คำตอบที่ 13
วันนั้นกว่าจะมีลมให้ฝึกตั้งร่มก็บ่ายคล้อยแล้ว มีเวลาชั่วโมงกว่าๆในทุ่งกว้างและร้อน ทุลักทุเลและสนุกดีครับ
แต่ผมต้องรีบกลับตอน5โมงครึ่ง
ผมยังเข้าข่ายคนมีข้อแม้อยู่นิดนึง
เป็นความจริงที่น่าหดหู่ไม่น้อย สำหรับแฟนผมการมีชีวิตที่กินดีอยู่ดีก็เพียงพอ ยามเด็กเธอก็คงมีฝันเหมือนผู้หญิงทั่วๆไป"นางงาม" ตอนเป็นนางสาวก็เป็นนางงามอวดชายหนุ่ม แต่งงานแล้วก็ยังคงเป็นนางงามอวดพวกเดียวกัน เฮ้อ..
ทำไงได้ล่ะครับ ทะเบียนสมรสมันไม่มีวันสิ้นอายุ ต้องยอมรับสถานะภาพกันไป
จบแบบดราม่าซะงั้น สวัสดีครับ 5-7 เจอกันที่สุราษฎร์นะครับ
