คำตอบที่ 1
       อาคารอยู่ซอยหลังสวน ระเบียงเดินได้รอบตึกเพราะเจ้าของเดียวทั้งชั้น ดั้งนั้นจะได้ภาพตัวเมืองทั้งกรุงเทพฯเลยครับ

คำตอบที่ 2
       อยากไปกินอะไรอร่อยๆที่เยาวราชอะคับ

คำตอบที่ 3
       แง..แง..แง..
ตอนนี้ เจ้า canon เข้า โรงพยาบาล เพราะไม่สบาย ฟันมันหัก เลยจัดการเอาไปรักษาฟัน และล้างตาให้สดใส่ อีก 2 อาทิตย์ จึจะออกจากโรงพยาบาลได้ ครับ......

คำตอบที่ 4
       ไปครับ

คำตอบที่ 5
      

คำตอบที่ 6
       เบื้องบนฟ้าอมร งามจริงๆ ขอรับ แต่ลงสู่ถนนของเมืองฟ้าอมรเนี่ย กลัวมาก ๆ น่ะขอรับ

คำตอบที่ 7
       ขอไปด้วยคนครับ

คำตอบที่ 8
      


สรุปผลการประชุมทางโทรศัพท์ตอนเย็นเมื่อวานนี้ ระหว่างตัวยืน 4คน คุณอีธาน คุณเอ คุณบอย และผมเอง ให้เลื่อนเป็นเสาร์ที่ 18มีนาคม

คุณอีธานจะมากรุงเทพฯตอนสายๆแล้วไปเก็บภาพตลาดนัด JJ

แล้วจะสมทบกับกลุ่มไปถ่ายรูปตอนเย็นดวงอาทิตย์ลับหมู่ตึกและสะพานแขวน ถึงค่ำเก็บแสงสีในกรุงเทพฯ

จากนั้นไปหาอะไรทานมื้อค่ำที่เยาวราช เก็บรูปร้านอาหารแผงลอยริมทางและผู้คนย่านเยาวราช-ราชวงค์ตอนค่ำ จากนั้นค่อยแยกย้ายกลับบ้าน

เนื่องจากเพ็นท์เฮ้าท์แห่งนี้ดัดแปลงเป็บแลปตัดต่อภาพและ Retouch รูปและภาพยนต์ ที่ทันสมัยที่สุดในเมืองไทยตอนนี้ เราอาจจะได้ดูเครื่องมือและวิธีการแต่งภาพแบบมืออาชีพแถมท้าย

ข้อแม้คือเจ้าของสถานที่บอกฝากกับรุจมาว่าให้เข้าไปใช้ที่ถ่ายรูปได้เพียง 4กล้องเท่านั้นครับด้วยเกรงว่าแขกมามากจะดูแลอำนวนความสะดวกได้ไม่ทั่วถึง

คำตอบที่ 9
       รับทราบครับ

คำตอบที่ 10
      

คำตอบที่ 11
       รับทราบครับ และขอขอบพระคุณเป็นอยางยิ่ง ครับ...

คำตอบที่ 12
      
รับทราบครับ ..........




นินจาทั้งที ต้องใช้เวลาให้คุ้ม มีใครร่วมสำรวจภาพชีวิตคนเมืองหลวงที่ JJ กับผมบ้างครับ คาดว่าจะถึง JJ ซัก 08.00 น.ครับ ............

คำตอบที่ 13
       “จะทำอะไร ให้คิดถึงหัวใจประชาชน!”

โดย ผู้จัดการออนไลน์ 27 กุมภาพันธ์ 2549 14:25 น.


