คำตอบที่ 61
fiogf49gjkf0d
นียืนหนาวเลย .. เราพบกันโดยบังเอิญคะ เพราะนีกับเล็กปั่นจักรยานผ่านหน้าบ้านออบ่อย ออก็มองพวกเขาอยู่เกือบปีได้แล้ว ตอนนั้นออมองแล้วยังอิจฉาอออยากปั่นบ้างแต่ด้วยที่เมื่อก่อนออปั่นจักรยานออกกำลังกายบ่อยๆและมีหมาตัวนึงที่ร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างเขาเพิ่งย้ายมาใหม่ มีหมาสีดำตัวใหญ่มันไม่คุ้นกะจักรยาน มันไล่ออจนออเกือบเสียหลักล้ม ตั้งแต่นั้นมาออเลยเลิกปั่นไปเลย เลิกปั่นเพราะหมาตัวเดียวจริงๆ ....ตอนหลังออมาเปิดร้านกาแฟ นีกับเล็กก็แวะมากินกาแฟที่ร้าน และไปเดินป๊ะกันที่ตลาดบ่อยครั้ง ครั้งล่าสุดไปเจอกัน และนั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกันยาว ออเลยชวนมาเที่ยวภูตาจอซะและก็ได้รู้จักชื่อกันวันนั้นเอง และคาดว่าต่อไปคงได้เที่ยวด้วยกันอีกบ่อยๆนะจ๊ะ เห็นนีสไตล์นี้รู้เลยอารมณ์เดียวกะออแน่ๆ อยากชวนแบกเป้เที่ยวสไตล์สาวๆซะจริงๆเลย 
อ่อ...แต่สุดท้ายออเชื่อว่าการได้พบเจอใครซักคนที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำของเรามักจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญไปซะทุกครั้ง 
) แต่ทริปนี้แทบไม่ได้ถ่ายรูปเลย เพราะฝากกล้องให้เล็กกะนีช่วยถ่ายให้ ส่วนออเป็นสารถีอย่างเดียว จะได้ถ่ายภาพก็ตอนขึ้นมาข้างบนนี่หละ เลนส์เดี้ยงไปอันนึงเพราะด้วยอากาศชื้นและหนาวเย็น โทสับมือถือก็ออกอาการร่อแร่ แต่คาดว่าซักพักคงหายเอง
)
