราชเดช อยู่ในวัยชรา ได้เริ่มสร้าง ศาลหลักเมืองของเมือง นครศรีธรรมราช ท่านจึงได้นำ “ดาบนันทกาวุธ” รำแสดงเพลงดาบของพระยาพิชัยเป็นครั้งสุดท้ายต่อหน้าหลักเมืองและรำถวายแด่องค์จตุคามรามเทพฯ

เป็นครั้งสุดท้ายที่ “ดาบนันทกาวุธ” ได้ออกมารำเพลงดาบของพระยาพิชัย และหลังจากนั้นเพลงดาบของพระยาพิชัยก็สูญสิ้นไปพร้อมกับลมหายใจของขุนพันธรักษ์ราชเดชเมื่อปีที่แล้วนี้เอง


“ดาบนันทกาวุธ” ดาบคู่นี้ได้ตั้งไว้เมืองนครศรีธรรมราช จวบจนทุกวันนี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 249
       ปู่ขุนพันธฯ และ “ดาบนันทกาวุธ” รูปสุดท้ายก่อนท่านจะเสียไม่นาน รูปนี้มีการแจกให้ผู้ที่เคารพท่านเก็บเอาไว้เป็นมงคล

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 250
       วันนี้จบเท่านี้ครับขอบคุณ คุณอสูรเทพบุตร เพื่อนต่างเวปที่เรียงโครงเรื่องให้ผมใส่รายละเอียดใช้เล่าในคืนนี้

เป็นอย่างไรบ้างครับเรื่องอ่านเล่นๆวันนี้ของผมพอเอาไปสร้างหนังแข่งกับท่านมุ้ยไหวไหมครับ ดาบที่เคยกู้ชาติมาถึงสองครั้งเคยอยู่ในมือของขุนพระนายแสนศึกสะท้าน จาตุรงค์บาท ทหารเดินข้างเท้าช้างของพระนเรศวรเข้าชนช้างกู้บ้านเมือง และอยู่ในมือพระยาพิชัยใช้แหกทัพพม่าที่ล้อมกรุงศรีฯกุดหัวข้าศึก และแยกไปเป็นดาบเดี่ยวคู่พระหัตถ์กู้บ้านเมืองของพระเจ้าตาก

ที่จริงถ้าผมจะเขียนให้เป็นนิยายแนบเนียนไปเลย ผมอยากจะเปลี่ยนตอนช่างตีเหล็กหลวงชาวโปรตุเกตุที่ชื่อ ปีแอร์ สมิทธ์ จากฝรั่งให้เป็นคนไทยชื่ออะไรเป็นใครก็ได้ แต่ผมทำไม่ได้เพราะไม่อยากแก้เรื่องที่อิงของเดิมไว้เนื่องจากต้องเคารพเรื่องเดิมไว้ให้มากที่สุด

ในพงศาวดารของจริงเกราะของพระมหากษัตริย์ก็เป็นฝีมือช่างเหล็กหลวงชาวโปรตุเกตุทั้งสิ้น หนังของท่านมุ้ยยังให้พระนเรศวรใส่เกราะเหล็กโปรตุเกตุตลอดเรื่องเลยครับ

อยากให้ดูรูปดาบของจริงที่ผมถ่ายมาจังเลย แต่รุจคงไม่ยอมเนื่องจากเหตุผลเดิมคือเรื่องความปลอดภัยของบ้านปู่ขุนฯครับ

วันนี้ต้องหนีไปนอนแล้วครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 251
       พงศาวดารกระซิบของ อ.วอนมีตอนพระเจ้าตากไปตีเมืองจันทบุรีบ้างไหมครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 252
       ร้านขนมอร่อยเมืองคอน อยู่แถวไหนคะ หายากไหม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 253
      
อยู่ในตลาดเย็น หรือตลาดวัดใหญ่ ตรงข้ามวัดชะเมา

ตลาดติดประมาณ ๑๐ โมงเช้า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 254
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 255
       ประวัติขนมลาเมืองนคร

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 256
       ขอขอบพระคุณท่านอ.วอนที่ช่วยแต่งเสริมเติมปัญญาให้ผมอีกครั้งครับ ชวนให้คิดถึงทุกครั้งที่ว่าเรากันเองนี่แหละที่คอยทอนกำลังของเราเองมิเช่นนั้นเราคงจะไปไกลกว่านี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 257
       เพิ่งได้อ่านกระทู้นี้.เยี่ยมจริงๆครับผม.

