คำตอบที่ 1
       ขับรถเรื่อยเปื่อยไปถึงสถานีรถไปบางกอกน้อยเก่า จอดรถริมน้ำแล้วข้ามเรือแบบไม่มีจุดหมาย เริ่มสมมุติตัวเองเป็นเด็กอีกครั้งว่าจะไปเที่ยวที่ไหนดี

นึกอย่างไรก็ไม่ออกว่าจุดหมายครั้งนี้เป็นอะไร ก้มลงบอกรองเท้าคู่โปรดว่าเอ็งอยากพาข้าไปไหนก็เอาเลยตามสบาย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       เรือข้ามพากผ่านซุ้มประตูท่าน้ำศิริราช สมัยก่อนตอนกรุงเทพฯและธนบุรียังไม่มีสะพานเชื่อมถึงกันนี้ซุ้มประตูอันนี้เป็นทางหลักของศิริราช ใครเจ็บป่วยต้องมาโรงพยาบาลทางเรือจ้างที่แจวมาจากท่าพระจันทร์

แต่ทุกวันนี้ประตูแห่งนี้เงียบเหงา กลายเป็นที่นั่งเล่นของคนที่เหม่อมองสายน้ำเพราะคนที่รักและห่วงใยนอนป่วยอยู่ข้างใน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       แล้วก็ถึงท่าพระจันทร์จนได้ สะดุดตากับเด็กสาวในชุดนักศึกษาที่ใช้เวลาเที่ยงที่ตัวเองต้องทานอาหารเพื่อเอาแรงไปเรียนต่อภาคบ่าย

เธอเลือกที่จะช่วยแม่ขายของขณะที่เพื่อนๆของเธอมีความสุขยามพักเที่ยง

ชีวิตที่ผ่านมาเรามองข้ามเรื่องง่ายๆบางเรื่องไปหรือเปล่า สำหรับบางคนมันเรียกเวลาที่จะทำอย่างนี้ย้อนกลับมาไม่ได้แล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       สองตายายทำสินค้าจากกะลามานั่งขายที่ลานข้างรั้วธรรมศาสตร์ มันอาจจะหมายถึงอาหารเย็น หรือแม้แต่เรื่องที่คาดเดาไม่ถูกตามหลังภาพนี้

นั่งฟังยายพูดกับลูกค้าแล้วไม่ธรรมดาเลย คำพูดบางคำสะดุดหูว่าถ้าคนไม่เคยใช้ชีวิตในระดับขายสมองมาก่อนจะใช้คำพูดแบบนี้ไม่เป็น

ตาก็พยักหน้าตามคำพูดของยาย ดวงตาสีเหล็กที่ผ่านโลกมานานยังมองไปข้างหน้าต่อการสู้ชีวิต

ผมตั้งใจว่าสักวันผมจะข้ามเรือมาอีกรอบ มาซื้อกะลาของตายายคู่นี้ให้สมใจเพื่อเป็นของฝากเพื่อนๆแทนที่จะไปซื้ออะไรที่บ้าบอเหล้ายาขวดโตตามห้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       แม่ค้ากับลูกน้อยที่ร้องไห้ทำให้เธอต้องละมือจากแผงขายของมาดูลูก ผมสะดุดเท้าด้วยดวงตาที่มองลูกของเธอ

ดวงตาที่บอกว่าไม่มีอะไรในโลกนี้ที่สำคัญกว่าเลยถ้าไม่มีรอยยิ้มของลูก

ผมนั่งมองดูเธอกอดลูกและพูดเบาๆที่ฟังได้เพียงสองคนแม่ลูกท่ามกลางเสียงของผู้คนขวักไข่วและการจราจรรอบข้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       แล้วลูกก็หยุดร้องไห้ แม่ก็พร้อมที่จะไปขายของต่อ

แม่พระของลูกไม่จำเป็นต้องเป็นคนวิเศษอะไรเลย แม่ค้าแผงลอยข้างถนนธรรมดาก็แปลงร่างเป็นนางฟ้าผู้อารีของลูกได้ทุกเวลาที่ลูกร้องขอ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       ลูกค้าอีกกลุ่มเดินออกจากรั้วธรรมศาสตร์ เงินในกระเป๋าของเธออาจจะเป็นความหวังให้กับแม่ค้าและท้องอิ่มของชีวิตตามหลังอีกหลายชีวิต




