WeekendHobby.com Enjoy It With Friends.. :)

เราจำต้องจากหมายสัพพะยื้อในตอนเที่ยงหลังจากทนต่อความเงียบเหงาต่อไปไม่ไหว... เราตกลงกันว่าจะย้อนกลับไปยังหมายเกาะขามน้อยอีกครั้งเป็นจุดสุดท้ายของทริพนี้ ในระหว่างแล่นเรือจากสัพพะยื้อมายังเกาะขามน้อย พี่บึก....เห็นคราม ก็ปล่อย CD-18 ขาวหัวแดงลงไปต่อกรกับปลาอะไรก็ได้เพื่อหวังจะตีไข่ให้แตกสักตัว ....ขณะที่เรือกำลังแล่นมาแบบช้า ๆ ผมก็เห็นเรือของนักตกปลาอีก 2 ลำกำลังแล่นมุ่งหน้าไปยังจุดเดียวกับที่เรากำลังจะไป นั้นคือหัวเกาะขามน้อย เครื่องยนต์ 275 แรงม้าในเรือโชคธนาชล จัดได้ว่าแรงสุดกว่าเรือลำไหนในทะเลย่านนี้แล้ว ผมสั่งให้ไต๋ตี่เร่งเครื่องยนต์เต็มพิกัดแซงเรือลำข้างหน้าเพื่อจะได้ไปถึงหมายก่อน จะได้เลือกทำเลดี เข้าหมายได้ดีก่อนเขา เอ้า !! ฮุยเลฮุย เอ้า !!...บึ้ด จ้ำ บึ้ด ...เสียงเชียร์ในขณะที่เรือเรากำลังแซงขึ้นหน้าเรือลำนั้น ผมมองที่หน้าจอ GPS มันบอกความเร็วของเรือตอนนี้ว่า 8.4 น็อต.. พอเรือเราแล่นผ่านทุ่นจอดเรือได้ไม่ไกล เสียงพี่บึกส่งเสียงออกมาจากทางท้ายเรือว่า "พี่...พี่...ปลากินนนนเบ็ดดดดแล้ววว ...ป ล า กิ น เ บ็ ด แ ล้ ว " แทบจะไม่มีใครได้ยินเสียงของพี่บึกเราเลย เรือก็ยังคงวิ่งด้วยความเร็วเท่าเดิม จนในที่สุดพี่บึกต้องเดินเข้ามาในเก๋งเรือแล้วตะโกนบอกไต๋ตี่ว่า "เบาเครื่องหน่อยปลาติดเบ็ดแล้ว" นั่นแหละ เรือจึงลดความเร็วลงจนหยุดนิ่งให้พี่บึกอัดปลาตัวแรกในทริพนี้ขึ้นมาสำเร็จ เราร้อง เย้..เย้..เย้..แสดงความดีใจให้กับพี่บึกของเราที่สามารถตีไข่แตกได้ มันเป็นปลาสากไซส์ขนาด 4 กิโลกรัม ที่อาจหาญมาคาบราพาร่า CD-18 ที่ลากด้วยความเร็ว 8.4 น็อต จนคอมันหักตาย เพราะถูกกระชากอย่างแรงจากความเร็วของเรือ...ปลามันตายตั้งแต่ยังไม่โดนเกี่ยวขึ้นเรือเลยแฮะ…..