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 258
       สวยมาก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 259
       ร้อยคำสอนไม่เท่ากับหนึ่งตัวอย่าง

“หลักฐานในประวัติศาสตร์ สืบค้นได้ ก็ยังไม่สามารถโยงใยลำดับเรื่องราวได้ชัดจริงทุกความไป ดังเท่ากับปู่ ย่า บรรพบุรุษ คอยบอกเล่าที่มาของชาติกำเนิด” นี่คือ คำฝาก หนักแน่นสุดท้าย จากปากคุณตาที่ดิฉันอยู่ด้วยเมื่อยังเล็ก ของลูกหลานตระกูล ณ นคร วันนั้น ณ ห้องพระ คุณตาดิฉัน ตามสังขารท่านวัยร่วงโรยเป็นไม้ใกล้ฝั่งมากแล้ว ท่านเรียกดิฉันเข้ามากราบพระ และชี้ไปยังโต๊ะหมู่บูชา ซึ่งมีพระบรมรูปองค์หนึ่ง ซึ่งคุณตาตั้งใจให้ดิฉันจดจ่อ จับสายตาเป็นพิเศษ ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่พระบรมรูปนั้นหาใช่ใครอื่นไม่ คือสมเด็จพระเจ้าตากสินมาหราชนี่เอง เพราะด้วยสมัยนั้นความยังเด็กอยู่ จึงช่างซักถามไปตามประสา กอปรกับไม่เคยคุ้นตากับพระบรมรูปนั้นมาก่อนเลย จึงพูดกับคุณตาว่า “เขาเป็นพ่อของคุณตาหรือ ทำไมท่านแลดูหน้าตาพ่อเฒ่ามากๆ ละ” (พ่อเฒ่า- เป็นคำเรียกที่ดิฉันเรียกแทนพ่อของคุณตา ซึ่งเป็นคำเรียกที่คุ้นเคยในสายตระกูล)
คุณตา ท่านบรรจงกราบพระบรมรูป และตอบว่านี่คือบรรพบุรุษเรา ท่านกำชับเป็นมั่นเป็นเหมาะ ให้เคราพบูชา บอกว่าท่านแลกเลือดเนื้อชีวิต แลกความลำบากตรากตรำมากมาย เพื่อปกป้องแผ่นดินที่เราเกิด มิใช้ชนชาติอื่นมาคุกคามเข่นฆ่าแย่งชิง คุณงามความดีนี้ ให้เรายึดมั่นระลึกถึง “อยู่บนแผ่นดินเกิดอย่าทำลายแผ่นดินเกิด วิญญาณบรรพบุรุษทั้งหลายที่กอบกู้มาจะได้ไม่ร้องไห้” ท่านบอกว่าให้จงสั่งเสียบอกต่อกับรุ่นลูกหลานสืบต่อไป แม้นจะสิ้นคุณท่านเมื่อใด ตัวคุณตาก็ถือว่าไม่ผิดพ้องต่อคำสั่งของผู้ปู่รุ่นก่อนๆ มา
ณ วันนี้ ดิฉันไม่ก็แคลงใจเลย ว่าเหตุใด ตระกูล ณ นคร ทุกห้องพระจะต้องมี รูปปั้น หรือพระบรมรูปของพระเจ้าตากสิน ด้วยทุกครอบครัวซึ่งเห็นมาตั้งแต่ญาติผู้ใหญ่ที่ดิฉันได้ แวะไปวิ่งเล่น และเยี่ยมเยียน เมื่อยังเด็ก
ขอขอบคุณทุกข้อมูลที่ทำให้ดิฉันได้เข้าใจและรู้จักตระกูลมากขึ้น แม้นก่อนนั้นเราจะทราบดีว่า ต้นตระกูล ราชวงศ์ ณ นคร โบราณ คือสมเด็จพระเจ้าบรมราชาธิบดีศรีธรรมราชาโศกราช องค์ปฐมบรมกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรศรีวิชัย และก็มีพระเจ้าตากสินมาเป็นเขยในภายหลัง

