จาก ชายเล็ก
IP:223.204.249.42
เสาร์ที่ , 9/5/2558
เวลา : 06:51
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
....ความฝัน..เก็บไว้นานก็มีวันหมดอายุ ฟังมาหลายปาก ลำลือกันมาหลายชั่วคน "สาระวิน มันสุดยวด ทางเข้าก็ งดงาม น้ำไม่เคยแห้งลุยน้ำกันตลอดทาง ใครไปแล้วต้องไปอีก" อะไรมันจะขนาดนั้นคิดแล้วมันเกิดอาการ คัน ต้องไปซะแล้ว
...อะไรที่มันคาใจ ก็เหมือนเราคันตรงที่ไดที่หนึ่ง ถ้าไม่เกาซะมัน ก็ทรมาร ที่ไหนๆที่เค้าเล่าลือว่ามันโดน..ที่มันสงสัย..ไม่ไปโดน ไม่ไป เห็นก็ทรมาร...
ดูในสื่อ ฟังเค้าเล่า มาหลายสำนัก...พี่ๆเพื่อนๆก็เกิดอาการ ตะหงิดๆมาหลายครั้ง พอดีช่วงนี้หลายคนหยุดยาวก็เลยชวนกันไปในที่ๆพวกเราค้างคาใจกันอยู่...ไปดูซิว่ามันตรงกับจริตของพวกเราหรือไม่....
พวกเราตางคนต่างไป จุดรวมตัวนัดหมายที่แม่สอด...เราออกจากแม่สอดเช้าแล้วมุ่งหน้าแม่สะเรียง เราเลือกเส้นทางนี้เพราะหลายคนบอกว่าใกล้สุด..แต่สำหรับเราแล้วไกลตาใกล้ใจ...555..
ถึงแม่สะเรียงก็กินข้าวเที่ยงพอดี เราเตรียมสะเบียงพร้อม และออกเดินทางเกือบ บายสองโมง การเดินทางเราเดินตามเส้นทางในที่หลายๆคนพูดถึง ระหว่างทางเราเจอในสิ่งที่เพื่อนพูดกัน แต่เมื่อเราวิ่่งมาครึ่งทางคนในพื่นที่ก็พูดถึงสิ่งที่เพื่อนๆไม่ได้พูดไว้..."มีต้นไม้ล้มขวางทางอยู่สงสัยจะไปไม่ได้"....งามใส้แล้วกู...5555
ความพยามอยู่ที่ไหน ความพยามก็อยู่ที่นั่น.....เจอต้นแรกก็แค่ขำๆ....วิ่่งไปคุยเพ้อเจ้อกันไปไม่ถึง 2 กม..ตอนนี้เจออีกต้น..ต้นนี้ขำไม่ออก มีแต่มีทำครัว เลื่อยติดรถตัดเหล็กกล้า St 45 ได้สบายๆแต่ตัดไม้สดๆไม่ได้....เจ็บกระดองใจจริงๆ...ไม่เป็นไรวันนี้มีทั้งขาใหญ่และขาเยอะ รถ 6 คันวินซ์ 6 ตัว ปล้ำกันอยู่ชั่วโมงกว่าๆ ก็ผ่านไปด้วยดี กว่าจะเห็นน้ำแดงๆก็เล่นเอามื้อเย็นพอดี...มื้อเย็น...น้ำในแม่น้ำก็เย็น.....แต่อากาศร้อนแบบสุด....เราเลยขอเรียกค่ำนี้ว่า...."คืนนี้ที่ท่าตาฝั่ง ฝังใจ"..555
กินข้าวต้มร้อนๆเอาตีนไปแหย่น้ำเย็นๆ แล้วเราก็เดินทางไป แวะชมสมบัติกรมศิลป(โรงพักเก่า)....วันนี้เกือบมีเศษฐีใหม่เกิดขึ้น เจ้หมอน...แม่ครัวพวกเราเหลือบไปเห็น ปี ก่อสร้าง 2466....466..เลขมันโดน แต่โทรฯไม่มีสันญาน...กรรมเลยกู เจ้หมอน บอก..555
ภาระกิจท่าตาฝั่งจบลงที่ท่าเรือท่าตาฝัง เราเดินทางต่อไปแม่สามแลบ และบ้านสบเมย ร้อนจนเกินบรรยายเลยอย่าไปพูดถึงมันเลย เอาเป็นว่าคืนนี้ไปหนาวที่ป่าสนบ่อแก้ว..หลับเป็นตายสบายมาจนถึงวันนี้..555
วันนี้เรารู้จักแล้ว...สาระวิน ท่าตาฝั่ง....เราไปมาแล้วอย่ามาชวนเราอีกนะ แต่ก็ว่าไปกลับถึงบ้านปุ๊บเราก็อยากไปต่อนะ รู้สึกว่าพวกเราน่าจะอยู่ป่ากันมากกว่า..ไม่รู้เป็นอะไรหรือเป็นเพราะปีเกิดเราชอบทุ่งหญ้าป่าเขียวๆ มองไปทางไหนก็สดชื่น...สะอาดร่มรื่นน่าอยู่ หรือใครว่าไม่จริง.....
|