ไต๋ตี่วนเรือย้อนกลับไปจุดเดิมที่เราพึ่งผ่านมาอีกครั้ง เพื่อลงสายทรอลิ่งอีกรอบหวังปลาสากอีกสักตัวที่จะมางาบ CD-18 อีกสักหน แต่คราวนี้ไม่มีอะไรให้พวกเราได้ตื่นเต้นอีก …เงียบฉี่…...เรือแล่นมาถึงหมายเกาะขามน้อยแล้ว ที่หมายนี้มีเรือจอดตกปลาอยู่แล้ว 2 ลำ เรือโชคธนาชลต้องไปลอยลำถอดสมอเลยหายออกไปจากเรือทั้ง 2 ลำนั้น เรามองเห็นลูกโป่งที่ใช้ทำทุ่นลอยลอยมาใกล้ ๆ เรือเรา อย่างชัดเจน พวกเขากำลังลงเหยื่อตกปลาอินทรีกันแน่...สมอถูกโยนลงน้ำเสียงดัง ตูมมมม ใหญ่ เหยื่อหมึกที่เรามีตอนนี้มีหมึกที่ยังเป็นๆ อยู่แค่ตัวเดียว ซึ่งก็ถูกเจ้าคันดีคว้าไปเกี่ยวทำเหยื่อซะแล้ว หมอนี่มันช่างไวจริง ๆ คันที่เหลือก็เป็นหมึกตายที่ถูกแช่ไว้ในถังน้ำแข็ง มันไม่มีทางเลือกอื่นอีก ต้องจำใจคว้าหมึกตายมาเกี่ยวทำเหยื่อ สายเบ็ดทุกเส้นถูกโยนลงน้ำ เราหวังว่าคงจะได้ปลาสากสักตัวสองตัวก่อนที่ลาจะกลับบ้าน น้ำทะเลเวลานี้ไหลเอื่อย ๆ และเริ่มจะแรงขึ้นเป็นระยะ ๆ เวลาก็เดินผ่านไป ๆ .......เพื่อน ๆ ในกลุ่ม BP Angler Club ต่างกระเซ้า เย้าแหย่กันเป็นที่สนุกสนาน นี่แหละ..เพื่อนรักนักตกปลาที่แท้จริง.....ปลายคัน Sabre กับรอก Accurate ตัวเก่งกระตุกวูบ ๆ เอ๊ะ !! มีตัวอะไรเข้ามาชิมเหยื่อหมึกตายเข้าให้แล้ว .... เจ้าคันดีส่งสายออกไปให้มันอีกหวังจะให้มันกลืนเหยื่อเอาให้ลงถึงท้อง ตัวเบ็ดโผล่ออกตูดไปเลย......เงียบ….เอ๊ะ !! "ทำไมมันเงียบไปแล้ววะเบียร์" ผมถามนายคันดี ไม่ทันขาดคำ คันโนเนมจับคู่กับรอก Daiwa ก็กระตุกวูบ....เสียงรอก Daiwa แผดเสียงร้องออกมา เจ้าคันดีโผเข้าหาคัน ถอนคันออกจากกระบอกปักคัน แล้ววัดทันทีไป 3 - 4 จึ้ก สายเอ็ดกรีดผิวน้ำแหวกน้ำออกไปเป็นทาง อาการสู้เบ็ดอย่างนี้พวกเราเพิ่งเคยพบเคยเห็นก็ครั้งนี้แหละ มันไม่ใช่กระเบนธงเหมือนตัวที่ผมตกได้แน่นอน แล้วมันไม่ใช่ฉลาม ไม่ใช่ไอ้สาก แล้วมันเป็นปลาอะไรหว่า ???..... มหกรรมทายปัญหาชิงรางวัลเกิดขึ้นทันที ...ปลาโรนัน ไม่ใช่พี่ ...งั้นอินทรียิ่งไม่ใช่ใหญ่...คันดีอัดปลาไปได้สักพักเราก็เห็นเหยื่อส่วนที่เหลือที่ขึ้นมาอยู่กลางสายเอ็น มันถูกกัดขาดไปครึ่งนึง เหลือเพียงครึ่งเดียวที่ห้อยสายเอ็นอยู่อย่างนั้น พี่เสือผู้คร่ำหวอดกับเกมส์ปลาทะเล ยังแปลกใจว่าปลาอะไรกันแน่ที่มันกัดเหยื่อแบบนี้ !!!!

สักครู่ เทรนเนอร์ขี้เมาก็มายืนตะโกนด้วยเสียงอันดังและหนักแน่นว่า "กระเบนนกแน่นอน อย่างงี้กระเบนนกแน่" .....การพนันขันต่อเริ่มขึ้นทันที เพราะกระเบน 2 ตัวแรกที่ได้ ท่านพี่เทรนเนอร์ก็ว่าเป็นกระเบนนก แต่ไหงมันเป็นกระเบนธงไปได้ละ ฮึ !....พรืด พรืด พรืดดดดดด เสียงเบรคของรอก Daiwa ดังออกมาทุกครั้งที่ปลามันลากสายออกไป "เฮ้ยเบียร์ ...ท่าจะเบรคกระเด้าแล้วว่ะ...รอกมันจะพังมั๊ยวะ" ผมถามออกไปทันทีที่เห็นอาการของรอกที่ถูกปลากระชากสาย "โธ่...โธ่…พี่ชนก้อ....รอกผมอ่ะ ซื้อมายังไม่เคยเปลี่ยนเอ็นเลยพี่ เอ็นนี้ 4 ปีแล้วอ่ะ" เจ้าคันดีตอบแบบนี้พวกเราที่ยื่นเชียร์อยู่ด้วยต่างร้อง..."แว๊กกกกก เจ้าเบียร์ แล้วมัยถึงไม่เปลี่ยน" "ตื่นเต้นดีพี่ อัดไปด้วยใจเต้น ตึ๊ก ตึ๊ก ไปด้วยไงพี่..." เวลาผ่านไป 20 นาที เจ้าคันดีก็เริ่มออกอาการ กฎกติกาว่าด้วยตัวต่อตัวมีรุมจึงเกิดขึ้น ใครจะกล่าวว่าร้ายพวกเรายังไงก็ตาม เราทำไปเพื่อแบ่งปันความรู้สึกความสุขเล็กๆ น้อย ให้เพื่อนๆ ได้มีโอกาสรับรู้ถึงความรู้สึกในการอัดปลาที่ได้ขึ้นชื่อว่ามีพละกำลังเป็นเลิศ ในน่านน้ำทะเลตะวันออกที่จะหาปลาพันธุ์ไหนมาเทียบอย่างกระเบนนกนี้ไม่ได้อีกแล้ว

