คำตอบที่ 121
ทริปนี้อดอีกแล้วครับพี่ๆเพื่อนๆ จังหวะมันไม่ได้จริงครับ เซ็งมากๆๆๆ
ต้องขอโทษด้วยนะครับ อยากไปมากๆๆๆแต่(สวรรค์ไม่เป็นใจ)
(แม้นจะกักตนเองเพื่อหลีกเร้นจากความเศร้าและความเปลี่ยวเหงาไปได้
พยายามลืมเลือนกับความรู้สึกที่เป็นทุกข์
...แต่ข้าก็ยังมิกล้าออกไปเผอิญกับความจริงแห่งชีวิตได้
เหม่อมองดูท้องถนนที่คลาคล่ำไปด้วยหมู่ชน
แลได้ยินเสียงจังหวะหัวใจของตนที่ร่ำร้อง
หลากหลายทุกหมู่ชนจากทั่วทุกสารทิศ
ผู้ใดจักบอกข้าได้ไหม...ว่าข้าจักพบผู้นำทางอันประเสริฐได้ ณ ที่แห่งหนใดฤๅ
ได้โปรดนำข้าเข้าสู่แก่นธรรม โปรดนำข้าเข้าสู่ญาณแห่งการหยั่งรู้
ได้โปรดชี้ทางให้ข้าเถิด...ก่อนที่สังขารนี้จะโรยราและสูญสิ้นไป
ได้โปรดแสดงจิตอันบริสุทธิ์ โดยปราศจากการบิดเบือนซ่อนเร้น
ได้โปรดแสดงให้ข้าเห็นเถิด ธรรมที่แท้นั้นคือความอัศจรรย์แห่งการรู้แจ้ง
ไม่มีสิ่งใดเลยในโลกที่เป็นของเที่ยงแท้ถาวร
เราจงมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันกาล
จิตบริสุทธิ์จักกำหนดรับรู้ถึงการกำเนิดขึ้นและการดับสูญไป
นำข้าน้อยสู่กระแสแห่งจิตอิสระ
โปรดนำข้าเข้าสู่แก่นธรรม โปรดนำข้าเข้าสู่ญาณแห่งการหยั่งรู้
โปรดชี้ทางให้ข้าเถิด...โปรดประคับประคองข้าให้ลุถึงจุดหมาย
โปรดแสดงจิตอันบริสุทธิ์ นำทางข้าสู่แสงธรรมอันบรรเจิด
คงมิยากเกินไป หากจะนำข้าเข้าสู่แก่นธรรมนั้น
จงยืนตะหง่านทัดทานเขาสูง
จ้องมองดวงจันทราในค่ำคืนฟ้าใส
คงเป็นเพลานี้.เอง...ที่ข้าควรจะออกไปเผชิญกับโลกแห่งความจริง
และพบกับเหล่าสหายทั้งหลาย
แต่สหายเหล่านั้น...หาใช่เป็นผู้หยั่งรู้โลกอย่างแจ่มแจ้งไม่
อย่าได้กล่าวอะไรไปไห้มากความเลย
เพราะ...ข้าหมดซึ่งความลังเลสงสัยแล้ว
สิ่งที่ข้าเฝ้าเพียรแสวงหามาทั่วหล้า ก็คือใครก็ได้
ที่จักนำข้าเข้าสู่แก่นธรรม...ผู้ที่ข้าเพียรเพรียกร้อง...หา )