แม่ของดิฉันได้คัมภีร์โบราณ ที่คุณตาทวด ท่านหวงแหนยิ่งนัก อายุหลายร้อยปี เป็นบทความร้อยเรียงเรื่องราวของตระกูล แบบอักษขระ คำสะกด ภาษาท้องถิ่นโบราณ และ จวบจนทุกวันนี้ ดิฉันกับแม่ยังอ่านตีความได้ไม่หมดทุกตัว
เพราะคำโบราณบางคำนั้น สาบสูญไป เนื่องจากเราไม่ได้ใช้คำเหล่านั้นพูดกันมาหลายชั่วอายุคนแล้ว แต่ในคัมภีร์ยังมีรูปภาพคนเขียนประกอบ ซึ่งตื่นตากับรูปลักษณ์ของภาพวาด สรีระรูปคน ตามเอกลักษณ์คนโบราณวาด ช่างแปลกไม่มีให้เห็นที่ใดง่ายๆ เหมือนกัน
บทเนื้อหาเชื่อได้ว่า องค์ปฐมกษัตริย์ ของเจ้าครองเมืองนครศรีธรรมราช มีความแตกฉานด้านการศึกษา การศาสนา มากจริงๆ ท่านนำสิ่งนี้มาเป็นประโยชน์ในการปกครองบ้านเมืองแผยแพร่ให้ลูกหลานได้ร่ำเรียนหลากหลายวิชา โดยเฉพาะวิชาการแพทย์ และทางโหราศาสตร์ การทำนายเรื่องชะตาพระราชวงศ์ ทำนายดวงเมือง ค่อนข้างละเอียด หากแต่คัมภีร์นี้ ค่อนข้างเสียหายมากพอสมควร แม่บอกว่าคัมภีร์ถูกแบ่งให้บรรดาลูกๆ ที่ต้องการครอบครองจึงไม่ครบเล่ม มักจะได้กับลูกชาย เพราะเป็นศาสตร์ของโบราณ เกี่ยวกับการครองเมือง ที่แม่ได้มาเพราะเห็นคุณตาท่านหวงมากเหลือเกิน เก็บมิดชิดด้านการรักษาความปลอดภัยก็แน่นหนา จึงใช้อุบายในความเป็นเด็ก ฉีกแบ่งคัมภีร์ได้ท่อนหนึ่ง แล้วห่อผ้าแอบไว้ใต้ขือหลังคา ของห้องอักษรคุณทวด อดีตนครศรีธรรมราชเป็นเมืองมหาอำนาจเจริญรุ่งเรืองยิ่งใหญ่ ตามหลักฐานประวัติศาสตร์จริง มีเมืองขึ้นตรงหลายเมือง ดังสัญลักษณ์ 12 นักษัตร แต่ในคัมภีร์ใบข่อยโบราณ ได้โยงใยกล่าวถึงเจ้าคุณสิน (หากดิฉันจะคาดเดาน่าจะ หมายถึง) เขยของท่าน
จึงเชื่อว่าคัมภีร์บทที่คุณแม่ได้มานี้บันทึกเพิ่มขึ้นราวสมัยพระเจ้าตากสิน เนื้อความชื่นชมในพระอัจริยะส่วนพระองค์ค่ะ และบอกเล่าถึงความศรัทธาในพระพุทธศาสนาที่พระคุณสิน มีมาก สถานที่ที่เอ่ยถึงเกี่ยวกับสร้างก็ตรงกันด้วย เช่น มีวัดหลังคาทรงเก๋งแบบจีน หรือเรื่องการปลอมพระองค์มาเป็นขรัวทั่วไป โดยแสร้งกล่าวฆ้องให้ร่ำลือ การเสด็จว่าจะขึ้นที่ท่าแพ (คือตำบลท่าแพปัจจุบัน)แต่เปลี่ยนไปที่จุดปากพนังแทนซึ่งมีกอไม้รกชัด กอใบจาก และกองิ้ว มากมายลำบากนักแล แต่กลับเป็นแหล่งที่ท่านเสด็จขึ้นณ ตอนนั้น( บริเวณกอต้นงิ้ว คือวัดท่างิ้วหรือชื่อวัดต้นงิ้วโบราณ ทุกวันนี้เปลี่ยนเป็นชื่อวัดงามแทนแล้วค่ะ) ขึ้นเพื่อให้ปิตุฉาผู้บันทึกออกรับ เป็นการภายใน ไม่เอกเกริกใดๆ เลยสักนิด

มีคำชม ว่า:จากอดีตเจ้าครองนครว่า"เจ้าสิน ไม่เป็นคนเจ้ายศเจ้าอย่าง ยินดีชอบประพฤติเป็นธรรมดาสามัญ เหมือนขรัวทั่วไป จงบอกไพร่ ขรัวเจ้าสินท่านใคร่ทำอะไร ก็จงให้ทำตามอัธยาศัยของท่าน ไม่ใคร่ให้ต้องคอยเอาอกเอาใจดูแล "ประโยคโบราณ ใช้คำว่าสู = น่าจะทียบกับคำว่าคุณ ในสมัยใหม่"
บางครั้งไปกิจครั้นแจวเรือเหนื่อยก็ให้พักเสีย ขรั่วสินก็แจวแทนเสียเอง
สมเด็จท่านก็ต้องใจต่อกันยิ่งนัก เพราะต่างเป็นผู้ไม่มีพิธีรีตองมาก ใช้คำว่า “หาใช่คนมากเรื่องมากความอันใดกัน”