...และแล้วก็ถึงช่วงเวลาคนรุมปลา ผมรับช่วงต่อจากเบียร์ทันที เพียงสัมผัสแรกผมก็รับรู้ได้ทันทีว่ามันเป็นปลาที่มีพละกำลังมากมายจริง ๆ เวลามันกระชากสายที ปรู๊ดดดดเดียว ออกไปยาวเป็น 100 เมตรเลยทีเดียว ปรืด ปรืด ปรืดดดดด เสียงเบรคออกอาการกระเด้า งึบ งึบ บ่งบอกอาการรุนแรงขึ้น "มันจะไหวมั๊ยวะเบียร์" อัดปลาไปด้วยใจก็เต้นระทึก กลัวว่าจะทำปลาหลุดแล้วจะเสียฟอร์ม…อะโด่ จะไม่ให้กลัวได้ยังไงล่ะพี่ท่าน เบรคก็ออกอาการจะลงหลุมแล้วแบบนั้น อีกทั้งสายเอ็นก็ผ่านการใช้งานมานานตั้ง 4 ปี หมุนมือหมุนไป 3 รอบ ถึงจะเก็บสายเอ็นเข้ามาได้เพียงรอบเดียว รอกอะไรของมันวะ อัตราทด 1:3 (หมุนแขนกวาน 3 รอบ สปูนจะหมุน 1 รอบ) มันใกล้จะไปสุสานแล้วแน่ ๆ แบบนี้.....อวสานรอก Daiwa ก็ใกล้เข้ามาทุกที เอ้า ! สายเอ็นแต่ละคืบถูกเก็บเข้ามาด้วยความยากลำบาก แต่ในที่สุด ผมก็สามารถอัดมันเข้ามาใกล้จนสามารถเด็ดตะกั่วที่ผูกหนังยางได้สำเร็จ ผลัดมือสามเตรียมตัว...นาย NICK นายโก้ นายเข้ม พี่ประสงค์ พี่เสือ พี่หมู มาต่อแถวเข้าคิวได้แล้ว......