จะให้ผมบรรยายรูปสาวๆกระโปรงผ่าแบบเป่าปากวีดหวิ้ว สะใจจิ๊กโก๋นั่งราวสะพานวันนี้ผมบรรยายไม่ออก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       ท่าพระจันทร์ก็ต้องของกิน ขนมไทยต่างสีต่างรสวางล่อสายตาลูกค้า

ย้อนไปสองร้อยปีก่อน ท่าพระจันทร์ยังเป็นชุมชนเลขสมวังหน้า ขนมต่างก็วางขายกันแล้ว สาวชาววังจับจ่ายของกินของใช้ตั้งแต่ประตูศิริโสภาวังหลวงมาสุดเอาริมรั้ววังหน้า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       เวลาเป็นร้อยปีที่ผ่านเพียงแต่ส่งคนรุ่นหนึ่งไปสู่คนอีกรุ่นหนึ่ง สิ่งที่คล้ายกันคือความติดดินของผู้คนระดับล่างที่เงินค่าอาหารเย็นเป็นเรื่องใหญ่ของครอบครัวผลักดันให้ต้องออกมาทนร้อนกับเปลวแดดบนทางเท้า



ชุดยกและยางมัด เป็นเรื่องที่ไม่เคยได้ฝันถึง หมูกรอบหรือเป็ดพะโล้สักถุงไปฝากลูกเย็นนี้ก็สุดหรูแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       ข้ามไปเดินฝังวัดมหาธาตุ แผงขายยาไทยหลายแผงคึกคักกับลูกค้าแพทย์ทางเลือกของคนอีกกลุ่มหนึ่ง


สามสิบบาทรักษาทุกโรคของนักการเมืองปากกับใจไม่ตรงกันไม่อาจจะทำให้การตัดสินใจรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยตัวเองของคนอีกระดับที่อยู่ในสังคมที่ต่ำกว่าหนีจากยาไทยที่ปู่ย่าตายายเอาชีวิตฝากไว้ได้


อย่างน้อยก็ไม่ต้องกินพาราเซ็ตทามอลมันทุกโรคเหมือนใช้สิทธิ์สามสิบบาท

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       อีกด้านหนึ่งของถนนมีอะไรที่น่าคิดว่าเงินซื้อได้ทุกสิ่งจริงหรือ


แม้แต่ของบางชิ้นที่ห้อยคออาจจะเป็นของตกทอดจากพ่อแม่ปู่ย่าตายาย อาจจะเปลี่ยนมือไปได้เพียงพริบตาด้วยการตัดสินใจเพียงชั่ววูบ

ผมไม่โทษอะไรใครถ้าท้องยังหิว ลูกยังร้อง พระท่านยังห้อยอยู่ในคอเฉยๆ ท่านก็คงต้องช่วยคนห้อยด้วยอีกวิธีหนึ่ง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       พระ-รองเท้า-หวย อยู่ด้วยกันอย่ากลมกลืนอย่างน่าบัดซบ

เป็นรูปที่ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะลงดีหรือเปล่า แต่ผมคิดว่าวันนี้จะ Hard core กันแล้ว รูปนี้กินขาด

รูปอาจจะมันบ่งบอกถึงใจของแม่ค้าสองคนระหว่างแม่ค้าขายพระกับแม่ค้าอุ้มลูกอย่างสุดขั้วในสายตาของคนมอง แต่หยุดก่อน การตัดสินโดยสายตาอาจจะผิดพลาดได้

อย่าเชื่อตาตัวเองตัดสินความถูก-ผิด ดี-เลวของใครเป็นอันขาด เวลาที่ผ่านมาของชีวิตสอนผมมาแบบนั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       กะลอจี้ ข้างแผงขายพระ น่ากินมาก

รูปนี้ผมใช้มาโครเทเลยิงห่างออกไปเกือบสามเมตรทะลุวงแขนลูกค้าหน้ารถเข็น

หลังจากผมกดชัดเตอร์ ผมโดนแม่ค้าด่าหยาบคายมาก ผมงงเล็กน้อยว่าผมไปทำให้เธอเดือดร้อนอะไรหรือเปล่า มานึกได้ว่ากล้องของผมอาจจะทำให้เธอเสียสิทธิ์ส่วนตัวบางประการก็ได้

