คำตอบที่ 129
ผมตื่นมาตอนเช้าด้วยความตื่นเต้นอยากจะเห็นพงสาลีว่าหน้าตาเป็นอย่างไร หลังจากที่ฝนตกเมื่อคืนนี้เช้าน่าจะเป็นวันที่อากาศปรอดโปร่ง ผมลุกขึ้นจากที่นอนชะโงกหน้าผ่านหน้าต่างไปดูหน้าที่พัก พึ่งเข้าใจว่าที่พักผมก็อยู่บนเนินสูง มองเห็นบ้านชาวบ้านในหุบเขาด้านล่าง เมืองพงสาลีเป็นหุบเขาที่ราบมีไม่กี่หลังคาเรือน ภาพที่ท่านเห็นข้างบนนี้คือภาพที่ผมถ่ายจากทางเดินขึ้นพระธาตุภูฟ้า จะเห็นว่าเป็นหุบเขาไม่กว้าง รอบรอบด้วยเทือกเขาสูงสลับซับซ้อน หากนึกภาพแผนที่อยู่ เมืองพงสาลีก็คือแหลมของประเทศลาว ที่ยื่นเข้าไปในประเทศจีน ในแคว้นยูนานนั่นเอง
ผมจัดการเรื่องส่วนตัว หยิบกล้องคู่ใจลงไปเดินเล่นด้านล่างทันที เมืองพงสาลีเป็นเมืองเงียบกว่าที่ผมคิด ทีแรกเลยผมคิดว่าน่าจะคล้ายๆกับปาย หรือแม่ฮ่องสอน พอมาเจอจริงๆ เมืองนี้เงียบกว่านั้นเยอะ ไม่ค่อยมีรถยนต์วิ่งไปมา มีแต่ชาวเขาเดินมาตลาดบ้างแต่ไม่มาก ขนาดที่พักผมอยู่ตรงคิวรถเล็กยังไม่ค่อยมีคนเลยครับ ที่พักผมอยู่บนเนินเขาผมจึงเดินไปข้างล่าง ชาวบ้านก็เริ่มออกไปทำสวนกันบ้างแล้ว แต่โดยรวมสงบ ผมเดินสำรวจระยะหนึ่งพอจะได้ข้อมูลมาบ้างดังนี้
พงสาลีมีร้านกาแฟ 2 ร้าน ในบนถนนเส้นหลักก่อนถึงที่พักผม 1 ร้าน ร้านนี้ขายเฝอและกาแฟ อีกร้านอยู่แถวๆบริเวณบ้านเก่า พงสาลีไม่มีร้านอาหารตามสั่งแบบบ้านเรา ร้านที่พอจะมีข้าวให้กินคือร้านอาหารจีน มีสองร้าน ถามชาวบ้านที่นั่นก็รู้หมดว่าอยู่ตรงไหน เจ้าของร้านอาหารจีนสามารถพูดลาวได้ ราคาอาหารจัดว่าถูกกว่าอุดมไชย และหลวงน้ำทา แน่นอนถูกกว่าหลวงพระบางมากครับ
พงสาลีมีตลาดสดเปิดตั้งแต่เช้า ตลาดไม่ค่อยคึกคักนัก เพราะที่ลาวเวียดนามหากเป็นเมืองในหุบเขาแบบนี้ เขาจะมีการนัดกันว่าเดือนหนึ่งจะมีตลาดนัดกันวันไหน และชาวเขาเผ่าต่างๆก็จะมาเดินซื้อของที่จำเป็นในวันนั้น เพราะการลงจากเขาสูงๆต้องใช้เวลาเป็นวันๆ ไม่ได้ไปมาได้สะดวกเหมือนพื้นราบ ยกตัวอย่างตลาดบักห่าของเวียดนามก็มีเดือนละสองครั้งเท่านั้น
ตลาดเช้าของชาวพงสาลี
กบเขียวยากขาวที่ผมไม่ค่อยได้เจอบ่อยนัก
ผมเริ่มด้วยการจิบกาแฟลาว และก็ไปเดินเล่นตลาดสดยามเช้า ตลาดตลาดนี้มีผักและไก่หมูขาย ในส่วนกลางแจ้งที่ชาวบ้านเอาของมาขาย ก็เห็นตุ่นตัวโตๆผูกไว้ขาย มีกบตัวเขียวๆหน้าตาแปลก ที่ตลาดจะมีร้านขายเฝออยู่สามร้าน เฝอจะมีสองแบบคือเฝอเนื้อสดกับเฝอเนื้อต้ม ที่เขานิยมกันคือเฝอเนื้อสด อย่างเฝอร้านมิกห้วยทรายที่ผมกินก็เฝอเนื้อสดครับ
