คำตอบที่ 1
       สถานที่แรกที่นึกได้ สนามหลวง คงมีอะไรสวยๆ ให้ถ่ายรูปเล่นแก้เหงาได้บ้าง ไปสรงน้ำพระประจำเมืองที่สนามหลวงดีกว่า...........

คำตอบที่ 2
       ไปดูเขาปั้นเจดีย์ทราย เดียวนี้ เขาพัฒนาฝีมือ และรูปแบบกันมาก สายมาก......

คำตอบที่ 3
       แต่โชคไม่ดี ถ่ายได้ไม่ถึง 10 รูป ฝนท่านก็ตกลงมาแบบว่า ขึ้นรถแทบไม่ทัน......

คำตอบที่ 4
       เอาไงดี จะกลับบ้าน ก็ไหนๆ ออกมาแล้ว ไปพุทธมณฑลดีกว่า คงมีอะไรสวยๆ ให้ถ่ายบ้าง

คำตอบที่ 5
       ก็ได้บรรยากาศอีกแบบ ท้องฟ้ามีเมฆมาก เหมาะกับคนเหงาๆ.......

คำตอบที่ 6
      

คำตอบที่ 7
       มุมนี้มีคนถ่ายมาก งานนี้ขอเล่น ขาว-ดำ ดีกว่า.....

คำตอบที่ 8
       มีผู้คนมากราบไหว้ จำนวนมาก แต่เท่าที่ได้ฟังสำเนียง เป็นชาวต่างชาติเสียส่วนใหญ่ ใกล้ๆ บ้านเราเอง.......

คำตอบที่ 9
       แม้อากาศจะไม่เป็นใจเท่าไร แต่ ตลอดเวลา ก็มีบรรดาผู้คน เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ........

คำตอบที่ 10
       ไปมาหลายครั้ง แต่ไม่เคยเห็นน้ำพุเลย เพิ่งเคยเห็นก็ครั้งนี้ คลายร้อนลงได้มาก....

คำตอบที่ 11
      

คำตอบที่ 12
       ......................

คำตอบที่ 13
       อีกมุม....ที่ชอบ

คำตอบที่ 14
       วงกลม เป็นวงเวียน
มียศ ก็เสื่อมยศ
มีลาภ ก็เสื่อมลาภ ได้.......

คำตอบที่ 15
       ดอกไม้สวยๆ ที่มุมนี้

คำตอบที่ 16
       มีสี ก็งามดี

คำตอบที่ 17
       สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่.....

คำตอบที่ 18
       ดูสวยงาม เมื่อมองไกลๆ

คำตอบที่ 19
       แต่.....น่ากลัวเมื่อมองใกล้มากๆๆๆ.........

คำตอบที่ 20
       แมงปอตัวน้อย ที่ถ่ายยากเหลือเกิน เพราะตกใจง่าย และว่องไวมาก.....

คำตอบที่ 21
       สีสรร เจ้าสวยงามมาก.....

คำตอบที่ 22
      

คำตอบที่ 23
       แบบนี้ก็สวย

คำตอบที่ 24
       รายละเอียดมากเหลือเกิน.....

คำตอบที่ 25
      

คำตอบที่ 26
       ใกล้เวลา หมดอีก 1 วันแล้ว

คำตอบที่ 27
       ท้องฟ้าเริ่ม สงเสียงเตือนแล้ว ว่าควรรีบเก็บกล้อง แล้วไปขึ้นรถ.......

คำตอบที่ 28
       ขอลาแล้ว อีก 1 วัน .................

รอชม...อภิมหาภาพ จาก ประเทศ ลาว ของเพื่อนๆ ดีกว่า

ขอให้เพื่อนๆ ทุกท่าน มีความสุข สวัสดี ในสงกรานต์ปีใหม่ของไทยทุกๆ คน เทอญ.....................