ขอโทษเธอในใจ ไม่โกรธที่ถูกด่า เราอาจจะทำอะไรไม่ดีจริงๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       ยำปูดอง อาหารที่ผมชอบอีกอย่าง

รูปนี้ผมถ่ายห่างๆด้วยมาโครเทเลกันโดนแม่ค้าแจกของชำร่วยอีกดอก เธอกวักมือพร้อมรอยยิ้มเปื้อนหน้าของแม่ค้าเรียกผมซื้อปูดอง

ผมแกล้งทำเป็นฟังไม่รู้เรื่องทำหน้างงๆเหมือนพวกนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นที่เดินถ่ายรูปแถวนั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       อีกฟากถนนผมเห็นหน้าต่างของตึกแถวยังคงมีช่องลมโบราณอยู่

ตึกแถวชุดนี้สร้างในสมัยรัชกาลที่5 เพราะว่าบ้านเมืองเรามีแต่เรือนแถวมุงจากมุงหญ้าคา ไฟไหม้กันทีแทบจะไหม้หมดเมือง พระองค์ท่านเลยมีพระราชโองการให้สร้างเรือนแถวให้เช่าเพื่อค้าขาย และเพื่อให้เป็นหน้าตาของบ้านเมืองที่ต่างชาติเริ่มเข้ามค้าขายมากขึ้น

เรือยแถวชุดแรกของประเทศไทยก็ถูกสร้างขึ้นในบริเวณท่าพระจันทร์จนถึงท่าช้างในเวลานั้น


ผมถ่ายรูปนี้เพราะได้แรงบันดาลใจจากสาวที่กำลังหวีผมหลังหน้าต่างนี้ครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       ป้ายถนนเขียนด้วยภาษาไทยที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมากว่า 700ปี ขณะที่ต้นกำเนิดของภาษาไทยเขียนเหมือนขอมยืนมองอยู่ข้างหลัง

ผมเคยเขียนบทความมานานแล้วว่า เจ้าขุนรามคำแหง ไม่ได้คิดภาษาไทยจากความว่างเปล่า แต่ทรงดัดแปลงจากภาษาขอมและมอญ อีกทั้งศิลาจารึกป่ามะม่วงยังมีข้อเคลือบแคลงให้กับจารึกหลักที่1 หลายข้อ ทั้งข้อความและตัวสะกดแบบไทยผสม และการใช้ภาษาที่ย้อนหลังเมื่อเทียบกับจารึกที่1 ที่เชื่อว่าเก่ากว่า


ผมโดนด่าตามหลังว่าไม่ได้เรียนจบโบราณคดีหรือภาษาศาสตร์อย่าบังอาจเขียนบทความเช่นนี้อีก คนที่ด่าผมก็ไม่ได้จบอย่างที่ว่า แต่นักภาษาศาสตร์อาเซียนโบราณและนักโบราณคดีในวงเหล้าประจำเดือนซูดปากว่าอ่านที่ผมเขียนแล้วมันสะใจทีหลังเขียนลงมาให้อ่านอีก


งงไอ้พวกนี้จริงๆ แล้วทำไมที ไมเคิล ไรท์ มันจบแค่มัธยมแล้วมันพูดอะไรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ชาติไทยเล้วเชื่อมันหมดฟ่ะ ทั้งที่โคตรเหง้ามันไม่ใช่คนไทยสักหน่อย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       บางครั้งความคิดของคนเราก็เริ่มจากเรียบง่ายเหมือนตอนลากสายไฟตอนเริ่มปักเสาไฟฟ้าใหม่ๆมีแค่ 3Phase 4wire

แต่หลังจากเวลาผ่านไปสายไฟเริ่มมากขึ้นจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นของมนุษย์ที่ไม่จำกัด


สายไฟมากขึ้น ตามความสะดวกสบายที่เพิ่มขึ้น ความคิดเริ่มซับซ้อนจนหลงลืมพื้นฐานของตัวเอง