หลังจากเดินตลาดยามเช้าเสร็จก็พักไปกินเฝอ คุยกับชาวลาวที่มากินเฝอเช่นกัน หลังจากนั้นผมก็ไปเดินหาซื้อหมวกใหม่ที่ตลาดด้านบนที่พักที่ผมพัก จะเป็นตลาดเสื้อผ้าของใช้ ผมได้หมวกถูกใจมาใบหนึ่ง เป็นหมวกของทหารลาวเขาใช้กัน ราคาใบละ 80 บาท เอาไว้ใส่ไปขึ้นพระธาตุภูฟ้าวันนี้
ที่พงสาลีมีคนอยู่หลายชนเผ่า ที่ตัวเมืองมีคนจีนฮ่ออยู่หลายหลังคาเรือน ที่พงสาลีนี้ยังมี "ฮ่อตีนน้อย" ที่เขาจะมีเท้าเล็กๆ เพราะเป็นประเพณีของเขาในอดีต ซึ่งปัจจุบันเหลือไม่กี่คนแล้วในโลกนี้ หากจะไปดูต้องเช่ารถออกไปอีกหลายสิบกิโล ผมไม่ได้ไปดูในทริปนี้ แต่ตั้งใจทริปหน้าจะไปให้ได้
กินเฝอที่ตลาดเช้าพงสาลี
นั่งคุยและร่วมโต๊ะกินเฝอกับสาวขมุที่พงสาลี
ผมได้ดูจากแผนที่ถึงตำแหน่งที่ตั้งของเมืองพงสาลี พบว่าเมืองพงสาลีนี้ตั้งอยู่ในแนวเส้นรุ้ง(ละติจูด) เดี่ยวกับฮ่องกง ถือว่าอยู่สูงกว่าหลายเมืองของประเทศจีน ประกอบกับเมืองพงสาลีโอบล้อมด้วบขุนขาและป่าไม้ที่ยังคงไม่อยู่มาก ทำให้พงสาลีอากาศเย็นสบายทั้งปี ผมได้คุยกับชาวบ้านที่นั่นเขาบอกว่า ขนาดในช่วงปีใหม่ของเขา(วันสงกรานต์เทศกาลน้ำกลางเดือนเมษายน) อากาศยังเย็นสบายถึงต้องใส่เสื้อแจ๊คเกตเลยครับ
การมาเที่ยงพงสาลีหรือหลายๆโดยรูปแบบการเที่ยวแบบอิสระแบบผมนี้ ไม่จำเป็นต้องจองที่พักเกสต์เฮ้าท์หรือโรงแรมที่พัก เราสามารถ walk in เข้าไปได้เลย ที่พักเพียงพอกับนักท่องเที่ยว เวลาหาที่พักให้สำรวจดูมากกว่าหนึ่งที่เปรียบเทียบราคากัน ที่พงสาลีมีที่พักนับสิบแห่งไม่ต้องกลัวไม่มีที่พัก Confirm ครับ เว้นแต่ว่าต้องการพักโรงแรมที่ค่อนข้างสบายสวยๆ อย่างในหลวงพระบางหรือเวียงจันทน์ ก็สามารถจองโรงแรมราคาถูกที่ผมมีบริการให้ด้านบนของเมนูครับ
ที่นี่เขานิยมกินไส้กรอกกันครับ
พ่อเฒ่าภูฟ้าที่ผมไปกินข้าวเช้ากับเขาด้วย :0
หลังจากกินกาแฟแล้วเดินตลาดเช้า กินเฝอ ผมก็เริ่มเดินเล่นไปตามบ้านคนที่อยู่ในเมือง ผมเดินไปเจอบ้านหนึ่งเป็นผัวเมียอายุประมาณ 5-60 ปี กำลังนั่งกินข้าวเช้ากันอยู่ เขายิ้มให้ผมและชวนกินข้าว ซึ่งถือเป็นมิตรไมตรีพื้นฐานที่คนลาวหรือคนไทยก็ทำเหมือนกัน ผมจึงเข้าไปนั่งคุยกับเขา คุยไปคุยมาถึงรูปว่า ชายคนนี้คือพ่อเฒ่าภูฟ้า เขาผู้นี้จะเดินขึ้นเดินลงภูฟ้าทุกวันเพื่อไปดูแลภูฟ้า และแล้วเขาก็ตักข้าวให้ผมลองชิมอาหารพงสาลีดูบ้าง อิอิ ผมก็ลองชิมดู อร่อยอีกแล้วเลยนัดเขาว่าเย็นนี้ผมจะมาทานข้าวด้วย จะซื้ออาหารมาทำให้เขากินบ้างครับ
ภูฟ้าคืออะไร พระธาตุภูฟ้าเป้นอย่างไร ทำไมนักท่องเที่ยวที่มาพงสาลีต้องขึ้นภูฟ้ากันทุกคน คนลาวเองที่อยู่ที่นี่ก็ขึ้นกันทั้งนั้น ทริปหน้าผมจะพาเที่ยวภูฟ้า ความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,626 เมตรมีอะไรดีๆรออยู่แน่นอน ครับ ...Mr.Hotsia พ.ค.2553