คำตอบที่ 29
      

คำตอบที่ 30
       สวยจัง ........แต่น่าฉงฉาน...... คนเหงาเนาะ

คำตอบที่ 31
      

คำตอบที่ 32
      

คำตอบที่ 33
       เหงาเหมือนกันป๋า แต่พอดีได้ไปทำบุญมา เห็นสาวมอญคนสวย แล้วคลายเหงาไปได้ปลิดทิ้ง เลยขอรับ

ขอให้ทุกท่านโชคดีตลอดสงกรานต์เลย นะขอรับ

คำตอบที่ 34
       อิจฉาทุกคนที่ได้ไปเที่ยว
อ.vonป่วย เลยต้องเฝ้ากทม.

อย่าลืมเอารูปมาให้ดูกันเยอะๆ

คำตอบที่ 35
      
อิจฉาจัง ไม่ได้ไปไหนเลย เฝ้ากรุงเทพค่ะ

ขอให้พี่วอนหายป่วยเร็ว ๆ นะเจ้าคะ (สงสัยแอบหนีไปเที่ยวมา เลยไม่สบาย)

คำตอบที่ 36
       ผมไปที่นี่มา สถานีธนบุรี อดีตของใครหลายๆคนเคยวางเท้าก้าวแรกในกรุงเทพฯที่นี่

บัดนี้มันกำลังจะกลายเป็นอดตีที่ไม่หวนกลับคืนอีกแล้ว ใครมีเวลาว่างควรหาเวลาไปดูก่อนที่จะไม่มีให้ดูอีกต่อไป

คำตอบที่ 37
       อดีตที่เคยมีกองทัพญี่ปุ่นเข้าเต็มสถานีเพื่อสร้างให้เป็นจุดเริ่มต้นทางรถไฟสายมรณะไปพม่าเพื่อขนยุทธปัจจัย หลายพันชีวิตสังเวยทางรถไฟเส้นนี้

แต่ในมุมมองของคนช่างฝัน โกโบริและอังศุมาริน สร้างตำนานรักอมตะจากความฝันสู่ปลายปากกาของทมยันตีที่นี่เอง

คำตอบที่ 38
       หน้าสถานีเงียบเหงาเพราะปิดร้างมาหลายปี แต่ความสง่าและตำนานของชีวิตของคนหลายรุ่นที่ผ่านมาและจากไปยังมีวิญญานเต็มเปี่ยมวนเวียนอยู่ที่นี่ไม่เคยสูญหายไปไหน

รวมถึงหลายร้อยชีวิตทั้งไทยและญี่ปุ่นต่างนอนสงบที่นี่ในเวลาเดียวกันจากการทิ้งระเบิดครั้งใหญ่จาก B29 ของสัมพันธมิตร

คำตอบที่ 39
       ริมคลองบางกอกน้อยฝั่งเหนือของสถานี แต่ก่อนใช้เป็นเป็นสถานีคลังสินค้า และเคยเป็นอู่ต่อเรือของญี่ปุ่นมาก่อน ต่อมาได้พังยับเพราะระเบิดในสงคราม

แน่นอนว่า ร้อยเอกโกโบริ ในฝันของ คุณทมยันตี ต้องนอนตายบนตักของอังศุมาริน ตรงนี้

แต่เรื่องจริงของชีวิตเมื่อปลายฤดูฝนปี 2485 มีสุดที่รักของหญิงของคนบางคนต้องจากไปแบบไม่หวนกลับมาหลังเสียงคำรามของ B29 ทิ้งระเบิดที่นี่และสะพานข้ามแม่น้ำแคว

คำตอบที่ 40
      

คำตอบที่ 41
       อีกมุมหนึ่งของคลังสินค้าร้างริมคลองบางกอกน้อยยังร่มรื่นปนเศร้าจากการเปลี่ยนแปลงของเวลาและการจากไปของรถไฟ

ถ้าอาคารไม้เก่าแก่แห่งนี้บอกความรู้สึกได้ คงจะถวิลหาเสียงหวูดรถไฟและผู้คนที่ผ่านไปมา