โดย...ผศ.พิเศษ อรอนงค์ อินทรจิตร มูลนิธิศูนย์ฮอทไลน์

เมื่อคืนวันศุกร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2549 วันที่นายกรัฐมนตรีที่ชื่อ ดร. ทักษิณ ชินวัตรได้ประกาศยุบสภา ด้วยเหตุผลที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความบกพร่องของ “สภา” หนึ่งสภาใดเลย แต่ “สภา” ต้องถูกยุบเพราะความกลัวว่า “ม็อบ” ท้องสนามหลวงจะรุนแรง หรือหากว่าไม่ใช่ความกลัวก็จะเป็น “ความโกรธ” หรือหากไม่ใช่ความโกรธก็คงจะเป็น “ความอับอาย” หรือความรู้สึกเสียหน้าของ ดร. ทักษิณ ชินวัตร รักษาการตำแหน่งนายกรัฐมนตรีขณะนี้ ซึ่งรวมความได้ว่า การยุบสภาครั้งนี้ เป็นเรื่องของ “อารมณ์และความรู้สึก” ที่ขาดความหนักแน่นมั่นคงของท่านนายกรัฐมนตรีเป็นสำคัญ ซึ่งอารมณ์และความรู้สึกที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ มองเห็นได้เมื่อท่านได้ออกมาพูดแถลงการณ์ด้วยตนเองอีกครั้งดังปรากฏบนจอโทรทัศน์ทุกช่อง สิ่งที่สะท้อนออกมาคืออารมณ์ที่ไม่ปกติ และถ้อยคำสะท้อนความรู้สึกสับสน แต่หมกมุ่นกับ “ตัวของท่านเอง” มากกว่าจะคิดคำนึงถึงประโยชน์สูงสุดของประชาชน ซึ่งโดยปกตินั่นคือหน้าที่ของตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ที่จะต้องคำนึงถึงอารมณ์ ความรู้สึกและผลกระทบที่ประชาชน และประเทศชาติจะได้รับจากพฤติกรรมและการกระทำของท่านทั้งที่ผ่านมา และที่เป็นอยู่ขณะนี้!

ขณะเดียวกัน ในรายการ “ถึงลูกถึงคน” ของคุณสรยุทธ ช่อง 9 อสมท. ในคืนเดียวกันนั้น คุณสรยุทธได้สัมภาษณ์คุณ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคฝ่ายค้านหรือหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ถึงความคิดเห็นกรณีที่ท่านนายกฯ ทักษิณประกาศ “ยุบสภา” ทุกท่านที่ได้ยินได้ฟังเนื้อหาการโต้ตอบต่อคำถามของคุณสรยุทธ์ที่ถามคุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ แล้วจะพบว่า ด้วยวัย(เพียง)สี่สิบปีกว่าๆ ของคุณอภิสิทธิ์ ที่คนรุ่นเก่ามากมายมักจะมองว่า อายุยังน้อย ยังไม่รู้สีสาทางการเมืองมากพอ ซึ่งนั่นอาจจะเป็นภาพพจน์เก่าๆ หรือทัศนคติของผู้คนมากมายที่มองว่า “ยังไม่เหมาะที่จะขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีคนต่อไป!”

แต่หากเรานั่งฟังเนื้อหาเรื่องราวที่คุณอภิสิทธิ์พูดถึงในคืนวันนั้น สรุปได้ชัดเจนเหมือนอย่างที่นักวิชาการมากมายต้องนำมาร้อยกรองเพื่อให้ประชาชนเข้าใจว่า “การยุบสภาครั้งนี้ ไม่เป็นไปตามเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญ ซึ่งยอมรับการยุบสภาเมื่อเกิดปัญหาขัดแย้งกันภายในกลุ่มสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และในกลุ่มวุฒิสมาชิกหรือสภาสูง เพราะยังไม่ได้มีความขัดแย้งเกิดขึ้นอย่างเป็นเรื่องเป็นราวในสภา ในขณะที่ท่านนายกฯ มีความขัดแย้งกับประชาชนนอกสภา กับคนจำนวนมากที่สวนลุมพินีและหรือที่สนามหลวง ซึ่งเป็นอาจเรื่องส่วนตัวเรื่องของครอบครัวท่านและรวมถึงเรื่องทางการเมืองที่ท่านจะต้อง ‘เคลียร์ข้อกล่าวหาหรือข้อขัดแย้ง’ ด้วยตัวของท่านเอง ซึ่งอาจจะเคลียร์ได้หรือไม่ได้ และฝ่ายค้านอาจนำมาเป็นประเด็น ’ซักฟอก’ท่านนายกรัฐมนตรีในสภา หากความเห็นขัดแย้งกันมากขึ้นจนเจรจากันไมได้ในสภา ท่านนายกรัฐมนตรีจึงจะมีสิทธิ์ในการ ‘ยุบสภา’ เพื่อคืนอำนาจให้กับประชาชน!”

