คำตอบที่ 1
fiogf49gjkf0d
ทำไมภูตาจอคือ"เป้าหมายที่ไม่ได้มีไว้พุ่งชน" เรามาหาคำตอบกันมั้ย
เริ่มกันที่ภาพแรก จุดนัดแรกคือ อู่ปอนด์ที่โคกกลอย แต่ออไม่มีภาพเพราะออเองก็ประสบปัญหาข้างเคียงจากน้องปูไม่แคร์สื่อเหมือนกัน ด้วยความอยากเที่ยวเลยอัดยาเข้าไป หน้าซีดเป็นไก่ต้มมึนหัววิ้งๆหยิบจับอะไรไม่ถูก รู้สติอยู่อย่างเดียวคือ พาหนูไปด้วยยยย...
เลยขอตัดภาพมาที่ศาลพ่อตาก่อนขึ้นภูตาจอเลยละกันคะ พี่วิมีการกราบไหว้ขอพรกันก่อน เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้เรารู้ว่า เจ้าที่พ่อตา เป็นของที่มองไม่เห็นแต่มิอาจมองข้ามท่านไปได้
สมาชิกมาพร้อมกันที่จุดนี้และก็ออกเดินทางกันเลยจ๊ะ
ลุงปูจะนำไปเป็นคันแรก โดยที่มีปอนด์นั่งไปด้วย ส่วนน้องออยาเริ่มออกฤทธิ์เลยขอซ่าส์ขับมอเตอร์ไซค์ขึ้นภูตาจอไปล่วงหน้ากับน้องน้ำ
อุตส่าห์พิมพ์ไปตั้งเยอะ 
งั้นขอลดคุณภาพของภาพละกันเน๊อะ
แล้วสมาชิกก็ทยอยตามกันไปติดๆ
....น้อยเนื้อต่ำใจตัวเอง อุตส่าห์หมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องกินข้าวในกระบอกไม้ไผ่ให้ได้ แต่พอถึงเวลาอะไรๆก็พลาดหวังไม่เป็นไปอย่างที่เราตั้งใจ ทำให้ฉุกคิดเข้าใจชีวิตมากขึ้น ว่าการอดทนรอด้วยความมุ่งมั่นคือหนทางของการไปสู่ความสำเร็จ และชีวิตบางครั้งเราก็ลิขิตมันทั้งหมดไม่ได้ ... จึงหยิบข้าวเข้าปากลองเคี้ยวดู อุ๊ย อร่อยจริงๆ เม็ดข้าวจะหนุบหนับ และมีกลิ่นหอม ได้ข่าวว่าเป็นข้าวในสังกัดของพี่ชัยด้วย ของเค้าดีจริงๆคะ 