บางคนก้าวลงรถไฟกำลังเริ่มความหวังวันแรกในกรุงเทพฯ บางคนหมดหวังกับฝันในกรุงเทพฯจบอนาคตที่ฝันไว้ต้องก้าวขึ้นรถไฟกลับบ้าน

คำตอบที่ 42
       กลิ่นจำปาหอมเย็นข้างสถานีทำให้บรรยากาศดูเศร้า สายลมอ่อนๆหอบเอาไอเย็นของน้ำริมคลองบางกอกน้อยสร้างความรู้สึกว่าอดีตและปัจจุบันเข้ามาประสานกันเป็นเวลาเดียว

แว่วเสียระฆังสถานีและหวูดรถไฟที่กำลังเข้าชานชาลาแว่วเข้ามาให้รู้สึกได้ขณะเดิน

คำตอบที่ 43
       จำปาขาวพวงต้นนี้สวยและหอม

คำตอบที่ 44
       สำนักงานสถานี หน้าต่างบานกระทุ้งสถาปัตย์แบบ เดคโค่ + ร็อกโคโค่ สวยหาดูได้ยากขึ้นทุกวัน

คำตอบที่ 45
       ช่องขายตั๋วว่างเปล่า หลายคนเคยมือชื้นกำตั๋วรถไฟแน่นเมื่อได้กลับบ้านด้วยเงินค่าตั๋วที่อดออมมานาน

คำตอบที่ 46
       โถงทางเข้าสถานี โคมไฟเคยส่องสว่างไปถึงท่าเรือริมแม่น้ำเจ้าพระยา บัดนี้ไม่เคยส่องให้เป็นจุดหมายให้คนเดินทางข้ามเรือได้เห็นมานานหลายปี

คำตอบที่ 47
       เคยสวยอลังการให้ประทับใจเมื่อเข้ากรุงเทพฯครั้งแรก

ทุกวันนี้ยังสวยเป็นเหมือนผู้ดีเก่าแม้จะตกยากลำบากอย่างไรแต่ไม่เคยก้มหัวหลบหน้าให้คนสังเวช

คำตอบที่ 48
       น่าเสียดายถ้าสิ่งนี้จะสูญหายไปกับเวลาและความเจริญปลอมๆของกรุงเทพฯที่อัปลักษณ์ไปด้วยแท่งคอนกรีตหุ้มกระจก

วิญญาณหลายดวงที่อยู่และตายที่นี่กำลังร้องไห้ถึงการจากไปไม่หวนกลับของอดีตความรุ่งเรืองและเสื่อมถอย

คำตอบที่ 49
       Time in bottle เวลาในขวดแก้ว ถ้าเก็บได้คงเปิดจุกมาเชยชมยามคิดถึง

หลายคนเคยดูเวลาจากนาฬิกาเรือนนี้และกระวนกระวายกับการเข้าของขบวนรถ

ใครบางคนที่กำดวงใจเอาไว้กำลังจะมาถึงพร้อมกับเสียงหวูดที่ดังมาแต่ไกล

คำตอบที่ 50
       โถงทางเดินไปชานชลาเคยคลาคล่ำไปด้วยผู้คนกลับเงียบเหงา

รู้สึกถึงวิญญานเก่าๆที่สิงสู่ ย้อนถึงครั้งที่ผู้คนกรุงแต่งชุดปาล์มใส่หมวกกำมะหยี่ดูภูมิฐาน และคนบ้านนอกนุ่งโจงกระเบนคอนกระบุงถือชะลอมเดินสวนกันในที่นี้

คำตอบที่ 51
      
.........





พี่ Von ป่วยกายหรือป่วยใจครับ ขอให้หายเร็วๆ สุขภาพแข็งแรงครับ ............