แต่ท่านนายกรัฐมนตรี อาจใช้อารมณ์และความรู้สึกดังกล่าวมาใช้ในการตัดสินใจ เปรียบเสมือน ท่านกำลังเล่นแข่งขันเกมกันอยู่กับพรรคฝ่ายค้าน แต่รำคาญคนส่งเสียงดังข้างนอกบ้าน ท่านก็เลยล้มกระดาน แล้วก็บอกคู่ต่อสู้ว่า “เลิกก่อน เดี่ยวมาเล่นกันใหม่ ยังไงฉันก็ชนะเกมนี้อยู่แล้ว!” หากเป็นเกมหมากรุกทั่วไปคงไม่เป็นไร แต่นี่เป็นเรื่องของ “การบ้านการเมือง” ที่ท่านนายกฯ จะนำปัญญาและทรัพย์สินของคนทั้งประเทศมาเป็นเครื่องต่อรองหรือให้มา ชดเชยอารมณ์เครียดอารมณ์โกรธแทนท่านนายกฯทักษิณนั้น ไม่เคยมีใครทำมาก่อน และไม่ใช่เรื่องที่คนระดับนี้จะเล่นเกมแบบนี้ นี่ไม่ใช่ลักษณะของคนที่เป็น “ผู้นำและสุภาพบุรุษ” จะทำกัน

นอกจากนั้น คุณอภิสิทธิ์ยังได้ชี้ประเด็นที่ผู้คนมากมายมองไม่เห็นหรือได้มองข้ามไปในความเป็นตัวตนของ ดร. ทักษิณ ชินวัตร คือความไม่เข้าใจหรือได้บิดเบือนความหมายของคำว่า “ประชาธิปไตย” ไปจนเป็นสาเหตุที่นำท่านมาสู่ “จุด” ของการขาดความเชื่อมั่นของประชาชน โดยเฉพาะประชาชนที่เป็นครูอาจารย์และปรมาจารย์ ตลอดจนปัญญาชนทั้งหลายว่า “การที่ท่านได้รับคะแนนเลือกตั้งสูงถึง 19 ล้านคนนั้น เป็นศรัทธาและความเชื่อมั่นว่าท่านและคณะจะเข้าไปทำสิ่งดีงามความเจริญให้กับประเทศและประชาชน แต่ท่านและคณะไม่สามารถจะนำศรัทธาของประชาชนไปขาย หรือใช้เป็นข้ออ้างในการดำเนินการใดๆ ที่ไม่สุจริต ขาดความยุติธรรม คุณธรรมและเอาเปรียบฝ่ายตรงข้ามตลอดจนห้ำหั่นผู้คนที่ไม่เห็นกับท่านได้ ท่านไม่มีสิทธิ์ใดๆ ในการนำ 19 ล้าน มาใช้อ้างในกิจการใดที่ขัดต่อผลประโยชน์สูงสุดของประชาชนได้ !
” ตรงนี้เป็นทัศนคติที่สำคัญในการเตือนสติผู้คนให้มีความเกรงกลัวบาปบุญคุณโทษ และตราบใดที่ท่านนายกฯทักษิณ และคณะของท่าน ยังนำคำว่า “19 ล้านเสียง” ของคนที่เลือกท่านไปใช้เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง นั่นคือ ท่านนายกฯและคณะ ไม่ได้เข้าใจคำว่า “หัวใจประชาธิปไตย” จริงๆ เลย และหากประชาชนคนใดมองไม่เห็นในประเด็นนี้ นั่นคือ ”งานสำคัญ” ของนักการเมืองทุกระดับและนักการศึกษาทุกคนต้องให้ความรู้กับประชาชนให้ได้ว่า ถึงคุณจะเลือกใครคนใดคนหนึ่งไป คุณต้องตระหนักว่า เขาจะนำเสียงของคุณไปใช้ในหนทางที่สร้างสรรค์และสุจริต ไม่ใช่นำเสียงของประชาชนที่เลือกเขาไปใช้ในหนทางที่ไม่ดีงาม หรือนำเสียงของประชาชนไป “ปล้น” ชาติบ้านเมืองของเราหรือของใครก็ตาม