ผมสงสัยตัวเองว่าชีวิตที่ใช้อยู่เวลานี้เหมือนสายไฟพวกนี้หรือเปล่า


และคิดเตลิดไปไกลถึงว่าทำไมมิตซูบิชิถึงออกแบบให้ปาเจโรใช้ยางเพียง 28นิ้วและท้องรถสูงจากพื้นเพียง 12นิ้วเท่านั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
       นวดแผนไทย ยาไทย สมบัติของปู่ย่าตายายที่ให้กับลูกหลาน แต่ลูกหลานบางคนมันด่าว่าไม่ทิ้งสมบัติให้มันเลย ตายไปตัวเปล่าๆ แต่ลูกหลานบางคนฉลาดพอที่จะเห็นขุมสมบัติอันนี้แล้วขุดกินอย่างไม่จบไม่สิ้น

บางครั้งการขุดของเก่าออกมากินมันกินไม่หมดจริงๆ กินได้ชั่วลูกชั่วหลานถ้าไม่ทรยศต่อวิชาชีพที่มีอยู่


มีอยู่ยุคหนึ่งที่คนยุคพ่อแม่ของเราเดินตามก้นฝรั่งแล้วผลออกมาคือคนอีกชั่วรุ่นคนที่ตามมาเป็นอย่างที่พวกเราเป็นกันนี่เอง แล้วรุ่นลูกของเราอีกสิบปีข้างหน้าที่จะมาเป็นกำลังสำคัญของชาติแทนพวกเราที่แก่ตัวลงไป จะเดินทางเดียวกับเราหรือเปล่า


แล้วทางที่เราเดินกันมาตลอดชีวิตมันผิดหรือถูกนะเนี่ย


มันเจริญขึ้นเหมือนที่เราเห็นหรือเป็นเพียงภาพลวงตาที่เกิดขึ้นเหมือการล่มสลายของกรุงโรมยุคบาโรค และการกลับมาหลังผ่านยุคมืดของยุโรปกลางในช่วงเรเนซ็องหรือเปล่า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       ร้านยาไทยคาดว่าเป็นพี่น้องสองคนช่วยกันทำต่อจากพ่อแม่

สองหมอ ความหมายในยุคที่ผมหนุ่มๆเรียกว่า แซนวิซ พูดแล้วรู้สึกคะนองคึกครื้นในอารมย์กามเกินพอดีของมนุษย์ธรรมดาที่พึงจะมีในสมัยนั้น

ความคิดตื้นเขินอยู่แค่ กิน กาม และเกียรติ์ มันจอมปลอมสิ้นดี

เวลาที่ผ่านไปครึ่งร้อยปีของชีวิตผมสร้างอะไรที่มากมายให้กับความคิดที่ตกผลึกความดีที่พอจะเหลืออยู่บ้าง

แต่วันนี้ผมไม่แน่ใจว่าความดีที่เหลือของผมมันเป็นผลึกใสหรือเป็นเพียงน้ำปนฝุ่นที่อยู่ก้นแก้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
       หวังว่าจะพบพระสมเด็จหลักล้านในกองพระเลหลังตามฟุตปาท

หลายคนหวังว่าชีวิตจะดีขึ้นในเวลาออกหวยงวดหน้า มันไม่ต่างกันกับสองหนุ่มคนในรูป


ตัวแทนขององค์ศาสดา สิ่งที่เรายกมือไหว้หรือแขวนคอเพื่อคุ้มครองชีวิตตามความเชื่อทางศาสนาคงไม่กองระดับเท้าเตะไปมาเช่นนี้ถ้าเราสำนึกแล้วฉุกคิดกันบ้าง

สักวันถ้าผู้มีอำนาจในบ้านเมืองมองเห็นอะไรที่ละเอียดอ่อนกว่าทุกวันนี้นอกจากความคิดวัตถุนิยมที่โดนฝังสมอง ผมหวังว่าคนรุ่นลูกของเราคงจะไม่เห็นภาพอุจจาดเช่นนี้

เราหวังอะไรเกินไปกับปาเจโร รถ SUV อายุสิบปีที่มันเคยเป็นราชาแห่ง ปารีส-ดักการ์ หรือเปล่า ทุกวันนี้ทุกคันมันยังคงเป็นเหมือนที่มันเคยเป็นตั้งแต่มันถูกสร้างขึ้นมา