คำตอบที่ 52
       อีกด้านของทางเดิน มีใครบางคนกำลังเกาะรั้วชะเง้อมองที่ชานชาลา ดวงใจที่รอคอยกำลังจะมาถึงพร้อมหวูดและระฆัง

คำตอบที่ 53
       ชานชาลาแห่งความหวังเวลานี้เหลือแต่ความว่างเปล่า

ป่ารกร้างบุกเข้ามาแทนที่รางรถไฟที่เคยนำดวงใจบางดวงที่เฝ้ารอมาจากบ้านที่ห่างไกล

คำตอบที่ 54
       ซุ้มขายขนม หนังสืออ่านเล่น น้ำหวาน จุดที่เคยมีความสุขทุกครั้งที่ยืนอยู่ข้างหน้าซุ้มนี้

รอยยิ้มเปื้อนขนมของเด็กที่สมหวัง เสียงหัวเราะของสาวๆกับน้ำหวานในขวด

กลิ่นใบยาเส้นและรอยยิ้มที่เล็ดรอดริ้วรอยบนใบหน้าของลุงแก่ ลุงคนนี้แต่งตัวเชยๆหอบกล่องกระดาษกำลังจะกลับบ้านนอกพร้อมกับเงินที่เป็นความหวังของคนรอคอยอยู่แดนไกล

คำตอบที่ 55
       ในเวลาที่ทุกคนลืมวันวานไปแล้ว ใครจะล่วงรู้ได้บ้างว่าสิ่งนี้ในสวนข้างสถานีก็มีความสำคัญ

เหมือนย่อหอคอยสถานีลงมาอยู่ในสวนหย่อม หลายวิญญานที่สิงสู่มีที่พักไม่เร่ร่อน

คำตอบที่ 56
       รางรถไฟที่หายไปแล้ว ชานชาลาที่ว่างเปล่า ป่ารถร้างเข้ามาแทนที่ ครั้งหนึ่งหัวรถจักรเคยคลาคล่ำเติมน้ำเติมฟืนเพื่อจะวิ่งอีกครั้ง

ปลายด้านนี้ตายจากระเบิดที่ทิ้งลงมา ในวันเดียวกันอีกด้านทิ้งลงมาที่สะพานข้ามแม่น้ำแคว โกโบริ สิ้นใจบนตัก อังสุมาริน อีกด้านอาจจะเป็นสามีใครบางคนสิ้นใจเดียวดายไร้คนพบเห็นในป่าริมแม่น้ำแคว

สงครามไม่เคยปราณีใคร แม้จะเป็นสงครามชีวิตของวันนี้ก็ตาม

คำตอบที่ 57
      

จบแล้วครับ


หาเวลาไปดูกันบ้างนะครับ ของที่กำลังจะจากไปไม่หวนกลับมายังมีอีกหลายที่

คำตอบที่ 58
       ที่นี้สถานีธนบุรีวิญญานของอดีตเข้ามาทักทายผู้เยี่ยมเยือนได้ทุกเมื่อเพียงหลับตาก็รู้สึกได้

ทั้งวิญญานเก่าแก่จากป่าช้าอิสลามเก่าสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ในสมัยรัชกาลที่5ได้ทำการย้าย มัสยิสอันซอรืซุนนะห์ ไปอีกฟากคลองบางกอกน้อย จึงได้พื้นที่มาสร้างสถานีรถไฟ และคิลลื่งฟิลในสมัยสงครามโลกครั้งที่2 ลานประหารของทหารญี่ปุ่นที่จับคนไทยที่เป็นขบวนการไทยถีบขโมยยุทธปัจจัยและเสรีไทยมาฆ่าแบบทรมาณด้วยการกรอกน้ำมันแล้วพันด้วยดาบซามูไรริมคลองบางกอกน้อยบริเวณจุดที่ปลูกต้นจำปา รวมถึงอีกหลายร้อยชีวิตที่จบด้วยระเบิดจากเครื่องบิน B29 ถล่มค่ายญี่ปุ่นและอู่ต่อเรือจนราบ