ทั้งนี้ เช่นกัน หากผู้ใดที่ได้รับเสียงเลือกตั้งจากประชาชนไปแล้ว ไม่ได้ปฏิบัติข้อสัญญา หรือกระทำการใดอันเป็นภัยต่อสังคม ประชาชนก็มีสิทธิ์ที่จะ “ดึงเสียง” หรือ “ดึงสิทธิ์” ของเขาคืนมาตามระบอบประชาธิปไตย นั่นคือการเลือกตั้งในครั้งนั้นไม่ได้หมายความว่า ประชาชนจะเสียสิทธิ์ตลอดไป และเมื่อ “สิทธิ์” นั้นถูกทวงถามคืน ผู้ถูกเรียกร้องก็ต้องคืนให้ตามครรลองของระบอบประชาธิปไตย

สิ่งที่คุณอภิสิทธิ์บอกในคืนนั้นคือ “ท่านนายกรัฐมนตรี ยังไม่ได้ปฏิบัติตามครรลองของระบอบประชาธิปไตย” ท่านยังไม่ได้ตอบคำถามคนที่สนามหลวง ท่านยังไม่ได้มีเรื่องราวความขัดแย้งในสภา แต่กลับอาศัย “19 ล้านเสียง” เป็นเครื่องมือตัดสินใจยุบสภา เพื่อเรียกให้ทั้ง 19 ล้านเสียงกลับมาทำงานเลือกท่านอีก โดยไม่คำนึงถึงงบประมาณ ความเหนื่อยยากของประชาชน โดยเฉพาะไม่สนใจว่า “คู่แข่ง” ของท่านคือพรรคฝ่ายค้านทั้งหมดจะมีความพร้อมในการลงแข่งขันกับท่านหรือไม่ แต่ท่านกับคนของท่านพร้อม แล้วประชาชนอย่างเราๆ เล่า พร้อมหรือเปล่า?

เพราะฉะนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลก เมื่อคุณอภิสิทธิ์ หรือเสธหนั่น จะคิดหรือตัดสินใจ “บอยคอต” ไม่ลงเลือกตั้งครั้งนี้ เพราะอะไรรู้ไหม? เพราะพวกเราประชาชนมากมาย “รู้สึกเหนื่อยล้า” กับชีวิตที่ถูกกำหนดให้ต้องลงแรงแข่งขันเพื่อเป็น “ตัวเดิมพันหรือเพื่อผลประโยชน์” ของพรรคทักษิณ ชินวัตร โดยเฉพาะประชาชนที่ได้ชื่อว่าเป็น “ข้าราชการ” ที่ต้องวิ่งทำตามคำสั่งและนโยบายของนักการเมืองปัจจุบันตลอดห้าปีที่ผ่านมา ท่านข้าราชการลองก้มลงถามตัวท่านเองซิว่า ทุกวันนี้ “เหนื่อยไหม?” ในประวัติศาสตร์การเมือง และชีวิตของการเป็นข้าราชการ ที่ผ่านมา มียุคไหนที่ข้าราชการประจำถูกปล้น “ศักดิ์ศรี” ของความเป็นคนไปมากเท่าทุกวันนี้ หรือหากหลายท่านที่บอกว่า”ไม่เหนื่อย”หรอก เพราะผลประโยชน์ที่ได้ก็คุ้มอยู่ ก็ต้องถามตัวเองด้วยว่า แล้วศักดิ์ศรีของตัวท่านเองเล่ายังเหลืออยู่หรือเปล่า!

แน่นอน การตัดสินใจ “บอยคอต” ของท่านอภิสิทธิ์ เวชชาชาชีวะ และกลุ่มพรรคฝ่ายค้าน อาจถูกโจมตีโดยฝ่ายรัฐบาลและผู้คนอีกมากมายที่พร้อมจะเข้าต่อกรให้รู้เรื่องไป แต่จะมีใครสนใจความรู้สึกของประชาชนกันบ้างว่า “ผู้คนมากมายเหมือนผ่านสงครามภายในประเทศที่ถูกกำหนดโดยเป้าหมายทางเศรษฐกิจที่มีแต่ครอบครัวของท่านนายกฯ และคณะของท่านเท่านั้นที่มีชัย ส่วนที่ประชาชนต้องเผชิญคือความพ่ายแพ้และบอบช้ำอันยาวนาน” และในความบอบช้ำนั้น ไม่มีใครสามารถให้กาช่วยเหลือเยียวยาใครได้ เอนจีโอหรือองค์กรเอกชนอิสระทั้งหลาย หากไม่ยอมเป็นลูกไล่ให้รัฐบาลให้นักการเมือง ไม่มีพวกพ้องไม่เป็นลูกน้องให้คนในรัฐบาล ก็จะถูกล้มละลายหายตัวไปกันหมดโดยเฉพาะองค์กรที่ทำงานด้านพัฒนาสังคมที่รัฐบาลประกาศทำเองได้ทั้งหมด แต่ยิ่งทำยิ่งเพิ่มปัญหาสังคมเพิ่มการแตกแยกแบ่งพรรคพวก

เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกที่ประชาชนที่สนามหลวงเหมือนคนที่ถูกต้อนให้เข้ามุม จึงจำเป็นต้องยอมพลีตัว ทุบหม้อข้าวหม้อแกงทิ้ง เพื่อหวังชิงแผ่นดินไทย และผลประโยชน์ที่คนไทยพึงได้ กลับมาให้ประเทศไทยให้คนไทยด้วยกันให้ได้!”

สิ่งที่คุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้นำเสนอและโต้ตอบกับคำถามของคุณสรยุทธ์ ที่วกวนและมีเจตนาจะสร้างความสับสนให้คนตอบในรายการ ถึงลูกถึงคนในคืนวันศุกร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2549 กลับกลายเป็นภาพสะท้อนความหนักแน่นมั่นคงของวุฒิทางอารมณ์ของนักการเมืองรุ่นใหม่ที่เฉลียวฉลาดกล้าหาญ และไม่ย่อท้อที่จะทำสิ่งใหม่ๆ บนพื้นฐานของความเข้าใจและมีเมตตาต่อประชาชน และคนที่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์ที่มีความเป็นผู้ใหญ่ (Adult) เช่นนี้ เหมาะสมที่จะเป็นผู้นำคนใหม่ของประเทศไทยต่อไป ส่วนพรรคฝ่ายค้านทั้งหลาย จะบอยคอตหรือทำอย่างไรต่อไปก็ขอให้นึกถึง “หัวใจ” ของประชาชนเป็นสำคัญ !

คำตอบที่ 14
       4 กล้อง....... แล้วจำนวนคน จำกัดด้วยหรือเปล่าคะ

คำตอบที่ 15
       เอ คำตอบที่13 มันเกี่ยวอะไรกับเรื่องถ่ายรูปด้วยเนี่ย ตั้งกระทู้ใหม่ดีกว่ามั๊ง

คำตอบที่ 16
       อาจจะจำกัดทั้งจำนวน และ จำกัดทั้งน้ำหนักด้วยนะค่ะ

คำตอบที่ 17
       อยากไปด้วยอะ.........ขอไปด้วยนะ........ขอมุมตัวเองไม่รบกวนใครหรอกนะนะ

คำตอบที่ 18
       พื่ชาย....น้องชายไปด้วย......วันเกิดพอดี

คำตอบที่ 19
      

ขอแนะนำให้เพื่อนๆรู้จัก Nong Mitsu น้องชายแท้ๆของผมครับ อยากเห็นหน้าว่าเหมือนผมหรือเปล่าลองคลิกที่ PCT Member แล้วดูที่ PCT113



เกือบลืมไปแล้วว่าน้องของผมเกิดวันนั้นพอดี

คำตอบที่ 20
      

คำตอบที่ 21
      
ดูแลครับ Nong Mitsu หล่อกว่าเยอะ ...ฮิ ...ฮิ...ฮิ

คำตอบที่ 22
       มีคำตอบแปลกมาบ่อยถ้าจะให้อ่านช่วยตั้งกระทู้โดยเฉพาะดีกว่าครับเกรงใจเจ้าของกระทู้หน่อยก็ดีครับผม

คำตอบที่ 23
      


ผมขอล่วงหน้าไปก่อนตั้งแต่วันที่ 1มีนา ครับ ไปดูสถานที่และทำควารู้จักกับเจ้าของที่ด้วยจะได้ไม่ขลุกขลักในวันที่ไปกันจริงๆ