คุณแม่ท่านหวงมากค่ะ ไม่ใคร่ให้เปิดเผยค่ะ ดิฉันยิ่งเหมือนแม่เมื่อตอนเด็กยิ่งอยากรู้ ก็เพียงาก็รู้ตามเรื่องราวบางอย่างของคัมภีร์ ในตระกูล ประวัติศาสตร์มีพลิก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 260
       ช่วยเล่าเรื่องท่านขุนฯต่อด้วยน่ะคับ แล้วจะรออ่านคับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 261
       ใครอ่านน่ารัก จริงๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 262
       สมุคข่อยของคุณแพรถ้าเป็นของจริงก็ควรที่จะให้ทางหอสมุดแห่งชาติ หรือหอสมุดประจำมหาวิทยาลัยที่ศึกษาเรื่องนี้ทำ ไมโครฟิมล์เอาไว้นะครับแล้วคุณก็นำต้นฉบับมาเก็บไว้เช้นเดิมเพราะว่าปล่อยทิ้งไว้ก็ปล่าวประโยชน์แทนที่จะได้เป็นวิทยาทานแก่ผู้สนใจในภายหลังกลับต้องมาสูญหายไปจามกาลเวลา เพราะถ้าเป็นของจริงจะเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ได้ชิ้นหนึ่งทีเดียวเลยครับ อีกอย่างผมสงสัยอยู่หลายประการ
1. สมุดข่อยเล่มนี้บันทึกในสมัยไหนครับถ้าดูจากตัวภาษาที่คุณบอกว่าน่าจะเป็นยุครัตนโกสินทร์แต่สมัยไหนนี้ต้องดูตัวภาษาอีกที
2. การบันทึกข้อมูลต่างๆโดยมากภาคใต้ในสมัยโบราณมักใช้อักษรขอม หรือภาษามคธ แต่ที่เท่าที่คุณเล่ามาเป็นการบันทึกโดยการใช้ภาษาไทยถิ่น ทำให้จำกัดถึงอายุของชิ้นงานได้
3. ถ้าสมุดเล่มนี้เป็นของจริงย่อมที่จะบันทึกเหตุการณ์ที่กล่าวถึงนครศรีธรรมราชไว้ในตอนที่เกิดโรคระบาด ร่วมถึงการย้ายถิ่นฐานของชาวนคร หรือแม้นกระทั้งการตั้งรกรากของคนในเมืองนครศรีเขมรที่เข้ามาจากการกวาดต้อนเฉลยศึกในสมัยรัชกาลที่หนึ่ง
4. จากข้อมูลของคุณกล่าวถึงอาณาจักรที่ประกอบด้วยเมืองที่บริวารด้วย สิบสองนักษัตย์ คุณกล่าวว่า ประกอบด้วยวิชาแพทย์ โหราศาสตร์ ฯ นั้นหมายถึงเป็นยุคเก่าที่กษัตริย์จะต้องเรียนศิลปศาสตร์ ทั้ง 18 ประการ ย่อมน่าที่จะอ่านและเขียนภาษาสันสฤต มคธ และภาษาขอมได้ แต่ทำไมถึงจารึกเป็นภาษาไทย

ปล.การอ่านจารึกโบราณหรือหนังสือโบราณถ้าเกิดคนที่ไม่ได้เคยปริวรรตมาจริงๆบางที่ก็อ่านยากครับ ถ้าสิ่งที่คุณมีอยู่คือของจริงจะเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญที่จะคลี่คล้ายประวัติศาสตร์อีกทั้งยังเป็นการเติมเต็มประวัติศาสตร์ของเราให้สมบูรณ์ครับ ในฐานะของ นศ. ที่สนใจด้านนี้ผมขอแค่ฉบับไมโครฟิมล์ไว้ในหอสมุดไว้เป็นวิทยาทานเถอะครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 263
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 264
      
ยังมีตำรายาเขียนบนใบลาน อายุเกินร้อยปีของบรรพบุรุษเก็บไว้ในตู้อีกตั้งใหญ่

ญาติผู้น้องเคยติดต่อกรมศิลปากรให้มานำไปเก็บรักษา
เพื่อเป็นวิทยาทาน คำตอบคือ.. ไม่มีหน่วยงานและบุคลากรเพียงพอ

ดังนั้น.... ตำราทั้งหมดก็ยังคงอยู่ในตู้เหมือนที่เคยอยู่มานานนับสิบปีต่อไป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 265
       ต้องอภัยอาจารย์เป็นอย่างสูงไว้นะที่นี้นะค่ะ หนูอยากรู้พระมเหสีพระองค์ใด้ที่เข้าพิธีอภิเษกแบบอย่างโบราณราชประเพณี และทรงให้พระสัจจะวาจา มีพระสัญญาต่อกัน ถ้าอาจารย์ท่านใดพอจะทราบข้อมูลนี้ให้ความกระจ่างหนูได้มั้ยค่ะ หนูชอบประวัติศาสตร์

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 266
       ตอบข้อมูลคุณ 262 จากรูปค่ะ
ลองศึกษาดูน่ะค่ะ ช่วยแนะนำด้วย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 267
       2

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 268
       2

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 269
       3

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 270
       4

แสดงความคิดเห็นย่อย