คำตอบที่ 80
-ภาพด้านข้างรถ Big M ของ Mr.ปัญ ในส่วนล้อหน้า คือเป้าหมายที่ผมต้องการครับ คือสูงประมาณนั้น / ล้อ 33 นิ้ว...
-จักรยาน ก็คือทางออกของอนาคตของหัวข้อปัญหาพลังงาน เตรียมตัวไว้ก่อน เท่ากับรู้เท่าทัน ดีครับ
-รูปแนบคต.นี้ รถ 2 คัน ในถนนซอยน้ำท่วม ปี 2554 กทม.
-เส้นสีแดง คือระดับใต้กันชน คันหน้าความสูงจากพื้นราวๆ 80 ซม.
-ลูกศรสีม่วงชี้ระดับบนกันชน - ถึงพื้น ความสูงราวๆ 100 ซม.
-ลูกศรสีฟ้า คือระยะที่สูงกว่ารถฟรอนเทียร์ในรูป...
-คำอธิบายจุดประสงค์ของผมคือ ต้องการระดับใต้ดวงไฟหน้ารถ YD-DI อยู่ที่ความสูง 80-100 ซม. คือต่ำกว่า หรือไม่เกินเท่าคันในรูป ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนะครับ สำหรับช่วงล่างแบบแหนบหน้าในฟรอนเทียร์/Big M ...ในขณะที่รถคันหน้า ซึ่งเป็นLN คานแข็ง ลดความสูงลงอีก 4 นิ้วหรือเพิ่มความสูงได้อีก 3 นิ้ว อย่างไม่ยาก...เป็นเรื่องที่เปรียบให้ดูว่าการบ้านซึ่งยาก-ง่ายกว่ากันมาก ในรถสองรุ่นนี้ แต่รถคันหน้าเป็นรถที่นิยมกันจึงเป็นเป้าหมายหลักกว่า ผมจึงคิดที่จะปั้นรถตามแนวรถรุ่นนี้ เป็นเหตุผลที่จะต้องกำหนดงานอย่างยุ่งยากกว่า การปล่อยขนาด เพราะเมื่อนำมาเปรียบเทียบความเป็นเครื่องมือ จะเท่ากับด้อยกว่าเรื่องเอนกประสงค์ครับ.....
----------------------------------------------------------
-หวังว่าข้อความสุดท้ายต่อไปนี้จะเป็นตัวอย่างสำหรับคอเดียวกัน เพื่ออาจเป็นการใช้เหตุผลที่มากกว่าที่เคยๆกัน....
-ผมได้ไปคุยกับอู่ที่เล็งไว้อีกรอบ เขียนรายการงานที่ต้องการให้เขาอ่าน เพื่อขอทราบราคาชัดเจน รวมถึงครอบคลุมค่าอะไหล่ส่วนใดบ้าง เมื่อรับผลได้ก็นัดหมายกันไว้หลังตรุษจีน เพราะรอรถอีกคันที่ไปทำสีอยู่ออกมาก่อนครับ
-ผมกลับมาบอก(เพื่อหยั่งความรู้สึก)คนในครอบครัวว่า 80%แล้วที่จะก้าว แต่ยังเหลืออีก 20% สุดท้ายเพื่อยกเลิกโครงการ
-ความหมายคือ โครงการนี้เป็นเรื่องที่ผมชอบคนเดียว คนรอบตัวเพียงไม่อยากขัดใจ(เพราะรู้ว่าเป็นเรื่องที่ตั้งใจจริง) และสิ่งที่ผมชอบนี้หลังจากวางคานเสร็จยังต้องไป...ใส่ถาด+วิ๊น, สน็อคเกิ้ล, แก้ไขกันชนหน้า/หลัง, กระจกมองมุม, ล้ออะไหล่ใหม่, คอนโซลเกียร์+หัวเกียร์, ติดตั้งแลนด์มิเตอร์, กรุซุ้มล้อใหม่, ทำสีเก็บงานทั้งคัน, แท่นวางแบตลูกที่สอง+แบตชุดใหม่ 2 ลูก, ล้อ33นิ้ว+ปรับเปลี่ยนเฟืองท้ายหน้า-หลังอีกครั้ง,สปอร์ตไล้ท์, และอาจมีเพิ่มอีก....หมายถึงกว่าจะเข้าที่ อาจต้องใช้เวลาตลอดปีครับ
-แต่ผลที่ผ่านมาคือรถผมไปทำสีอยู่ในอู่(ดอง)มา 6 เดือนแล้ว เห็นแววเสร็จก่อนตรุษจีนนี้ เหนื่อยใจในการรอคอย และไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอๆมาหลายครั้งแล้ว ปัจจุบันผมไม่โทษใครอีกแล้ว แต่โทษตัวเองที่ใช้เส้นทางผิด ทำให้เบื่ออย่างมาก และก็เป็นความเห็นแก่ตัวอ่อนๆต่อครอบครัวด้วย ความชอบหรือความตั้งใจจึงเหมือนกรรมอย่างหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ฟ้าลิขิต เพราะหลีกเลี่ยงได้(เข้าไปในเส้นทางทุรกรรมเอง)
-ผมรอที่จะเห็นผลงานกว่า 6 เดือน เป็นสิ่งเดียวที่ยังไม่ล้มเหลวของโปรแกรมซ่อม แต่แววหรือความหวังน้อย เพราะงานที่ถูกดองมานาน เนื่องจากอู่รับงานมาก ในภาวะเร่งอยางนี้ ผลงานดีเป็นเรื่องลางเลือน ดังนั้น 20% สุดท้ายคือ ผมยอมรับว่าผมเลือกเส้นทางไม่เหมาะเอง และอาจหันหลังกลับไปสู่ทางที่ง่ายกว่านี้ คือใช้รถสแตนดาร์ดแบบชาวบ้านทั่วๆไปครับ.....
แก้ไขเมื่อ : 16/1/2556 8:29:24
แก้ไขเมื่อ : 24/1/2556 9:12:43