เก็บรูปมาฝากถือว่าซ้อมมือก่อนเอาจริง

คำตอบที่ 24
       มุมฝั่งถนนวิทยุ

คำตอบที่ 25
       เกาะสีเขียวของสวนลุมพินี ด้านหลังเห็นสีลม-สาทรทั้งหมด

คำตอบที่ 26
       ใช้กล้องดึงภาพแต่ละตึกก็ดูแปลกตาดีกว่ามองตาเปล่าที่เห็นแต่ละตึกเล็กเท่าก้านไม้ขีด

คำตอบที่ 27
       ด้านสปอร์ทคลับก็สวยดี เห็นรถไฟฟ้าด้วย

คำตอบที่ 28
       สถานีรถไฟฟ้าราชดำริหน้า AUA

คำตอบที่ 29
       เหมือนไม่ใช่กลางกรุงเทพฯ อิฉาคนรวยจริงๆ

หัวไม้ไม่ต้องใช้เล่นเหล็กเจ็ดยังตีทะลุ สงสัยหลุมนี้ระดับโปร คุณกรูปรี ต้องใช้พีชชิ่งเว็ดแล้วจับโช๊คไปครึ่งด้ามยังตีออนกรีนวิ่งไปกอดธง

คำตอบที่ 30
       มุมโรงพยาบาลจุฬาเห็นสีลมเบื้องหลัง

คำตอบที่ 31
       มองด้วย 70mmจากฝั่งราชดำริ

คำตอบที่ 32
       สระน้ำในสวนลุม คงต้องใช้สัก 700mm ถึงจะได้ภาพนี้

คำตอบที่ 33
       มาอีกขบวนแล้ว มุมนี้ก็สวย

คำตอบที่ 34
       จ๊ะเอ๋...ใครเอ่ย ดึงภาพมาพอท้วมๆ ประมาณ 400mm

คำตอบที่ 35
       ดึงภาพแบบสุดกำลังกล้องใช้ดิจิตอลซูมช่วยภาพเหลือแค่ 1ล้านพิกเซ็ลเท่านั้น

คำตอบที่ 36
       ไม่น่าเชื่อว่าตึกดุสิตธานีที่สูงที่สุดในประเทศไทยในสมัยก่อนนี้จะอยู่ภาพเฟรมเดียวกับสะพานแขวนได้

คำตอบที่ 37
       ยามเย็นที่สีลมแต่ดวงอาทิตยตกเหนือมหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์

คำตอบที่ 38
       หลังดวงอาทิตย์ตกแสงสุดท้ายของวัน

คำตอบที่ 39
       ยามใกล้ค่ำ ตึกต่างๆเริ่มเปิดไฟกันแล้ว

คำตอบที่ 40
       ระบำของแสงสีกรุงเทพฯเริ่มเมื่อฟ้ามืดสนิด

คำตอบที่ 41
       ด้านถนนพระราม4

คำตอบที่ 42
       มุมด้านเพชรบุรีตัดใหม่

คำตอบที่ 43
       ดึงภาพมาอีกนิด

คำตอบที่ 44
       ดึงเพิ่มอีกครั้งก็สวยไปอีกแบบ

คำตอบที่ 45
       ภาพที่ผมแปลกใจเมื่อเห็นครั้งแรก ตึกดุสิตธานีกับสะพานแขวนยามค่ำ

คำตอบที่ 46
      

จบแล้วครับ

ลงภาพมากกว่านี้เดี๋ยววันไปถ่ายจริงจะจืดเพราะที่ผมเอาให้ดูเนี่ยยังไม่ถึง 1 ใน 4 ของวิวของจริงที่มองกรุงเทพฯลงมาจากชั้น 26 เลย

ตื่นตาดีจริงทริปกับกรุงเทพฯครั้งนี้นะคุณอีธาน

คำตอบที่ 47
      

คำตอบที่ 48
      

คำตอบที่ 49
       ต้องรีบเอาเจ้าหนอนออกจากโรงพยาบาลแล้ว..................

คำตอบที่ 50
       ต้องรีบหา Tele ยาวๆ ไปดึงพระอาทิตย์บ้างแล้ว

คำตอบที่ 51
       โอ้.........กรุงเทพฯ หรือนี่

คำตอบที่ 52
       พร้อมแล้วสำหรับ ทริปนี้..............

