จาก อ็อด...GHBC001 203.146.150.141
ศุกร์ที่ , 25/6/2547
เวลา : 09:19
อ่านแล้ว = 1755 ครั้ง
|
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาไม่รู้จะทำอะไรเห็นต้นไม้ที่หลายๆคนเพาะชำไว้เริ่มจะโตขึ้นเรื่อยๆแหงนหน้าไปมองบนท้องฟ้าด้านบนยามนี้ช่างสวยงามถูกใจชาวออฟโรดเสียจริงเลย...ช่างมืดครึ้ม....ดำทะมึน....ก้อนเมฆสีดำๆสิ่งไปวิ่งมา....พร้อมที่จะหล่นลงมาอย่างเสียไม่ได้.....รถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อประมาณ 5-6 คัน บรรทุกกล้าไม้....เครื่องดื่ม...จอบเสียม....บ่ายหน้าสู่เส้นทางสู่เขานางหย่องฝั่งด้าน ร.ร.เทคนิคมาบตาพุด ต. ห้วยโป่ง....พวกเราตั้งใจกันมานานแล้วที่อยากจะให้บนเขานางหย่องมีความร่มรื่น....ร่มเย็น....มีที่พักกายบังแดดยามขึ้นไปตอนเที่ยงๆแดดเปี้ยงๆ....มีต้นไม้ใหญ่ๆยืนตระหง่านแสดงความเป็นขุนเขา........จึงทำให้พวกเราอยากที่จะทำอะไรเพื่อทดแทนให้กับเขาบ้าง......เขานางหย่อง..............เราออกเดินทางไปซักพักก้อเจอเพื่อนๆพี่ๆน้องๆรอกันอยู่แล้วที่กลางป่าไผ่.....แว่บแรกที่เห็นเส้นทางในป่าไผ่ช่างราบเรียบเสียนี่กระไร......เลยไปป่าไผ่หน่อยก้อหักศอกซ้ายสุดๆแบบ(ชนิดที่คานแข็งต้องต้องถอยมาอีกรอบ)ขึ้นเนินชันเจอกับเข้ารถไถที่จอดเสียขวางหน้าเราอยู่.....ก่อนถึงจุดรถไถจอดเราเห็นร่องลึกๆเอียงเต็มไปหมด......เราได้ความว่ารถไถที่จอดเสียเพราะคันชักคันส่งขาด..ผมยื่นมองอยู่พักหนึ่งก้อคิดว่าเด๋วนี้เส้นทางสู่เขานางหย่องมันช่างยากเย็นและลำบากขึ้นเรื่อยๆขนาดรถไถยังแย่เลย.....ข้อสำคัญดันขวางทางขึ้นซะนี่ทำไงดีล่ะ.....ต้องเบี่ยงออกซ้ายอย่างเดียวโดยมีผานไถหล้งคมๆคอยดักกรีดตัวถังรถ.....พอจะเลยรถไถไปได้ก้อมีผานไถหน้าคอยดักส่งท้ายเราอีกที.....ไปชมภาพกันดีกว่าน่ะครับ
|