ข้อมูลจำเพาะของพงสาลี
สถานที่ตั้ง : อยู่ติดชายแดนจีน+เวียดนามเหนือ อยู่เหนือสุดของประเทศลาว
เมืองหลวง : เมืองพงสาลี
พงสาลี : หากมองในแผนที่ พงสาลีเป็นดินแดนของลาวที่ติดกับพรมแดนของประเทศจีนและเวียดนาม ทำให้กลายเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่มีการเข้ามายึดครองจากหัวเมืองใหญ่ทั้งหลายในอดีต ในปัจจุบันพงสาลีเป็นเมืองหลวงของแขวง มีประชากร 167,181 คน ตัวเมืองตั้งอยู่บนภูเขาสูง 1,400 เมตร ในเขตเขาภูฟ้า ทำให้อากาศเย็นสบายตลอดปี และเนื่องจากตั้งอยู่ในชัยภูมิอันเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ คืออยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างจีนกับเวียดนาม ฝรั่งเศสจึงให้ความสำคัญกับพื้นที่แถบนี้มากถึงขนาดสั่งการให้ตั้งค่ายกองทหารรักษาการณ์ขึ้น ดังมีร่องรอยของสถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศสปรากฎให้เห็นตามซอยต่างๆ แม้จะถูกอาคารพาณิชย์ของจีนที่เน้นประโยชน์ใช้สอยบดบังไปส่วนใหญ่
มองผ่านหมอกยามเช้าจะเห็นพระธาตุภูฟ้า
เมืองพงสาลียามเช้า
ตามบันทึกกล่าวไว้ว่าในอดีตพงสาลีมีฐานะเป็นหนึ่งในเมืองของพวกไทลื้อในแคว้นสิบสองปันนาของจีน แต่ฝรั่งเศสได้แย่งมาจากจีนในสนธิสัญญาที่ทำขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2438 ต่อมาเมื่อตกมาเป็นของลาว จึงกลายเป็นแขวงที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติมาที่สุดแขวงหนึ่ง มีทั้งม้ง อาข่า เย้า ชาวไท เผ่าต่างๆ รวมถึงชาวต่างด้าวเวียดนามกับจีน เนื่องจากรัฐบาลลาวมีนโยบายที่จะสร้าง เอกภาพในความหลากหลาย จึงได้รวมชนกลุ่มน้อยถึง 23 เผ่า เข้าด้วยกัน
สถานที่ท่องเที่ยว
พิพิธภัณฑ์ชนเผ่า : ภายในจัดแสดงเครื่องแต่งกาย เครื่องใช้ และเครื่องประดับ ของชนเผ่าต่างๆไว้ให้ชม
ตลาดเช้า : จะมีสินค้าและของกินพื้นเมืองให้ชิมกันมากมาย ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ส่วนใหญ่จะเป็นชาวพูน้อยและจีนเป็นหลัก
ยอดภูฟ้า : ซึ่งเป็นที่ตั้งของพระธาตุภูฟ้า ใช้เวลาเดินขึ้นประมาณ 40 นาที เป็นจุดที่สามารถมองเห็นเมืองพงสาลีได้รอบ ถ้ามาช่วงฤดูหนาวจะเห็นสายหมอกที่ปกคลุมเมืองพงสาลีได้อย่างสวยงาม
ปัจจุบันนักท่องเที่ยวยังมาเที่ยวที่เมืองพงสาลีไม่มากนัก มีที่พักและร้านอาหารให้พอเลือกได้ ทั้งแบบเกสต์เฮาท์และโรงแรม ราคาไม่แพงมาก