คำตอบที่ 53
      

สงสัยว่าพวกสาวๆที่หอบมาด้วยต้องไปเดินห้างรอสักสองชั่วโมงแล้วล่ะ เพราะวันนั้นมีงาน Retouch ภาพเข้าหลายงานลูกค้าต้องใช้ห้องประชุมที่อยู่ติดกับระเบียงทำงาน


เจ้าของสถานที่บอกว่า 4กล้อง 4คนยังOKอยู่
แต่มามากกว่านี้เกรงว่าจะรับไม่ไหวครับ

คำตอบที่ 54
       วันนี้มีโอกาสเข้าไปแถวซอยนานา เพลินจิต สยาม เมื่อยเท้าซ้ายมาก ๆ ขอรับ แต่ยามค่ำคืนคงสวยดี นะขอรับ

คำตอบที่ 55
      


คุณ ริน ขอรับ


ประทานโทษ เมื่อยเท้าซ้ายด้วยเหตุใด ขอ รับ





ฤ ว่า .......................................

คำตอบที่ 56
       ไม่ใช่เท้าซ้ายอย่างเดียวนะขอรับคุณKupree ทั้งคอก็เคล็ด ตาก็เหลือกจนเหล่เลยล่ะขอรับ

คำตอบที่ 57
       มัวแต่มองสาวๆข้างๆทางน่ะสิ.......(แต่เอสาวข้างๆทางหรือสาวข้างๆคุณรินครับ)

คำตอบที่ 58
      
...........

คำตอบที่ 59
       อยู่ที่สูงก็ดีอย่างนี้เองนะครับ...
แต่ผมกลัวความสูง ไม่เอาด้วยคนหละครับ
ถึงจะแค่ไปยืนๆมองก็ไม่เอา กลัวจริง ๆ ครับ....
ไม่ได้ล้อเล่น...

คำตอบที่ 60
       แหม.....คุณซ้ง.....ข้าง ๆ แค่มองผ่าน แต่ไม่ถึงเคล็ดขัดยอก ขอรับ แต่นอกรถซิมองแล้วมันทำให้เคล็ดขัดยอกจริง ๆ เล้ย ขอรับ

คำตอบที่ 61
       สงสัยต้องไปผ่านตอนพักเที่ยงบ้างดีกว่า

คำตอบที่ 62
      

ใกล้วันดวลเลนส์กันแล้ว ส่งแผนที่เลยครับ

คำตอบที่ 63
      

ขยายแผนที่

คำตอบที่ 64
      

เข้าลานจอดรถได้สองด้าน

คำตอบที่ 65
      

วันเสาร์จอดรถซอยหลังสวนก็ยังได้ครับ

ถ้าไม่อยากขับเองเพราะต้องเข้าเยาวราชตอนค่ำไม่สะดวกในการจอดช้างสี่ตัวที่ราชวงค์ จะให้ผมแวะไปรับคณะของ เอ,บอย ก็ได้ยกเว้นคุณอีธานไปรับไม่ไหว


จอดที่ศิริราชก็กลับตอนกลางคืนสะดวกนะครับ จากเยาวราชข้ามแม่น้ำนิดเดียวเอง ผมมีบัตรเบ่งพอจะจอดได้

คำตอบที่ 66
       รับทราบครับ เรื่องการเดินทาง ไว้นัดกันอีกทีครับ

คำตอบที่ 67
      
คณะติดตามป๋าเอกะคุณบอย ผมไปรับก็ได้ครับ เสร็จภารกิจบนตึกแล้วจะได้ไปหาอะไรอร่อยๆเติมพลัง อย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน คาดว่าผมคงเข้ากรุงตอนเช้าๆไปเดินเล่นแถวตลาด jj ก่อนครับ ...........

คำตอบที่ 68
       เดี่ยวผมนัดกับบอยอีกครั้งครับ.....

คำตอบที่ 69
       ตอนเย็นนัดกินข้าวที่ไหนกันไปด้วย

คำตอบที่ 70
       ผมตกลงกับพี่เอแล้วครับว่าจะเดินทางไปรถผม 3คน ผม พี่เอ และโบว์ ส่วนคณะติดตามของพี่เอ ขอสละสิทธิ์ครับ แล้วเจอกันที่ซอยหลังสวนตอนเย็นครับ

คำตอบที่ 71