แต่ถ้าเป็นวิญญานที่สิ่งสู่ ชานชาลาสถานีชาริ่งครอส ต้องรอตอนดึกๆนั่งรอรถเที่ยวสุดท้าย


สำหรับคนที่นั่งสายสีน้ำตาลเส้น เบเคอลู เคยจำเป็นต้องต่อรถที่ ชาริ่งครอส ไปต่อเส้นสีดำ นอร์ทเทรินไลด์ ตอนดึกๆถ้าสถานีว่างๆไม่มีคนถ้ายืนเดี่ยวที่ชานชาลามักจะโดนอะไรที่ไม่น่าจะโดนเห็นอะไรที่ไม่อยากเห็น

สูตรการหนีผีฝรั่งมีดังนี้

โดยมากมักจะเลยไปอีกป้ายไปลงที่ พิคคาเดลี่ แล้วค่อยย้อนมาขึ้นสายสีเขียว พิคคาเดลี่ไลน์ เส้นสนามบินไปลงที่ คิงครอส แล้วค่อยย้อนกลับมาเส้นสีดำ นอร์ทเทรินไลด์ อีกที หรืออีกทางก็รีบต่อรถสาย นอร์ทเทรินไลน์สีดำ ตั้งแต่แม่น้ำเทมส์ฟากโน้นที่สถานี วอเตอร์ลู แล้วค่อยใช้เส้นสีดำ นอร์ทเทรินไลด์ นั่งทะลุสถานี ชาริ่งครอส เพราะนั่งบนรถแล้วผีไม่หลอก


จริงหรือเปล่าต้องลองถามป้ารุจ เจ้าแม่เบเคอลูไลน์ คนเคยนั่งดู

คำตอบที่ 59
       ช่วงสงกรานต์ นั่งอ่านกระทู้พี่ VON น่าสนใจมาก เลยโทรไปสวัสดี สอบถามความรู้จะเอามาดูแลเจ้า ปา 3 ประตู พร้อมสมัครเป็นสาวก ไขหด พี่ VON ใจดีแถมอบรมการใช้เวลา การใช้ชีวีต ชีวิตกับงาน งานกับชีวิต...........อีก10 กระบุง ขอบพระคุณมากครับ ( สุดยอดจริงๆครับยังมีเวลาเก็บภาพดีๆมาให้ดูความงามทางสถาปัตยกรรมอีก )

คำตอบที่ 60
      

คำตอบที่ 61
       Bakerloo Line สายสีน้ำตาล บันไดเลื่อนลงไปชานชลาใต้ดินลึกเท่าตึก 5 ชั้น เป็นบันไดไม้ทั้งหมด

ยามดึก ท่ามกลางความวังเวงและหนาวเย็น เสียงบันไดเลื่อนดังคลุกคลักๆ อาจทำให้จินตนาการไปไกลได้

อ.vonมาสะกิดความหลังครั้งเคยอยู่อีกแล้ว คิดถึงบ้านจัง

คำตอบที่ 62
      

คำตอบที่ 63
       สถานีรถไฟ บางกอกน้อย

ผมมาที่นี้เป็นแห่งแรกของ กรุงเทพมหานคร เมื่อสัก 35 ปี มาแล้ว

นั่งรถไฟมาจาก สถานี วิสัยเหนือ จ.ชุมพร ทั้งหลับ นั่งเล่น เดินเล่น กินข้าวผัดไข่ดาว บนรถไฟไปหลายจาน ก็ยังไม่ถึง กทม.สักที เก้าอี้ไม้ก็แข๊งเสียเหลือเกิน ผู้คนมากหน้าหลายตา หมุนเวียนเปลี่ยนไป เมื่อถึงสถานีใหญ่ๆ ตามรางรถไฟที่ ผ่านมา เมื่อถึงที่หมาย สถานนีรถไฟบางกอกน้อย จำได้ว่าพวกพี่ๆ บอกว่าถึง กรุงเทพแล้ว แต่เราไม่เชื่อ เพราะยังเห็นมีต้นไม้ โดยเฉพาะต้นมะพร้าวเต็มไปหมด (เหมือนกับที่บ้านที่ วิสัยเหนือ เลย) เราจึงไม่ยอมลงจากรถ จนเห็นพ่อมารับจึงเชื่อว่า นี้เรามาถึง กรุงเทพ หรือบางกอก จริงหรือนี้ ตื่นเต้นมาก เมื่อ 35 ปี ที่ผ่านมา
จาก บ้านนอกเข้ากรุง..........