นาย NICK รับช่วงอัดเจ้ากระเบนนกต่อจากผม ปลากระเบนนกมันเริ่มโถมตัวเข้าหาเรืออีกลำที่จอดลอยลำอยู่ใกล้ ๆ พวกเรา เจ้าคันดีเห็นท่าไม่ดี รีบรับคันมาปั๊มอัดให้กระเบนนกหนีออกห่างรัศมีเรือลำนั้นทันที.… ได้ผลมันเริ่มวิ่งออกไปทางท้ายเรืออีกแล้ว นายเข้มเข้ามารับคันอัดต่อทันที ต่อจากนั้นพวกเราทุกคนก็ได้รับการแบ่งปันช่วงเวลาแห่งความสุขเล็ก ๆ น้อย กันถ้วนหน้า พี่หมูผู้ซึ่ง เอ่ยปากว่าจะเช็คบิลปลาตัวนี้ด้วยตัวพี่หมูเอง พอเอาเข้าจริง ตัวพี่หมูเองกลับเป็นฝ่ายถูกเช็คบิลซะเอง ในระหว่างนี้ปลามันพาสายเอ็นลอดใต้ท้องเรือไปโผล่อีกฟากหนึ่งของหัวเรือ มิหนำซ้ำ ปลามันยังเหินขึ้นสู่ผิวน้ำคงกะจะให้สายเอ็นครูดกับท้องเรือ สายจะได้ขาด ...ผมว่าปลามันฉลาดนะที่คิดแบบนี้ได้ พวกเราทุกคนต่างใจคอไม่ดีเมื่อเห็นปลามันทำเช่นนั้น พี่หมูก็โถมคันงัดกับมันแบบใครดีใครอยู่...ผมเห็นท่าไม่ดีจึงวิ่งไปหยิบตะกั่วที่พึ่งเด็ดออกมาจากเอ็นเมื่อครู่นี้ นำมาร้อยยางวงเข้าไปใหม่ และบอกให้พี่หมูลดเบรคลงให้สุดไปเลย พี่หมูแกทำหน้างง ๆ เมื่อผมบอกให้ลดเบรคลง ผมต้องใช้เวลาอธิบายให้พี่เขาเข้าใจว่าเราจะคล้องตะกั่วแล้วปล่อยตะกั่วให้ตะกั่วพาสายเอ็นให้จมลงสู่พื้นดิน แล้วเราจะกดปลายคันจุ่มน้ำแล้วเดินเพื่อให้สายเอ็นลอดออกมาจากท้องเรือไปทางท้ายเรือ ....ในที่สุด ผมก็ทำสำเร็จ ผมเอาสายเอ็นลอดผ่านท้องเรือได้ โดยที่สายเอ็นไม่ครูดกับท้องเรือหรือใบพัดเรือเลย ... พี่เสือปลาที่เบือนหน้าหนีตลอดไม่ย่อมต่อกรกับกระเบนมาตั้งแต่ต้นถึงกับขออาสาเป็นผู้เช็คบิล และในที่สุด…พี่เสือก็เป็นผู้ที่ลากปลากระเบนนกตัวนี้เข้ามาสู่คมตะขอได้เป็นผลสำเร็จ พวกเราต่างร้องลั่นด้วยความดีใจ แต่นายเบียร์เจ้าของรอกหน้าตาออกอาการเศร้าสร้อย.....มองดูรอก Daiwa ที่ต้องจบชีวิตลงไปพร้อมกับคู่ต่อสู้ของมัน...มันสู้ได้อย่างสมศักดิ์ศรีแล้วล่ะเบียร์..... 1 ชั่วโมงกว่า ๆ กับการต่อสู้ ที่ต้องลุ้นกันอย่างใจหายใจคว่ำอยู่ตลอดเวลาแล้วก็จบลงด้วยการเสมอกัน เราเสียรอก Daiwa sealine 40H ไป 1 ตัวพร้อมกับจบชีวิตกระเบนนกที่สวยงามไป 1 ตัว....

พวกเราเอาตัวมันขึ้นมาบนเรือด้วยความระมัดระวัง แต่เพราะปลามันต่อสู้นานเกินไป จนปลาช็อคน้ำและมันก็ตายไปในที่สุด เกินกว่าพวกเราจะเยียวยาช่วยเหลือมันได้...มันหมดลมหายใจไปแล้วก่อนที่เราจะปล่อยมันกลับคืนสู่ผิวน้ำให้มันได้แหวกว่ายอวดความงดงามในท้องทะเลต่อไป....เราถอนสมอหันหัวเรือกลับเข้าฝั่งทันที ปลากระเบนทั้งหมดถูกแม่ค้าในตลาดมาขอซื้อไปตั้งแต่เราเอามันขึ้นที่ท่าเรือจรินทร์ด้วยสนนราคากิโลกรัมละ 10 บาท ส่วนกระเบนนกก็ตกกิโลกรัมละ 15 บาท ทำไมราคามันถึงได้ถูกอย่างนี้วะ....เราขายมันไปทั้งหมดยกเว้นปลาสากที่เอากลับมากินที่บ้าน หลังจากไปอาบน้ำชำระคราบเหงื่อไคล และกลิ่นไอทะเลที่บ้านผมเสร็จแล้ว พวกเราก็มานั่งจุ้มปุ๊กกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในท่าเรือบ้านใน ร่วมทานอาหารเย็นดวดสุรากันก่อนเดินทางกลับบ้านใครบ้านมัน .....ภาพกระเบนนกมันยังฝังในความทรงจำของผมอยู่ตลอดเวลา มันเป็นนักสู้แห่งท้องทะเลของเกาะสีชังโดยแท้...โชคดีเพื่อน ๆ ทุกคน...พบกันใหม่ทริพหน้า...สวัสดีครับ

...............จบบริบูรณ์...........

[NEXT] [1] [2] [3] [4] [5] [6] [menu]