แต่วันนี้เราคิดที่จะใช้ปาเจโรมันอย่างที่มันเป็นหรือไม่ บางครั้งความคิดมันหลอกเรา มันก็ไม่ต่างกับสองหนุ่มที่คุ้ยพระในรูปหรือคนที่หวังกับหวยในมือที่จะทำให้ชีวิตแตกต่างในวันพรุ่งนี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       ความหวังของลุงคนขายของเทียมโบราณน่าจะมีลูกค้าหลงมาสักคนในช่วงบ่ายวันนี้


ส่วนเกินของคนบางคนอาจจะเป็นทางดำรงค์ชีวิตของคนบางคน


สิ่งที่มีค่าที่สุดคือความหวังเพราะชีวิตอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีความหวัง และสิ้งที่ไร้ค่าที่สุดคือความหวังอีกเช่นกันเพราะมันจะหลอกเราให้เดินตามหลังไขว่คว้ามันไปเรื่อยๆ


จงเป็นเจ้านายมันและใช้มันให้คุ้มค่า เมื่อไรที่โง่ให่มันเป็นนายเรามันก็จะโขกสับเราอย่างคุ้มค่าเช่นกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
       หลังวัดมหาธาตุ ผมเห็นหลวงลุงรูปนี้แล้วรู้สึกสงบอย่างน่าแปลกใจ

บางครั้งเราก็เชื่อในสิ่งที่เราเห็นมากกว่าสิ่งที่เรารู้สึก ผมมองพระรูปนี้อย่างใช้ความรู้สึกมากว่าใช้ตามองทำให้ผมเห็นความสุข

จงเชื่อความรู้สึกของตัวเองมากกว่าตาและหูของตัวเองสักนิดแล้วชีวิตจะเรียบง่ายขึ้น


เวลาที่ผ่านมาในชีวิตมันสอนผมมาแบบนี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       มีคนลงจากแท็กซี่ มากระตุกผมกลับจากความว่างเปล่าในอารมย์


เธอดึงผมกลับจากโลกแห่งความคิดกลับมาสู่โลกแห่งความจริง ในมือมีถุงมาลัยหอมเหมือนอย่างทุกครั้งที่เดินเข้าวัดด้วยกัน


ผมคิดว่าวันนี้จะเดินคนเดียวทั้งวัน แต่บางครั้งสิ่งที่เราคิดอาจจะไม่เป็นจริงได้ภายในเวลาครึ่งชั่วโมง


เชื่อผมซิว่าความรู้สึกมันเชื่อถือได้มากกว่า ตาและหู


Always miss you dearie

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       ขอบคุณเพื่อนๆกะดึกทุกท่านที่เข้ามาอ่านและชวนคุยแก้เหงาในคืนที่ว่างเปล่าแบบคืนนี้ครับ


ผมจะนอนแล้วครับ พรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันว่าผมกับรุจจะให้รองเท้าคู่โปรดนำทางไปเดินเที่ยวที่ไหนกันต่อ


ทัวร์ที่จะลงรูปพรุ่งนี้คงจะไม่ เซอเรียลิสต์ เหมือนวันนี้


แม้จะเป็นตอนนี้ผมก็ใช้ ความรู้สึก พูดก่อนเข้านอนอีกแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
       แสงสุดท้ายของตะวัน

เฉกเช่นเดียวกับชีวิตสองเรา เวลาคงเหลืออีกเพียงน้อยนิด

จาก Ruj 61.90.217.70 พุธ, 8/11/2549 เวลา : 12:06

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 26
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 27
       สายน้ำไม่เคยไหลกลับ โบราณว่าไว้

ไม่มีเมื่อวาน มีแต่วันนี้.. กับ ..พรุ่งนี้

No matter rain or sunshine....
crying or laughing,
we will walk together.




จาก Ruj 61.90.217.70 พุธ, 8/11/2549 เวลา : 13:22

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 28
       ในความเหมือน.. มีความแตกต่าง

ถ้าเป็นเช่นนั้น สองเรา.. คงจะต่างกันแค่..

คนนึงเป็นชาย อีกคนเป็นหญิง..

จาก Ruj 61.90.217.70 พุธ, 8/11/2549 เวลา : 13:33

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 29
      
ทุกชีวิตย่อมมีคู่

จาก Ruj 61.90.217.70 พุธ, 8/11/2549 เวลา : 15:06

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 30
      

จาก Ruj 61.90.217.70 พุธ, 8/11/2549 เวลา : 15:07

แสดงความคิดเห็นย่อย