คำตอบที่ 64
      
เห็นสถานีรถไฟแล้วความหลังครั้งยังเป็นเด็กมันผุดเข้ามาในจินตนาการ คิดถึงตอนนั่งรถไฟ สมัยนั้นชอบชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่างรับลมเย็นดูขบวนตอนทางโค้งจำได้ว่าสวยมาก ทั้งๆที่มีฝุ่นปลิวมาเข้าตากับสเก็ดลูกไฟจากหัวรถจักรไอน้ำทำให้เสื้อคอกลมผ้าป่านตัวเก่งเป็นรูด้วยลูกไฟทุกทีแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่ต้องเอาหน้าออกไปนอกหน้าต่าง สมัยนั้นเมื่อรู้ว่าจะเข้าบางกอกตื่นเต้นมาก ต้องตื่นแต่เช้ามืดขึ้นรถที่ชุมทางแก่งคอยผ่านสระบุรี จอดมาเรื่อยๆทุกสถานีจนถึงชุมทางบ้านภาชีจึงได้กินข้าวเช้าเป็นข้าวราดไข่พะโล้ในกระทงใบตองกะนกกระจาบทอดกรอบถึงอยุธยาก็ได้กินข้าวเกรียบกุ้งสีแดงๆส้มๆ อร่อย อร่อย.....อ้าวฝันกลางวันแล้วเรา 5555 มันเป็นความสุขของคนแก่ๆคุยกันเน๊อะ
...........

คำตอบที่ 65
       เกิดไม่ทันคับ

คำตอบที่ 66
       เกิดไม่ทัน และไม่เคยไปเลย ขอรับ

คำตอบที่ 67
       ผมเกิดที่หลักสี่พ่อเป็นตำรวจรถไฟคุ้นเคยกับรถไฟตั้งแต่เด็กเวลารถจักรไอน้ำวิ่งผ่านสถานีหลักสี่สะเก็ดไฟกระเด็นเต็มไปหมดหลบแทบไม่ทันยังเกือบโดนรถไฟชนอีกต่างหาก จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมยังจำภาพเก่าๆได้หมดเลยผมใช้ชีวิตที่หลักสี่มากกว่าสามสิบปีคิดถึงจัง

คำตอบที่ 68
       กระทู้คนแก่ เกิดไม่ทัน...

คำตอบที่ 69
       เกิดไม่ทัน จิงจิง

คำตอบที่ 70
       ข้าวผัดรถไฟ ข้างแกงเพชรบุรี โอเลี้ยงกระป๋องนม
ข้าวเหนียวเนื้อห่อใบตอง ฯลฯ

ของกินหลากหลายตามสถานีที่ผ่าน
สนุกจังช่วงวัยเด็ก เวลาเดินทางด้วยขบวนรถเร็วกรุงเทพฯ-นครศรีฯ ไปอยู่กับยายตอนปิดเทอม

คำตอบที่ 71
      

คำตอบที่ 72
       เกิดไม่ทันเช่นกัน...ปะป๋ากะมะม้ายังไม่เจอกัน..อิอิ..

คำตอบที่ 73
       มาดูการจราจรหน้าสยามพารากอนวันสงกรานต์กันบ้าง

รถติดหนึบ!

คำตอบที่ 74
      

คำตอบที่ 75
      

คำตอบที่ 76
      

คำตอบที่ 77